Γέφυρα με τον Μαδούρο

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Προφανώς δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία: Όλη αυτή η φασαρία περί «Γέφυρας για τη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων» δεν θα κρατούσε περισσότερο από μία ημέρα – και αυτό επειδή έπρεπε εκείνη την ημέρα να βρεθεί κάποιο εφημερεύον θέμα.
Όχι μόνο επειδή τα (100) πρόσωπα που υπογράφουν δεν μπορούν στο ελάχιστο να επηρεάσουν τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό, αλλά και επειδή με την «διακήρυξή» τους αποδεικνύουν ότι ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Για να το πω απλά: Θα είχε κανένα νόημα αν 100 άτομα στη Βενεζουέλα υπέγραφαν κάποιο κείμενο για την ανάγκη σύγκλισης περί τον Μαδούρο των «προοδευτικών δυνάμεων» της χειμαζόμενης χώρας της Λατινικής Αμερικής;

Όχι, βέβαια. Ο Μαδούρο είναι ο άνθρωπος που οδήγησε στον λαό του στην πείνα και τη δυστυχία, εμποδίζει την άφιξη ανθρωπιστικής βοήθειας, πυροβολεί στο ψαχνό και συλλαμβάνει τους δημοσιογράφους επειδή δεν του αρέσουν οι ερωτήσεις τους και επειδή του δείχνουν βίντεο με παιδιά να τρώνε από τα απορριμματοφόρα.
Θα πει βέβαια κάποιος πως όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Προφανώς! Διότι η Ελλάδα δεν είναι (ακόμη) Βενεζουέλα.
Ο κ. Τσίπρας, όμως, είναι θαυμαστής και σύντροφος του Μαδούρο – οπότε προφανώς συμφωνεί μαζί του και αν του δινόταν η ευκαιρία και αν μπορούσε θα έκανε τα ίδια. Διαφορετικά, γιατί να τον δικαιολογεί και να συνεχίζει να τον στηρίζει, έστω και με την σιωπή του.
Τι γράφουν, όμως, στη διακήρυξή τους οι «100»;
Ότι επιθυμούν να δημιουργήσουν γέφυρες που θα οδηγήσουν σε μια προοδευτική διακυβέρνηση.
Τέσσερα χρόνια τώρα, όμως, δεν μας ζαλίζουν το κεφάλι ότι έχουμε αλλαγή σελίδας και προοδευτική διακυβέρνηση;
Ότι «η πεισματική εμμονή στο νεοφιλελευθερισμό  παράγει ακραίες ανισότητες, ανεργία, ανασφάλεια και διάβρωση του κοινωνικού κράτους που παρέχουν έδαφος στην ακροδεξιά δημαγωγία. Και, δυστυχώς, βλέπουμε πολλά κόμματα του συντηρητικού χώρου να υιοθετούν την ατζέντα της ή και να συγκυβερνούν μαζί της, πιστεύοντας εσφαλμένα ότι θα την αναχαιτίσουν, ενώ διολισθαίνουν προς αυτήν».
Τέσσερα χρόνια τώρα, όμως, ο κ. Τσίπρας δεν υπογράφει και εφαρμόζει μνημόνια, ενώ συγκυβέρνησε με τον Καμμένο; Αυτός τι ήταν; Ο Τσάβες προσωποποιημένος;
Ότι «η κυβέρνηση διηύθυνε, μέσα από δύσκολες συμπληγάδες, την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, παρά τις δεσμεύσεις που συνεχίζουν να ισχύουν,  έχει στο επίκεντρο της προσοχής της τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας, προχώρησε σε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, νομοθέτησε σε δύσκολα ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα των πολιτών (ιθαγένεια, σύμφωνο συμβίωσης κλπ) και ακολουθεί φιλοευρωπαϊκή πολιτική, συμπαρατασσόμενη με τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης».
Δηλαδή, βγήκαμε από τα μνημόνια και ανακουφίστηκαν τα ασθενέστερα στρώματα; Αυτό μας λένε!
Και βέβαια, εκθειάζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, κατηγορώντας ουσιαστικά ως εθνικιστές και φανατικούς την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Δηλαδή, διαφωνούν με την πλειοψηφία, επιβάλλουν τις απόψεις τους και αυτό είναι… προοδευτικό!
Λένε επίσης ότι η Ισπανία και η Πορτογαλία δείχνουν το δρόμο σύγκλισης και συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς! Προφανώς δεν πρόλαβαν να ενημερωθούν ότι στην Ισπανία πήγε τόσο καλά η σύγκλιση, που… έπεσε η κυβέρνηση!
Και… καλούν τον ΣΥΡΙΖΑ «τώρα απαλλαγμένο από την παράταιρη συμμαχία με τους ΑΝ.ΕΛΛ, να αναλάβει πιο τολμηρές πρωτοβουλίες για διάλογο και σύγκλιση με τους προοδευτικούς πολίτες και τις συλλογικότητες της Κεντροαριστεράς».
Δηλαδή, ενώ οι ΑΝΕΛ έφυγαν αλλά… έμειναν, οι 100 δεν βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται στους πρώην ΑΝΕΛ, υποστηρίζοντας ουσιαστικά ότι η καρέκλα αποτελεί κάποιο είδος καθαρτηρίου που οδηγεί στον δρόμο για την αριστερά!
Τέλος πάντων, και πολύ ασχολήθηκα.
Με τη «Γέφυρα» δεν ασχολείται ήδη κανείς.
Απλά όλοι όσοι έχουν κάνει επάγγελμα την ιδιότητα του «προοδευτικού» προσπαθούν να βοηθήσουν τον Τσίπρα να συνεχίσει να μιλά στο δικό του αποκλειστικά ακροατήριο…