Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Η Τουρκική τραγωδία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016. Ακολουθεί σταθερά την πορεία προς την τελική κορύφωση με την αντίστροφη μέτρηση για την πτώση του καθεστώτος Ερντογάν, να ενισχύεται σημαντικά.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο «χαλίφης» ή «σουλτάνος» της Τουρκίας, ο οποίος θεωρείται από το περιοδικό Forbes από τους πλουσιότερους πολιτικούς ηγέτες του κόσμου (τρία παλάτια και πολλά εκατομμύρια Ευρώ), αξιοποιεί πλήρως την ευκαιρία που του πρόσφερε το πραξικόπημα - οπερέτα της 15ης Ιουλίου, λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία «μέτρα» για να εξασφαλίσει την εξουσία και την αμύθητη περιουσία της οικογένειας Ερντογάν που μετέτρεψε ολόκληρη την Τουρκία σε γωνιακό μαγαζί κερδοφόρων
επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
Έτσι, μετά το πραξικόπημα, εμφανίστηκαν ξαφνικά κατάλογοι με ονόματα δεκάδων χιλιάδων «τρομοκρατών», δηλαδή αντιφρονούντων, από ολόκληρο το φάσμα της Τουρκικής κοινωνίας: στρατιωτικοί κάθε βαθμού, δημόσιοι υπάλληλοι, πανεπιστημιακοί, εκπαιδευτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και (φυσικά) μέσα μαζικής επικοινωνίας. Όλοι στοχοποιήθηκαν, τέθηκαν «υπό περιορισμό», φιμώθηκαν ή απαγορεύτηκε η έξοδος τους από την Τουρκία. Απλοί στρατιώτες μέχρι «ήρωες» μακροχρόνιας δράσης κατά του ΡΚΚ εξευτελίζονται, βασανίζονται ή προπηλακίζονται από φανατικούς βαζιβουζούκους – τον επικίνδυνο θρησκευτικό στρατό που συγκροτεί μεθοδικά ο «χαλίφης» της Τουρκίας – ενώ νεκροί στρατιωτικοί απαγορεύεται να ταφούν σύμφωνα με τους παραδοσιακούς κανόνες του Ισλάμ.
Η κήρυξη «Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης» που ακολούθησε σύµφωνα µε το άρθρο 120 του Τουρκικού Συντάγµατος, επιτρέπει στον «χαλίφη» να διοικεί την Τουρκία κατά βούληση μέσω Προεδρικών διαταγμάτων και για αρχικό διάστημα τριών μηνών, που μπορεί να παραταθεί στην λήξη του. Η επαναφορά της θανατικής ποινής για τους «αντιφρονούντες» είναι ο επόμενος στόχος, επειδή ο κίνδυνος μιας νέας εξέγερσης είναι πολύ ορατός.
Μία ακριβώς εβδομάδα μετά το πραξικόπημα (22/7/2016) φαίνεται πως ο Ερντογάν αποφάσισε να «παραιτήσει» τον δεύτερο πιο ισχυρό άνθρωπο μέσα στην Τουρκία – τον πανίσχυρο αρχηγό της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Milli İstihbarat Teskilati - MİT). Η κίνηση αυτή προετοιμάστηκε προσεκτικά με την συνέντευξη του Ερντογάν στο Reuters την παραμονή της συνάντησης του «χαλίφη» με τον Φιντάν Χακάν: «Κάλεσα τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών εκείνο το βράδυ, αλλά δεν μπορούσα να τον εντοπίσω…. Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι υπήρχαν σημαντικά κενά και ελλείψεις στις μυστικές υπηρεσίες, δεν υπάρχει λόγος να το κρύψουμε ή να το αρνηθούμε».
Ποιος είναι όμως ο δεύτερος ισχυρότερος άνθρωπος μέσα στην Τουρκία που φαίνεται να καρατομείται με συνοπτικές διαδικασίες από τον «χαλίφη» Ερντογάν, ο οποίος βρήκε μια θαυμάσια ευκαιρία μέσα στην πλέον κατάλληλη συγκυρία;
Ο Φιντάν Χακάν γεννήθηκε το 1968. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Maryland University College της Αμερικής και έκανε διδακτορική διατριβή (PhD) και Master (MSc) στο Πανεπιστήμιο Bilkent της Άγκυρας. Διετέλεσε υπαξιωματικός του στρατού (1986-2001), επικεφαλής του τουρκικού οργανισμού ανάπτυξης και συνεργασίας (2003-2007) και αναπληρωτής υφυπουργός στο πρωθυπουργικό γραφείο (2007-2010). Από τον Μάιο του 2010 διορίστηκε αρχηγός της ΜΙΤ όπου παραμένει μέχρι τον Ιούλιο 2016.
Ενδιάμεσα (7/2/2015) υπέβαλε την παραίτηση του για να πολιτευτεί με το ΑΚΡ κάτι με το οποίο συμφώνησε ο τότε πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά με άκομψη παρέμβαση του «χαλίφη» απέσυρε την υποψηφιότητά του και επανήλθε στην θέση του (9/3/2015).
Το 2009 ενεπλάκη στις μυστικές ειρηνευτικές συνομιλίες με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) στο Όσλο και με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην φυλακή όπου κρατείται. Είχε την ευθύνη και τον χειρισμό της παράκαμψης των ασφυκτικών οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στην Περσία για μια δεκαετία (2006-2016) προκαλώντας την «έκρηξη» των Αμερικανών. Ο εξ απορρήτων του «χαλίφη» της Τουρκίας, κατέγραφε σαν σύγχρονος Χούβερ τα προσωπικά δεδομένα όλων των βουλευτών και των στελεχών του ΑΚΡ (για να είναι σίγουρη η υπακοή τους), παρακολουθούσε τους δικαστικούς του Συνταγματικού Δικαστηρίου μαζί με τους άμεσους συγγενείς τους (μη τυχόν και ξεφύγει καμιά ανεπιθύμητη απόφαση), καθοδηγούσε την κυβερνητική παραπληροφόρηση, τον έλεγχο και την «τιμωρία» των εφημερίδων, των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παρακολουθούσε με άγρυπνο μάτι σαν «μεγάλος αδελφός» την δικαστική εξουσία, την κοινωνία των πολιτών, τον συνδικαλισμό κ.ο.κ.ε.
Ο ίδιος άνθρωπος «συνελήφθη» (Μάρτιος 2014) να συζητάει τον τρόπο με τον οποίο θα στηθεί «επεισόδιο» με την Συρία ώστε να προσφέρει στην Τουρκία την δικαιολογία εισβολής μέσα από συνομιλίες που έκαναν πάταγο στο YouTube και διαδόθηκαν μέσω Twitter, κάτι που τον οδήγησε στην «φίμωση» και των δύο μέσων σε ολόκληρη την Τουρκία. Φυσικά υπήρξε ο αθέατος πρωταγωνιστής του στραγγαλισμού του σκανδάλου διαφθοράς του «χαλίφη» και της οικογένειας του που συντάραξε την τουρκική αλλά και την διεθνή κοινή γνώμη το 2013 καθώς επίσης και ο «προμηθευτής» των ονομάτων των δέκα Ιρανών που είχαν συναντήσεις εντός τουρκικού εδάφους με πράκτορες της ισραηλινής Μοσάντ.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό «κατόρθωμα» του κυρίου Χακάν, που εκφράζει απόλυτα και το αφεντικό του, είναι οι απίστευτες δηλώσεις του στις 17 Οκτωβρίου 2015, όπου αφού καταδικάζει την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στη Συρία μας πληροφορεί πως «Η ISIS είναι μια πραγματικότητα και οφείλουμε να δεχθούμε πως δεν μπορούμε να εκριζώσουμε ένα σύστημα τόσο καλά οργανωμένο και τόσο δημοφιλές όπως αυτό του Ισλαμικού Κράτους» ζητώντας μάλιστα από τους δυτικούς «να αναθεωρήσουν την οπτική τους πάνω στα ισλαμικά πολιτικά κινήματα αφήνοντας στην άκρη τις κυνικές τους νοοτροπίες και να ματαιώσουν τα σχέδια του Πούτιν που στοχεύουν να συντρίψουν τους Σύριους ισλαμιστές επαναστάτες!».
Βέβαια και ο ίδιος ο «χαλίφης» την ίδια περίοδο (2/11/2015) αρνήθηκε, με εμπρηστική μάλιστα φρασεολογία, να καταδικάσει την κατάρριψη Ρωσικού επιβατικού Αirbus στην Αίγυπτο με 224 νεκρούς επιβάτες, από την τρομοκρατική οργάνωση Ansar Bait al-Maqdis – παρακλάδι του ISIS!
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Εμείς θεωρούμε πως η τρέχουσα περίοδος είναι κατάλληλη για την άμεση σύλληψη και απέλαση μερικών υπαλλήλων του Φιντάν Χακάν οι οποίοι αλωνίζουν ατιμώρητοι στην Ελληνική Θράκη, πέρα από κάθε θεμιτό όριο, όπως π.χ. ο Μέτιου Παδίνκοφ και μετέπειτα Αχμέτ Μετέ ή ο Σαλίχ Τζαμπάζ, αρθρογράφος της τουρκόφωνης εφημερίδας Μιλλέτ της Ξάνθης, ο οποίος καλεί –ούτε λίγο, ούτε πολύ- σε…. Τζιχάντ Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνους το θρήσκευμα, μέσα στην Ελλάδα! Οι Τουρκικές αρχές το 1942 μας έβαλαν πισώπλατα μαχαιριά όταν στην Ελλάδα είχαμε Γερμανική κατοχή, το 1964 όταν είχαμε μεγάλη εσωτερική αναστάτωση, απέλασαν με το ζόρι περισσότερους από 10.000 Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, τους υποχρέωσαν μάλιστα να υπογράψουν και δήλωση πως (δήθεν) «είναι κατάσκοποι», εμείς δεν μπορούμε να διώξουμε μερικούς κυρίους που αυτοαποκαλούνται «Τούρκοι» δρώντας απροκάλυπτα εναντίον της εθνικής ασφάλειας της Ελλάδος, σαν δηλωμένοι τρομοκράτες; Χάρη θα τους κάνουμε, αφαιρώντας τους την Ελληνική ιθαγένεια και στέλνοντάς τους στην Τουρκία και αν μάλιστα απορριφθεί η αίτηση ασύλου, παρέα με αυτούς που μας ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Άλλωστε, μερικοί κύριοι, με τον καταγεγραμμένο, εμπρηστικό τους λόγο δεν χρειάζεται ούτε καν να υπογράψουν δήλωση πως είναι κατάσκοποι- το έχουν ήδη αποδείξει μέσα από τις ομιλίες και τα άρθρα τους! Για να μην θυμηθούμε την ευκαιρία που άρπαξαν οι Τούρκοι με την κατάρρευση της δικτατορίας στην Ελλάδα το 1974 για να εισβάλλουν στην μαρτυρική Κύπρο!
Ο πολιτικός πολιτισμός είναι απαραίτητος όταν είναι αμοιβαίος, αλλιώς καταλήγει σε πολιτική ανοησία. Οι πολιτικές συνθήκες και τα πολιτικά δεδομένα αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα και πρέπει να αξιοποιούνται την κατάλληλη στιγμή. Η Τουρκική τραγωδία συνεχίζεται και θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση - ο χρόνος αυτός θα είναι πολύ κρίσιμος και για την Ελλάδα.
Όσον αφορά τον ψευτο-σουλτάνο της Άγκυρας, είναι απόλυτα λογικό, πριν από την επίσκεψη του στην Μόσχα το επόμενο διάστημα, να θέλει να δείξει πως είναι αποφασισμένος για τολμηρές και σκληρές αποφάσεις, αντίθετα σε όσα πρέσβευε για πολλά χρόνια. Και η καρατόμηση του Φιντάν Χακάν, με την δικαιολογία πως δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί του το βράδυ του πραξικοπήματος, θα είναι χωρίς αμφιβολία μια τολμηρή και σκληρή απόφαση. Μένει βέβαια να δούμε αν τελικά θα πραγματοποιηθεί αλλά και τις πιθανές συνέπειες της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου