Η φαντασία μας πλανιέται την ημέρα αυτή στη τρισένδοξη Μονή της Αγίας Λαύρας, όπου ακούμε τα γενναία μας παλικάρια, τους σταυροφόρους αυτούς της Ανάστασης της πατρίδας μας, να ορκίζονται με υψωμένα τα γυμνωμένα τους σπαθιά, ενώπιων Θεού και ανθρώπων. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ».
Ήταν το ξέσπασμα μιας θείας επιταγής η κραυγή αυτή που έβγαινε εκείνη τη στιγμή μέσα από τον πόνο, μέσα από την δυστυχία και το πυκνό σκοτάδι της πικρής και μακρόχρονης σκλαβιάς. Ποτέ δεν εγκατέλειψε τους Έλληνες η πίστη πως τον Γολγοθά ακολουθεί η Ανάσταση και πως τα Άγια τούτα χώματά μας «πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι».
Σύμφωνα με την παράδοση η ελληνική επανάσταση του 1821 ξεκίνησε από την ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα, ανήμερα της 25ης Μαρτίου του 1821. Ο Θρύλος θέλει τον φλογερό Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό τον Γ΄, να υψώνει το ιερό λάβαρο του Αγώνα, και να ευλογεί τους οπλαρχηγούς, και να ορκίζει τους αγωνιστές να πάρουν τα όπλα για την έναρξη της Μεγάλης Επαναστάσεως.
Η λέξη θρύλος συνήθως παραπέμπει σε κάτι φανταστικό. Εδώ όμως μιλάμε για μια ιστορική πραγματικότητα, η οποία είναι αδιαμφισβήτητη. Η Επανάσταση του 1821 και ο πόλεμος για την Ανεξαρτησία έχει άρρηκτη σύνδεση με την Μονή Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα, φυσικά όχι μόνο με το περίφημο χρυσοκέντητο Λάβαρο με το οποίο ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, όρκισε τους οπλαρχηγούς του Αγώνα, αλλά κυρίως με την πολύπλευρη υποστήριξη των μοναχών της ιστορικής Μονής στους πολιτικούς και στους πολεμιστές σε υλικά αγαθά, τρόφιμα και κυρίως σε χρήμα. Επί πλέον η Αγία Λαύρα είχε γίνει ένα είδος νοσοκομείου, και περιέθαλπε τραυματίες, έλιωνε μολύβια και έκανε βόλια.
Σήμερα στη Μονή Αγίας Λαύρας διασώζονται υπογεγραμμένα γράμματα πολλών αγωνιστών, αλλά και πολιτικών, που απευθυνόταν προς τον εκάστοτε Ηγούμενο και τους μοναχούς και ζητούσαν συνήθως κρέας, λάδι, βούτυρο, τυρί, αλεύρι, κριθάρι ή έτοιμο ψωμί, ενίοτε κρασί, πρόβατα, μουλάρια, γελάδια και χρήματα. Ξεχωρίζει το γράμμα του Υπουργού της Θρησκείας Ιωσήφ Ανδρούση και οι επιστολές του έπαρχου των Καλαβρύτων Λεοντάρη Κονταξή, αλλά και του Εκτελεστικού Σώματος από το Κρανίδι με τους Γεώργιο Κουντουριώτη, Παναγιώτη Μπόταση και Ιωάννη Κωλέτη.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΩΝΑ
Στην σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο), κατά τα τέλη Ιανουαρίου 1821, υπό την προεδρία του Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, αποφασίστηκε η έναρξη της ελληνικής επαναστάσεως να αρχίσει από την Μονή της Αγίας Λαύρας. Στο τραπέζι των συζητήσεων είχανε προταθεί κάποιες ημερομηνίες. Μεταξύ αυτών του Ευαγγελισμού 25η Μαρτίου, του Αγίου Γεωργίου 23 Απριλίου, και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης 21η Μαΐου.
Η επιλογή της Αγία Λαύρας έγινε διότι η οχυρωματική θέση της Μονής προσέφερε την δυνατότητα στους οπλαρχηγούς να αντιμετωπίσουνε οποιαδήποτε τουρκική επίθεση. Άλλωστε το κέντρο της κεντρικής τουρκικής διοίκησης που έδρευε στην Τριπολιτσά απείχε πολύ από την Αγία Λαύρα. Επομένως η απόσταση ήταν αρκετά μεγάλη και μέχρι να γνωστοποιηθεί το γεγονός θα περνούσαν αρκετές ημέρες, για να έρθουν τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή. Εξ’ άλλου στα Καλάβρυτα ζούσαν περίπου 200 τουρκικές οικογένειες, ενώ ο Ελληνικός πληθυσμός ανερχόταν σε 40.000 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχανε πολλοί άνδρες οπλαρχηγοί μαχητές οι οποίοι θα πολεμούσανε σε μια τέτοια επίθεση των τουρκικών στρατευμάτων από την Τρίπολη.
Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ
Στις 10 Μαρτίου του 1821 συγκεντρώθηκαν στην Μονή της Αγίας Λαύρας οι Πρόκριτοι και οι Προύχοντες, Αχαΐας, Αιγιαλείας και Καλαβρύτων δηλ. της Βορείου Πελοποννήσου με τις συνοδείες τους, για να λάβουν τις τελικές αποφάσεις για την έναρξη της Επαναστάσεως. Κατά την σύσκεψη υπό την προεδρία του Παλαιών Πατρών Γερμανού συνεστήθη η «Αχαϊκή Τριανδρία», εκ του Παλαιών Πατρών Γερμανού του Ανδρέα Ζαΐμη και του Ανδρέα Λόντου, για την προετοιμασία του Απελευθερωτικού Αγώνα.
Ο Τούρκος Διοικητής των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου αντελήφθη ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει γι’ αυτό έστειλε αγγελιοφόρους να εξακριβώσουν τι πραγματικά γίνεται. Τον καθησύχασαν με το πρόσχημα ότι λύνουμε κάποιες διαφορές που έχουν τα μοναστήρια μεταξύ τους, και επί πλέον μαζεύτηκαν εκεί για να προετοιμάσουν την γιορτή στην μνήμη του Αγίου Αλεξίου.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι στη Μονή Αγίας Λαύρας, η 17η Μαρτίου είναι τοπική εορτή στο όνομα του Αγίου Αλεξίου. Στη Μονή φυλάσσεται από το 1398 ως ανεκτίμητο κειμήλιο η κάρα του Αγίου Αλεξίου, δώρο του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου. Ο Άγιος Αλέξιος είναι ο πολιούχος των Καλαβρύτων. Κάθε 17 Μαρτίου γίνονται γιορτές και πανηγύρια
Στις 16 Μαρτίου 1821, παραμονή της μεγάλης γιορτής, στον εσπερινό του Αγίου Αλεξίου υπήρχαν χιλιάδες πιστοί για να προσκυνήσουν, και θα παρέμειναν ως την επόμενη ημέρα που γιόρταζε ο Άγιος που θα γινόταν η δοξολογία. Έτσι λοιπόν βρέθηκαν πάνω 2.000 άτομα, όχι μόνο από τα 60 χωριά των Καλαβρύτων, αλλά και από τις ευρύτερες περιοχές, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε πρόχειρα καταλύματα στον περίβολο της Μονής, ώστε ανήμερα της εορτής του Αγίου να παραστούν στην δοξολογία.
Εκεί λοιπόν στον Εσπερινό το βράδυ στις 16 Μαρτίου, φτάνουν τα μαντάτα, ότι στις 14 Μαρτίου δυο ημέρες πριν, στην περιοχή Πόρτες πλησίον του Αγριδίου Χελμού , άναψε το τουφεκίδι. Ο μυημένος στην Φιλική Εταιρεία, Νικόλαος Σολιώτης, με προτροπή του Παπαφλέσσα, χτύπησε τους Τούρκους ταχυδρόμους του Σελήχ, Καϊμακάμη της Πελοποννήσου, που μετέφεραν επιστολές στον Χουρσίτ Πασά στα Ιωάννινα. (Αυτό ήταν το πρώτο επεισόδιο του Εθνικού Αγώνα)
Στις 16 Μαρτίου οι δύο Κλέφτες Χονδρογιάννης και Πετιώτης με τα παλικάρια τους, με προτροπή του προύχοντα Κερπινής, Ασημάκη Ζαΐμη, καιροφυλάκτησαν στην περιοχή Χελονοσπηλιά Καλαβρύτων και πυροβόλησαν τον σπαή (φοροεισπράκτορα), Σεϊδή Λαλιώτη, που μετέφερε τις εισπράξεις στην Τριπολιτσά.
Την ίδια ημέρα ένοπλοι Έλληνες πυροβόλησαν τον Βοεβόδα των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου, ο οποίος μετέβαινε επίσης στην Τρίπολη, και φόνευσαν δύο από τους ανθρώπους του.
Συνέπεια αυτών των περιστατικών οι Τούρκοι οπωσδήποτε θα επιζητούσαν εκδίκηση, που σημαίνει συλλήψεις, βασανιστήρια και θανατώσεις. Έτσι η επανάσταση έπρεπε να επισπευσθεί. Στις 16 Μαρτίου 1821 στον Εσπερινό ενημερώνονται οι παρευρισκόμενοι προσκυνητές τι ακριβώς συνέβη, και ότι θα έπρεπε, την επόμενη ημέρα 17 Μαρτίου ανήμερα της εορτής του Αγίου Αλεξίου μετά την δοξολογία να μεταβούν στα χωριά τους να οπλιστούν με ότι μπορεί ο καθένας. Έτσι λοιπόν στον Εσπερινό της 16ης Μαρτίου 1821 γίνεται η πρώτη δημόσια αναφορά περί του τι μέλει γενέσθαι.
ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΑΒΑΡΟΥ
Την επόμενη ημέρα 17 Μαρτίου ανήμερα του Αγίου Αλεξίου τελείται η Θεία Λειτουργία, όπου πρωτοστατεί ο τοπικός Μητροπολίτης Καλαβρύτων, Προκόπιος. Στην Αγία Λαύρα παρευρίσκονται όλοι οι προύχοντες και κοτζαμπάσηδες της Βόρειας Πελοποννήσου με τις συνοδείες τους και χιλιάδες προσκυνητές. Μετά την δοξολογία, ο σεβάσμιος ιεράρχης Παλαιών Πατρών Γερμανός γεμάτος ενθουσιασμό πίστη και ελπίδα ύψωσε το ιερό λάβαρο της Επαναστάσεως και όλοι, οπλαρχηγοί, αρματολοί, κλέφτες, και λαός ορκιστήκαν: «Τούρκος μη μείνει στον Μοριά-μήτε στον κόσμο όλο». Η επανάσταση έγινε δεκτή με κωδωνοκρουσίες και αθρόους πυροβολισμούς. Ολόκληρη η Ελλάδα ξεσηκώνεται, παίρνει στο χέρι το καριοφίλι και μαζί το μήνυμα του ξεσηκωμού από την Αγία Λαύρα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ», μεταβάλλεται σε ένα ηφαίστειο που με την λάβα του κατάστρεψε τον εχθρό.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η μέρα αυτή ήταν το πανεθνικό, το πανελλήνιο δημιούργημα που δεν μπορεί να μπει κάτω από ταξικά κριτήρια. Είναι αδικία για τις ψυχές των ηρώων του 1821. Μια τέτοια κρίση, γιατί ο αγώνας αυτός ήταν συγχρόνως και ένα θαύμα. Η Ελληνική φυλή περήφανη και γενναία συνεχίζει την ηρωική της παράδοση της λευτεριάς και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τσακίζοντας με αγώνα υπεράνθρωπο το ζυγό της σκλαβιάς. Ξαναφτιάχνει Μαραθώνες, Σαλαμίνες, Θερμοπύλες, Πλαταιές.
Η επανάσταση του 1821 ήταν η αποθέωση του παράτολμου ηρωισμού αντίθετα με κάθε λογής πρόβλεψη. Δεν μπορείς με την λογική να πλησιάσεις, κι ακόμα περισσότερο δεν μπορείς να νιώσεις την εσωτερική υφή και το δημιουργικό μεγαλείο μιας ιερής παραφροσύνης, μιας μεγαλουργού και θερμουργού παραφροσύνης, που δεν είναι γέννημα της λογικής.
Ας καλλιεργήσουμε και εμείς τα χαρίσματα των ηρώων του 1821 ανατιμώντας τις δυνάμεις μας, τα εθνικά μας πιστεύω, τις αρετές και τις παραδοσιακές αξίες μας, καταπολεμώντας τα κηρύγματα της μισαλλοδοξίας.
Ας παραμείνουμε πάντα Έλληνες, για τους Έλληνες και για την Ελλάδα. Οδηγός μας η γνώση της ιστορίας μας και η πίστη μας στο Θεό και την Πατρίδα. Πυξίδα μας οι αρετές της φυλής μας και στόχος μας τα πεπρωμένα του έθνους μας.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ
ΖΗΤΩ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου