ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΑΡΕΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΤΕΙΡΑ. Της Μαίρης Καρρά

Την άλλη μέρα τα πιο όμορφα Ανάκτορα της Περσίας είχαν μεταβληθεί σ' ένα σωρό στάχτες, που κάπνιζαν. Ο Αλέξανδρος γυρνώντας στην σκηνή του, είχε πέσει εξαντλημένος σ' έναν βαθύ και ταραγμένο ύπνο. Ξύπνησε όμως απότομα την αυγή, με την βροντερή φωνή του Παρμενίoνα, που εμφανίστηκε στην σκηνή του έξαλλος. Ο Αλέξανδρος από σεβασμό στον φίλο του πατέρα του τον ρώτησε ήρεμα, πνίγοντας τον ΘΥΜΟ ΤΟΥ. "Πώς τολμάς Παρμενίων;" κι εκείνος του επιτέθηκε: "Ήρθα να μού εξηγήσεις, γιατί έκαψες το Ανάκτορο. Αυτά σε δίδαξε ο Αριστοτέλης;... Πού είναι ο σεβασμός και η ευγένειά σου; Έγινες αγριάνθρωπος, πρωτόγονος, αλαζόνας, υπερόπτης; Πιστεύεις πως μπορείς να φέρεσαι σαν Θεός; Σε ρωτάει ο Στρατηγός σου που αφιέρωσε την ζωή του στην οικογένειά σου και οδήγησε τον Στρατό σου σ' όλες τις μάχες! Δικαιούμαι μια ΑΠΑΝΤΗΣΗ".

   "Αν τολμούσε άλλος να το κάνει αυτό, θα ήταν νεκρός τώρα Στρατηγέ. Μα σε σένα μόνο θα δώσω τις εξηγήσεις που θέλεις. Επέτρεψα την λεηλασία της Περσέπολης, για να μάθουν όλοι οι Έλληνες, πως μόνο εγώ είμαι ο εκδικητής τους. Έτσι ίσως να συνειδητοποιήσουν την ταυτότητά τους. Είμαι ο μοναδικός ΕΛΛΗΝΑΣ που κατόρθωσα να δώσω τέλος σε μια προαιώνια αναμέτρηση. Κι επέτρεψα σε μια Αθηναία καλλονή, να κάψει τα Ανάκτορα, αφού πρώτα είχε καεί η πόλη κι αφού είχα μεταφέρει ήδη τα έγγραφα των ΑΡΧΕΙΩΝ και τον πολύτιμοΘΗΣΑΥΡΟ.

  Αν τα άφηνα ανέπαφα, θα γίνονταν πειρασμός για πολλούς υποψήφιους του Θρόνου, για να κρατήσουν το ΣΚΗΠΤΡΟ. Αυτό θα προκαλούσε νέους πολέμους. Έπρεπε να το επιτρέψω αυτό; Αλήθεια κατέστρεψα ένα θαύμα, αλλά ποιος με εμποδίζει να χτίσω ένα κτίριο ακόμα πιο θαυμαστό; Δεν είχα άλλη επιλογή Στρατηγέ, καταλαβαίνεις; Μετά απ' αυτά τώρα είμαστε έτοιμοι για την καταδίωξη του Δαρείου στις πιο μακρινές επαρχίες της Αυτοκρατορίας. Φεύγουμε, ετοιμάσου και δώσε ΔΙΑΤΑΓΗ".

   Ο Παρμενίων απλώς έσκυψε το κεφάλι, μη μπορώντας να τον αντιμετωπίσει. Τα επιχειρήματα που πρόβαλε για να υπερασπίσει την ενέργειά του, ήταν ακαταμάχητα από κάθε πλευρά. Εκείνος ο νεαρός άντρας και Βασιλιάς είχε αρχίσει να σκέφτεται και να ενεργεί πια σαν ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

    Την ίδια ημέρα η Μακεδονική Στρατιά αναχώρησε για την Μηδεία και τα Εκβάτανα, την τρίτη πρωτεύουσα της Περσίας, όπου κρυβόταν ο Δαρείος, προσπαθώντας να συγκεντρώσει νέο Στρατό. Όταν όμως έφτασαν οι Μακεδόνες, ο Δαρείος είχε εγκαταλείψει τα Εκβάτανα, τα οποία κατέλαβε ο Αλέξανδρος κι έτσι ανέλαβε ο ίδιος όλες τις εξουσίες της ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ.     

   Ο Αλέξανδρος θέλοντας διακριτικά να αφήσει τον Παρμενίoνα  ως Σατράπη στα Εκβάτανα λόγω των διαφωνιών τους, τού ανέθεσε την μεταφορά στην Ακρόπολη της πόλης των θησαυρών, που είχαν καταλάβει. Έτσι η υποχρέωσή του στους  Έλληνες συμμάχους του είχε τελειώσει μαζί και ο σκοπός της εκστρατείας του. Έστειλε πίσω στην Ελλάδα όσους στρατιώτες δεν επιθυμούσαν να τον ακολουθήσουν σε νέαΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ. 

  Ο Αλέξανδρος κατεδίωξε τον Δαρείο, μα ο Σατράπης της Βακτρίας ΒΗΣΣΟΣ είχε συλλάβει τον Δαρείο και είχε αναλάβει ο ίδιος την εξουσία. Ο Αλέξανδρος τον κυνήγησε διαλύοντας τους στασιαστές, οι οποίοι τρεπόμενοι σε φυγή, δολοφόνησαν τον Δαρείο. Ο Αλέξανδρος έστειλε το σώμα του Δαρείου να ταφεί με βασιλικές τιμές στην Περσέπολη. Έτσι ο Αλέξανδρος έγινε ο νόμιμος διάδοχος της Δυναστείας τωνΑΧΑΙΜΕΝΙΔΩΝ.

    Για να υποστηρίξει το νέο του τίτλο και να εξασφαλίσει τον έλεγχο της Αυτοκρατορίας, κινήθηκε εναντίον του Βήσσου και των συνεργών του. Προελαύνοντας στις Ανατολικές Σατραπείες υπέταξε την Υρκανία και διασχίζοντας την Παρθία, έφτασε στην πόλη Σουσία της Αρίας. Εκεί ο Σατράπης της ΣΑΤΙΒΑΡΖΑΝΗΣ  δήλωσε υποταγή αλλά διατήρησε το ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ. 

   Μετά την αναχώρηση του Αλέξανδρου για την Βακτρία, όπου ο Βήσσος συγκέντρωνε στρατεύματα, ο Σατιβαρζάνης σκότωσε την φρουρά, που είχε αφήσει ο Αλέξανδρος και συγκέντρωσε στρατό, για την στήριξη του Βήσσου. Με την επιστροφή του Αλέξανδρου στην Σουσία ο Σατιβαρζάνης διέφυγε με 2.000 ιππείς. Στην κενή θέση του διορίστηκε Σατράπης ο ΑΡΣΑΚΗΣ.

    Ο Αλέξανδρος συνέχισε την καταδίωξη του Βήσσου. Στην πόλη Εκατόμπυλος ο Διοικητής παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Ο Βήσσος μετά την διέλευσή του απ' τον ποταμό Ώξο έκαψε τα πλοία του κι έφτασε στα Ναύτακα της Σογδιανής. Ο Αλέξανδρος έστειλε τον Πτολεμαίο εναντίον του, ο οποίος τον συνέλαβε και τον οδήγησε στο Στρατόπεδο, όπου και τον ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ.  

   Προελαύνοτας οι Μακεδόνες έφτασαν στα Ζαδράκαρτα στην πρωτεύουσα των Υρκανών στην αχανή έκταση της Κασπίας Θάλασσας. Εκεί παρέμενε η Αυλή του Δαρείου, μετά την υποχώρηση του Βήσσου. Εδωσε διαταγή να τεθούν τα μέλη της Αυλής υπό την προστασία του Στρατού. Με μεγάλη χαρά του έμαθε, πως βρισκόταν εκεί και η πριγκίπισσα ΣΤΑΤΕΙΡΑ.

   Ο Αλέξανδρος θυμήθηκε το γράμμα του Δαρείου, στο οποίο του πρόσφερε την κυριαρχία της Ασίας και το χέρι της κόρης του, προσφορά την οποία παραδόξως αρνήθηκε. Ζήτησε από τον αγγελιαφόρο να τού κανονίσει ακρόαση με την πριγκίπισσα,     η οποία ευχαρίστως τον δέχτηκε το ίδιο βράδυ στα ιδιαίτερα διαμερίσματά της, παρόλο το πένθος για τον ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ. 

     Η συνάντηση εκτυλίχτηκε μέσα σε συναισθηματική φόρτιση και στην ελληνική γλώσσα, την οποία είχε μάθει η πριγκίπισσα. "Είσαι όμορφη Στάτειρα κι ο πατέρας σου πρέπει να ήταν περήφανος για σένα" της είπε κι εκείνη ευγενικά τού απάντησε: "Ναι ήταν και σ' ευχαριστώ για τα ευγενικά σου λόγια. Μου φαίνεται όμως παράξενο να τα ακούω, από εκείνον που στην προσφορά του πατέρα μου, αρνήθηκε την πρότασηΓΑΜΟΥ.  

    "Μα τότε δεν σε γνώριζα" της απάντησε αμέσως. "Δηλαδή μπορεί να σε επηρεάσει η γνωριμία μας;" τον ρώτησε. "Ίσως η ματιά σου να αλλάξει την απόφασή μου". "Και γιατί άφησες την πατρίδα σου κι ήρθες εδώ; Δεν είναι ωραία η χώρα σου;" τον ρώτησε. "Είναι, μα ονειρευόμουν να φτάσω πέρα απ' τον ορίζοντα, όπου έφτανε το μάτι μου" της εξήγησε. "Και μετά; Όταν θα τον έχεις κατακτήσει, θα είσαι ευτυχισμένος;" συνέχισε εκείνη. "Ίσως, αλλά δεν θα το μάθω, ώσπου να φτάσω στο έσχατο όριο του κόσμου". Ξαφνικά ένιωσαν κι οι δυο μαζί μια ακαταμάχητη έλξη, η οποία τους ένωσε μ' ένα ζεστό ΦΙΛΙ…

   Την άλλη μέρα ο Αλέξανδρος έστειλε τον Ευμένη να την ζητήσει σε γάμο, που τελέστηκε σύμφωνα με τα μακεδονικά έθιμα. Ο γαμπρός έκοβε το ψωμί με το σπαθί του και το πρόσφερε στην σύζυγό του, που το έτρωγε μαζί του. Μια τελετή απλή και υποβλητική, όπως άρεσε στην σεμνή Στάτειρα και λόγω του πένθους της. Απόλαυσαν τον κεραυνοβόλο έρωτά τους και αποχωρίστηκαν, για να πάει στην κηδεία του πατέρα της η εγκυμονούσα Στάτειρα κι ο Αλέξανδρος να συνεχίσει την πορεία του. Μα δεν έμελλε να γεννηθεί ο επίσημος ΔΙΑΔΟΧΟΣ.