Νίκος Αναγνωστάτος
Η θλιβερή όσο και απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία απεμπολήσαμε την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και παραδώσαμε μαζί και τη Μακεδονία μας, είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε. Είμαστε ακόμη όλοι οι Έλληνες σε κατάσταση σοκ, μη θέλοντας να πιστέψουμε την νέα πραγματικότητα. Ωσάν μια μεγάλη ξαφνική φυσική καταστροφή που μας αφήνει ενεούς σε πρώτο στάδιο και προβληματισμένους σε δεύτερο. Είμαστε έτσι υποχρεωμένοι να αποτιμήσουμε τις ζημιές αυτής της εθνικής καταστροφής, διότι περί καταστροφής πρόκειται, που συνήθως συμβαίνει μετά από έναν πόλεμο που ηττηθήκαμε ολοσχερώς.
Μια μεγάλη μου απορία, η οποία παραμένει αναπάντητη και μετατράπηκε σε έναν οδυνηρό προβληματισμό, είναι τι μύγα τσίμπησε τον Πρωθυπουργό και ανακίνησε το σκοπιανό ζήτημα, έτσι στα καλά καθούμενα! Η εκκρεμότητα ήταν πρόβλημα των Σκοπίων, που επιθυμούσε και καλώς, να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Άρα η επίσπευση έπρεπε να έρθει από τα Σκόπια και τότε θα διαπραγματευόμαστε από θέση ισχύος, που συνεπάγεται ευνοϊκότερα για μας αποτελέσματα. Οι ΗΠΑ και η Γερμανία πίεζαν επίσης να διευθετηθεί η εκκρεμότητα αυτή, πριν προλάβει η Ρωσία να εισέλθει στην περιοχή. Σωστός λόγος, σωστή επιδίωξη! Το ερώτημα αβίαστα προκύπτει, γιατί η πίεση να ασκηθεί σε μας, τους συνεπείς και πιστούς συμμάχους (μήπως ακριβώς για αυτό;) και από τα πρώτα μέλη της Ε.Ε. και όχι προς τα Σκόπια, τα οποία ενδύθηκαν μια ξένη ταυτότητα, σφετεριζόμενα την ιστορία και την δόξα της Μακεδονίας μας; Υπάρχει κάποιος να μας δώσει μια στοιχειωδώς πειστική απάντηση; Όσο υπάρχουν πρόθυμοι να ικανοποιήσουν τα λανθασμένα, αν όχι στρεβλά, μέχρι και βλακώδη, αιτήματα των ισχυρών, δεν θα υπάρξει άλλη απάντηση.
Μετά την επικύρωση της συμφωνίας από το ελληνικό κοινοβούλιο, υπάρχει λόγος να κλαίμε πάνω στο χυμένο γάλα; Το ψέμα μπορεί να νομιμοποιήθηκε από τους 153, αλλά δεν έγινε έτσι αλήθεια, ούτε μπορεί να γίνει. Επιστολή-κόλαφο, όπως χαρακτηρίζεται η επιστολή που στάλθηκε από 12 Πανεπιστημιακούς για τη συμφωνία των Πρεσπών, η οποία «περιλαμβάνει τρεις βασικές ανακρίβειες, οι οποίες πρέπει να αποκατασταθούν» αναφέρει η επιστολή. «Η πραγματικότητα αυτή δεν ανατρέπεται ούτε αναθεωρείται με συνοπτικές διαδικασίες. Η Αθήνα δεν μπορούσε να αναγνωρίσει ένα μακεδονικό έθνος δίπλα στον δικό της μακεδονικό πληθυσμό, ασχέτως της ονομασίας του γειτονικού κράτους, για την οποία πάντοτε υπήρχαν προτάσεις και συζητήσιμες λύσεις». Η κυβέρνησή μας είναι ήσυχη ότι όταν ένας σκοπιανός λέει ότι είναι Μακεδόνας, όποιος το ακούει σε οιοδήποτε μέρος της υφηλίου, θα γνωρίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 7 Παρ.1, «αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά, ή θα γνωρίζει ότι όταν ακούει ότι ομιλούν τη μακεδονική γλώσσα, θα γνωρίζει ότι αναφέρεται στη Νότια Σλαβική γλώσσα!!! Σαν δεν ντρεπόμαστε και το λέμε με στεντόρεια φωνή, ότι προστατεύσαμε την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας!!! Ως προς την δική μας Μακεδονία, πουθενά δεν αναφέρεται παρά ως «βόρεια περιοχή του Πρώτου Μέρους». Χάθηκε όχι μόνο το όνομα, αλλά και η δική μας Μακεδονία!!!
Όμως το ψέμα αυτό στο άμεσο μέλλον μπορεί να διεθνοποιηθεί διότι η υφήλιος θα γνωρίζει ένα κράτος πλέον που θα ονομάζεται Μακεδονία, έστω και ως Βόρεια, ενώ κανείς δεν θα γνωρίζει, πέραν των λίγων γραμματιζούμενων, ότι υπάρχει μια περιοχή στην Ελλάδα που έχει το γνήσιο όνομα Μακεδονία. Ακόμη και αυτοί που γνωρίζουν την ιστορία και την ύπαρξη της δικής μας Μακεδονίας, θα διερωτώνται, ποια Μακεδονία είμαστε. Η Νότια; Τη λύση θα τη δώσουν οι ίδιοι οι σκοπιανοί, οι οποίοι όπως έπραξαν και με την Ενδιάμεση Συμφωνία, την οποία ουδέποτε τήρησαν, πολύ γρήγορα θα παραλείψουν το «βόρεια» ως περιττολογία και έτσι οι ξένοι δεν θα έχουν προβληματισμό. Οποία κατάντια αλήθεια!
Έχει κανείς διερωτηθεί και προβληματιστεί, όταν οι Σλάβοι βρίσκονται στο ίδιο αυτό σημείο από τον 6ο μ.χ. αιώνα, τώρα θυμήθηκαν ότι είναι Μακεδόνες; Πέραν της ιστορικής αυτής παραδοξότητας, γνωρίζουν άραγε ότι ουδέποτε υπήρξε Μακεδονικό Έθνος, ούτε Μακεδονική γλώσσα, απλά διότι η Μακεδονία ήταν μέρος της ελληνικής επικράτειας και ανήκει στο ελληνικό έθνος, ομιλούντες την ελληνική γλώσσα; Πέραν δηλαδή του σφετερισμού του ονόματος και της ιστορίας μας, κατασκεύασαν ένα νεοπαγές έθνος και μια ανύπαρκτη γλώσσα. Ενδεχομένως για τις παραδοξότητες αυτές δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί, αν δεν στρέβλωναν την ίδια μας την ιστορία και τον πολιτισμό μας σε διεθνές επίπεδο. Τους ξένους κατά κανόνα δεν τους ενδιαφέρει πως θα ονομάζεται κάποιος λαός, αλλά με ποιο όνομα θα συνεννοούνται και θα συναλλάσσονται. Αν κάποιος από αυτούς προβληματιστεί, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εμείς οι Έλληνες είτε είμαστε ανιστόρητοι και απάτριδες, είτε απολύτως ανόητοι και υποχείρια των ισχυρών. Διαλέξτε ποιο φέρει την μεγαλύτερη ντροπή!
Αυτό όμως που θα μας δημιουργήσει άμεσο πρόβλημα, είναι τα αναφερόμενα στο εδάφιο «θ» της παρ. 3, του άρθρου 1, σχετικά με «τις ορολογίες και εμπορικές ονομασίες (Commercial names), τα εμπορικά σήματα και τις επωνυμίες (trademarks, και brandnames), τα Μέρη συμφωνούν να υποστηρίξουν και να ενθαρρύνουν τις επιχειρηματικές κοινότητές τους να θεσμοθετήσουν ένα ειλικρινή, δομημένο και με καλή πίστη διάλογο, στο πλαίσιο του οποίου θα επιδιώξουν και θα βρουν αμοιβαίως αποδεκτές λύσεις στα θέματα που πηγάζουν από τις εμπορικές ονομασίες (commercial names), τα εμπορικά σήματα και τις επωνυμίες (trademarks και brand names), και όλα τα σχετικά ζητήματα σε διμερές και διεθνές επίπεδο». Αν καταλάβατε καλά, η ονομασία των δικών μας προϊόντων εξαρτάται από την καλή πίστη των σκοπιανών!!! Αν είναι δυνατόν! Αυτή θεωρείται μια καλή συμφωνία! Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου!
Και συνεχίζει ακάθεκτο το προκλητικό αυτό εδάφιο: «Για την υλοποίηση των προαναφερόμενων προνοιών, θα δημιουργηθεί μια διεθνής ομάδα ειδικών η οποία θα αποτελείται από εκπροσώπους των δύο κρατών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΕΕ») με την κατάλληλη συνεισφορά των Ηνωμένων Εθνών και του ΔΟΤ. Αυτή η ομάδα των ειδικών θα συγκροτηθεί εντός του 2019 και θα ολοκληρώσει τις εργασίες της εντός τριών ετών. Τίποτα στο άρθρο 1 (3) (θ)δεν θα επηρεάσει την παρούσα εμπορική χρήση μέχρις ότου εξευρεθεί αμοιβαία συμφωνία όπως προβλέπεται σε αυτό το υπο-τμήμα». Το διεθνές επίπεδο θα βρει τη λύση και θα βρεθεί αμοιβαία συμφωνία οι Έλληνες επιχειρηματίες να συμφωνήσουν με αμοιβαιότητα να απαρνηθούν την επωνυμία τους και τα εμπορικά τους σήματα! Αν είναι δυνατό να επιτευχθεί κάτι τέτοιο! Κάποιος από τους συντάξαντες το εδάφιο αυτό πρέπει να είναι ηλίθιος ή περνάνε όλους εμάς ηλίθιους!
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Thiakos.blogspot.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου