Μπάμπης Κούτρας
Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόταν έναν Kασσελάκη να τον βγάλει από το τέλμα και την παρακμή, αλλά νομίζω ότι ο Stefanos, παρα την εντυπωσιακή νίκη του, δεν θα είναι τελικά ο ενδεδειγμένος ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας την επόμενη μέρα.
Η σύντομη διαδρομή του -μόλις στις 20 Αυγούστου εμφανίστηκε στο πολιτικό
προσκήνιο- λειτούργησε υπέρ του και τον οδήγησαν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ
και στην θέση του Αλέξη Τσίπρα. Για να το επιτύχει αξιοποίησε πέντε
σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους εσωκομματικούς αντιπάλους του.
Πρώτον, είναι νέος, πιο νέος και από την Εφη Αχτσιόγλου, δεύτερον,
διαθέτει αυθεντικό επικοινωνιακό ταλέντο, καθοδηγήθηκε πολιτικά από
επαγγελματίες, δεν είχε εμπλοκή με την περίοδο της διακυβέρνησης Τσίπρα
και «επένδυσε» εύστοχα στην καταπιεσμένη προσδοκία ενός τμήματος
ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ να «φύγει ο Μητσοτάκης».
Αυτοί είναι που έδωσαν στον «πολιτικό αλεξιπτωτιστή» από τις ΗΠΑ τη δυναμική που χρειαζόταν για να κυριαρχήσει στις εσωκομματικές εκλογές. Είναι οδυνηρό για τον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς να μην έχει υπάρξει ούτε ένας, που να μπορεί να αντιπαρατεθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να χρειάζεται μια «μεταγραφή» με τα χαρακτηριστικά του Κασσελάκη για να ξαναγεννηθούν οι ελπίδες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό αποτελεί μία ακόμη πολιτική ήττα για τον Αλέξη Τσίπρα, που μετά από 15 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος, εκ των οποίων πέντε στην πρωθυπουργία, δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα στελεχών που θα μπορούσαν να τον διαδεχθούν. Ισως να πίστευε ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη ή να θεωρούσε ότι με την αποχώρησή του έπρεπε να τελειώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή του μορφή. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι να φθάσει ο πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς στον...Κασσελάκη
Τα πρόβληματα του Κασσελάκη φάνηκαν έντονα την τελευταία εβδομάδα, μετά την πρωτιά με 45% στον πρώτο γύρο της περασμένης Κυριακής, αλλά δεν ήταν αρκετά (ούτε υπήρχε ο χρόνος) να ανακόψουν την πορεία του προς την νίκη. Στον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερή η απουσία πολιτικού λόγου, η έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων κρίσιμων πολιτικών και εθνικών θεμάτων και φυσικά απέχει χιλιόμετρα από τις διαχρονικές θέσεις και ιδέες της Αριστεράς. Είχε βέβαια την φανερή στήριξη του Παύλου Πολάκη και την κρυφή του Αλέξη Τσίπρα, αλλά το κενό δεν γίνεται να καλυφθεί εύκολα. Οπως είναι γνωστό, οι «εμφύλιοι» πόλεμοι είναι οι χειρότεροι και στην Αριστερά έχουν μακρά παράδοση στην αλληλοεξόντωση μεταξύ «συντρόφων».
Οσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν την τελευταία εβδομάδα ανάμεσα στις δύο πλευρές ξεπερνούν κάθε προηγούμενο και απο σήμερα δεν θα διαγραφούν σε μια νύχτα. Στην Αριστερά όταν βγαίνουν τα «μαχαίρια» δεν υπάρχει έλεος. Ο «πόλεμος» θα φτάσει μέχρι το τέλος και όποιος επιζήσει, κερδίζει. Υπαινιγμοί και κατηγορίες ανάλογες με εκείνες που διατυπώθηκαν ανάμεσα στην πλευρά Αχτσιόχλου και Κασσελάκη αυτή την εβδομάδα δεν έχουν υπάρξει ούτε μεταξύ αντιπάλων. Το χάσμα που δημιουργήθηκε είναι πολύ μεγάλο για να κλείσει απόψε με την νίκη Κασσελάκη. Μιλάμε για δύο διαφορετικούς κόσμους. Από τη μία, η ιδεοληπτική Αριστερά, που εξαιτίας της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης έφθασε στην εξουσία, και από την άλλη, ένας επικοινωνιακός αχταρμάς, χωρίς πολιτικό λόγο, θέσεις και απόψεις.
Σε κάθε περίπτωση, η νίκη του Κασσελάκη έρχεται να προσδώσει νέο ενδιαφέρον στο πολιτικό τοπίο της χώρας. Προφανώς, αργά η γρήγορα, θα υπάρξει θέμα διάσπασης στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μάλλον θα αποδειχθεί αναγκαία, αλλά όχι και καταστροφική, όπως είπε ο ναύαρχος Αποστολάκης, ο πιο φανερός και πιο στενός συνεργάτης του Κασσελάκη. Μια τέτοια εξέλιξη θα ρίξει κι άλλο τον ΣΥΡΙΖΑ από το 18%, αλλά σε δεύτερη φάση μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί από σήμερα να είναι ό ίδιος με εκείνον που γνωρίσαμε μέχρι χθες. Ούτε ο «παλιός» ΣΥΡΙΖΑ ταιριάζει σ αυτόν τον αρχηγό, ούτε ο Κασελλάκης σ΄αυτό το κόμμα. Η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος, ο Φίλης και οι άλλοι της Αριστεράς θα κάνουν το δικό τους κόμμα και ο Κασσελάκης με το νέο σχήμα μπορεί να βγει στα θολά νερά της Κεντροαριστεράς για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Εκεί που μετά την πτώση του Τσίπρα, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν τα κατάφερε να αναδειχθεί στον βασικό αντίπαλο του Μητσοτάκη . Το πώς θα εξελιχθεί το «πείραμα Κασσελάκη» θα κριθεί το επόμενο εξάμηνο. Μπορεί να καταλήξει σε... ανέκδοτο, μπορεί να ξεφουσκώσει, αλλά μπορεί και να αποτελέσει μια νέα έκφραση του λαϊκισμού για όσους κρίνουν με όρους επικοινωνίας και μόνο. Οι δοκιμασίες μόλις ξεκίνησαν. Έχω την αίσθηση ότι τα γεγονότα θα τρέξουν πιο γρήγορα απ΄οτι μπορούμε να προβλέψουμε
Αυτοί είναι που έδωσαν στον «πολιτικό αλεξιπτωτιστή» από τις ΗΠΑ τη δυναμική που χρειαζόταν για να κυριαρχήσει στις εσωκομματικές εκλογές. Είναι οδυνηρό για τον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς να μην έχει υπάρξει ούτε ένας, που να μπορεί να αντιπαρατεθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να χρειάζεται μια «μεταγραφή» με τα χαρακτηριστικά του Κασσελάκη για να ξαναγεννηθούν οι ελπίδες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό αποτελεί μία ακόμη πολιτική ήττα για τον Αλέξη Τσίπρα, που μετά από 15 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος, εκ των οποίων πέντε στην πρωθυπουργία, δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα στελεχών που θα μπορούσαν να τον διαδεχθούν. Ισως να πίστευε ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη ή να θεωρούσε ότι με την αποχώρησή του έπρεπε να τελειώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ στη σημερινή του μορφή. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι να φθάσει ο πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς στον...Κασσελάκη
Τα πρόβληματα του Κασσελάκη φάνηκαν έντονα την τελευταία εβδομάδα, μετά την πρωτιά με 45% στον πρώτο γύρο της περασμένης Κυριακής, αλλά δεν ήταν αρκετά (ούτε υπήρχε ο χρόνος) να ανακόψουν την πορεία του προς την νίκη. Στον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερή η απουσία πολιτικού λόγου, η έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων κρίσιμων πολιτικών και εθνικών θεμάτων και φυσικά απέχει χιλιόμετρα από τις διαχρονικές θέσεις και ιδέες της Αριστεράς. Είχε βέβαια την φανερή στήριξη του Παύλου Πολάκη και την κρυφή του Αλέξη Τσίπρα, αλλά το κενό δεν γίνεται να καλυφθεί εύκολα. Οπως είναι γνωστό, οι «εμφύλιοι» πόλεμοι είναι οι χειρότεροι και στην Αριστερά έχουν μακρά παράδοση στην αλληλοεξόντωση μεταξύ «συντρόφων».
Οσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν την τελευταία εβδομάδα ανάμεσα στις δύο πλευρές ξεπερνούν κάθε προηγούμενο και απο σήμερα δεν θα διαγραφούν σε μια νύχτα. Στην Αριστερά όταν βγαίνουν τα «μαχαίρια» δεν υπάρχει έλεος. Ο «πόλεμος» θα φτάσει μέχρι το τέλος και όποιος επιζήσει, κερδίζει. Υπαινιγμοί και κατηγορίες ανάλογες με εκείνες που διατυπώθηκαν ανάμεσα στην πλευρά Αχτσιόχλου και Κασσελάκη αυτή την εβδομάδα δεν έχουν υπάρξει ούτε μεταξύ αντιπάλων. Το χάσμα που δημιουργήθηκε είναι πολύ μεγάλο για να κλείσει απόψε με την νίκη Κασσελάκη. Μιλάμε για δύο διαφορετικούς κόσμους. Από τη μία, η ιδεοληπτική Αριστερά, που εξαιτίας της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης έφθασε στην εξουσία, και από την άλλη, ένας επικοινωνιακός αχταρμάς, χωρίς πολιτικό λόγο, θέσεις και απόψεις.
Σε κάθε περίπτωση, η νίκη του Κασσελάκη έρχεται να προσδώσει νέο ενδιαφέρον στο πολιτικό τοπίο της χώρας. Προφανώς, αργά η γρήγορα, θα υπάρξει θέμα διάσπασης στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μάλλον θα αποδειχθεί αναγκαία, αλλά όχι και καταστροφική, όπως είπε ο ναύαρχος Αποστολάκης, ο πιο φανερός και πιο στενός συνεργάτης του Κασσελάκη. Μια τέτοια εξέλιξη θα ρίξει κι άλλο τον ΣΥΡΙΖΑ από το 18%, αλλά σε δεύτερη φάση μπορεί να λειτουργήσει ενισχυτικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί από σήμερα να είναι ό ίδιος με εκείνον που γνωρίσαμε μέχρι χθες. Ούτε ο «παλιός» ΣΥΡΙΖΑ ταιριάζει σ αυτόν τον αρχηγό, ούτε ο Κασελλάκης σ΄αυτό το κόμμα. Η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος, ο Φίλης και οι άλλοι της Αριστεράς θα κάνουν το δικό τους κόμμα και ο Κασσελάκης με το νέο σχήμα μπορεί να βγει στα θολά νερά της Κεντροαριστεράς για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα.
Εκεί που μετά την πτώση του Τσίπρα, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν τα κατάφερε να αναδειχθεί στον βασικό αντίπαλο του Μητσοτάκη . Το πώς θα εξελιχθεί το «πείραμα Κασσελάκη» θα κριθεί το επόμενο εξάμηνο. Μπορεί να καταλήξει σε... ανέκδοτο, μπορεί να ξεφουσκώσει, αλλά μπορεί και να αποτελέσει μια νέα έκφραση του λαϊκισμού για όσους κρίνουν με όρους επικοινωνίας και μόνο. Οι δοκιμασίες μόλις ξεκίνησαν. Έχω την αίσθηση ότι τα γεγονότα θα τρέξουν πιο γρήγορα απ΄οτι μπορούμε να προβλέψουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου