Η Ιστορία εκδικείται, πρώτο θύμα της ο Κοτζιάς

Γράφει ο
Βενιαμίν Καρακωστάνογλου

Στα Σκόπια, μετά το σιωπηρό αλλά ηχηρότατο ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών και μάλιστα παρά το δέλεαρ της πολύτιμης ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, παίζεται ένα θέατρο παραλόγου και υποκρισίας! Η «στημένη» κυβέρνηση Ζάεφ (που υπάρχει χάρις στην πίεση των ΗΠΑ και στις ψήφους των αλβανικών κομμάτων), με υποβολείς τα ισχυρά κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς της Δύσης, μετέρχεται κάθε μέσο για να πείσει, να εκφοβίσει, να εκβιάσει, ή να υποσχεθεί προς τους βουλευτές της σκοπιανής αντιπολίτευσης, ώστε να εξευρεθεί ο «μαγικός» αριθμός των 80 βουλευτών.
Είναι αυτοί που χρειάζονται για να ψηφίσουν θετικά για τις συνταγματικές τροποποιήσεις που συνεπάγεται η Συμφωνία των Πρεσπών. Ζητάει, δηλαδή, να κάνουν 80 βουλευτές αυτό που αρνήθηκαν οι ίδιοι οι πολίτες πλειοψηφικά!
Το ερώτημα που τίθεται άμεσα, είναι αν νομιμοποιούνται οι εκπρόσωποι του λαού (εκλεγμένοι υπό διαφορετικές συνθήκες το 2016) να αντιπαρατεθούν με την έμμεση αλλά σαφή έκφραση της λαϊκής βούλησης στις 30 Σεπτεμβρίου 2018, μέσω της αποχής των 2/3 περίπου του εκλογικού σώματος από το δημοψήφισμα.
Το αν οι εκλογικοί κατάλογοι δεν ήταν εκκαθαρισμένοι, ή το αν 300.000 ή περισσότεροι ψηφοφόροι απουσίαζαν από την χώρα, αυτά βεβαίως τα γνώριζε η σκοπιανή κυβέρνηση πριν αποφασίσει να διεξαγάγει το δημοψήφισμα και να καλέσει με θέρμη τους πολίτες να συμμετάσχουν σ’ αυτό. Δεν της «βγήκε», όμως, και τώρα το χαρακτηρίζει ως «συμβουλευτικό», όταν στο Σύνταγμα των Σκοπίων (άρθρο 73) προβλέπονται μόνο δεσμευτικά δημοψηφίσματα. Προσπαθεί, μάλιστα, να «θεραπεύσει» ή να υπερβεί το ΟΧΙ, μέσω της διαδικασίας για τροποποίηση του Συντάγματος στην Βουλή. Και μάλιστα με όλες τις μεθοδεύσεις που την συνοδεύουν.
Τι αξία θα έχει, όμως, στην πράξη ακόμη και η θετική απόφαση 80 εκπροσώπων, όταν ο ίδιος ο λαός περίπου στα 2/3 του, έδειξε την απαξίωσή του; Δεν είναι αντιφατικό; Πως η Ελλάδα θα κυρώσει μία Συμφωνία που στην πράξη είναι απίθανο να εφαρμοστεί, λόγω αντίθεσης με την βούληση του γειτονικού λαού; Άλλωστε και όσοι ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα είναι βέβαιο, πολιτικά, ότι προσδοκούν να μετατρέψουν στην πράξη, στην πορεία του χρόνου, το «Βόρεια Μακεδονία» σε σκέτο Μακεδονία, όπως ίσχυε από το 1991 και βέβαια ενισχύθηκε με τις πάνω από 100 διμερείς αναγνωρίσεις κρατών.
Δεν το τολμάει
Επιπλέον, το 36% του ΝΑΙ βασίστηκε κυρίως στις ψήφους των Αλβανών, που είναι γνωστό ότι δεν νιώθουν «Μακεδόνες» αλλά απολύτως Αλβανοί (απλώς ζουν εντός της ΠΓΔΜ) και βέβαια έχουν τις δικές τους εθνικές βλέψεις: Από την ανάδειξή τους σε Ομόσπονδη Δημοκρατία εντός των Σκοπίων έως και στην απόσχιση.
Το μόνο λογικό και έντιμο που όφειλε να πράξει ο κ. Ζάεφ απέναντι στο λαό του ήταν να προκηρύξει άμεσα εκλογές (με κύριο διακύβευμα τη θέση των ψηφοφόρων απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών) υπό μορφή ατύπου νέου δημοψηφίσματος, για να αναδειχθεί μία νέα κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία στη χώρα του. Αυτό ο ίδιος δεν το τόλμησε, ούτε η Δύση το ήθελε. Όλα δείχνουν, όμως, ότι θα εξαναγκαστεί να καταφύγει εκεί αν, όπως όλα δείχνουν, δεν τελεσφορήσει η τροποποίηση του Συντάγματος στο Κοινοβούλιο.
Το πρώτο θύμα
Από την άλλη πλευρά των συνόρων, στην Ελλάδα, ζήσαμε τις τελευταίες μέρες την απόλυτη υποκρισία και παραλογισμό: Ο υπουργός Άμυνας και αρχηγός των ΑΝΕΛ να υπόσχεται ως Plan B (αν δεν προχωρήσει η Συμφωνία στα Σκόπια που ο ίδιος θεωρεί βέβαιο), αμυντικές συμμαχίες μεταξύ των χωρών των νοτίων Βαλκανίων και νέες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα, εν αγνοία ή και σε αντίθεση με την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών, ήδη παραιτηθέντα κ. Κοτζιά.
Από τις διαρρεύσασες μάλιστα στιχομυθίες στο Υπουργικό Συμβούλιο, προκύπτει ότι είχε συμφωνήσει με τον κ. Τσίπρα να μην κυρωθεί από την Ελλάδα η Συμφωνία των Πρεσπών πριν από τις επόμενες εκλογές. Έτσι ώστε αφενός μεν να διατηρηθεί η κυβερνητική σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (δηλαδή και η «καρέκλα» του), αφετέρου δε να εμφανισθεί ο ίδιος ο κ. Καμμένος «συνεπής» με την δέσμευσή του να καταψηφίσει την Συμφωνία και να αποχωρήσει από την κυβέρνηση αν αυτή έφερνε την Συμφωνία για κύρωση στην Βουλή. Και βέβαια ο κ. Τσίπρας του εζήτησε μετ’ επιτάσεως να δεσμευθεί ότι δεν θα ρίξει την κυβέρνηση.
Άρα, κανένα ενδιαφέρον για την πατρίδα, τον λαό και τα συμφέροντά του! Μόνον για την διατήρηση της εξουσίας. Και βέβαια καμία ευαισθησία απέναντι στη σαφώς πλειοψηφική καταδίκη της Συμφωνίας από τον ελληνικό λαό, που εκφράσθηκε με ογκώδη συλλαλητήρια, συντριπτικές δημοσκοπήσεις και πυκνή αρθρογραφία. Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν τολμάει να προκηρύξει δημοψήφισμα ή να κάνει εκλογές τώρα η κυβέρνηση.
Αυτή η ετεροβαρής και κακή για την Ελλάδα Συμφωνία είναι ανεπιθύμητη για διαφορετικούς λόγους και από τους δύο λαούς, τους οποίους αφορά. Επιχειρείται, όμως, να επιβληθεί με μεθοδεύσεις, που βέβαια δεν πρόκειται να την καταστήσουν βιώσιμη. Κι αυτό, παρά τις μεγαλοστομίες και τις ευλογίες του Δυτικού Διευθυντηρίου (που μόνο τα στρατηγικά του συμφέροντα επιδιώκει) και παρά την σύμπραξη των δύο σημερινών κυβερνήσεων στα Σκόπια και στην Αθήνα.
Η ορθή και δίκαιη λύση θα έρθει, όμως, όταν η ιστορία δείξει το δρόμο της διεξόδου. Για την ώρα το πρώτο θύμα της τιμωρίας της Ιστορίας είναι ο αρχιτέκτων της Συμφωνίας ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς.

https://slpress.gr/ethnika/i-istoria-ekdikeitai-proto-thyma-tis-o-kotzias/