Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020

Εδώ Πολυτεχνειο

 Νικος Αλεξιου

 Νεαρό παιδί τότε πίστευα όπως και όλοι οι νέοι ότι θα αλλαξουμε τον κοσμο

Θα πέσει η χούντα και το σύνθημα ψωμί παιδεία ελευθερία θα γίνονταν πραξη

Είχα συμμετοχή στα γεγονότα που ξεκίνησαν νωρίς από την Νομική Αθηνών και φτάσαμε στον εγκλεισμό των φοιτητων στο πολυτεχνείο τον Νοεμβριο

Κάθε μέρα δίναμε το παρόν έξω από την σχολή κάθε απόγευμα φωνάζοντας συνθήματα κατά της χούντας ζητώντας αλλαγή. Την τελευταία εβδομάδα πριν την εισβολή η παρουσία του κόσμου έγινε πιο έντονη. Η αστυνομία δεν μας εμπόδιζε τουλάχιστον αυτό έβλεπα εγώ που συνήθως ήμουν έξω από την πύλη της οδού Στουρναρη Πολύς ο κόσμος πολλά τα συνθήματα και ο ενθουσιασμός κάθε απόγευμα χαμός η αστυνομία απλά έβλεπε. Κόσμος ακόμα και από εδώ από την περιοχή των Μεγάρων διαδηλωνε γιατι η χούντα

ήθελε να δημιουργήσει αεροδρόμιο εδώ στην περιοχη

Φτάσαμε στο απόγευμα της Παρασκευής 17 Νοέμβρη Ήμουν στην γωνία των δρόμων Πατησίων και Στουρναρη. Έβλεπα μέσα από τα κάγκελα του πολυτεχνείου μικρά 15αχρονα παιδιά να κρεμονται από τα καγκελα και αναρωτιόμουν τι θα γινει αν γίνονταν εισβολή γιατί κάτι τέτοιο διαφαινόταν μια και η αστυνομία από νωρίς άρχισε να κάνει περισσότερο αισθητη την παρουσία της. Κάποια στιγμή οι φοιτητές από μέσα ζήτησαν πλαστικά γάντια για να πιάνουν τα καπνογονα που πετούσαν οι αστυνομικοί από μακριά. Έφυγα μαζί με ένα φίλο τον Βασίλη Καλύβα πήγαμε στου Μακρυγιάννη στο Μαγαζί του πατέρα μου και φέραμε μια κούτα με πλαστικά γάντια. Στην επιστροφή κατάλαβα ότι κάτι θα γίνει γιατί περάσαμε πολύ δύσκολα τα μπλόκα. Η αστυνομία σιγά σιγά εσφιγγε τον κλειο. Δώσαμε τα γάντια Αναψαμε φωτιές έξω από την πόρτα της οδού Στουρναρη για να εξουδετερωσουμε τα δακρυγόνα που έπεφταν πολλά. Ο κλειος εσφιξε πολύ οι αστυνομικοί έφτασαν πολύ κοντά γίνονταν συμπλοκές γύρω από το πολυτεχνείο πολύς κόσμος έφυγε στους γύρω δρόμους άλλοι όπως και εγώ πηδησαμε από τα κάγκελα και μπήκαμε μέσα. Έμεινα στην πόρτα της οδού Στουρναρη. Δεν μπορούσες να μετακινηθεις μέσα γιατί ο κόσμος ήταν πολύς Σκαρφαλωσα στην πόρτα επάνω και κοίταξα προς την οδό Πατησίων πρέπει να ήταν γύρω στις 11.Ακουσα στην αρχή περίεργο θόρυβο και μετά είδα ένα ερπυστριοφορο μεταφοράς προσωπικού Τότε δεν ήξερα τι ήταν αργότερα στο στρατό έμαθα ότι ήταν το117. Κόσμος πλέον έξω στην Πατησίων και στη Στουρναρη δεν υπήρχε. Τα μεγάφωνα του πολυτεχνείου έλεγαν συνθήματα ενάντια στη χούντα για ψωμί παιδειά ελευθερία. Κατέβηκα από την πόρτα και προσπάθησα να πάω προς την κεντρική πύλη. Ήταν αδύνατο. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς. Κατάφερα μετά από αρκετή ώρα να κάνω 20 30 μέτρα προς την πύλη Τότε άκουσα βαριές ερπύστριες και με δυσκολία διέκρινα το τανκ μπροστά στην κεντρική πύλη. Τα συνθήματα άλλαξαν Αδέρφια μας στρατιώτες μην χτυπήσετε παιδιά μην στρέψτε τα όπλα εναντίον Ελλήνων. Ούρλιαζαν τα μεγάφωνα πάγωσε ο χρόνος και ξαφνικά το τανκ χτύπησε την πόρτα. Ο κόσμος αφηνιάσε βρέθηκα ποδοπατημενος κάτω. Πέρασαν εκατοντάδες πόδια από πάνω μου. Κάποια στιγμή κατάφερα να σηκωθώ. Έφτασα στη πόρτα της οδού Στουρναρη πέρασα πάνω από πεσμένους ανθρώπους βγήκα έξω πήγα προς την οδό Μπουμπού λίνας πίσω ακριβώς από το πολυτεχνείο. Προσπάθησα να φύγω προς το λόφο του Στρέφη μαζί με άλλα παιδιά. Μπόρεσα να πάω 100 μέτρα αλλά δεν ήταν δυνατόν. Από παντού έβγαιναν αστυνομικοί ξύλο πολύ και πυροβολισμοί μάλλον με ασφαιρα και λαστιχενιες σφαίρες γιατί δέχθηκα μια τέτοια στην πλάτη. Ξαναγύρισα μαζί με άλλους πίσω Σπάσαμε μια γυάλινη πόρτα πολυκατοικίας και ανεβήκαμε στην ταράτσα. Ακούγονταν από παντού πυροβολισμοί. Για πρώτη φορά έβλεπα αληθινά πυρά γιατί είδα σοβαδες να τιναζονται εκεί που εσκαζαν οι σφαίρες. Πέρασα μαζί με άλλους σε διπλανή ταράτσα και βρήκαμε μια σιδερένια περιστροφική εξωτερική σκάλα και με δύο αλλά παιδιά ψάχναμε να βρούμε να μπούμε κάπου σε κάποιο διαμέρισμα για να γλυτω σου με. Σε μια πόρτα κουζίνας υπήρχε φω ς Από το παραθυράκι είδα μια γιαγιουλα. Της φώναξα να μας ανοίξει. Δεν ήθελε μας έδιωχνε με φωνές σπρωξαμε με δύναμη την πόρτα και μπηκαμε μέσα με το ζόρι Είχα πολύ κοντά μαλλιά και η γιαγιά με πέρασε για αστυνομικό. Κατάλαβα τον λόγο που αντέδρασε όταν είδα στο σαλόνι πολλά παιδιά που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Τελείως τυχαία βρισκόμασταν ακριβώς πίσω από το πολυτεχνείο εκεί που είναι τα εργαστήρια. Από τις γρυλιες βλέπαμε πως ο στρατός και η αστυνομία έβγαζε από εκεί τους τελευταίους φοιτητές. Μείναμε μέχρι τις 8 το πρωί εκεί. Μετά σιγά σιγά ένας ένας βγήκαμε από την πολυκατοικία και φυγαμε. Κανείς δεν με ενόχλησε πήγα προς την ομόνοια και από εκεί στην Σταδίου. Εκεί είδα άρματα μάχης να κατεβαίνουν αντίθετα τη Σταδίου και να πολυβολουν στον αέρα. Έφτασα στο σύνταγμα και από κει πήγα σο σπίτι μου στου Μακρυγιάννη. Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στα γεγονότα. Πήρα μέρος στην πρώτη πορεία μετά από ένα χρόνο προς την Αμερικανική πρεσβεία. Πήγα και στη δεύτερη. Εκεί έκλαψα όταν είδα να πωλούνται έξω από το Πολυτεχνείο σουβλάκια και μαλλί της γριάς. Έκλαψα όταν είδα γραβατωμενους πολιτικούς να δίνουν το παρόν και να δηλώνουν ότι ήταν και αυτοί εκεί Σιχαθηκα. Μεγάλωσα και κατά δύο χρόνια και έβλεπα τα πράγματα πιο καθαρά

ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ Χωρίς να το θέλουμε αγνά παιδιά τότε νομίζαμε ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο. Όμως παίξαμε το παιχνίδι των πολιτικών. Με το πολυτεχνείο Έπεσε η χούντα Παπαδόπουλου ήρθε η χούντα Ιωαννιδη προδοθηκε η Κύπρος και φέραμε τον Εθνάρχη Καραμανλη να μας κυβερνήσει.

