Το 2007 στην ομιλία στην «43η Διεθνή Διάσκεψη του Μονάχου για την Πολιτική Ασφάλειας» ο Πούτιν εξαπέλυσε μύδρους κατά της Δύσης και ειδικότερα των ΗΠΑ καταγγέλλοντάς τες ως τον κύριο παράγοντα αποσταθεροποίησης του πλανήτη, αμφισβήτησε την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, το «μονοπώλιο εξουσίας τους», και διαμήνυσε την πρόθεση της Μόσχας να διασφαλίσει την ασφάλεια και τη διεθνή τάξη ξέχωρα από αυτές. Επίσης
κατηγόρησε τις ΗΠΑ για χειραγώγηση των διεθνών οργανισμών και προειδοποίησε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να δώσει «ασύμμετρη απάντηση» στην ανάπτυξη των αμερικανικών συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας στην Ανατολική Ευρώπη. «Όσο και να καλλωπίσει κανείς τον όρο μονοπολικός τελικά αναφέρεται σε έναν τύπο καταστάσεων, ένα επιφανές κέντρο εξουσίας, ένα κέντρο ισχύος, ένα κέντρο λήψης αποφάσεων. Είναι κόσμος στον οποίον υπάρχει ένας αφέντης, ένας κυρίαρχος», τόνισε ο Πούτιν, χαρακτηρίζοντας το μονοπολικό μοντέλο «όχι μόνο απαράδεκτο, αλλά και αδύνατο στο σημερινό κόσμο». «Ένα κράτος, και φυσικά πρώτο και καλύτερο οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχει υπερβεί τα εθνικά του σύνορα με κάθε τρόπο. Αυτό είναι εμφανές στην οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και εκπαιδευτική γραμμή που επιβάλλει στα άλλα έθνη. Λοιπόν, σε ποιον αρέσει αυτό; Ποιος είναι ευχαριστημένος μ’ αυτό;», αναρωτήθηκε ο Πούτιν, ενώ προειδοποίησε ότι η ανεξέλεγκτη χρήση βίας από πλευράς των Αμερικανών, οδηγεί μικρότερες χώρες στην «επιδίωξη απόκτησης πυρηνικών όπλων». Κατηγόρησε τη Δύση για χρησιμοποίηση του ΟΑΣΕ για «πολιτικά παιχνίδια» σε βάρος άλλων χωρών, μεταξύ αυτών και της Ρωσίας, με το πρόσχημα της «δημοκρατίας» και πρόσθεσε ειρωνικά πως «μας κάνουν διαρκώς υποδείξεις για τη δημοκρατία, αλλά εκείνοι που μας διδάσκουν δημοκρατία δεν θέλουν οι ίδιοι να μάθουν το μάθημα».
Σύμφωνα με τον Ρώσο πρόεδρο, η διεύρυνση του ΝΑΤΟ «δεν έχει καμιά σχέση με την εξασφάλιση της ασφάλειας στην Ευρώπη», αντίθετα, μειώνει «το επίπεδο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών. «Και έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε ειλικρινά, σε βάρος ποιου γίνεται αυτή η διεύρυνση;» αναρωτήθηκε ο Ρώσος πρόεδρος. Κατά τη γνώμη του, το πλησίασμα της στρατιωτικής «μηχανής» του ΝΑΤΟ προς τα ρωσικά σύνορα, με κανέναν τρόπο δεν συνδέεται «με την υπερνίκηση των παγκόσμιων απειλών», πρώτα απ’ όλα της τρομοκρατίας, αλλά στρέφεται κατά τη Ρωσίας. Ο ίδιος υπενθύμισε πως μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ εγγυήθηκε την ασφάλεια της ΕΣΣΔ, δηλώνοντας πως τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ δεν θα εγκατασταθούν έξω από τα σύνορα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. «Πού είναι τώρα αυτές οι εγγυήσεις;», αναρωτήθηκε.
Ακόμη, ο Πούτιν, σκιαγραφώντας το πολυπολικό διεθνές σύστημα, αναφέρθηκε στη ραγδαία οικονομική άνοδο των χωρών του BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, ¬Κίνα- μετέπειτα BRICS με την προσχώρηση της Νότιας Αφρικής), τονίζοντας πως «δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε πως το οικονομικό δυναμικό των νέων κέντρων παγκόσμιας ανάπτυξης αναπόφευκτα θα μετατραπεί σε πολιτική επιρροή και θα ενισχύσει την πολυπολικότητα».
Η ομιλία του Πούτιν προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Οι ΗΠΑ δια του γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, Γκόρντον Τζόντρο, εξέφρασαν «την έκπληξη και την απογοήτευσή τους». «Οι κατηγορίες του είναι λανθασμένες» είπε ο Αμερικανός αξιωματούχος, ο οποίος ωστόσο εξέφρασε τη βεβαιότητα πως οι ΗΠΑ θα «συνεχίσουν τη συνεργασία με τη Ρωσία σε σημαντικούς τομείς, όπως η πάταξη της τρομοκρατίας και ο περιορισμός της απειλής των όπλων μαζικής καταστροφής». Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ρόμπερτς Γκέιτς χαρακτήρισε τη ρωσική πολιτική «απρόβλεπτη» και αντεπιτέθηκε σε ανάλογο τόνο επισημαίνοντας ορισμένες από τις επιθετικές τακτικές του Κρεμλίνου, όπως είναι η διάδοση όπλων και η επιδίωξη εκμετάλλευσης των ενεργειακών πηγών για την πολιτική καθυπόταξη των κρατών, ενώ ο χριστιανοδημοκράτης εκπρόσωπος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, Έκαρτ φον Κλέντεν, εκτίμησε ότι εγείρονται «απροκάλυπτες φιλοδοξίες μιας υπερδύναμης». «Ελπίζω οι ιστορικοί του μέλλοντος να μη διαπιστώσουν ότι ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος ξέσπασε στην «43η Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια», παρατήρησε ο εκδότης της γερμανικής εφημερίδας «Die Zeit», Γιόζεφ Γιόφε.
Παρά τις περί αντιθέτου δηλώσεις για άμβλυνση του κλίματος και για την επίλυση των διαφορών μεταξύ των δυο χωρών για την αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη, με τις συναντήσεις που ακολούθησαν μεταξύ των Πούτιν-Μπους, με τελευταία στο Σότσι τον Απρίλιο του 2008, διάχυτη ήταν η αίσθηση ότι η εποχή των αισιόδοξων προβλέψεων για τη ρωσο-αμερικανική προσέγγιση είχε περάσει στο παρελθόν. Πολλοί υποστήριξαν ότι στη δεύτερη περίοδο της διακυβέρνησης Πούτιν λόγω της ραγδαίας οικονομικής και πολιτικής ανόδου που συνετέλεσε στην αύξηση της αυτοπεποίθησής της η Ρωσία εμφάνισε «συμπτώματα αλαζονείας» και επιδόθηκε σε ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ για την παγκόσμια ηγεμονία, κάτι που η Μόσχα αρνείται επίμονα, υποστηρίζοντας ότι δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να κατοχυρώσει και να διαφυλάξει τα συμφέροντά της, όπως αυτή αντιλαμβάνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου