ΕΝΑΣ ΑΤΥΧΗΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΗΣ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»

(Απάντηση στο λιβελογράφημα του κ. Κων. Ζούλα για τις Ε.Δ.)

             

   Το θέμα των δηλώσεων του κ. Κων. Ζούλα καίτοι είναι παλαιό (2-4-2011) επανήλθε και πάλι στην επικαιρότητα, διότι έχει σημασία και ανησυχία, όταν δημοσιογράφοι με τέτοιες δηλώσεις καταλαμβάνουν θέσεις στρατηγικής σημασίας σε κόμματα εξουσίας.

            Τα Συμπτώματα διαφθοράς και εκφαυλισμού σε μια κοινωνία συνιστούν όντως πρόβλημα, κατ’ αρχήν πολιτικό. Όταν όμως αυτά αποκτούν καταιγιστική συχνότητα μαρτυρεί ότι μειώνεται επικίνδυνα ο χώρος της Δημοσιογραφίας από τους άξιους εκείνους λειτουργούς, οι οποίοι αγωνιζόμενοι με τα καυτά δημοσιεύματά των αντί πάσης θυσίας, αναγκάζουν την εκάστοτε εξουσία να μην αυτονομείται από τον εξ ορισμού κοινωνικό της ρόλο και από τις θεμελιώδεις ανάγκες της κοινωνίας. Όσο λοιπόν η δύναμη αυτής της, βάσει αρχών και αξιών, λειτουργούσης Δημοσιογραφίας, εκφυλλίζεται, παρασύρεται από προοδευτικές αθλιότητες και γίνεται όργανο και υποχείριο κομματικών ινστρουχτόρων, τότε αυτή η κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα της Ζούγκλας και ωραιοποιώντας την κατάσταση αυτή την λέμε και Ιστορική Παρακμή.

            Μετά τον πρόλογό μου, σχετικά με τις απόψεις μου για το λειτούργημα της Δημοσιογραφίας, θα  ήθελα ν’ αναφερθώ σ’ ένα πολύ σοβαρό ατόπημα του δημοσιογράφου της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ κ. Κων/νου Ζούλα. Ο Δημοσιογράφος αυτός σε δημοσίευμά του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (2-4-11), αναφέρθηκε με υβριστικές και άθλιες συκοφαντίες προς το σώμα των Ελλήνων Αξιωματικών, την λειτουργία και αποστολή των ενόπλων δυνάμεων και ακόμη την αμφισβήτησή του, για την αποτελεσματικότητα αυτών.

           

Εμένα βέβαια δεν μου επιτρέπεται να βρεθώ στο αντίστοιχο επίπεδο και να του απαντήσω ανάλογα, θα ήταν για εμέ μεγάλο λάθος, αλλά θα περιορισθώ να τον ενημερώσω και να τον συμβουλεύσω, όπως έκαμνα επί σαράντα χρόνια στο λειτούργημα που υπηρετούσα:

ΠΡΩΤΟΝ: Οι Ένοπλες Δυνάμεις ανήκουν στο Ελληνικό Έθνος, προέρχονται από τον Ελληνικό λαό, δεν έχουν συνδικαλισμό, ορθώς δεν έχουν, επομένως δεν διαθέτουν φωνή διαμαρτυρίας ή τυχόν αντίδραση σε σκόπιμες εναντίον των αθλιότητες. Το προσωπικό των Ε.Δ. προέρχεται από αυτήν την κοινωνία με τα γνωστά προβλήματα, αλλά σας πληροφορώ, επειδή εκεί εφαρμόζονται οι Νόμοι, υπάρχει Ιεραρχία και ευθύνη εκτελέσεως της αποστολής και επειδή εργάζονται αόκνως, υπό δυσμενείς συνθήκες και παρά την επέμβαση τα τελευταία χρόνια της αθλίας κομματικής νομενκλατούρας, είναι εις θέση να υπερασπισθούν και σήμερα την πατρίδα μας και να συμμετάσχουν εάν η πολιτεία χρειασθεί και σε κάθε κοινωνική προσφορά, όπως και σε κάθε υποχρέωση συμμετοχής των εκτός Ελλάδος και μάλιστα με διακρίσεις. Εσείς κ. Κων. Ζούλα, όταν δημοσιεύετε τέτοιες αθλιότητες, δίδετε την εντύπωση ότι είσθε εμπαθής, και προ παντός ανίδεος.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Γνωρίζετε πολύ καλά, εφ’ όσον είσθε δημοσιογράφος, ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις, ως φορέας της Πατρίδος μας, ακόμη και σήμερα, παρά την λυσσώδη προσπάθεια μερίδας του πολιτικού χώρου να μειώσουν το γόητρο των Ενόπλων Δυνάμεων και κατ’ επέκταση το σώμα των Στελεχών των Ε.Δ., ο Ελληνικός λαός περιβάλλει τις Ένοπλες Δυνάμεις του με αγάπη και πλήρη εμπιστοσύνη, όσο κανένα άλλο φορέα του Κράτους. Εσείς λοιπόν με τις αθλιότητες που δημοσιεύσατε κ. Κων. Ζούλα δίδετε την εντύπωση σκόπιμα ή άθελα ότι είσθε όργανο αυτών, που επιθυμούν ν’ αμαυρώσουν και να ελαχιστοποιήσουν τις δυνατότητες των Ενόπλων μας Δυνάμεων, χωρίς να θέλετε ν’ αντιληφθείτε ότι η χώρα μας δεν συνορεύει, ούτε με την Δανία, ούτε με την Σουηδία, μα ούτε και με την Γαλλία. Δυστυχώς δεν είσθε εις θέση ν’ αντιληφθείτε την εκτίμηση αυτή ενός ολόκληρου λαού.

ΤΡΙΤΟΝ: Ένας Υπεύθυνος με το λειτούργημά του Δημοσιογράφος εάν ήθελε ν’ ασχοληθεί με τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας του είχε δύο βασικές επιλογές:

            α. Εάν πιστεύει ότι δεν χρειάζονται Ένοπλες Δυνάμεις στη χώρα μας να κάμει μια βαθειά και εκτεταμένη έρευνα και με στοιχεία και τεκμηριωμένες δικαιολογητικές σκέψεις να προτείνει την κατάργησή των. Έτσι θα κάμει ένα μεγάλο καλό, αφ’ ενός θ’ απαλλάξει την Χώρα, από μια οικονομική αιμορραγία του κρατικού κορβανά και αφ’ ετέρου θ’ απαλλάξει τα στελέχη των Ε.Δ. από το συνεχές άγχος της αποστολής των και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσής των, ώστε και αυτοί ν’ ασχοληθούν με εργασίες πιο ανθρώπινες.

            β. Εάν όμως πιστεύει στην αναγκαιότητα των Ε.Δ. τότε θα πρέπει ν’ ασχοληθεί με ευρείας έκτασης έρευνα, να δει πως ενασκούν τα στελέχη το λειτούργημά τους, τι προβλήματα αντιμετωπίζουν και ποια είναι τα αδύνατα σημεία για την εκτέλεση της αποστολής των. Έτσι θα προσφέρει θετικό έργο για την πατρίδα του και για τους συνανθρώπους του, που υπηρετούν είτε ως μόνιμοι είτε ως κληρωτοί στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας.

            Ήτο θλιβερό και αποκαρδιωτικό το δημοσίευμα αυτό, τόσο δε χαμηλού επιπέδου με φράσεις όπως «… τους πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά…» ή «Με τα κρουασάν…», που μου έκανε ν’ απογοητευθώ για πολλούς λόγους.

            – Πώς είναι δυνατόν ένας υπέροχος στο πέρασμα του χρόνου Στάμος Ζούλας, ν’ αντικατασταθεί στην συνείδησή μας από έναν ολίγιστο και δυστυχώς υπηρέτη μιας λαθεμένης δημοσιογραφίας. Έχει ένα ελαφρυντικό είναι νέος και πάλι αδικαιολόγητος διότι είχε πρότυπο, δεν το ακολούθησε, έχει όμως χρόνο και το ν’ αναγνωρίζεις το λάθος σου, η συγνώμη είναι λεβεντιά.

            – Είμαι επίσης απαρηγόρητος, πώς είναι δυνατόν μια εφημερίδα σοβαρή, όπως θέλω να πιστεύω είναι η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», να φιλοξενεί τέτοια συκοφαντικά και αναληθή λιβελογραφήματα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας μας, που δεν θα τα έγραφαν ούτε οι άσπονδοι εχθροί μας.

            – Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζετε εσείς που εργάζεσθε στα Μ.Μ.Ε. ότι κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση, δεν έχουν πεδίον Στρατηγικής λογικής και θέτουν αναμφίβολα σε κίνδυνο την Ιστορική μας ύπαρξη.

            «Οι Ιούδες σήμερα δεν κρεμιούνται. Κρεμούν τους άλλους» (ΓΚΑΣΤΟΝ)

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

Αντγος ε.α.

Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.