Αυτόν που πριν λίγα χρόνια είχε φύγει από την Ελλάδα ως προδότης με το όνομα Τριανταφυλλιδης. Αυτά κάναμε εμείς. Και όχι μόνο Οι πρωταγωνιστές τύπου Λαλιώτη Παπά Χρήστου Δαμανάκη και άλλοι πολλοι εξαργυρωσαν την συμμετοχή τους στα γεγονότα με θέσεις και αξιώματα και ο λαός έμεινε στην πείνα και στην εξαθλιωση

Η άποψη μου πλέον είναι η εξής. Το πολυτεχνείο το άφησαν να γίνει. Εμείς παίξαμε το παιχνίδι των πολιτικών Αγνά παιδιά θέλαμε την αλλαγή. Ποια αλλαγή Εν ονόματι της δημοκρατίας ρημαξαν την χώρα και μεις παίξαμε την ζωή μας στα ζαρια για να ρημμαξουν την χώρα και να την φέρουν στη σημερινή κατάντια Αν ήξερα τότε δεν θα το έκανα ποτέ. Δεν είμαι περήφανος για το πολυτεχνείο λύπη έχω μέσα μου και θυμό.

Και τώρα το μήνυμα πάλι λάθος είναι. Προσπαθούν οι Νεκροθάφτες τύπου Τσιπρα και Κουτσουμπα να κάνουν πορεια προς την Αμερικανική Πρεσβεία. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΊ ΕΝΑΝΤΊΟΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΓΙΑΤΊ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΊ ΕΊΝΑΙ Η ΑΙΤΊΑ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΚΏΝ ΑΥΤΟΎ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΔΏ ΌΛΟΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΉ. ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΊΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.

 

1 σχόλιο:

  1. Από τις πλέον γλαφυρες και ειλικρινείς αφηγήσεις για τις αγνές προθέσεις των νέων που πρωτοστατησαν και συμμετείχαν στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 1973
    Ετσι όπως περιγράφονται έγιναν και κυρίως έτσι εξαργυρωθηκαν και ποδοπατηθηκαν
    Γιατί τότε υπήρχε μια ουσιαστική διαφορά που οι σημερινοί νέοι δύσκολα θα συμμεριστουν
    Υπήρχε η παιδεία τόσο από τα σπίτια αλλά και από τα σχολεία για τα ιδανικά της ελευθερίας και των αξιών της
    Και ας ήταν αυτοί οι παράγοντες τότε φτωχότεροι
    Από το δημοτικό σχολείο ακόμη η νεολαία μπορούσε να διακρίνει τις αξίες από την ασυδοσία και την αυτοκαταστροφη
    Κρίμα που δεν είχε και την ανάλογη εμπειρία να απομονωσει τους επαγγελματίες εκμεταλευτες
    Άριστοι και ασυναγωνιστοι
    Με λάβαρα και νταούλια
    Εξετρεψαν τον πόθο για ελευθερία και πρόοδο στο χειρότερο και δυσωδεστατο τέλμα που μπορεί να υπάρχει σε μια κοινωνία
    Την κομματική εκμετάλλευση
    Αρχή της η εδραίωση της εμφυλιοπολεμικης της ανομίας του 1945-49
    η παγιωση της στην πολιτική σκηνή και ο πλουτισμος της
    Βλέπετε πως φτάσαμε στο να ποδοπατουνται οι γνήσιες και αυθόρμητες διαδηλώσεις του 2018 στο σύνταγμα παραμονές της συμφωνίας Τσιπρα Ζαεφ;
    Βλέπετε πόσο εύκολα σφυρίζει αδιάφορα ο κάθε εν λόγω και έργω πρωταγωνιστης αυτής της συμφωνίας τώρα που ούτε και οι κοντινότερο συγγενείς των Σκοπιανών Βούλγαροι δεν μπορούν να χωνεψουν;
    Και όλοι πλέον αναρωτιουνται, πότε και πως θα τελειώσει αυτός ο κατηφορος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή