Γράφει ο πολίτης Π. ΠαπαγαρυφάλλουΒρισκόμαστε γύρω στη δεκαετία του 490 π.Χ. και οι Πέρσες κατακτούν συνεχώς νησιωτικές πόλεις της Ελλάδας απειλώντας και την Σπάρτη, η οποία αρνήθηκε να δώσει "γην και ύδωρ στον Δαρείο".
Η Σπάρτη "έδειξε δημοσίως με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι βρίσκεται σε ολοκληρωτικό πόλεμο με τους Πέρσες, εκτελώντας τους αντιπροσώπους του Δαρείου".
Το γεγονός προκαλεί την οργή των Περσών την οποία για να αμβλύνουν - μαζί με τη μήνιν των θεών, "χρειάστηκε η γενναιότητα του Βουλή και του Σπέρθιου, δύο πλουσίων Σπαρτιατών, οι οποίοι προσφέρθηκαν... να σταλούν στον Ξέρξη ως πρέσβεις για να θανατωθούν".
Επειδή όμως κάποτε κάποτε αναγνωρίζεται και τιμάται η ανδρεία: "Ο Πέρσης βασιλιάς θαύμασε το φρόνημά τους και τους άφησε ελεύθερους να επιστρέψουν στη Σπάρτη" (Το ιστορικό αυτό γεγονός καταγράφεται στην: "Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος", του Παν/μίου του Καίμπριτζ, εκδ. 1988 και επανέκδοση από "Τα Νέα", 2005, τόμ. Β΄σελ. 214. Πρβλ. και τα όσα σχετικά γράφουν οι ερευνητές συγγραφείς Α. Αντωνάκος και Κ. Σπίνος στο έργο τους: "Ελευθερία λόγου και δημοκρατία", εκδ. "Amber Hellas", Αθήνα, 2004, σελ. 46-47).
Δεν γνωρίζω αν η πράξη αυτή των δύο Σπαρτιατών αναφέρεται σε κανένα βιβλίο ιστορίας για τα σχολεία μας.
Δεν ξέρω αν ο Βουλης και ο Σπερθιος αναγράφονται σε κάποια πλατεία ή δρόμο της Σπάρτης ή κάποιας πόλης της Ελλάδος.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι η πράξη αυτή των Σπαρτιατών δεν έχει καμμία απολύτως σημασία για τους σύγχρονους Έλληνες που βαφτίζουν "ήρωες" όσους βάζουν γκολ και όσους σηκώνουν βάρη. Αυτούς και τους τιμούν και τους δοξάζουν και τους κάνουν και βουλευτές!!!
Ελλάδα του τίποτα και του χαβαλέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου