Χαστούκι στον Τριανταφυλλόπουλο από Βρέντζο και Κούγια!

Μεγάλη δικαίωση και για τον Αλ. Κούγια, που είχε –τότε- πηδήξει τη μάντρα του Alter για να προστατέψει έναν ήρωα, τον οποίο παρουσίαζαν σαν βασανιστή της χούντας!
Απόλυτα εκτεθειμένος είναι ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τη δημοσιογραφία και τη σπίλωση αθώων ανθρώπων, μετά την απόφαση που εξέδωσε το Εφετείο Πειραιά, πριν από μόλις τέσσερις μέρες. Πρόκειται για απόφαση-κόλαφο σχετικά με τον -πάλαι ποτέ- γνωστό δημοσιογράφο και τις αμφιλεγόμενες μεθόδους του. Οι τριανταφυλλοπούλειες μέθοδοι έχουν συχνά καταγγελθεί ως καθοδηγούμενες από τη μανία του για την τηλεθέαση ή και από άλλα συμφέροντα. Αυτή τη φορά, όμως, η Δικαιοσύνη αποφάσισε –και, μάλιστα, σε δεύτερο βαθμό- ότι, χρησιμοποιώντας ψευδείς μαρτυρίες, ο Τριανταφυλλόπουλος κατασπάραξε έναν ήρωα. Εναν άνθρωπο που τίμησε την πατρίδα του με πράξεις απαράμιλλης αντίστασης κατά της χούντας, τον γιατρό Σταύρο Βρέντζο. Αυτόν τον άνθρωπο, ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος δε δίστασε να τον παρουσιάσει ως βασανιστή της χούντας, με μια εκπομπή και ένα ρεπορτάζ που κατέρρευσε στο δικαστήριο! Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι ο Τριανταφυλλόπουλος έγραψε την ίδια τη Δικαιοσύνη στα παλαιότερα των υποδημάτων του, αφού προχώρησε στη διενέργεια και τη μετάδοση της εκπομπής, αγνοώντας τη διαταγή ασφαλιστικών μέτρων που είχε εκδοθεί, το πρωί της ίδιας μέρας. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Είναι Πέμπτη 4 Μαρτίου 2004. Μόλις τρεις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές που έμελλε να αναδείξουν πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή. Οταν το πολιτικό σκηνικό αλλάζει άρδην και ο Συνασπισμός παλεύει για την είσοδό του στη Βουλή. Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος έχει εκπομπή, όπως κάθε Πέμπτη. Μαζεύει ένα συνονθύλευμα ανθρώπων, από τη Γαλλία, τη Σουηδία και αλλού. Τους φιλοξενεί, μάλιστα, στο Divani Palace. Η εκπομπή αποτελεί μια κλασική τριανταφυλλοπούλεια έμπνευση και σπιλώνει έναν άνθρωπο. Μόνο που, αυτή τη φορά, ο άνθρωπος δεν ήταν απλά αθώος. Είναι ένας ήρωας της εθνικής αντίστασης κατά της χούντας. Ο γιατρός Σταύρος Βρέντζος, από τα Ανώγεια της Κρήτης, σύζυγος της γνωστής πανεπιστημιακού της Ιατρικής, τον οποίο ο ελληνικός λαός έχει ήδη –και, μάλιστα, επανειλημμένα- επιβραβεύσει για την πορεία του εκλέγοντάς τον βουλευτή. Ο Τριανταφυλλόπουλος που, όχι μόνο δεν ορρωδεί προ ουδενός αλλά επαίρεται και για αυτό, παρουσιάζει μια ομάδα ανθρώπων που –αίφνης- αποφασίζουν, 35 χρόνια μετά, να καταγγείλλουν τον ήρωα της εθνικής αντίστασης ως βασανιστή της χούντας! Μάλιστα, οι άνθρωποι που είχαν αυτό το θράσος έμελλε να αποδειχθεί ότι ποτέ δεν είχαν εμφανιστεί σε κανέναν κατάλογο βασανισθέντων από τη χούντα! Στη δε διαδικασία επίδοσης της αγωγής Βρέντζου εναντίον τους, φάνηκε επίσης ότι οι συγκεκριμένοι «καταγγέλλοντες» ήταν και αγνώστου διευθύνσεως... Τα ασφαλιστικά μέτρα και η απαγόρευση της Δικαιοσύνης να μεταδοθεί η συγκεκριμένη εκπομπή, προφανώς είναι «ψιλά γράμματα» για τον «εισαγγελέα» Τριανταφυλλόπουλο, ο οποίος βρίσκεται τότε στην εποχή της παντοδυναμίας του. (Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις... θα έλεγαν κάποιοι σήμερα). Ο Μάκης, όμως, θεωρεί -προφανώς- τον εαυτό του πάνω από το Νόμο. Υπέρτατο κριτή των πάντων. Ο Τριανταφυλλόπουλος και οι ομοτράπεζοί του κλειδώνουν τις πόρτες του στούντιο για να μην μπορεί να τους σταματήσει η Δικαιοσύνη και προχωρούν στην εκπομπή κατασυκοφάντησης ενός αθώου ανθρώπου. Ακόμη και όταν ο Αλέξης Κούγιας, ο δικηγόρος του Στ. Βρέντζου, προσπαθεί να παρέμβει για να ακουστεί και η άλλη άποψη –η αλήθεια, όπως έμελλε να αποδειχθεί και δικαστικά- βρίσκει τις πόρτες κλειστές. Ετσι, υποχρεώνεται να πηδήξει τη μάντρα του τηλεοπτικού σταθμού για να φτάσει στις κάμερες και να προστατέψει την υπόληψη του αντιστασιακού που τεχνηέντως –όπως έκρινε και το Εφετείο- παραδόθηκε βορά στο πανελλήνιο ως βασανιστής! Πρόκειται για το περιστατικό που αποτέλεσε την αφορμή ατελείωτων λοιδοριών κατά του Αλ. Κούγια, οι οποίες ασφαλώς εξυπηρέτησαν το στόχο του Τριανταφυλλόπουλου και των ομοτράπεζών του, αφού αποπροσανατόλισαν την κοινή γνώμη από τη σπίλωση ενός αθώου ανθρώπου και υποβάθμισαν την υπόθεση σε σάτιρα. Συνέπεια; Ο Στ. Βρέντζος διαγράφεται από το ΠΑΣΟΚ και δεν είναι υποψήφιος στις εκλογές της Κυριακής 7 Μαρτίου 2004. Δικαίωση, οκτώ χρόνια μετά... Το 2008, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου, αφού δίκασε την αγωγή Βρέντζου κατά του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, του τηλεοπτικού σταθμού Alter και των ανθρώπων που εμφανίζονταν ως καταγγέλλοντες, έκρινε ότι ο Στ. Βρέντζος ουδέποτε υπήρξε βασανιστής, ότι τα συγκεκριμένα άτομα ουδέποτε βασανίστηκαν και ότι όλη η ιστορία ήταν κατασκευασμένη. Επιδίκασε, δε, αποζημίωση 700.000 ευρώ. Ακολούθως, η πλευρά Τριανταφυλλόπουλου –με μια πρωτοφανή κίνηση- μετέφερε την υπόθεση στο Εφετείο Πειραιά, υποστηρίζοντας ότι οι δικαστές στην Κρήτη ήταν... επηρεασμένοι. Αλλά και αυτός ο ακροβατισμός έπεσε στο κενό. Το Εφετείο Πειραιά, μόλις πριν τέσσερις μέρες, επιβεβαίωσε την πρωτόδικη απόφαση, περιορίζοντας –όπως είθισται στο εφετείο- το ποσό της αποζημίωσης στα 350.000 ευρώ. Η δήλωση Κούγια Ο Αλέξης Κούγιας δήλωσε στο newsbomb.gr για την υπόθεση: «Είμαι βέβαιος ότι η ιδιότητά μου ως δικηγόρου του Σταύρου Βρέντζου ίσως αποτέλεσε την αιτία του σημερινού συκοφαντικού δημοσιεύματος στην ιστοσελίδα Ζούγκλα, του Μ. Τριανταφυλλόπουλου. Εμαθα ότι το εξαφάνισαν, αλλά αυτό δε θα τους γλιτώσει. Η απόφαση του Εφετείου Πειραιά είναι και ηθική δικαίωση για μένα που είχα προσπαθήσει να διακόψω μια εκπομπή, την οποία είχε απαγορέψει η Δικαιοσύνη, για να προστατέψω έναν αθώο άνθρωπο. Ο Τριανταφυλλόπουλος, το Alter και ο Λαζόπουλος προσπάθησαν να με καταστρέψουν επαγγελματικά και ηθικά, με τη διακωμώδηση της εισόδου μου στο στούντιο, όταν αναγκάστηκα να πηδήξω τη μάντρα ώστε να υπερασπιστώ τον άνθρωπο αυτόν, αφού είχαν κλειδώσει για να μην φτάσω στις κάμερες. Τότε, δυστυχώς, είχε παρασυρθεί και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, που με είχε τιμωρήσει και χρειάστηκε να προσφύγω στον Αρειο Πάγο για να δικαιωθώ. Είναι μεγάλη η ηθική μου ικανοποίηση για αυτή την απόφαση και περιμένω επιτέλους να δημοσιοποιηθεί η αλήθεια. Γιατί η καταδίκη του Τριανταφυλλόπουλου το 2008 είχε αποκρυβεί από όλα τα ΜΜΕ. Αποδείχθηκε ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, μπορεί να αργεί, αλλά δικαιώνει τους δικαίους».