29η Αυγουστου 1949. Λησμονημένη νίκη της Ελευθερίας και νίκη της Ανθρωπότητος . Γράφει ο "ΙΑΣΩΝ"

H Μαχη που εσωσε την Ελλαδα απο τα νυχια του πανσλαβισμου και των κουκουεδων λακεδων του Σταλιν.« Υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι υπεστήριξαν ότι η Ελλάς θυσιάζεται δια ξένα συμφέροντα..Ο λόγος αυτος αποτελει βλασφημίαν και ύβριν.Την Ελλάδα υπερασπίζεται  ο Λαός  μας. Δεν είναι μισθοφόρος ο Λαός μας ώστε να θυσιάζεται δια ξένα συμφέροντα. Την Ελλάδα υπερασίζεται .Αλλα συμβαίνει  ο αγών της Ελλάδος να είναι αγων και όλων των ελευθέρων Εθνών . Συμβαίνει η Ελλάς  να αποτελή την προφυλάκην του παγκοσμίου Μετώπου της Ελευθρίας .Η Νικη της Ελλάδος είναι ταυτοχρόνως νικη της Ελευθερίας και νίκη της Ανθρωπότητος....

Και δια τουτοευίσκονται στο πλευρό μας τα ελευθερα Έθνη και οι Μεγάλοι μας Σύμμαχοι»

( Για την συντριβη των συμμοριτων το 1949 ο Γ .Παπανδρεου)

Τα ξημερωματα της 30^ης Αυγουστου 1949 « δεν υπήρχε πλέον « Δημοκρατικός Στρατός. Υπήρχαν  πανικόβλητοι ηγέται και συμμορίται οι οποίοι υπεχώρησαν ατάκτως προς βορράν»  γράφει στο ιστορικό πονημα του ο Θ.Χ.Παπακωνσταντίνου  « Ανατομία της Επαναστάσεως»  

Καταγράφω  δηλώσεις πολιτικών της εποχής εκείνης  όπως του Γεωργίου Παπανδρεου και Θεμιστικλη Σοφούλη -  που αναφέρονται στο ιστορικόεπίιτευγμα της συντριβής των συμμοριτών και την απελευθερωσι της Ελλάδος  απο τους σλαβοκομμουνιστές.

Το μεγεθος , οι συνέπειες  , τα αποτελεσματα  και η σημασια της νικης αυτης  για την Ελλαδα και την ανθρωποτητα, δυστυχως κατά την μεταπολιτευσι  επροδοθησαν απο την πολιτικη παραταξι που υποτίθεται ότι εκπροσωπει το δημοκρταικο κοινοβουλευτικο καθεστως εν ονοματι μια μονομερους λήθης που καταντα επιεικως ηλιθιοτης.

Οι ηρωες νεκροι  , οι Γενναιοι μαχητες του ιερου αγωνος, αλλα και η σημασία της Νικης αυτής  αποσιωπωνται ως εάν εινα δυνατόν να λησμονηθούν.

Η άλλη πλευρα, πού ηρξατο χειρων αδίκων, αμετανόητος  μισητική προκλητική αγνώμων εξακολουθει να προκαλει και στην ονειρωξι της να αναπολει την  « επανάστασι  που χάθηκε»

Στο τέλος των κειμένων παραθέτω τις δηλώσεις της Παπαρήγα,  της 4^ης Ιουλίου 2006 , στον Ριζοσπάστη σχετικές με τον  βαπτισθέντα  « ΔΣΕ»  .

Διερωτώμαι αν έχουν γλώσσα ώτα οφθαλμούς και νούν οι πολιτικοι που οφειλουν την ελευθερια τους  σ αυτους  τους λησμονημένους μαχητές της Ελευθερίας, που νίκησαν τους συντρόφους της Παπαρήγα και αισθάνομαι ως Ελληνας ταπεινωσι ντροπη αποστροφη και αγανακτησι για την ιεροσυλια, την αγνωμοσυνη την Υβρι .

                                                                            ****

1. Ομιλια του Γεωργιου Παπανδρεου , αρχηγούτης αντιπολιτευσεως  στην Πάτρα

 ( Απο το βιβλιο  « Γεωργίου Ππανδρέου Πολιτικά Θέματα»  τόμος τρίτος,  εκδοτικΌς οίκος Πέτρου Δημητράκου Α.Ε)

Η Χαραυγη της Νικης

Διαρκεί ακόμη ο σκληρότατος αγων , τον οποίον εξαπέλυσαν εναντίον μας οι κληρονομικοι εχθροί της Πατρίδος, χρησιμοποιούντες την προδοσίαν της Πέμπτης Φάλαγγος , του Κομμουνιστικου κόματος .Και εξακολοθούν αι ανιστόρητοι  θυσίαι του μαρτυρικού Γένους. Αλλά όσον και αν διαρκή ακόμη ο σκληρός αγών , το ευτυχές τέρμα εχει προσεγγίσει.Εχει αναγγελθη στον ορίζοντα η Χαρυγη της Νίκης. Προχθες εις μιαν εμπνευσμένην  ημερησίαν διαταγήν του, ο Αρχιστρατηγος   ανήγγειλεν εις το Έθνος ότι « επεράσαμεν εις τον δρόμον της Νίκης»

Και έπειτα από δύο ημέρας ήλθεν το χαρμόσυνο άγγελμα.

Ενικήσαμεν.  Ο συρφετός των  προδοτών, ο οποίος είχεν συγκεντρωθή είς τον Γράμμον και το Βίτσι , αριθμεί πλέον εις νεκρούς , εις αιχμαλώτους, και εις φυγαδες.Δόξα και τιμή εις τα ενόπλυς δυνάμεις της Χώρας.Ζήτω ο εθνικος μας Στρατός.Απο τα βάθη της ψυχής του το Εθνος απευθύνει υπερήφανον και ευγνώμονα χαιρετισμόν προς τα ενόπλους δυνάμεις , αι οποίαι  με τον ηρωισμόν και την αυτοθυσίαν των, ακόμη μία φορά εξασφαλίζουν την ανεξαρτησίαν και την αιωνιότητα της Ελλάδος

Και το Έθνος ολόκληρον υποκλίνεται ευλαβώς ενώπιον της ιεράς μνήμης των Αθανάτων Νεκρών μας. Εις την συνείδησι  των ελληνικών γενεών αιωνία θα είναι η μνήμη των.

Αλλά δεν είμεθα μόνοι εις τα Θερμοπύλας.Έχομεν την συμπαράστασιν των ελευθέρων Εθνών και μεγάλων Συμμάχων μας. Υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι υπεστήριξαν ότι η Ελλάς θυσιάζεται δια ξένα συμφέροντα..Ο λόγος αυτος αποτελει βλασφημίαν και ύβριν.Την Ελλάδα υπερασπίζεται  ο Λαός  μας. Δεν είναι μισθοφόρος ο Λαός μας ώστε να θυσιάζεται δια ξένα συμφέροντα. Την Ελλάδα υπερασίζεται .Αλλα συμβαίνει  ο αγών της Ελλάδος να είναι αγων και όλων των ελευθέρων Εθνών .Συμβαίνει η Ελλάς  να αποτελή την προφυλάκην του παγκοσμίου Μετώπου της Ελευθρίας .Η Νικη της Ελλάδος είναι ταυτοχρόνως νικη της Ελευθερίας και νίκη της Ανθρωπότητος. Και δια τουτοευίσκονται στο πλευρό μας τα ελευθερα Έθνη και οι Μεγάλοι μας Σύμμαχοι.

Απευθύνομεν χαιρετισμόν σεις τον ΟΗΕ Δια την ηθικην του συμπαράστασι.Ευχαριστουμε την Βαλκανικην επιτροπήν , η οποία επιβεβαίωσε  τας ευθύνας  των κακών γειτόνων μας και το δίκαιον της Ελλάδος.

Και εκφράζομεν επίσης ευγνωμοσύνην προς τους Μεγάλους Συμμαχους.

Παλαιοι ειναι οι δεσμοι  μας προς την μεγάλην Βρεταννίαν που τους εχει καθαγιάσει  ο χρονος.  Αλλα είναι φυσικον να είμεθα περισσοτερον ευαίσθητοι δια τας  τελευταίας  μεγάλας υπηρεσίας της . Οι ευγενείς σταρτιωται της Βρεταννικής συμπολιτείας έδωσαν την ζωήν των δια την ελευθερίαν της Ελλάδος. Και έχουν εις τας  καρδίας  μας  την ιδίαν θέσιν με τους ιδικούς μας νεκρούς. Και ίσως να υπάρχει δι αυτούς περισσοτέρα τρυφερότης , διότι ήλθαν από πολύ μακράν , απο την Αυστραλιαν απο την Νεαν Ζηλανδίαν, απο την Νότιον Αφρικήν,, ήλθαν να αποθάνουν δια την Ελλαδαν.Κι επειτα απο την απελευθερωσιν εξκηκολούθησεν η Μεγ Βρεταννία να βοηθεί την χώραν  μας .. Και μιαν ημεραν διέκοψε την βοήθειαν ,διότι συνέβη η Μεγάλη Βρεταννία να είναι στυναδελφος της Ελλαδος.Εξηκθομεν και οι δύο απο τον μέγαν πόλεμον  « τραυματίαι της νίκης» 

Και τότε προέβαλεν εις την σκηνήν η Μεγάλη Αμερική. Το Έθνος της απευθύνει Την βαθείαν ευγνωμοσύνην του. Χωρίας την γενναίαν βοήθειαν της Μεγάλης Δημορατίας θα είχεν απολεσθή η ιστορική έννοια της  Ελλάδος..Αλλά η Αμερικανική Δημοκρατία δεν βοηθεί μόνον την Ελλάδα.Βοηθεί την Ευρώπην ολόκληρον.Αποτελει πράγματι  μοναδικόν γεγονός εις την Ιστορίαν της Γής, ότι μια μεγάλη χωρα ανέλαβε την ανοικοδόμησι των ερειπίων όλου του Κοσμου. Αλλά η Ευρώπ η έχει εισέλθει εις την Ειρήνην ενώ η  Ελλάς συνεχίζει τον πόλεμον. Η Ευρώπη βαδιζει προς την ανασυγκρότησιν ενώ εις την Ελλάδα συνεχιζεται η κατεδάφισις.,

( δημοσιεύθηκε και στο περιοδικο « Νεολόγος των Πατρών- Αυγούστου 1949)

2. Θεμιστοκλής Σοφούλης, σε λόγο του της 25ης Ιουνίου 1948 στην Κοζάνη, έδρα του Β. Σώματος Στρατού,

 «...Εχω το αίσθημα», λέγει ο Θεμιστοκλής Σοφούλης,

«οτι εκφράζω την συνείδησιν ολοκλήρου του Εθνους εκδηλώνων προς σας τους λαμπρούς Μαχητάς του Ιερού πολέμου που διεξάγομεν, τον θαυμασμό μου δια τον ηρωισμό σας και την ορμητικότητά σας εις την επιδίωξιν της τελικής νίκης....

Ο σημερινός εχθρός εξυπηρετεί τας κατακτητικάς βλέψεις των γειτόνων εις βάρος των εδαφών αυτών, ως μερικόν σκοπόν της ενόπλου εξεγέρσεως...Ο σημερινός εχθρός είναι φορεύς ενός ασφυκτικού καθεστώτος, που κατ’ ουδέν διαφέρει απο τον φαιόν φασισμόν...

Ο εχθρός που αντιμετωπίζετε και που συντρίβετε είναι ο πλέον ύπουλος του ιστορικού βίου εχθρός.Γνωρίζετε τώρα τελείως την φυσιογνωμία του.

Μισεί θανασίμως την Δημοκρατίαν και κραυγάζει αναισχύντως υπέρ αυτής.

Απεργάζεται την στυγνοτέραν δουλείαν και δημοκοπεί εν ονόματι της Ελευθερίας.

Περιφρονεί τον άνθρωπον, προς τον οποίον συμπεριφέρετια με τερατώδη σκληρότητα και ομιλεί περί Ανθρωπισμού.

Υποκρίνεται τον πονούντα δια τα δεινά του λαού και οραματίζεται μια κοινωνία κατέργων.

Πλήξατε τον εις την καρδίαν με σταθεράν χείραν.Το Εθνος ολόκληρον σας παρακολουθεί  κρατώντας την αναπνοή του.Σας παρακολουθεί όμως και η πολιτισμένη ανθρωπότης ολόκληρη και θαυμάζει  δια μίαν ακόμη φοράν την προνομιούχον μοίραν μας που ηθέλησε κάθε έργο μας να είναι ταυτοχρόνως αγών δια τον ευαυτόν μας και αγών δια  τα υψηλότερα ιδανικά της ανθρωπότητος.»

Και καταλήγει:

 «Ευγενείς Μαχηταί του Ιερού Πολέμου υπερ όλων των αξιών,εμπρός δια την τελικήν νίκην»

  3. Αποσπάσματα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 60χρονα από την ίδρυση του ΔΣΕ, στο Κεφαλοχώρι Κόνιτσας (Λυκόρραχη),

« Ο ΔΣΕ μας εμπνέει», φέρνει στην επικαιρότητα τον αγώνα αυτό που άλλοι τον βάφτισαν "συμμοριτοπόλεμο" και άλλοι τον επικρίνουν και τον ξορκίζουν ως έναν εμφύλιο αλληλοσπαραγμό.. «Ο αγώνας του ΔΣΕ  ήταν αντιιμπεριαλιστικός και διεθνιστικός, δίκαιος και ηθικός. .. για μια ακόμη φορά η επιστημονική μας θεωρία επιβεβαιώθηκε: Η ταξική πάλη δε σβήνει, δεν καταργείται 

Σύντροφοι που πέσατε στις βουνοκορφές του Γράμμου και του Βίτσι, έστω και αν σήμερα δε γνωρίζουμε όλοι τα ονόματά σας, δεν ξεχνάμε τη θυσία σας. Είσαστε εσείς που δικαιώνετε το "Ανθρωπος, αυτός ο Γίγας"».

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3447262&publDate=2006-07-04%2000:00:00.0

 4.Επιστολή Τ. Λαζαρίδη προς Μικυ Θεοδωρακη

 Αγαπητέ Μίκη (σσ: Θεοδωράκη)

Προς αποφυγήν τυχόν παρεξηγήσεων, είμαι υποχρεωμένος ευθύς εξ αρχής να δηλώσω την ταυτότητά μου. Είμαι παλιός συναγωνιστής σου στους αγώνες για «λαϊκή δημοκρατία», «ειρήνη» και «σοσιαλισμό». Καταδικασμένος σε θάνατο μαζί με τον Μπελογιάννη και εν συνεχεία τρόφιμος, επί δεκαπενταετία, των εγκληματικών φυλακών της χώρας. Ο πατέρας μου, ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ.Ε., γραμματέας του Εργατικού Ε.Α.Μ. στην κατοχή, καταδικάστηκε για την αντιστασιακή του δράση σε θάνατο από γερμανικό στρατοδικείο και εκτελέστηκε τον Μάη του ’43. Και η μητέρα μου καταδικάστηκε για την αντιστασιακή της δράση σε ισόβια δεσμά από βουλγαρικό στρατοδικείο και στην διάρκεια του Εμφυλίου, πέρασε και αυτή από την Μακρόνησο…

 Στην φυλακή, Μίκη, είχα τον χρόνο να διαβάσω αρκετά, να σκεφτώ πολλά και να καταλάβω περισσότερα. Και μετά την φυλακή, διαπιστώνοντας την σκληρή πραγματικότητα στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», βλέποντας τις αλλεπάλληλες λαϊκές εξεγέρσεις στις χώρες αυτές και τις ισάριθμες επεμβάσεις των σοβιετικών τανκς στους δρόμους της Βουδαπέστης, του Βερολίνου και της Πράγας, κατάλαβα την φοβερή αλήθεια: Ενώ νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για τα ανώτερα ιδανικά της «ελευθερίας», της «δημοκρατίας» και του «σοσιαλισμού», στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και θυσιαζόμασταν για την επιβολή της στυγνής δικτατορίας των Ζαχαριάδη – Ιωαννίδη, για την μετατροπή της πατρίδας μας σε σοβιετικό προτεκτοράτο. [...]Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν δεν είναι ποιος ευθύνεται για τις αγριότητες του Εμφυλίου, αλλά ποιος ευθύνεται για τον ίδιο τον Εμφύλιο και συνεπώς και για τις αγριότητές του. Και οι μεγάλοι ένοχοι, Μίκη, είμαστε εμείς. Αυτή είναι η οριστική και τελεσίδικη κρίση της Ιστορίας. Και την κρίση αυτή έρχεται να επικυρώσει με τον πιο έγκυρο και αδιαμφισβήτητο τρόπο ο ίδιος ο «μεγάλος αρχηγός», ο Νίκος Ζαχαριάδης. Στο «Χρονικό» του, που άρχισε να γράφει στην Πρωτομαγιά του 1966 (βλ. «ΤΟ ΒΗΜΑ» 17-8-2003), χαρακτηρίζει «κάλπικη» την άποψη ότι το ελληνικό αριστερό κίνημα παρασύρθηκε στον ένοπλο αγώνα από τους Άγγλους. [...]Δεν μας έσπρωξαν λοιπόν οι Άγγλοι στον Εμφύλιο, Μίκη. Μόνοι μας μπήκαμε στο σφαγείο! «Για να σώσουμε την τιμή του ΚΚΕ», καμαρώνει ο Ζαχαριάδης! Κάποια στιγμή Μίκη, αντί να θρηνούμε για τις αγριότητες του Εμφυλίου και να επιδιώκουμε «ρεβάνς», αντί να παριστάνουμε τους κήνσορες και τους τιμητές, θα πρέπει να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχυμένο αίμα των δικών μας αλλά και των αδελφών μας της άλλης πλευράς. [...]

Με βαθύτατη απογοήτευση,

Τάκης Λαζαρίδης

 5. Απο το βιβλιο του Τα Λαζαρίδη, « Σύντροφοι Ευτυχώς ηττηθήκαμε» 

 «Οι ηγέτες της Αριστεράς, οι μεγάλοι ένοχοι για τις αδελφοκτόνες συγκρούσεις που καταμάτωσαν την πατρίδα μας πριν από μισό και πλέον αιώνα, δεν τόλμησαν ποτέ να λαλήσουν την γλώσσα της αλήθειας πάνω στην οποία και μόνο μπορεί να οικοδομηθεί πραγματική εθνική ενότητα και ομοψυχία. Αδίστακτοι και απτόητοι συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να πλαστογραφούν την ιστορική αλήθεια και να καπηλεύονται τους αγώνες και τις θυσίες των απλών αγωνιστών της Αριστεράς. Συνεχίζουν την μάταιη όσο και ανίερη προσπάθεια όχι μόνο να διατηρήσουν την«διαχωριστική γραμμή» αλλά να την επεκτείνουν και ανάμεσα στους νεκρούς του Εμφυλίου! »

 6. Στις 15 Φεβρουαρίου 1990 στον «Οικονομικό  ταχυδρόμο»  δημοσιεύθηκε άρθρο του Κου Σ.Σωτηροπούλου  υπεύθυνου του ΚΚΕ  Θεσσαλίας το 1955

 Έγραφε ο κος Σ Σωτηρόπουλος, κομμουνιστής δραπέτης μέλος ΕΑΝ ΕΛΑΣ ΕΔΕΣ ..και υπεύθυνος του ΚΚΕ Θεσσαλιας.

«Δεν υπάρχει φοβερότερο  πράγμα από την στρατευμένη άγνοια.. 

Ήμουν κι εγώ στο στρατό των αγνοούντων ..Δεν  με βαραίνουν τα βασανιστήρια στην Ασφάλεια και στη Μακρόνησο, τα πέντε χρόνια εξορίας και τα έντεκα χρόνια φυλακής .Τα κυνηγητά στην παρανομία για προσπάθεια   συγκρότησης οργανώσεων του ΚΚΕ η επικήρυξι   και το δίχρονο κυνηγητό μετά την απόδρασιη μας απο τα Βούρλα τον Ιούλιο του 1955, Τα δυο στρατοδικεία το 1957 στη Λάρισα και οι δυο καταδίκες σε ισόβια , 3 κατά δυο, παρ΄ όλο που  η πρότασι του Βασιλικού επιτρόπου ηταν σε θάνατο.

Με καταθλίβει όμως η φοβερά αλήθεια:

Η δράσι μου μετα την Εθνική αντίστασι ήταν αρνητική, αντί να συμβάλλει στην πρόοδο της χώρας  λειτούργησε προς την αντίθετη ακριβώς διεύθυνσι..»

Επίλογος:

Δεν περιμένω απο τους σημερινούς μπολσεβίκους , πουν ζουν ως  ονειρευόμενοι ψυχοπαθείς  τον φανταστικο ο κοσμο της πετρινης  ιδεολογιας τους, ξεκομμενοι απο την πραγματικοτητα,  την λογικη την αληθεια, την τεκμηριωμνεη γνωσι  ως εάν η ιστορια δεν συνέβη ποτε, να ξυπνήσουν. Θ α ήταν οδυνηρό.

Διερωτώμαι γιατι οι  λεγόμενοι ι πολιτικοί ,  εκπρόσωποι, ηγετικη ταξις,  της Δημοκρατίας  και του πολιτισμου,  εν Ελλαδι εξακολουθούν να  σιωπουν και να περιθαλπτουν το ψευδος.

ΙΑΣΩΝ