Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ !

 

Σε όλους είναι γνωστή η αγάπη του Μ. Αλεξάνδρου για το θεσσαλικό άλογό του, τον Βουκεφάλα.
Οι περισσότεροι όμως δεν γνωρίζουν ότι είχε αδυναμία και σε ένα άλλο ζώο, τον σκύλο του τον Περίτα.
Ο Περίτας ήταν αυτός που άλλαξε τον ρου της ζωής του Αλέξανδρου.
Ή μάλλον άλλαξε τον ρου της ιστορίας.
Ο Αλέξανδρος λέγεται ότι διάλεξε τον Περίτα όταν ήταν κουτάβι και τον εκπαίδευσε ο ίδιος.
Μια μαρτυρία υποστηρίζει ότι του δόθηκε όταν εκείνος ήταν 11 χρονών. Πρόκειται για έναν σκύλο διασταύρωση ράτσας "dogue de Bordeaux" με "Ναπολιτάνικο Mastiff".  
Αυτά τα μεγάλα σκυλιά  εκπαιδεύονταν ειδικά για να συνοδεύουν τα αφεντικά τους στις μάχες και να μάχονται με λύσσα τόσο σκληρά όσο κι εκείνοι.
Πιο πολύ εκπαιδεύονταν να μην δείχνουν φόβο απέναντι στον οποιοδήποτε αντίπαλο. ζώο ή πολεμιστή.
Ο Βιργίλιος μάλιστα έγραψε: "Ποτέ με τέτοια σκυλιά σε φρουρά, δεν χρειάζεται να φοβάστε για τους στάβλους σας έναν κλέφτη τα μεσάνυχτα, ή την επίθεση λύκων, ή Ιβηρικών ληστών στην πλάτη σας".

Για την ράτσα αυτών των σκυλιών μάλιστα έχει αρχίσει μελέτη για την καταγωγή τους. Στη μάχη λοιπόν των Γαυγαμήλων, κάποια στιγμή ο Αλέξανδρος βρέθηκε σε δεινή κατάσταση, έχοντας μπροστά του έναν τεράστιο πολεμικό ελέφαντα που ήταν έτοιμος να τον ποδοπατήσει.
Βλέποντας τον κίνδυνο για το αφεντικό του, ο Περίτας  όρμησε κυριολεκτικά πάνω στο τεράστιο ζώο και δαγκώνοντάς το συνεχώς σε πολλά σημεία κατάφερε να το γονατίσει από τον πόνο και την απώλεια αίματος.
Μπορεί να απέκτησε ένα μισοκατεστραμμένο σαγόνι αλλά έσωσε το αφεντικό του. Μια ακόμη αναφορά μας λέει ότι κατά την πολιορκία των Μαλλών, όταν τα πράγματα είχαν αρχίσει να δυσκολεύουν, ο Περίτας ήταν αυτός που κατάφερε με τις επιθέσεις του να κρατήσει τον εχθρό μέχρι να φτάσουν τα εφεδρικά στρατεύματα του Αλέξανδρου. Εκεί μάλιστα λένε ότι τραυματίστηκε θανάσιμα, αλλά σύρθηκε μέχρι τον Αλέξανδρο, ξάπλωσε στο χέρι του & πέθανε. Μια άλλη αυτής της ιστορίας μας λέει ότι ο Αλέξανδρος παγιδεύτηκε από τα εχθρικά στρατεύματα με τους πολεμιστές του να βρίσκονται σε αντίθετη πλευρά.
Ο Λεοννάτος (στρατηγός του Αλέξανδρου) βλέποντας την κατάσταση, έστειλε τον Περίτα να πάει στο αφεντικό του, πράγμα που έγινε.
Ο Περίτας πολέμησε γενναία και με σκληρότητα και κατάφερε τελικά να φτάσει κοντά στον τραυματισμένο Αλέξανδρο.
Και έμεινε εκεί φυλώντας το αφεντικό του και κρατώντας τον μακριά από τους εχθρούς που τον πλησίαζαν, μέχρι που τα στρατεύματα του Αλέξανδρου κατάφεραν να φτάσουν. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή πάλι τραυματίζεται θανάσιμα, αλλά αυτή τη φορά με δόρυ. Όμως πάλι σύρθηκε κοντά στο σώμα του αφεντικού του, όπου κι έγειρε για να πεθάνει.
Προς τιμή του ο Αλέξανδρος ονόμασε την πόλη της Ινδίας  Περίτας (Πλούταρχος).
ΥΓ. Εξίσου συγκινητική είναι η ιστορία του σκύλου του Ξάνθιππου, που τον ακολούθησε κολυμπώντας από τον Πειραιά στην Σαλαμίνα, κατά την εκκένωση της Αθήνας, για να ξεψυχήσει στην ακτή του νησιού.