Γιατί διαλύεται η Λιβύη; (Η άλλη άποψη) - Στη Λιβύη ζούν λιγότεροι άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας από ότι στην Ολλανδία...

του David Rothscum - Πώς περνούσε η Λιβύη επι Γκαντάφι; Πως περνούσε ο κόσμος; Ήταν καταπιεσμένος, όπως γενικά μαθαίνουμε; Ας ρίξουμε μια ματιά στα γεγονότα. Πριν ξεσπάσει το χάος, η Λιβύη είχε ένα χαμηλότερο ποσοστό κρατουμένων από την Τσεχική Δημοκρατία. Βρισκόταν στην 61η θέση. Η Λιβύη είχε το χαμηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Αφρική. Λιγότερο από το 5% των κατοίκων της πεινούσαν. Ενω στον υπόλοιπο κόσμο οι τιμές των τροφίμων συνεχώς αυξάνονταν, η κυβέρνηση της Λιβύης είχε καταργήσει όλους τους φόρους επί των τροφίμων.
Οι Λίβυοι ήσαν πλούσιοι. Η Λιβύη είχε το μεγαλύτερο κατά κεφαλή εισόδημα στην Αφρική. Η κυβέρνηση φρόντιζε, ώστε ο καθένας να μπορεί να συμμετάσχει στην ευημερία. Ο πλούτος ήταν μοιρασμένος δίκαια. Στη Λιβύη ζούσαν λιγότεροι άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας από ότι στην Ολλανδία.
Πως έγινε η Λιβύη τόσο πλούσια; Γιατί έχει πετρέλαιο και δεν επέτρεπε σε ξένες εταιρείες να της το κλέβουν, όπως συμβαίνει στη Νιγηρία, μια χώρα, που σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από την Shell.
Όπως κάθε χώρα, έτσι και η Λιβύη υποφέρει από μια κυβέρνηση διεφθαρμένων γραφειοκρατών, που προσπαθούν να κόψουν ένα ολο και μεγαλύτερο κομμάτι απο την πίτα. Ως απάντηση, ο Γκαντάφι θέσπισε νόμους, με τους οποίους τα έσοδα από το πετρέλαιο να διανέμονται απευθείας στον πληθυσμό της χώρας, γιατί ήταν της γνώμης, ότι η κυβέρνηση δεν ήταν δίκαιη στο λαό, αν και ο Γκαντάφι δεν κατείχε μια επίσημη θέση στην κυβέρνηση. Δεν είναι ο πρόεδρος της Λιβύης, όπως γραφουν οι εφημερίδες. Η θέση του μοιάζει περισσότερο με εκείνη των ιδρυτών των ΗΠΑ και έχει περισσότερο έναν εθιμοτυπικό χαρακτήρα.
Ο σωστός αρχηγός του κράτους στη Λιβύη είναι ο σημερινός πρωθυπουργός της Baghdadi Mahmudi. Όποιος αναφέρει τον Γκαντάφι σαν ηγέτη της Λιβύης, είναι σαν να αποκαλεί τον Χιροχίτο ηγέτη της Ιαπωνίας. Σε αντίθεση με την εικόνα που εμφανίζουν για την Λιβύη τα Μαζικά Μέσα Επιρροής (ΜΜΕ), στην κυβέρνηση της υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Μερικοί είναι οπαδοί του Γκαντάφι και θέλουν να απαλλαγούν από τον πρωθυπουργό. Άλλοι θέλουν να απαλλαγούν και από τους δύο. Και άλλοι θέλουν μόνο ειρήνη. Γίνονται όμως προσπάθειες, να εμφανισθεί η εικόνα μιας λαϊκής εξέγερσης κατά του δήθεν ηγέτη, του Γκαντάφι, παρα το ότι ο Γκαντάφι τελικά είναι μόνο ο αρχιτέκτονας του σημερινου πολιτικού συστήματος της Λιβύης, που είναι ένα μείγμα απο παναραβισμό, σοσιαλισμό και κάποιων ισλαμικών στοιχείων.
Τα βίντεο με διαμαρτυρίες υπερ του Γκαντάφι εξαφανίζονται αμέσως από το Internet. Το “Pro Gaddafi Anti Baghdadi Mahmudi demonstrations in” στο www.youtube.com/watch?v=Ce5fLGNg0sk εξαφανίσθηκε…Το “Pro Gaddafi protests in front of Libyan embassy London”, επίσης στο www.youtube.com/watch?v=pRwv0Ac8qbc
εξαφανίστηκε κι‘ αυτό…
Μπορούμε να παρομοιάσουμε τους διαδηλωτές στη Λιβύη με εκείνους στην Αίγυπτο ή την Τυνησία; Οχι, καθόλου. Η αντίδραση της κυβέρνησης είναι βίαια και προφανώς ασκείται υπερβολική βία. Ας εξετάσουμε όμως εν συντομία τις δράσεις των διαδηλωτών. Το κτίριο του Λαικού Συνεδρίου πυρπολήθηκε από εξαγριωμένους διαδηλωτές. Αυτό θα έμοιαζε με την πυρπόληση του Καπιτωλίου απο αμερικανούς διαδηλωτές. Πιστεύει κανείς, ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα επέτρεπε κατι τέτοιο;
Οι ταραχές στη Λιβύη δεν ξέσπασαν εξ αιτίας μερικών νεαρών, που ζητούσαν Αλλαγή, όπως έγινε στην Αίγυπτο ή την Τυνησία. Ξεκίνησε, όταν μια ομάδα με το όνομα “Ισλαμικό Εμιράτο του Μπάρκα” (το όνομα της πρώην βορειοδυτικής περιοχής της Λιβύης) έπιασε μερικούς ομήρους και σκότωσε δύο αστυνομικούς. Η εξέλιξη αυτή έχει την ιστορία της. Στις 18. Φεβρουαρίου 2011 μια ομάδα έκλεψε 70 στρατιωτικά οχήματα, αφού προηγουμένως είχε κάνει επίθεση στο λιμάνι και σκότωσε τέσσερις στρατιώτες. Η εξέγερση ξεκίνησε στην πόλη της Βεγγάζης στην ανατολική Λιβύη, κοντα στην Αίγυπτο που βρισκόταν σε αναβρασμό και τα σύνορα δεν ελέγχονταν πλέον. Ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε την ανησυχία του για την δημιουργία ενός “Ισλαμικού Εμιράτου της Βεγγάζης”, το οποίο θα μπορούσε να κηρύξει την ανεξαρτησία του.
Απο που λοιπόν προέρχονται οι ξαφνικές διαμαρτυρίες; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι οι ομάδες αυτές, που χρηματοδοτούνται εδώ και δεκαετίες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, βρήκαν μετα την Τυνησία και την Αίγυπτο την ευκαιρία, να θέσουν ολόκληρη τη Λιβύη υπό τον έλεγχό τους. Μια τέτοια ομάδα, που συνελήφθη πρόσφατα, αποτελούνταν από δεκάδες άτομα αλλοδαπής υπηκοότητας, που είχαν λάβει μέρος σε λεηλασίες και δολιοφθορές. Η λιβυκή κυβέρνηση δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο, να έχουν σχέση με το Ισραήλ.
Η Μεγάλη Βρετανία χρηματοδοτούσε έναν πυρήνα της Αλ Κάιντα στη Λιβύη για να δολοφονήσει τον Γκαντάφι. Η κύρια ομάδα της αντιπολίτευσης είναι σήμερα το «Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας της Λιβύης» που χρηματοδοτείται από τη Σαουδική Αραβία, τη CIA και μυστικές υπηρεσίες της Γαλλίας, και συμπορεύτηκε μαζί με άλλες αντιπολιτευτικές ομάδες που τελικά απετέλεσαν το «Εθνικό Συνέδριο της λιβυκής Αντιπολίτευσης». Το Συνέδριο αυτό ανακήρυξε την «Ημέρα της οργής», η οποία βούτηξε στις 17. Φεβρουαρίου την Λιβύη στο χάος. Ξεκίνησε στη Βεγγάζη, μια συντηρητική πόλη, που παραδοσιακά ήταν κατά του Γκαντάφι. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός, ότι το «Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας της Λιβύης” διαθέτει εναν αξιόλογο οπλισμό. Ήδη κατα το 1996 είχαν προσπαθήσει να υποδαυλίσουν στην ανατολική Λιβύη μια επανάσταση.
Γιατί είναι οι ΗΠΑ τόσο εναντίον του Γκαντάφι; Γιατί ο Γκαντάφι είναι η κύρια απειλή για την ηγεμονία των ΗΠΑ στην Αφρική, επειδή προσπαθεί να ενώσει την ήπειρο και να την φέρει σε αντίθεση με τις ΗΠΑ.
Πράγματι, ο Γκαντάφι έχει πολλές, που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Κατηγορεί τις ΗΠΑ, ότι δημιούργησαν τον ιό HIV. Ισχυρίζεται, ότι το Ισραήλ βρίσκεται πίσω από την δολοφονία του Matin Luther King και του John F. Kennedy. Λέει ότι απαγωγείς των αεροπλάνων της 9/11 είχαν εκπαιδευτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάλεσε τους Λίβυους να δώσουν αίμα για τα θύματα του 9/11. Ο Γκαντάφι είναι επίσης ο τελευταίος ηγέτης μιας γενιάς μετρίων σοσιαλιστικών και παναραβικών επαναστατών που παραμένουν στην εξουσία μετά απο την εξάλειψη του Nasser και του Χουσεΐν και η Συρία τάχθηκε στο πλευρό του Ιράν.
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ δεν έχουν κανένα συμφέρον για την δημιουργία ενός ισχυρού αραβικού κόσμου. Εξ αντιθέτου, φαίνεται στα σχέδιά τους να έχουν ενα θεμελιώδες συμφέρον, να εξαναγκάσουν την Λιβύη με την αναρχία και το χάος να γονατίσει.
Προς το τέλος του 2010 η Μεγάλη Βρετανία εξόπλιζε την Λιβύη με προσοδοφόρες πωλήσεις όπλων. Ένας αιματηρός εμφύλιος πόλεμος είναι η καλύτερη εγγύηση για την καταστροφή της Λιβύης. Η φυλετική δομή της λιβυκής κοινωνίας εξακολουθεί να είναι πολύ ισχυρή και πολύ χρήσιμη για την πυροδότηση και αξιοποίηση ενός τέτοιου πολέμου, και η αξιοποίηση, διότι η Λιβύη χωρίζεται ιστορικά σε διαφορετικές εθνοτικές ομάδες.


Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης
alithinapsemata