Είναι κρίμα σε τέτοιους καιρούς εμείς να έχουμε αυτήν την κυβέρνηση

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Όσο και να θέλει κάποιος να πιστέψει στη  πρόθεση για συναίνεση   της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΑΛ, έρχονται μόνοι τους να επιβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχει καμιά τέτοια περίπτωση.
Η  κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, στριμωγμένη ανάμεσα στην πραγματικότητα του μεταναστευτικού, στις ανυπέρβλητες δυσκολίες της   αξιολόγησης και στις ιδεοληψίες της,   χρησιμοποιεί εμπρηστικό και διχαστικό λόγο, καταφεύγοντας στην κλασσική τακτική της πόλωσης και κατασυκοφάντησης των αντιπάλων, ενέργειες  που θυμίζουν άλλες εποχές.
Είναι πολύ δύσκολο επομένως για οποιαδήποτε πολιτική δύναμη να εμπιστευτεί τον πρωθυπουργό, όταν την καλεί, περιστασιακά, σε εθνική συνεννόηση.
Το κάλεσμα από την κυβέρνηση για συναίνεση και συνεννόηση,  μοιάζει για μια ακόμη φορά, με απροκάλυπτο τακτικισμό.
Επιπλέον η  κυβέρνηση προσπαθεί να ποδηγετήσει τη
Δικαιοσύνη, τον Τύπο και την ηλεκτρονική επικοινωνία, να διαλύσει τις ανεξάρτητες αρχές,  καθώς και να αλώσει τη Δημόσια Διοίκηση με διορισμούς συγγενών, φίλων και οπαδών της.
Παράλληλα, παρεμβάλλει συνεχώς εμπόδια στην απελευθέρωση της οικονομίας, στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, επιδεικνύει πρωτοφανή εχθρότητα σε ξένες επενδύσεις και φτωχοποιεί τους μισθωτούς και τις παραγωγικές τάξεις με υπέρογκους φόρους.
Όλα αυτά, θα στιγματίσουν για πολλά χρόνια αυτήν την πρώτη αριστερή κυβέρνηση.
Κάθε νουνεχής άνθρωπος, ήξερε πριν από το Ιανουάριο του 2015, ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα τα «θαλασσώσει» στην οικονομία.
Ελάχιστοι όμως πίστευαν ότι θα κάνει θεσμική ζημιά σε όλα τα επίπεδα. Για την ακρίβεια δεν κάνει τίποτα άλλο, πέρα από το να ξηλώνει ότι καλό έγινε τα προηγούμενα χρόνια και να μπαλώνει ότι ύποπτο υπήρχε.
Η αλαζονεία της Αριστερής εξουσίας, η απουσία επιχειρημάτων, η παροιμιώδης βραδύτητα και η οφθαλμοφανής αδράνεια, φταίει για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν παράγει έργο.   
Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν θα μπορέσει αυτή η κυβέρνηση να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία. Το γεγονός αυτό προκαλεί εκνευρισμό και οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του.
Προς επιβεβαίωση των ανωτέρω αναφέρουμε ενδεικτικά:
Πριν από αρκετές  μέρες στη Βουλή  ο κ. Τσίπρας, ξεπέρασε κάθε όριο, αναφερόμενος στην επιστολή του υπουργού Οικονομικών της Ρηνανίας – Βεστφαλίας Μπόργιανς, σχετικά με τις λίστες Ελλήνων πολιτών με καταθέσεις στο εξωτερικό.
Προσπάθησε να εξαπατήσει τη Βουλή διαβάζοντας μέρος της επιστολής αυτής, παραλείποντας όμως την συνέχεια που όχι μόνο απαλλάσσει πλήρως τη ΝΔ από τις ευθύνες που επιχείρησε να της προσάψει, αλλά μάλλον αναδεικνύει τις ευθύνες της δικής του κυβέρνησης, αφού αυτή είναι που έχει στη διάθεσή της την περιβόητη λίστα, περισσότερους από τέσσερις μήνες.
Ο κ. Τσίπρας κάθε μέρα που περνάει, ξεκόβεται από την πραγματικότητα.
Τώρα αποκαλύπτεται ότι ο πολέμιος της διαπλοκής, ο αμόλυντος κ. Τσίπρας, χρειάστηκε να συναντηθεί κρυφά τέσσερις φορές με τον κ. Σ. Ψυχάρη, για να του ξεκαθαρίσει ότι … δεν θα του διαγράψει τα χρέη.
Είναι γεγονός ότι είθισται ο πρωθυπουργός καθώς και οι αρχηγοί των κομμάτων  να επισκέπτονται δημοσιογραφικά συγκροτήματα. Όμως οι συναντήσεις αυτές γίνονται φανερά, προγραμματισμένα και όχι εν κρυπτώ.
Με την πράξη αυτή γίνεται πλέον σε όλους γνωστό, ότι ο κ. Τσίπρας κοροϊδεύει το λαό, όταν ισχυρίζεται ότι πολεμάει τη διαπλοκή.
Ο υπουργός Παιδείας κ. Ν. Φίλης με πράξη του, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, νομιμοποιεί τα πεπραγμένα του παρελθόντος των πρυτανικών αρχών.
Να υπενθυμίσουμε ότι οι πρυτάνεις των δύο μεγαλύτερων ΑΕΙ της χώρας ο κ. Θ. Πελεγρίνης του ΕΚΠΑ και ο κ. Γ. Μυλόπουλος Αριστοτελείου, έχουν μετεξελιχθεί σε κυβερνητικά στελέχη πρώτης γραμμής. Ο νοών  νοείτω.
H ωμή παρέμβαση του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης κ. Δ.  Παπαγγελόπουλου, ο οποίος   προσπάθησε με απειλές και πιέσεις να επιβάλει σε εισαγγελέα Εφετών τη θέληση της κυβέρνησης για δικογραφία που χειριζόταν, δεν συνιστά μόνο νομικό ατόπημα, αλλά και επικίνδυνη θεσμική εκτροπή.
Με την πράξη της αυτή η κυβέρνηση δείχνει με κυνικό τρόπο, ότι έχει καθεστωτική αντίληψη για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Όμως η πολιτική είναι δημιουργία γνώμης και όχι πειθήνια προσχώρηση στην τρέχουσα οπτική.
Είναι η ικανότητα να επηρεάζει  κανείς την πολιτική κρίση των πολιτών και να την αλλάζει προς το συμφέρον της χώρας.
Είναι να παράγει ιδέες, να τις κάνει πράξεις και να λύνει τα προβλήματα που ταλανίζουν  τη χώρας.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.