Για πόσο ακόμη ο μύθος της Αριστεράς;...

Γράφει ο
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Η δήλωση – απολογισμός για το 2015 του κ. Τσίπρα είναι αρκετή για το τι υπέστημεν ως Έλληνες. Είπε: «Νομίζω πως χάσαμε χρόνο. Στο τέλος μας τελείωσαν τα χρήματα και οι δυνάμεις. Εάν το ήξερα αυτό θα είχα πάρει πιο γενναίες αποφάσεις από την αρχή». Ότι έχασε χρόνο είναι γεγονός, όπως επίσης και πως αυτό το χάσιμο κόστισε πολύ ακριβά στους Έλληνες. Όμως εκείνου δεν του κόστισε. Ο λαός τον επέλεξε και ως «αντιμνημονιακό» και ως «μνημονιακό»... Είπε επίσης ότι δεν ήξερε. Είναι κάτι το απαράδεκτο για πρωθυπουργό. Και καλά δεν ήξερε, τουλάχιστον δεν ρώταγε; Και βεβαίως όχι την κυρία Κωνσταντοπούλου, τον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Λαφαζάνη... Οι περισσότεροι Έλληνες πάντως πιστεύουν πως ήξερε την κατάσταση και εμπιστεύθηκε τα προαναφερθέντα τρία πολιτικά πρόσωπα. Η εξουσία είναι πολύ
μεγάλος πειρασμός, που καταντά ανεξέλεγκτο πάθος...

Ο κ. Τσίπρας ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2015 και κυβέρνησε έως τον Σεπτέμβριο. Αποδείχθηκε ότι τίποτε δεν υλοποίησε από όσα είχε υποσχεθεί. Μάλιστα αποδέχθηκε το τρίτο, επαχθέστερο των δύο προηγουμένων, μνημόνιο, όταν είχε διαβεβαιώσει το λαό ότι θα «σχίσει» τα δύο προηγούμενα... Οι πολίτες γνώριζαν ότι είχε συμφωνήσει το τρίτο μνημόνιο και τον ξαναψήφισαν... Λογικά δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρονται για τα όσα τράβηξαν και για τα όσα πρόκειται να τραβήξουν...Πίστεψαν στον μύθο της Αριστεράς και στη νεότητα και το ευειδές του κ. Τσίπρα...

Ο μύθος της Αριστεράς φαίνεται πως ξεφτίζει, μετά από ένα χρόνο
 άσκησης εξουσίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ήθελαν φαίνεται οι Έλληνες, όσοι ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ανήκουν στο 3% του σκληρού πυρήνα του, να περάσουν ένα δεύτερο καμίνι δοκιμασίας, μετά από αυτήν του ΠΑΣΟΚ επί 19 χρόνια. Μόνο που τώρα δεν είναι απλό καμίνι. Είναι υψικάμινος, στελεχωμένη με πολλά στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ...

Το στήσιμο του μύθου της Αριστεράς, που τώρα με τραγικό για τους Έλληνες τρόπο απομυθοποιείται, συντελέστηκε με ένα επί δεκαετίες καταιγισμό προπαγάνδας από το νεομαρξιστικό ιδεολογικό εποικοδόμημα της ελληνικής κοινωνίας. Προφανώς ευθύνη στο γεγονός   φέρουν και οι λίγοι με συμπλέγματα έναντι της Αριστεράς κατωτερότητας ή ενοχής πνευματικοί άνθρωποι της φιλελεύθερης και συντηρητικής ιδεολογίας.

Ο Γρηγόρης Φαράκος είχε πει στον ΕΤ πως η Αριστερά είναι στο ψάξιμο για το πώς θα προσγειώσει τα πιστεύω της στη στυγνή πραγματικότητα. Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη συνδρομή των ΑΝΕΛ και την πιθανή στήριξη του κ. Λεβέντη, βρήκε τον προορισμό της: Προσγειώθηκε στην πραγματικότητα ως ένα παλαιοκομματικής αντίληψης Κόμμα εξουσίας, με γραμμή τις υποχρεώσεις του προς την Τρόϊκα και την ένταξη του στην ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης.  Ήδη δείγματα υπάρχουν στα πέραν των οικονομικών ζωτικά για τον Ελληνισμό ζητήματα της Ιστορίας, της Παιδείας και της Οικογένειας.