Ο ελληνικός πολιτισμός υπήρξε αποτέλεσμα της ωραιότερης αλλά και της υψηλότερης ανατάσεως του ανθρωπίνου πνεύματος, διότι βλάστησε από την αδέσμευτη πτήση και ελευθερία του πνεύματος, την απέριττη λιτότητα και την πρωτοφανή πνευματική εκδήλωση και ωριμότητα, και την εκπολιτιστική δραστηριότητα του λαού που τον δημιούργησε.
Η Ελληνική ψυχή ήδη από τις πρώτες ποιητικές πτήσεις της ανύψωσε στο Πάνθεο των ηρώων της, ως αιώνια μυθικά σύμβολα της ελληνικής ουσίας και φύσεως δύο μορφές. Την εθνική μορφή του Αχιλλέα και την οικουμενική μορφή του Ηρακλέους. Η δε ελληνική Ιστορία κατά θείαν οικονομία επέτυχε την θαυμαστή σύνθεση των δύο τούτων μορφών στη μεγάλη προσωπικότητα του εξημερωτού της ανθρωπότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στην μορφή του Αχιλλέα ενσαρκώνεται ο φυλετικός ηρωισμός των Αχαιών. Ο πρόμαχος, το «έρκος Αχαιών», ο «πτολίπορθος», ο αήττητος πορθητής των εχθρικών πόλεων, ο άτεγκτος, αλλά και ο μεγάθυμος αγωνιστής Αχιλλέας, συμβολίζει το αγωνιστικό πνεύμα της φυλής, και τις εθνικές ανατάσεις της ελληνικής ψυχής εις την πρώτη των μη πλήρως συνειδητοποιημένη ακόμη εκδήλωση.
Ο Ηρακλής παριστά εγγύτερον προς τον Αλέξανδρο πρότυπο κατακτήσεως και κυριαρχίας της οικουμένης. Διότι είναι ταυτοχρόνως και φορέας του πολιτισμού και φροντιστής αυτού, «ανεξίκακος» δαμάζων τις εχθρικές προς τον άνθρωπο δυνάμεις της φύσεως. Είναι ο κηδεμών της αγωγής των παίδων όπως αποθανάτισε αυτόν ο μύθος του σοφιστή Πρόδικου ο κατασκευαστής οδών και ιδρυτής πόλεων. Κατά την ίδια παράδοση ο Ηρακλής διέδωσε το αλφάβητο. Φέρεται ακόμα ως προστάτης ήρωας των θεωρητικών του κοσμοπολιτισμού Κυνικών, ως αστρολόγος, και ευρετής της ιατρικής, διαλεκτικότατος, διδάξας την φιλοσοφία και στην Δύση.
Η ελληνική αυτοσυνείδηση εξέφρασε δια ποικίλων παραδόσεων την ιστορική σύνθεση των μορφών του Αχιλλέα και του Ηρακλέους στο πρόσωπο του Αλεξάνδρου τουτέστι την σύνθεση του εθνισμού με την οικουμενικότητα και του ελληνικού με το πανανθρώπινο.
Σαν δημιουργικός πολιτικός άνδρας ο Αλέξανδρος προπορεύτηκε κατά πολύ της εποχής του και έδειξε τέτοια πρωτοτυπία πνεύματος που πραγματικά καθιερώθηκε σαν ένα από τα πιο επιβλητικά φαινόμενα της παγκόσμιας ιστορίας. Η άποψη του ιστορικού Πολύβιου για τον Αλέξανδρο είναι ότι: «η εξυπνάδα αυτού του ανθρώπου ξεπερνούσε την ανθρώπινη εξυπνάδα γι΄αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία».
Μόνον ένα ο Αλέξανδρος έχει περάσει από τον χώρο της Ιστορίας στην περιοχή του Θρύλου. Τα επικά κατορθώματα του θα πλουτίσουν τις παραδόσεις των λαών που κατοικούν από τις παγωμένες ομιχλώδεις ακτές της Ισλανδίας μέχρι τα παρθένα δάση της Ινδονησίας και από τα υψίπεδα της ανατολικής Αφρικής μέχρι τους πρόποδες των Ιμαλαΐων.
Μόνο ένας Αλέξανδρος θα χαρακτηρισθεί Διογένης από κάποιον αιγύπτιο ιερέα. Τα πλήθη θα τον λατρέψουν σαν θεό όμως ο ίδιος άξιος μαθητής του Αριστοτέλη – θα έχει το γνώθι σ’ αυτόν. Και όταν κάποτε θα λαβωθεί θα δείξει την πληγή στους φίλους και τους εταίρους του και θα πει: «Αίμα τρέχει και όχι Ιχώρ».
Το μεγαλοφυή εκπολιτιστή τον ημίθεο ήρωα τον Ιδρυτή του Ελληνικού Έθνους επιχειρούν στις μέρες μας να σφετεριστούν πληθυσμοί που κατηφόρισαν από τον Δούναβη μια σχεδόν χιλιετία μετά τον θάνατό του.
Οι Αιγές, η Πέλλα, η Θεσσαλονίκη, δεν έγραψαν προφανώς την ιστορία των Σκοπίων. Πρέπει να σε διακρίνει μεγάλη αφέλεια, για να μπορείς να πιστέψεις και να ενστερνισθείς ότι ένας Έλληνας στρατηλάτης, που γεννήθηκε σε γη ελληνική, που διδάχθηκε κατά το ελληνικό πνεύμα από έναν γίγαντα του πνεύματος, όπως υπήρξε στην εποχή του και παραμένει σε όλες τις εποχές ο Αριστοτέλης, ένας Μέγας Αλέξανδρος που μετέφερε τον πολιτισμό και την ελληνική γραμματεία στα πέρατα της γης, τελικά μετά από 2500 χρόνια, έπαψε να είναι Έλληνας και η Μακεδονική γη, που τον γέννησε και τον ανέθρεψε, ανήκει σε κάποιο έθνος, που δεν υπήρχε, σε κάποιο κράτος αυτοτελές που περίμενε τους Σκοπιανούς, αιώνες μετά, να το κατοικήσουν και να λάβουν ως προίκα και την ιστορία του.
Όσοι μεγαλώσαμε διαβάζοντας τα βιβλία των Ελλήνων, όσοι βρεθήκαμε μέσα από τα βιβλία αυτά στους δρόμους του φωτός, τους δρόμους που άνοιξε στην οικουμένη ο Μέγας Αλέξανδρος, ο κορυφαίος στρατηλάτης που λατρεύτηκε ακριβώς γι’ αυτή την προσφορά του από τους λαούς της Ασίας και της Αφρικής σαν Θεός, δεν ήταν δυνατόν, ούτε να σωπάσουμε, ούτε να επιβάλουμε στον εαυτό μας οικειοθελή τύφλωση, επειδή αυτό επιζητούσαν και καλλιεργούσαν με τόση επιμέλεια και μαεστρία, τα σκοτεινά κέντρα αισχρών συμφερόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου