Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Κ.Κ.Ε. - 100 χρόνια Π Ρ Ο Δ Ο Σ Ι Α Σ ! [μνήμη καπετάν - Μάρκου Βαφειάδη]

Στην φωτό εδώ η προσωπογραφία-αγιογραφία του καπ΄ταν 'Κόκκινου Θάνατου',   Μάρκου Βαφειάδη, από το νεοταξίτικο 'TIME'  Είναι γνωστή (;) η προσέγγιση Νέας Τάξης και αριστεράςΌλα τα κοράκια έχουν την ίδια μούρη...  Αν ήμουν ο γνωστός πρίγκιπας του Καρπενησίου, καπετάν Κώστας Μπακογιάννης ο εκ Μητσοτακαίων, θα προσπαθούσα τώρα να σας ψήσω να διαγράψετε την ιστορική σας μνήμη και να δώκετε συγχωροχάρτι σε έναν από τους πιο υπερεκτιμημένους ανθέλληνες των κόκκινων συμμοριτών κατά τη διάρκεια του λεγόμενου "εμφυλίου πολέμου" - σχωρνώντας τον για όλα τα εγκλήματα του κατά του Ελληνισμού [και κατά της ανθρωπότητας]...Τον αρχισυμμορίτη και καπετάν-Θάνατο, Μάρκο Βαφειάδη. Ωστόσο δεν είμαι ο καπ'τα Μητσοκώστας, που θέλει να γίνει και δήμαρχος των βιοεκφυλισμένων κατοίκων της ινδογρεκυλικής πρωτεύουσας [βλέπετε, ντρέπομαι να αποδώσω τον τίτλο: Αθηναίος, σε τούτα δω τα αφρο-αλβανο-ασιατικά νόθα].
Είμαι μόνον ένας από τους καταδιωκόμενους και ολίγους πλέον εναπομείναντες Έλληνες, που αρνούνται να παραδώσουν τη μνήμη τους, στην ιστορία τους, την αξιοπρέπεια τους, τον πολιτισμό τους και τους ωραίους νεκρούς τους, στις ορδές των λαθροεισβολέων και των εγχώριων νεοκαπεταναίων τους.

Και γι' αυτό δεν ξεχνώ!

Ούτε τον Καπετάν Μάρκο, ούτε τον καπετάν Γιώτη, ούτε την πρώτη προσπάθεια παράδοσης της Μακεδονίας στους Βαλκάνιους σφετεριστές, ούτε τα εγκλήματα των κόκκινων σφαγέων, ούτε ένα κόμμα ή μια τελεία, από τη Γραμματική της Προδοσίας, που αποτελεί και την βάση της πολιτείας του ΚΚΕ, όσα χρόνια υπάρχουν ή θα υπάρχουν ακόμα αριστεροί στην Ελλάδα.

 Και να σας πω, αν δεν το ξέρετε, ότι ο καπετάν Μάρκος Βαφειάδης, εξόν από το ότι ορίστηκε "αρχιστράτηγος" των προδοτικών ορδών του ΕΛΑΣ και πρώτος "πρωθυπουργός" της λεγόμενης "Κυβέρνησης του βουνού" [αυτήν που εκθείασε στους Κορυσχάδες ο κυρ Μπακογιάννης ο εκ Μητσοτακαίων] ήταν προπαντός ο γενικός κουμανταδόρος των συμμοριτών στη Μακεδονία μας, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Βουλγάρικο στρατό κατοχής, για να εξαφανίσουν το ελληνικό στοιχείο, μετά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα.

Η προσπάθεια της γενοκτονίας των Ελλήνων δεν έχει βαφτεί κόκκινη μόνον από το αίμα μας αλλά και από τα κόκκινα λάβαρα των πρώτων εγχώριων εργολάβων, που τη διαχειρίστηκαν...



Το μήνυμα στον τοίχο γράφει...
"Ζήτω ο στρατηγός Μάρκος Βαφειάδης και ο Δημοκρατικός Στρατός"
Στα σλάβικα...
Τα σχόλια περιττεύουν 
 [Η φωτό  από το Knossopolis]

Εις μνήμην λοιπόν του καπ'τα Μάρκου Βαφειάδη, αρχισυμμορίτη και εγχώριου εργολάβου της γενοκτονίας των Ελλήνων, στα πέτρινα χρόνια του ενδοελληνικού ρεμπελοπολέμου, σας βάνω εδώ μια ωραιοτάτη και διδακτικοτάτη ιστορική ανάλυση, από το καλό μπλογκ "Η ιστορία της κατοχής", για να θυμηθείτε τες προδοσίες της αριστεράς και τον ρόλο που έπαιξαν οι αρχισυμμορίτες στον δρόμο για την τελική παραχώρηση της Μακεδονίας μας...

Κι επειδή μας διαβάζουν και νεώτεροι Έλληνες που μπορεί να μην έχουν γνώση των τότε γεγονότων, να θυμίσω εδώ, ότι οι Βούλγαροι ήσαν σύμμαχοι των Γερμανών, στα πρώτα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μετά την κατάκτηση μάλιστα της Ελλάδας από τα Γερμανικά στρατεύματα, ανέλαβαν ως νέοι κομιτατζήδες, να εγκαταστήσουν βουλγάρικο στρατό κατοχής στη Μακεδονία, ώστε να μην χρειαστεί να εγκλωβιστούν πολλά τάγματα της Βέρμαχτ στην κατεχόμενη χώρα..
Το 1944 όμως και αφού εγκαταστάθηκε στην εξουσία της Βουλγαρίας μια φιλοσοβιετική κυβέρνηση [μαριονέτα του Στάλιν] οι Βούλγαροι νεοκομιτατζήδες το γύρισαν σε τοποτηρητές της κόκκινης Αρκούδας.
Τον καιρό εκείνο λοιπόν, αρχικαπετάνιος των "Μακεδονικών μεραρχιών" του ΕΛΑΣ, ήταν ο Μάρκος Βαφειάδης...        

Η συνεργασία Βουλγάρικων στρατευμάτων κατοχής και το ΚΚΕ του Μάρκου Βαφειάδη
[Από την Ιστορία της Κατοχής]


Μετά την μεταστροφή της Βουλγαρίας υπέρ των Συμμάχων τον Σεπτέμβριο του '44, τα βουλγαρικά κατοχικά στρατεύματα δεν αποχωρήσουν απ'τα ελληνικά εδάφη, όπως θα ΄πρεπε. 


Αντιθέτως παρέμεναν εντός ελληνικής επικράτειας, όντας υπό τις διαταγές της νέας φιλο-σοβιετικής βουλγαρικής κυβερνήσεως, και βοηθούσαν εμπράκτως το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ να αναλάβει την εξουσία στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη.

Η κατάσταση βέβαια ήταν πολύ ρευστή και είχε έντονο πολιτικό παρασκήνιο με το οποίο θα ασχοληθούμε σε άλλη ανάρτηση.
 
 Το πρόβλημα όμως τόσο για τους Βούλγαρους όσο κυρίως για τους ελασίτες ήταν η ύπαρξη των εθνικών αντάρτικων ομάδων που ήταν υπό την ηγεσία του Αντώνη Φωστερίδη (Τσαούς Αντών) και ήταν φυσικά αναγνωρισμένες και απ΄το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. 


Οι δυνάμεις του Τσαούς Αντών που έφεραν την επωνυμία ΕΑΟ/ΕΣΕΑ αποτελούσαν βραχνά για τους σκοπούς του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (δηλαδή του ΚΚΕ) στην περιοχή. Οι πρώτες μεταξύ τους συγκρούσεις είχαν ήδη γίνει νωρίτερα μες στο 1944. Η συνέχεια της μεταξύ τους σύγκρουσης ήταν αναπόφευκτη. 

 Από την μία μεριά ήταν ο ΕΛΑΣ με την σύμπραξη του μέχρι πρότινος κατοχικού βουλγαρικού στρατού που εν μία νυκτί μετετράπηκε σε συμμαχικό (!!!), και απ΄την άλλη μεριά οι άντρες των ΕΑΟ.


 Είναι προφανές ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων ήταν σαφώς υπέρ των πρώτων. 

 Οι δυνάμεις των κομμουνιστών ήταν οργανωμένες στην 6η μεραρχία του ΕΛΑΣ η οποία όπως είχαμε δει εδώ δεν συγκροτήθηκε για αντιστασιακό αγώνα, αλλά αποκλειστικά και μόνο για να επιβάλλει την εξουσία των κομμουνιστών στην περιοχή.


 Επιτελάρχης της 6ης μεραρχίας ήταν ο Κωνσταντάρας.
 Ο Κωνσταντάρας στο έργο του "Αγώνες και διωγμοί" ενώ είναι γενικώς αρκετά λεπτομερής στις περιγραφές του, εντούτοις αποφεύγει να αναφερθεί αναλυτικά στο ζήτημα των ενδοελληνικών συγκρούσεων του Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 1944 και στο ζήτημα της συνεργασίας ελασιτών και Βούλγαρων.
 

Γράφει: 
 "Στην συγκρουση ΕΛΑΣ και εθνικιστών, η ιστορική αλήθεια επιβάλει να λεχθεί ότι αναμίχτηκαν και οι Βούλγαροι ανάλογα με την ιδεολογική τους τοποθέτηση". [1]
 
Εδώ ισχυρίζεται ότι και οι δύο πλευρές (ΕΛΑΣ και ΕΑΟ) ενισχύονταν από Βούλγαρους.
 Από Βούλγαρους κομμουνιστές οι μεν, από Βούλγαρους αντικομμουνιστές οι δε.
 Μόνο που αυτό είναι ψέμμα.


  Δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο για ενίσχυση ή υποστήριξη των ανταρτών του Τσαούς Αντών από Βούλγαρους. Απλά ο Κωνσταντάρας, γνωρίζοντας την πικρή αλήθεια της συνεργασίας ελασιτών-Βουλγάρων προσπαθεί να πείσει ότι "και οι άλλοι συνεργάστηκαν με Βούλγαρους".
 
 Βέβαια ούτε καν ο ίδιος δεν φαίνεται να πολυπίστευε αυτά που ισχυριζόταν γιατί αμέσως παρακάτω έγραφε:
 

 "Απ΄την στιγμή όμως που επικράτησαν οι παρτιζάνοι και συνέλαβαν τον Συράκωφ και άλλους αξιωματικούς, άρχισε να παρουσιάζεται ως μονόπλευρη η βουλγαρική παρέμβαση".[2]
 
 Εδώ άφηνε να εννοηθεί ότι και καλά υπήρχε ένα μεσοδιάστημα στην διάρκεια του οποίου ο βουλγαρικός στρατός αμφιταλαντευόταν ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και στις ΕΑΟ του Φωστερίδη.
 Αυτό φυσικά είναι φαντασίωσή του.
 Δεν είχε ούτε την γενναιότητα να παραδεχτεί ευθέως ότι οι Βούλγαροι μόνο τον ΕΛΑΣ υποστήριζαν ανοικτά, αλλά το λέει πιο "κομψά" μιλώντας για "μονόπλευρη βουλγαρική παρέμβαση".

Η "συμφιλιωτική" χειραψία Βαφειάδη-Τσακαλώτου, όταν βολεύτηκαν και οι δύο στο ΠΑΣΟΚ
Ήταν μια καλοστημένη φιέστα του Ανδρέα Παπανδρέου, για να πειστούν οι Έλληνες,
να διαγράψουν την ιστορική τους μνήμη.
Μια προσπάθεια "ολικής διαγραφής" της συλλογικής μνήμης ενός λαού,
που συνεχίζεται λυσασμένα μέχρι σήμερα, από κάτι μητσομπακογιάννηδες...

 

Ο βούλγαρος ιστορικός Ιορντάν Μπάεφ έγραφε πάνω στο θέμα:
 "Αμέσως μετά την 9η Σεπτεμβρίου η νέα βουλγαρική εξουσία συνδέθηκε στενά και συντονίστηκε με τις δυνάμεις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ". [3]
 
Επίσης, ο καπετάνιος της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας (στην οποία υπαγόταν η 6η μεραρχία) Μάρκος Βαφειάδης διαψεύδει τον υφιστάμενό του Κωνσταντάρα και δεν διστάζει να παραδεχτεί την συνεργασία ελασιτών-Βουλγάρων, χωρίς βέβαια να αναφέρει το παραμικρό για ενίσχυση των Τσαούς Αντών απ΄τον βουλγαρικό στρατό:


 "..αυθόρμητα αποκαταστάθηκαν αγωνιστικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο επαναστάσεις και άρχισαν να συνεργάζονται τα βουλγαρικά στρατεύματα με τα δικά μας. Και υποχωρώντας παρέδιναν τις πόλεις κλπ στον ΕΛΑΣ και ταυτόχρονα βάλανε στην διάθεση του ΕΛΑΣ βαρύ οπλισμό, πυρομαχικά κλπ. Κατ΄αυτόν τον τρόπο -χωρίς να πάρουν μέρος οι ίδιοι- βοηθούσαν τον ΕΛΑΣ στην διάλυση των τμημάτων Αντών Τσαούς στην ανατολική Μακεδονία". [4] 


 Ο ιστοριογράφος των ΕΑΟ/ΕΣΕΑ Δημήτρης Καραϊσαρλής, βασιζόμενος σε βουλγαρικές στρατιωτικές πηγές, τονίζει ότι οι μονάδες που ενίσχυσαν τον ΕΛΑΣ ήταν η 16η και η 28η μεραρχία του βουλγαρικού στρατού. [5]
 

 Παρακάτω ο Κωνσταντάρας έγραφε:
 "Μπροστά στην δημιουργηθείσα κατάσταση, αμέσως μετά την απελευθέρωσή μου, εκδώσαμε επείγουσα διαταγή προς τα τμήματά μας να μην επιτρέπουν την ανάμιξη των παρτιζάνων, η οποία άλλωστε ήταν περιττή, γιατί ο ΕΛΑΣ με τις δυνάμεις του Έβρου ήταν κατα πολύ ισχυρότερος απ΄τους εθνικιστές" [6]


Δεν είναι γνωστό αν αυτή η διαταγή στάλθηκε, αλλά ακόμα και να στάλθηκε είναι σίγουρο ότι δεν εφαρμόστηκε. 
 Και πάλι ο Βαφειάδης ήταν αποκαλυπτικός:
 "Ε λοιπόν, σ'ολο αυτό το διάστημα ήταν βραχνάς το Γενικό Στρατηγείο πάνω απ΄το κεφάλι το δικό μας. 'Σταματήστε τις επιχειρήσεις ενάντια στον Αντών Τσαούς, σταματήστε την συνεργασία με τους Βούλγαρους, οι Άγγλοι διαμαρτύρονται..' τέτοια μας λέγανε. 


Εμείς από την μία μεριά αναγκαζόμαστε να στέλνουμε αυτές τις διαταγές στην 6η μεραρχία μας, αλλά απ΄την άλλη μεριά, με τον κομματικό δρόμο αναγκαζόμαστε να πούμε στον Ερυθριάδη να συνεχίσουν πιο έντονα τις επιχειρήσεις, για να συντομέψει ο χρόνος διάλυσης του Αντών Τσαούς" [7]
 'Όταν αρχίσαμε τις επιχειρήσεις ενάντια στα τμήματα του Αντών Τσαούς με απόρρητη διαταγή της ΟΜΜ που δεν την ανακοινώσαμε στο Γενικό Στρατηγείο και την συνεργασία με τα επαναστατημένα τμήματα του βουλγαρικού στρατού δεν πέρασε μέρα που να μην πάρουμε και μία διαταγή του Γενικού Στρατηγείου και του Σκόμπι να 'σταματήσουμε αμέσως τις επιχειρήσεις ενάντια στον Αντών Τσαούς και την συνεργασία με τους Βούλγαρους'. 


Εφτασαν μέχρι το σημείο να μας απειλούν ότι συνεγαζόμαστε με τους βούλγαρους κατακτητές" [8]Όσον αφορά την εξέλιξη των συγκρούσεων ο Βαφειάδης ξαναδιαψεύδει τον Κωνσταντάρα που όπως είδαμε υποστήριζε ότι ο ΕΛΑΣ από μόνος του ήταν πολύ ισχυρότερος απ΄τους άντρες των ΕΑΟ: 

"Οι σύντροφοί μας εκεί πέρα δεν τα πολυκατάφερναν, πήγαινε σε μάκρος η δουλειά και τελικά δεν έγινε κατορθωτή η ολοκληρωμένη διάλυση του Τσαούς Αντών." [9]
 "Και παρά το γεγονός ότι η 6η μεραρχία δεν κατάφερε με κεραυνοβόλα ταχύτητα να διαλύσει τα τμήματα του Τσαούς Αντών, παρά την βοήθεια και των Βουλγάρων και οι επιχειρήσεις τράβηξαν σε μάκρος" [10] 


 Σύμφωνα λοιπόν με τις παραδοχές του Βαφειάδη:
α) Η διοίκηση της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας (ΟΜΜ), δηλαδή ο Βαφειάδης και ο Μπακιρτζής, αγνοούσε επανειλημμένως τις διαταγές του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ όσον αφορά την ανατολική Μακεδονία, και έκανε ότι γούσταρε. Σε οποιοδήποτε σοβαρό στρατό του κόσμου θα είχε περάσει στρατοδικείο, σίγουρα θα είχε καθαιρεθεί και ίσως να αντιμετώπιζε ακόμη χειρότερες ποινές. 


Αυτός όμως όχι μόνο δεν καθαιρέθηκε αλλά λίγα χρόνια μετά ανέλαβε την ηγεσία του ΔΣΕ κατά τον συμμοριτοπόλεμο...
β) Η εξόφθαλμη συνεργασία ελασιτών-Βουλγάρων προκαλούσε σοβαρές αντιδράσεις ακόμα και στο Γ.Σ του ΕΛΑΣ, αλλά οι Βαφειάδης, Μπακιρτζής, Ερυθριάδης κλπ δεν έπαιρναν χαμπάρι..


γ) οι ελασίτες παρά την αμέριστη βοήθεια των Βουλγάρων, τα βρήκαν σκούρα με τους άντρες του Τσαούς Αντών. Ενδεικτικά αναφερουμε ότι δύο χαρακτηριστικές μάχες εκείνων των ημερών ήταν αυτή της Σταυρούπολης και αυτή του Κεχρόκαμπου. Για το σκέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων θα αναφερθούμε σε επόμενη ανάρτηση.
 

  
 [1] "Αγώνες και διωγμοί" του Κώστα Κωνσταντάρα, σελ.269 [2] "Αγώνες και διωγμοί" του Κώστα Κωνσταντάρα, σελ.269[3] "Δεκέμβρης του '44. Νεότερη έρευνα. Νέες προσεγγίσεις" επιμ. Γρηγόρη Φαράκου, σελ.171[4] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, τόμος β', σελ. 204 [5] "Σκληροί αγώνες και μεγάλες θυσίες 1941-1944" του Δημήτριου Καραϊσαρλή, σελ.289 [6] "Αγώνες και διωγμοί" του Κώστα Κωνσταντάρα, σελ.269 [7] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, τόμος β', σελ. 204 [8] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, τόμος γ', σελ.199 [9] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, τόμος β', σελ. 204 [10] "Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, τόμος γ', σελ.199
 

 


Το ξεπατίκωσα από το εξαιρετικό μπλογκ Ιστορία της Κατοχής, του Κώστα Ηλιακού, που δυστυχώς έχει σιωπήσει εδώ και καιρό...  


 Απο εφημερίδα της εποχής 
[Η φωτό  από το Knossopolis]


Και για να τελειώνω με την αισχρή μνήμη ενός ανθέλληνα, που πολέμησε λυσαλέα εναντίον του έθνους του,  να σας πω και το πιο εφιαλτικό...

Όταν [με τις ευλογίες των Αμερικανών] άρπαξε την εξουσία ο Ανδρέας Παπανδρέου, κάτι τέτοιοι αιματοβαμμένοι καπεταναίοι, έλαβαν το ελευθέρας να επιστρέψουν στην Ελλάδα, από τους παραδείσους του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου είχαν καταφύγει. 
Και ασφαλώς κανένας απο δαύτους δεν προτίμησε να μείνει στον "σοσιαλιστικό παράδεισο", που ωστόσο πολέμησαν για να επιβάλλουν στους άλλους και μου γύρισαν πίσω τρέχοντας.

Κι όχι μόνο επέστρεψαν άπαντες αλλά ξαναήρθαν, σ' αυτόν τον δύσμοιρο τόπο που οι ίδιοι τον είχαν ρημάξει, λιμασμένοι για κρατικά αξιώματα, δημόσιες θεσούλες και κρατικοδίαιτες ξάπλες.

Ο καπ'τα Μάρκος Βαφειάδης το λοιπόν, επέστρεψε το 1983 και ευθύς αμέσως έλαβε ηγετικές θεσάρες στο ανδρεοπαπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ.

Και σας ξεπατικώνω εδώ το σχετικό απόσπασμα από τη Βικιπαίδεια, για να μην λέτε ότι τα βγάνω απο το μυαλό μου...

"...Τον Μάιο του 1984 μετείχε ως τιμητικός προσκεκλημένος στο πρώτο Συνέδριο του (αργότερα έγινε και επίσημα μέλος του κινήματος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής), όπου το χειροκρότημα που έλαβε από τους συνέδρους ήταν σχεδόν τόσο ενθουσιώδες όσο αυτό για τον Ανδρέα Παπανδρέου. 

Σε επίσημη εκδήλωση στο Πεντάγωνο του απονεμήθηκε ο βαθμός του αντιστρατήγου του Ελληνικού Στρατού, κάτι που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και από ακροδεξιούς κύκλους. Στις εκλογικές αναμετρήσεις της περιόδου 1989-1990 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ..."

[Από την γελοιοτάτη "βιογραφία" του καπ'ταν Μάρκου της Βικιπαίδειας, όπου φυσικά τους Έλληνες πατριώτες που αντιδρούσαν τότε στην αγιοποίηση του ΚΚΕ, τους αποκαλεί: "ακροδεξιούς!"] 


 Και χειραψία με τον πρώτο και μεγαλύτερο [μέχρι τώρα] υπεύθυνο της Ελληνικής Τραγωδίας,
τον άνθρωπο που μας κατάντησε την παλιόψαθα των εθνών,
τον εκλεκτό των Αμερικανών, των μπιλντεμπεργκεράτων, των ιλλουμινάτων, των τριλατεράτων,
και [μετέπειτα] των πρωκτολόγων, των πρεζολόγων και των αστρολόγων της κ. Μιμής,
Αντρέα Παπανδρέου
Οι εγγαστρίμυθοι του [κατά Σαββόπουλον] συνεχίζουν το έργο του...


[Εδώ άς κάνουμε μία "στάση". 
Στήν εξόχως εύγλωττη φωτογραφία ανωτέρω, βλέπουμε ορισμένους "διαχρονικούς αστέρες" της πολιτικής μας ζωής, όπως : όρθιος και πίσω απο τον Ανδρέα Παπανδρέου, ίσως τον καλύτερο εκπρόσωπο των "αμερικανικών" συμφερόντων στην χώρα μας έως εκείνη την περίοδο, είναι ο Ιωάννης Αλευράς, που από απλός τραπεζικός και συνδικαλιστής, γιά λίγο έγινε και ...πρόεδρος της Δημοκρατίας "μας"! 
Δίπλα όρθιος επίσης απο τον ΟΛΕΤΗΡΑ 'καπετάν-Μάρκο' με τά γυαλιά ηλίου είναι ο μακαρίτης Γεράσιμος Αρσένης, που "παράτησε" την Παγκόσμιο Τράπεζα και ήλθε να "σώσει" τότε επί ΠΑΣΟΚ την οικονομία μας...
Αριστερά κάθονται μαζί ο μακαρίτης Ανδρέας Λεντάκης με τον Φανούριο - Φώτιο Κουβέλη, ενώ πίσω τους είναι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος που κρατά το πρόσωπό του μέ τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού και είναι ο άνθρωπος, που ΑΘΩΩΣΕ με τήν ψήφο του στο Ειδικό Δικαστήριο τον Ανδρέα Παπανδρέου, όπως επίσης και ο άνθρωπος που λέγεται και γράφεται ευρέως από ετών, πώς μεσολάβησε για νά πάρει πτυχίο ο ΜΟΝΙΜΩΣ απών απο τα μαθήματα του Πολυτεχνείου mister Alexis και αυτά έτσι για νά ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ....]



Κάτι τέτοιοι λοιπόν κυρία μου, σαν τον καπ' ταν Κόκκινο Θάνατο και τους πολιτικούς προστάτες του, μας χάραξαν την πορεία διαρκούς Προδοσίας, όπου προς το παρόν απωλέσαμε την Μακεδονία και έχουμε ακόμα να δώκουμε, ως και το μισό Αιγαίο [ήδη η Τουρκιά έβανε πόδι σε Κυπριακό έδαφος επεκτείνοντας τον Αττίλα! [Και που 'σαι ακόμα...]
 
Κι αυτούς μας ζητάνε να ξεχάσουμε τα παιδιά των μπαμπάδων και των θείων, που είναι έτοιμα για τη νέα μεγάλη προδοσία - να γιομίσουνε την παλιά Ελλάδα και νυν Ινδογρεκία, με τζαμιά, με πορνεία, με "τρελές", με χιτζαμποφορούσες και με λαθροεισβολείς από τρεις ηπείρους!

Μην ξεχνάτε, το λοιπόν.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά έρχονται κι εκλογές ρε πούστη μου και βλέπω με απέραντη θλίψη μου ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως "δεξιοι και ως πατριώτες" να τοιμάζονται να ψηφίσουν τους απολογητές των καπ'τα μάρκων βαφειάδηδων.
Όχι, ρε γαλάζια Ελληνάκια...
Σεβαστείτε τουλάχιστον τους ωραίους νεκρούς σας...


 Και φυσικά με τον γνωστό και μη εξαιρετέο πρώτον Αστέρα της Αριστεράς, 
τον πολύ Μίκη Θεοδωράκη - που αλλού;
Στη Μόσχα...
Κι όμως είναι τέτοια η θολούρα των νεοελλήνων, που φρόντισαν να αναθέσουν στον σύντροφο Μίκη, 
να βγάνει λόγο στο Μέγα Συλλαλητήριο των Αθηνών, κατά της συμφωνίας των Πρεσπών
που η παράταξη του και οι ομοϊδεάτες του, προετοίμαζαν συστηματικά από τη δεκαετία του 1940! 


http://panusis.blogspot.com/2019/02/100.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου