Σύμφωνα με το βούλευμα, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, με πρόθεση νόθευσε τη λίστα Λαγκάρντ (κακούργημα) προκαλώντας βλάβη του δημοσίου. Ταυτόχρονα του αποδίδεται πρόθεση για να διαφυλάξει την «πολιτική του εικόνα ως υπουργού Οικονομικών» αλλά και να προσφέρει παράνομο περιουσιακό όφελος στους τρεις συγγενείς του, οι οποίοι έτσι θα απέφευγαν το φορολογικό έλεγχο.
Ο Άρειος Πάγος σημειώνει παράλληλα ότι η λίστα Λαγκάρντ περιήλθε στα χέρια του κ. Παπακωνσταντίνου με νόμιμες διαδικασίας (παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του πρώην υπουργού Οικονομικών και του Ιωάννη Διώτη).
Αναφέρεται εξάλλου ότι κατά τις νυχτερινές ώρες της 29/9/2010 έλαβε στην κατοχή του έναν ψηφιακό δίσκο που περιείχε σε ηλεκτρονική μορφή μέσα σε φάκελο με την ονομασία «Greece». Αυτός ο φάκελος 2.062 καρτέλες κίνησης λογαριασμών τα οποία αντιστοιχούσαν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που συνδέονταν φορολογικώς με την Ελλάδα και φέρονταν να έχουν καταθέσεις στην τράπεζα HSCB της Γενεύης.
Ταυτόχρονα αναφέρεται ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου επιχείρησε κατ' αρχήν να εκτελέσει κακουργηματική πράξη, που όμως δεν ολοκληρώθηκε από αίτια ανεξάρτητα της θέλησης του.
Αναλυτικά, το δια ταύτα του παραπεμπτικού βουλεύματος:
«Παραπέμπει ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86 παρ.4 του Συντάγματος και του άρθρου 12 του εκτελεστικού νόμου 3126/2003 τον κατηγορούμενο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου του Στεργίου και της Ελένης-Αθηνάς, οικονομολόγο, πρώην Υπουργό Οικονομικών, κάτοικο Κηφισιάς Αττικής, για να δικασθεί ως υπαίτιος του ότι στην Αθήνα, σε μη επακριβώς προσδιορισμένη ημερομηνία εντός του χρονικού διαστήματος από 30-9-2010 έως 16-6-2011, έχοντας την ιδιότητα του υπαλλήλου και συγκεκριμένα του Υπουργού των Οικονομικών της Ελληνικής Κυβερνήσεως και ενεργώντας κατά την άσκηση των καθηκόντων αυτού ως Υπουργού Οικονομικών, με μία πράξη τέλεσε περισσότερα εγκλήματα, που προβλέπονται στο νόμο και τιμωρούνται με στερητικές της ελευθερίας ποινές. Ειδικότερα: 1) Με πρόθεση νόθευσε έγγραφο που ήταν προσιτό σ' αυτόν λόγω της υπηρεσίας του, έχοντας σκοπό να προσπορίσει σε άλλον αθέμιτο όφελος με βλάβη του Δημοσίου, σε βάρος του οποίου απειλήθηκε ζημία που υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ και είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Περισσότερο συγκεκριμένα: Κατά τις τελευταίες νυκτερινές ώρες της 29-9-2010, με την ως άνω ιδιότητα, έλαβε στην κατοχή του, από τη Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Οικονομικών του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, στα πλαίσια νόμιμης διοικητικής συνδρομής, έναν ψηφιακό δίσκο αποθήκευσης δεδομένων CD, που περιείχε σε ηλεκτρονική μορφή, μέσα σε ηλεκτρονικό φάκελο (folder) με την ονομασία «GREECE», δύο χιλιάδες εξήντα δύο (2.062) καρτέλες κίνησης λογαριασμών, τα οποία αντιστοιχούσαν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, που συνδέονταν φορολογικώς με την Ελλάδα και φέρονταν να έχουν καταθέσεις στην τράπεζα «ΗSBC», στη Γενεύη της Ελβετίας, κατά το χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο 2005 μέχρι το Φεβρουάριο 2007. Στη συνέχεια, αντέγραψε, με ηλεκτρονικό υπολογιστή, το περιεχόμενο του εν λόγω ψηφιακού δίσκου CD σε φορητή μονάδα αποθήκευσης USB, την οποία, την 5-7-2011, απέστειλε στον Ιωάννη Διώτη, τότε Ειδικό Γραμματέα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) και την οποία εμφάνισε ως πιστό αντίγραφο του ως άνω CD και δυναμένη, ως εκ τούτου, να παράσχει πίστη στις ελεγκτικές φορολογικές αρχές ή σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία. Πριν την κατά τα ανωτέρω αποστολή της, όμως, από το περιεχόμενο της εν λόγω φορητής μονάδας αποθήκευσης USB διέγραψε, με ηλεκτρονικό υπολογιστή, τρία (3) ηλεκτρονικά αρχεία που έφεραν τις ονομασίες (file names): «B9010138503.xls», β) «B9010140694.xls» και γ) «B9010140695.xls» και αφορούσαν, αντίστοιχα, στους συγγενείς του α) Ανδρέα Ρωσσώνη του Ιωάννη, σύζυγο της Μαρίνας Παπακωνσταντίνου του Μιχαήλ, πρώτης εξαδέλφης του κατηγορουμένου, β) Συμεών Σικιαρίδη του Ιωάννη, σύζυγο της Ελένης Παπακωνσταντίνου του Μιχαήλ, πρώτης εξαδέλφης του κατηγορουμένου και γ) Ελένη Παπακωνσταντίνου του Μιχαήλ, σύζυγο Συμεών Σικιαρίδη, πρώτη εξαδέλφη του κατηγορουμένου. Μετά την ενέργεια αυτή, στη φορητή μονάδα αποθήκευσης USB, που στάλθηκε στον Ιωάννη Διώτη για τη διενέργεια οικονομικού ελέγχου, ήταν, πλέον, καταγεγραμμένα μόνο δύο χιλιάδες πενήντα εννέα (2.059) ηλεκτρονικά αρχεία και όχι το σύνολο του περιεχομένου του ψηφιακού δίσκου CD, τον οποίο ο κατηγορούμενος είχε παραλάβει από τη Γαλλία και, τελικώς, απέκρυψε. Από τη νόθευση αυτή μπορούσαν να παραπλανηθούν οι αρμόδιοι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών ως προς τον αριθμό των προσώπων, των οποίων τα εισοδήματα έπρεπε να ελεγχθούν και ως προς τον υπολογισμό του αναλογούντος φόρου και να παραλειφθεί ο έλεγχος των ως άνω συγγενών του κατηγορουμένου. Με τη νόθευση, ο κατηγορούμενος σκόπευε αφ' ενός να αποκρύψει το γεγονός ότι τα ονόματα των συγκεκριμένων συγγενών του περιέχονταν στον προαναφερθέντα ψηφιακό δίσκο CD (που αποτελούσε μέρος καταλόγου γνωστού διεθνώς ως «λίστα Falciani») και, με τον τρόπο αυτό, να αποφύγει βλάβη της πολιτικής του εικόνας ως Υπουργού Οικονομικών και αφ' ετέρου να προσφέρει παράνομο περιουσιακό όφελος στους εν λόγω συγγενείς του, αφού, με την ίδια ενέργεια, αυτοί θα απέφευγαν τον φορολογικό έλεγχο. Τελικώς, όμως, ο έλεγχος, πραγματοποιήθηκε μετά την αποκάλυψη της πράξης του κατηγορουμένου και κατέδειξε ότι, κατά το χρονικό διάστημα από 1-1-1997 έως 31-12-2011, οι συγγενείς του είχαν αποκρύψει φορολογητέα εισοδήματα, που ανέρχονταν συνολικά, για τα 15 οικονομικά έτη του ως άνω χρονικού διαστήματος, ως προς α) τον Ανδρέα Ρωσσώνη του Ιωάννη, στο ποσό των 1.457.210,48 ευρώ, β) το Συμεών Σικιαρίδη του Ιωάννη, στο ποσό των 1.666.318,05 ευρώ και γ) την Ελένη Παπακωνσταντίνου του Μιχαήλ, συζ. Συμ. Σικιαρίδη, στο ποσό των 2.987.660,08 ευρώ. Το όφελος, που θα απεκόμιζαν οι ως άνω από την αποφυγή του φορολογικού ελέγχου και η αντίστοιχη ζημία, που απειλήθηκε σε βάρος του Δημοσίου και συνίστατο στο ποσό των αναλογούντων στο αποκρυβέν εισόδημα φόρων, υπερέβαινε για τον καθένα το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ και, πάντως, δεν ήταν κατώτερο των τετρακοσίων τριάντα χιλιάδων (430.000) ευρώ για τον Ανδρέα Ρωσσώνη, των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ για τον Συμεών Σικιαρίδη και του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ για την Ελένη Παπακωνσταντίνου και, συνολικά, ως προς όλους τους συγγενείς του κατηγορουμένου, τουλάχιστον του ενός εκατομμυρίου εννιακοσίων τριάντα χιλιάδων (1.930.000) ευρώ. Ως εκ τούτου, η ζημία που απειλήθηκε σε βάρος του Δημοσίου, λόγω του ύψους αυτής και της αντικειμενικής αξίας του συνολικού ποσού της στις συναλλαγές, είναι ιδιαίτερα μεγάλη. -Και 2) Έχοντας αποφασίσει να εκτελέσει κακούργημα, επιχείρησε πράξη που περιείχε, τουλάχιστον, αρχή εκτελέσεως, πλην, όμως, το κακούργημα δεν ολοκληρώθηκε από αίτια εξωτερικά και ανεξάρτητα από τη θέλησή του. Ειδικότερα, κατά τον προσδιορισμό, την είσπραξη ή τη διαχείριση φόρων, αφού μεταχειρίστηκε ιδιαίτερα τεχνάσματα, επιχείρησε να ελαττώσει εν γνώσει του, για να ωφεληθούν άλλοι, τη δημόσια περιουσία, της οποίας η διαχείριση του ήταν εμπιστευμένη, η δε αντίστοιχη ζημία, που απειλήθηκε σε βάρος του Δημοσίου υπερέβαινε το ποσό των 150.000 ευρώ και ήταν ιδιαιτέρως μεγάλη. Περισσότερο συγκεκριμένα: Με την ιδιότητα του Υπουργού Οικονομικών, την οποία είχε, ήταν ο κατ' εξοχήν αρμόδιος, σύμφωνα με το άρθρο 2 του τότε ισχύοντος ν. 2362/1995 «Κώδικας Δημοσίου Λογιστικού», για να εποπτεύει και να κατευθύνει τις δημόσιες υπηρεσίες, που έχουν αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό, την είσπραξη και τη διαχείριση των φόρων και των δημοσίων εσόδων γενικά. Ενώ, λοιπόν, κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη πράξη, έλαβε στην κατοχή του, από τη Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Οικονομικών του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, τον πρωτότυπο ψηφιακό δίσκο CD των γαλλικών αρχών, που περιείχε σε ηλεκτρονική μορφή, μέσα σε ηλεκτρονικό φάκελο (folder) με την ονομασία «GREECE», δύο χιλιάδες εξήντα δύο (2.062) καρτέλες κίνησης λογαριασμών, που αντιστοιχούσαν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, τα οποία συνδέονταν φορολογικώς με την Ελλάδα και φέρονταν να έχουν καταθέσεις στην τράπεζα «ΗSBC», στη Γενεύη της Ελβετίας, κατά το χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο 2005 μέχρι το Φεβρουάριο 2007, με την ίδια, παράνομη ενέργεια, που ήδη αναφέρθηκε, δηλαδή της νόθευσης του περιεχομένου της φορητής μονάδας αποθήκευσης USB, στην οποία δεν εμφανίζονταν πλέον τα συγκεκριμένα τρία (3) ηλεκτρονικά αρχεία που αφορούσαν στους ως άνω συγγενείς του, προσπάθησε να ελαττώσει, με τη θέλησή του και τελώντας σε γνώση της ελάττωσης που επρόκειτο να επέλθει, την περιουσία του Δημοσίου, της οποίας είχε τη διαχείριση. Αυτό θα γινόταν, διότι μετά τη νόθευση, που επέφερε, δεν θα προσδιοριζόταν σε βάρος των συγγενών του ο φόρος, που αντιστοιχούσε στα εισοδήματά τους για την περίοδο από 1-1-1997 έως 31-12-2011, ανερχόμενα στο ύψος που αναφέρεται στην προηγούμενη πράξη. Κατά την πράξη του, ενήργησε με σκοπό αφ' ενός να αποκρύψει το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι συγγενείς του αναφέρονταν στη «λίστα Falciani» και, με τον τρόπο αυτό, να αποφύγει τη βλάβη της πολιτικής του εικόνας ως Υπουργού Οικονομικών και αφ' ετέρου να ωφεληθούν οι ως άνω συγγενείς του, στο όνομα των οποίων υπήρχαν καρτέλες κίνησης λογαριασμών στον ψηφιακό δίσκο CD, κατά τα ποσά που θα καλούνταν να καταβάλουν στο Δημόσιο ως φόρο για εισοδήματα που δεν δηλώθηκαν, στην περίπτωση που αυτό ήθελε διαπιστωθεί από το σχετικό φορολογικό έλεγχο. Το όφελος που θα αποκόμιζαν οι συγγενείς του και η αντίστοιχη ζημία, που απειλήθηκε σε βάρος του Δημοσίου και συνίστατο στην απώλεια του ποσού των αναλογούντων στα ως άνω εισοδήματα φόρων, υπερέβαιναν το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ και, πάντως, το ποσό αυτό δεν ήταν κατώτερο, των τετρακοσίων τριάντα χιλιάδων (430.000) ευρώ για τον Ανδρέα Ρωσσώνη, των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ για τον Συμεών Σικιαρίδη και του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ για την Ελένη Παπακωνσταντίνου και, συνολικά, για όλους μαζί, του ενός εκατομμυρίου εννιακοσίων τριάντα χιλιάδων (1.930.000) ευρώ. Η ζημία, που απειλήθηκε σε βάρος του Δημοσίου, λόγω του ύψους αυτής και της αντικειμενικής αξίας του συνολικού ποσού στις συναλλαγές, είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Για τη συγκάλυψη της πράξης της απιστίας στην υπηρεσία μεταχειρίστηκε τα ιδιαίτερα τεχνάσματα της απόκρυψης του ψηφιακού δίσκου, που είχε παραλάβει από τις γαλλικές αρχές και της αλλοίωσης του αντιγράφου του δίσκου αυτού, που είχε δημιουργήσει ο ίδιος στη φορητή μονάδα αποθήκευσης USB. Πλην, όμως, δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει την πράξη του και, τελικώς, η ελάττωση της περιουσίας του Δημοσίου δεν επήλθε, διότι αποκαλύφθηκε η νόθευση, διαπιστώθηκε το περιεχόμενο των διαγραφέντων τριών (3) ηλεκτρονικών αρχείων και, μετά το φορολογικό έλεγχο που ακολούθησε, καταλογίσθηκαν οι αναλογούντες φόροι στους ως άνω συγγενείς του. Αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε βάρος των κατηγορουμένων 1) Ανδρέα Ρωσσώνη του Ιωάννη, κατοίκου Φιλοθέης Αττικής, οδός Μακεδονίας 31, 2) Συμεών Σικιαρίδη του Ιωάννη και 3) Ελένης Παπακωνσταντίνου του Μιχαήλ, συζ. Συμεών Σικιαρίδη, κατοίκων Αθηνών, οδός Ρηγίλλης 15, για ηθική αυτουργία στις πράξεις της νόθευσης εγγράφου από υπάλληλο και της απιστίας στην υπηρεσία, σε βαθμό κακουργήματος, οι οποίες, κατά τα προεκτεθέντα, αποδίδονται στον κατηγορούμενο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, ως φυσικό αυτουργό. Αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου Γεωργίου Παπακωνσταντίνου για την πράξη της παράβασης καθήκοντος και συγκεκριμένα για το ότι, από 30-9-2010 μέχρι 16-6-2011, έχοντας την ιδιότητα του υπαλλήλου, με πρόθεση παρέβη τα καθήκοντα της υπηρεσίας του, με σκοπό να προσπορίσει σε άλλους παράνομο όφελος. Ειδικότερα, ενώ τα καθήκοντά του ως Υπουργού Οικονομικών επέβαλαν, σύμφωνα με το άρθρο 2 του τότε ισχύοντος ν. 2362/1995 «Κώδικας Δημοσίου Λογιστικού», να εποπτεύει, ως ο κατ' εξοχήν αρμόδιος και να κατευθύνει τις δημόσιες υπηρεσίες, που έχουν αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό, την είσπραξη και τη διαχείριση των φόρων και των δημοσίων εσόδων γενικά, αφού, κατά τα εκτεθέντα στις προηγούμενες πράξεις, έλαβε στην κατοχή του από τη Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Οικονομικών του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, στα πλαίσια διοικητικής συνδρομής, που προβλέπεται από σύμβαση μεταξύ των δύο χωρών και από ευρωπαϊκή οδηγία, τον ψηφιακό δίσκο CD που περιείχε τα δύο χιλιάδες εξήντα δύο (2.062) ηλεκτρονικά αρχεία με τα ονόματα ελλήνων φορολογουμένων, που είχαν καταθέσεις στο υποκατάστημα της τράπεζας «HSBC» στη Γενεύη της Ελβετίας, να μεριμνήσει ώστε να εγγραφούν και καταχωρηθούν, κατά τα κεκανονισμένα και προβλεπόμενα, στο οικείο πρωτόκολλο του Υπουργείου Οικονομικών, ο εν λόγω ψηφιακός δίσκος και το έγγραφο που τον συνόδευε και στη συνέχεια να δώσει εντολή στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), την πρωτίστως αρμόδια υπηρεσία, για άμεση έναρξη φορολογικών ελέγχων όλων των φυσικών και νομικών προσώπων που αναφέρονταν στα 2.062 ηλεκτρονικά αρχεία του ως άνω ψηφιακού δίσκου, παρέλειψε την άσκηση των κατά νόμο οφειλομένων αυτών καθηκόντων του και δεν έδωσε τη σχετική εντολή στο ΣΔΟΕ, σκοπώντας, εκτός της αποφυγής διαπίστωσης των αποκρυβέντων εισοδημάτων και της καταβολής των αναλογούντων σ' αυτά φόρων, προσαυξήσεων κλπ των συγγενικών του προσώπων, να ωφεληθούν, παρανόμως, από τη δυσχέρανση και τη μη άμεση έναρξη του επιβαλλόμενου φορολογικού ελέγχου, όσα από τα λοιπά φυσικά και νομικά πρόσωπα από τα δύο χιλιάδες πενήντα εννέα (2.059), πλέον, της λίστας, είχαν αποκρύψει φορολογητέα εισοδήματα. Διατηρεί την ισχύ της με αριθμό 1/2014 διάταξης του αρεοπαγίτη ανακριτή, με την οποία επιβλήθηκαν στον κατηγορούμενο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου οι περιοριστικοί όροι 1) της καταβολής εγγυοδοσίας ποσού τριάντα χιλιάδων(30.000) ευρώ και 2) της εμφάνισης, μια φορά στο πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε μήνα, στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του. ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ και ΕΓΙΝΕ στην Αθήνα, κατά τις ημερομηνίες 6η και 15η Οκτωβρίου, 3η και 19η Νοεμβρίου και 2α και 9η Δεκεμβρίου του έτους 2014 και ΕΚΔΟΘΗΚΕ στον ίδιο τόπο, την 11η Δεκεμβρίου του έτους 2014».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου