Όσο τα πράγματα στριμώχνουν τόσο ανεβαίνει ο αριθμός των «πυλώνων» ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Το συμπέρασμα πάντως που βγήκε από τις δήθεν κοινωνικού περιεχομένου και προς αντιστάθμιση της κατάργησης του ΕΚΑΣ πρωθυπουργικές ανακοινώσεις είναι πως όσο στριμώχνουν τα πράγματα, τόσο περισσότερο αυξάνει ο αριθμός των «πυλώνων», επί των οποίων αισθάνεται την ανάγκη να στηριχθεί η κυβερνητική προπαγάνδα.
Όπως θα δείτε, οι «πυλώνες» είναι πάντα εκεί, αλλά αυξομειώνονται:
- Στις 3 Ιουνίου 2013, παρουσιάζοντας στον «Χάρτη αξιοπρεπούς διαβίωσης» από τη Δραπετσώνα, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε σε οκτώ «άξονες», διακηρύσσοντας ότι «η φτώχεια είναι η πιο μεγάλη βία» και «αυτή τη βία είμαστε αποφασισμένοι να τη χτυπήσουμε, είμαστε αποφασισμένοι να σώσουμε το λαό από τη δυστυχία και την πείνα και δε θα λογαριάσουμε κανέναν εκβιασμό, μπροστά σε αυτό το στόχο»: Νέα Σεισάχθεια, ανακούφιση από φορολογία και χρέη προς το Κράτος, διασφάλιση στέγασης για όλους, διασφάλιση σίτισης για όλους, στήριξη των παιδιών, εγγυημένη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά πρώτης ανάγκης (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες, θέρμανση), διασφάλιση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους, διασφάλιση της μετακίνησης για όλους
 Μετά, οι άξονες έγιναν «πυλώνες»:

- Στις 7 Ιουλίου 2013, μιλώντας στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε σε δύο πυλώνες: «Γι' αυτό απαιτείται επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με πυλώνες τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, το «πάγωμα» των τόκων τουλάχιστον για την επόμενη τετραετία, που θα απέδιδε ένα ποσό πάνω από 25 δισ. ευρώ, με το οποίο θα μπορούσαμε και να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και να χρηματοδοτήσουμε την ανάπτυξη».
- Στις 5 Νοεμβρίου 2013, ο κ. Τσίπρας, μιλώντας σε συνέδριο στο Τέξας είπε ότι το «εθνικό του σχέδιο» διέπεται από τρεις πυλώνες - σταθεροποίηση της οικονομίας, αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, μέσω ενός δημόσιου ταμείου για την χρηματοδότηση αυτής της άμεσης ανάγκης, αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας.
- Στις 17 Νοεμβρίου 2013, είχαμε ακόμη τρεις πυλώνες. Μιλώντας στην «Αυγή», ο κ. Τσίπρας είχε πει: «Σε ό,τι αφορά τώρα το σχέδιό μας, έχουμε κατ' επανάληψη αναφερθεί -την προηγούμενη εβδομάδα είχα την ευκαιρία δύο φορές, μια στο διεθνές συνέδριο του Πανεπιστημίου του Ώστιν, στο Τέξας, και μια στο διεθνές συνέδριο του Ινστιτούτου Λεβί, στην Αθήνα- σε τρεις κεντρικούς πυλώνες. Ο πρώτος είναι η άμεση αντιμετώπιση της βαθιάς ανθρωπιστικής κρίσης. Ο δεύτερος είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας, με στήριξη του εισοδήματος των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Και ο τρίτος η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας. Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού χρειάζεται μια νέα συμφωνία για το χρέος, που θα συνδέει την αποπληρωμή του με την ανάπτυξη».
- Στις 7 Δεκεμβρίου 2013, στην ομιλία του κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού 2014, ο κ. Τσίπρας είχε τρεις πυλώνες: «Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τόσο τη συντεταγμένη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση, όσο και την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου. Είναι πρόγραμμα με τρεις αμοιβαία ενισχυόμενους πυλώνες που συναρμόζουν αυτό που εμείς ονομάζουμε «εθνικό σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου», με το οποίο θα αντικαταστήσουμε το χρεοκοπημένο μνημόνιο. Αυτό το σχέδιο θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας, με δημόσιες επενδύσεις σε συνδυασμό με την αναδιανομή του εισοδήματος και την ανασυγκρότηση της διαλυμένης αλλά υπαρκτής παραγωγικής δομής της χώρας» - σταθεροποίηση της οικονομίας με κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα, αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (που, όπως είχε πει, περιλάμβανε και τη… «Νέα Σεισάχθεια) και ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας.
- Στις 15 Φεβρουαρίου 2014, σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung, ο κ. Τσίπρας έβλεπε πάλι τρεις πυλώνες:  «Θα έπρεπε (η λύση) να στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Πρώτον, ένα τέλος των προγραμμάτων λιτότητας. Δεύτερον, μια ευρωπαϊκή διάσκεψη χρέους, παρόμοια αυτής του 1953 στο Λονδίνο που αφορούσε το χρέος της Γερμανίας μετά τον Β'ΠΠ. Το 60% αυτού (του χρέους) διαγράφηκε. Τρίτο και πιο σημαντικό: ένα ευρωπαϊκό new deal, μια συμφωνία για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, ειδικά στον ευρωπαϊκό Νότο. Χωρίς οικονομική ώθηση είναι αδύνατο να βγεις από την κρίση. Αυτό το ευρωπαϊκό πακέτο θα κοστίσει πολύ λιγότερο από νέα πακέτα βοήθειας για την Ελλάδα, τα οποία καταλήγουν στον ίδιο φαύλο κύκλο».
- Στις 13 Σεπτεμβρίου 2014, εξαγγέλλοντας το περίφημο «πρόγραμμα της ΘΑσσαλονίκης» - συγγνώμη, Θεσσαλονίκης εννοούσα – ο κ. Τσίπρας, μίλησε για «τέσσερις μεγάλους πυλώνες».
Ήταν τότε που είπε το περίφημο: «Βρίσκομαι απέναντί σας για να πω αλήθειες και να δεσμευτώ απέναντι στον Ελληνικό λαό, σ’ ένα σχέδιο ελπίδας, προοπτικής και δικαιοσύνης για την έξοδο από τη κρίση. Ορίζοντας τις βασικές συντεταγμένες της νέας, μεταμνημονιακής πορείας του τόπου. Δίνοντας συγκεκριμένο ρεαλιστικό και κοστολογημένο προγραμματικό περιεχόμενο στις βασικές αξίες και αρχές της».
Και καταλήγοντας: «Το δικό μας σχέδιο είναι απλό, συγκεκριμένο, ρεαλιστικό, διότι ξεκινάει από μια ρεαλιστική διάγνωση της πραγματικότητας. Κυρίως όμως είναι ρεαλιστικό γιατί είναι ανατρεπτικό. Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, η ανατροπή των μνημονιακών καθεστώτων».
Μετά, περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα, μιλώντας για ένα πρόγραμμα που «μπορούμε να το ξεκινήσουμε μόνοι μας, χωρίς την άδεια κανενός», «μια στρατηγική που δεν χρειάζεται πρόσθετη χρηματοδότηση», «και αυτό το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί έτσι και αλλιώς. Δεν απαιτεί νέα δανεικά, και δε μπαίνει υπό διαπραγμάτευση. Είναι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και θα εφαρμοστεί. Τελεία και παύλα», διότι, «δεν είναι όπως προσπάθησαν να το εμφανίσουν ανέξοδες υποσχέσεις. Είναι μια στρατηγική που πατάει ταυτόχρονα στις τεράστιες κοινωνικές ανάγκες, αλλά και στον ρεαλισμό».
Βέβαια! Διότι επρόκειτο συνολικά για 12 δισεκατομμυριάκια που θα τα έβρισκε οπωσδήποτε – μεταξύ άλλων και από το… ΤΧΣ!
Φυσικά! Διότι, όπως είχε πει «έχουμε καταθέσει αναλυτική τεκμηρίωση και κανείς δεν μπορεί να μας πει οτιδήποτε. Οι πυλώνες αυτοί δουλεύουν αλληλένδετα. Αυτή η συνεκτικότητα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την επιτυχία του».
(Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να υπενθυμίσω τη δήλωση Σκουρλέτη της 25^ης Φεβρουαρίου 2015, στο Μέγκα: «Ισχύει στο ακέραιο η δέσμευσή μας για 13η σύνταξη»).
Ως γνωστόν, η 13^η σύνταξη έχει αντικατασταθεί από κάρτα συσσιτίου, καθώς μειώθηκε και η 12^η!
(Υπενθυμίζω επίσης ότι στους «πυλώνες της Θεσσαλονίκης» είχαν συμπεριληφθεί – τι έλεγε και ο κ. Τσίπρας τότε – το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η σεισάχθεια και βέβαια η 13^η σύνταξη).
- Στις 13 Δεκεμβρίου 2014, μιλώντας στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο κ. Τσίπρας, είχε ήδη μειώσει τους τέσσερις πυλώνες της Θεσσαλονίκης σε… τρεις:  «Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο πρόγραμμα που εξαγγείλαμε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Τo πρόγραμμα στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια Το δικαίωμα ακόμα και των πιο αδύναμων να έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, ή θέρμανση τον χειμώνα, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε φαγητό, σε στέγη. Στα πιο βασικά αγαθά. Έχουμε κάνει μια ανάλυση ανάλογα με τις ανάγκες που παρουσιάζονται. Ξεκινώντας από τα κάτω, από αυτούς που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες και τα λιγότερα στηρίγματα. Στον πυλώνα αυτόν εντάξαμε και την επαναφορά της 13ης σύνταξης. Όχι ως προεκλογική του αέρα. Αλλά ως ένα μελετημένο και κοστολογημένο βήμα. Ας μην ξεχνάμε ότι τα χρήματα αυτά θα πέσουν στην αγορά. Ο δεύτερος πυλώνας αποτελείται από μέτρα που θα ανακόψουν την καθίζηση της πραγματικής οικονομίας. Είναι η ρύθμιση των χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Χρέη που συσσωρεύονται. Το δημόσιο δεν τα εισπράττει. Και το πρόβλημα συνεχώς ανακυκλώνεται και μεγαλώνει. Προωθούμε μια ρύθμιση δίκαιη, και ανάλογη με το ετήσιο εισόδημα του οφειλέτη. Έτσι ώστε το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία να αυξήσουν τα καθηλωμένα έσοδά τους. Έχουμε επίσης δεσμευτεί για την κατάργηση του φόρου- λαιμητόμου της μικρομεσαίας περιουσίας, του περιβόητου ΕΝΦΙΑ. Και αυτή τη δέσμευση θα τη κάνουμε πράξη με τη στήριξη του ελληνικού λαού».
- Στις 9 Φεβρουαρίου 2015, στην ομιλία της κατά τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, η κ. Γεροβασίλη, έκανε τους τέσσερις πυλώνες της Θεσσαλονίκης… πέντε: «Σας θυμίζω ότι από τις εκλογές του Μαΐου 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε για την ανακούφιση των θυμάτων της κρίσης και της μνημονιακής πολιτικής, τη σταθεροποίηση της οικονομίας, για την αποτροπή της ακόμη πιο μαζικής και μεγαλύτερης οικονομικής καταστροφής και για την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας και ελπίδας. Από τότε μέχρι σήμερα αυτές οι προγραμματικές αρχές με δουλειά και συνέπεια εξειδικεύτηκαν, μορφοποιήθηκαν και εμπλουτίστηκαν σε μία μεγάλη συζήτηση που ανοίξαμε όλον αυτόν τον καιρό με την ελληνική κοινωνία. Αυτές αποκρυσταλλώθηκαν στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, στους πέντε πυλώνες του και πλέον περνάμε από τις εξαγγελίες στην πράξη»!
- 15 Σεπτεμβρίου 2015. Σχέδιο Κυβερνητικού Προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ:  «Νέο παραγωγικό πρότυπο με πυλώνες την εργασία, τη γνώση και την καινοτομία. Το πολιτικό πρόγραμμα που επιτάχυνε και ολοκλήρωσε τις κοινωνικές ανακατατάξεις που λάμβαναν χώρα ήταν το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με τους τέσσερις πυλώνες του: Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, επανεκκίνηση της οικονομίας, αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους». (Όπως είδατε οι «πυλώνες της Θεσσαλονίκης» ξανάγιναν τέσσερις!)
- Στις 15 Σεπτεμβρίου 2015, μιλώντας στη Λάρισα ενόψει των νέων εκλογών, ο κ. Τσίπρας έκανε τους τέσσερις πυλώνες της Θεσσαλονίκης… δύο: «Για μας, για το ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ζωή, υπάρχει πολιτική, πέρα και έξω από τη συμφωνία της 12ης Ιούλη. Έχουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα, που το παρουσίασα στη Θεσσαλονίκη πριν από λίγες μέρες. Ένα πρόγραμμα με δύο βασικούς πυλώνες: α)την αναδιανομή προς όφελος του κόσμου της εργασίας και της πρωτογενούς παραγωγής. β) τη διεύρυνση των παραγωγικών δυνατοτήτων, που προϋποθέτει ριζικές θεσμικές αλλαγές και ρήξη με τη δομή της διαπλοκής». 
- Στις 27 Μαΐου 2016, κατά τη συζήτηση για τον αναπτυξιακό νόμο, ο κ. Σταθάκης μιλούσε για οκτώ πυλώνες (επί των οποίων θα στηριχθεί η ανάπτυξη και επομένως η επίλυση θεμάτων ανθρωπιστικής κρίσης).
- Στις 22 Μαΐου 2016, κατά την ομιλία της στη Βουλή επί της τροπολογίας για την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» (δηλαδή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος που ο ΣΥΡΙΖΑ κατήργησε ερχόμενος στην εξουσία), η κ. Φωτίου μίλησε για τρεις πυλώνες.
- Και στις 27 Ιουλίου 2016, κατά τη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής, οι πυλώνες έγιναν επτά – υγεία, κοινωνική ασφάλιση, αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης, προστασία εργασίας, αντιμετώπιση της ανεργίας, στεγαστική πολιτική, παιδεία.
Τόσες φορές που φλόμωσαν τον κόσμο με τους πυλώνες τους, ούτε αυτοί θυμούνταν πόσοι είναι!
Και στο μεταξύ, όσο περνά ο καιρός και στριμώχνουν τα πράγματα, ο κουβάς με τους πυλώνες γεμίζει και η τσέπη αδειάζει…