Συζητώντας κανείς με τους Σκοπιανούς αντιλαμβάνεται ότι ζουν σε μία απίστευτη πλάνη, την οποία φυσικά και δεν παραδέχονται, κάτι που κάνει αυτήν την πλάνη πραγματικά ακατανίκητη σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
Στην προσπάθειά μου να βρω πού εδράζεται η πλάνη αυτή, κατέφυγα στα σχολικά βιβλία. Με ιδιαίτερη δυσκολία, είναι η αλήθεια, κατάφερα να προμηθευτώ τα δύο βασικά σχολικά βιβλία Ιστορίας, ένα για το βασικό σχολείο (δημοτικό) και ένα για το Γυμνάσιο.
Με τη βοήθεια του φίλου Άρη Γεωργόπουλου, που είναι σλαβολόγος, εντόπισα τα βασικά στοιχεία «ιστορίας» του «Μακεδονικού Αφηγήματος», με τα οποία η νεολαία της γειτονικής χώρας διαπλάθει την ιστορική της συνείδηση. Και διαμορφώνει, εδώ και δεκαετίες, μία πεποίθηση, πάνω στην οποία εδράζεται όλη τους η πολιτική συμπεριφορά στο θέμα του ονόματος… Όπως σημειώνει και ο κ. Γεωργόπουλος, «στα βιβλία αυτά υπάρχει μία απίστευτη διαστρέβλωση γεγονότων και πηγών, με την οποία γίνεται μία τρομερή σύνδεση ασύνδετων πραγμάτων, προκειμένου να δομηθεί μία ιστορική συνέχεια, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι το σήμερα, ούτως ώστε να αποδειχθεί η συνέχεια του μακεδονικού έθνους».
Όλα ξεκινούν από την αρχαία Μακεδονία. Εκεί οι σχολικοί συγγραφείς πασχίζουν να πείσουν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αποκρύβοντας μεθοδικά όλα εκείνα τα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν το αντίθετο. Για τους «επιστήμονες» των Σκοπίων δεν υπήρχε πουθενά το «όλοι οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων», ούτε η γραφή τους, που, όπως φαίνεται ακόμη και στα εκθέματα του παλιού αρχαιολογικού μουσείου των Σκοπίων, ήταν η ελληνική.
Οι συγγραφείς κάνουν τσαλαβουτήματα στην Ιστορία. Το γεγονός ότι οι Μακεδόνες ακολουθούσαν την ελληνική Παιδεία το δικαιολογούν γράφοντας ότι αυτή ήταν η συνήθεια της εποχής! Ξεπερνούν με απίστευτη ελαφρότητα το γεγονός ότι ποτέ δεν βρέθηκε καμία επιγραφή στη «Μακεδονική» γλώσσα, που υποτίθεται ότι ήταν διαφορετική από την ελληνική, γράφοντας απλώς ότι «δεν βρέθηκαν μέχρι τώρα ευρήματα». Πουθενά δεν γράφουν ότι ελόγιζαν τους εαυτούς τους ως Έλληνες, ότι λάτρευαν τους θεούς του Ολύμπου, όπως και οι Έλληνες, και πάντα αφιέρωναν τις ηρωικές τους πράξεις στην Ελλάδα!
Οι συγγραφείς δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν την ελληνιστική ως «μακεδονική» περίοδο της Ιστορίας! Μάλιστα, σε ένα σημείο, που σηκώνει πολύ γέλιο, γράφουν ότι κύρια χαρακτηριστικά της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ότι στο εσωτερικό της συνυπήρχαν οι Μακεδόνες ως στρατιωτικοί κατακτητές και οι Έλληνες ως κυρίαρχοι του πνεύματος!
Σύμφωνα με το αφήγημά τους, στη Μακεδονία αναπτύχθηκε ήδη από τον 5ο αιώνα ένα νέο έθνος, που εκσλαβίστηκε σταδιακά και επειδή αποτελούνταν από τοπικούς πληθυσμούς ονομάστηκε μακεδονικό. Αυτό το έθνος συνεχίζει να υφίσταται ως σήμερα και διατηρεί τα ιστορικά του στοιχεία, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με τους ιστορικούς συγγραφείς! Φυσικά, ακόμη και οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος βαφτίζονται με χαρακτηριστική ευκολία «Μακεδόνες», για να μη διαταραχθεί η «ιστορική συνέχεια» στα χρόνια του Βυζαντίου!
Οι Σκοπιανοί δεν διαστρεβλώνουν μόνο τα γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα, αλλά το κάνουν και με σημαίνοντα πρόσωπα της βουλγαρικής Ιστορίας, όπως με τον Τσάρο Σαμουήλ. Σύμφωνα με τα σχολικά εγχειρίδια των Σκοπίων, ο Σαμουήλ ήταν ο πρώτος Μακεδόνας ηγεμόνας! Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος ζήτησε ο ίδιος να γραφεί στον τάφο του ως «Βούλγαρος» αποκρύπτεται μεθοδικά, καθώς δεν βολεύει τη στήριξη του αφηγήματος…
Τα βιβλία
Απολύτως ενδεικτικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα:Βιβλίο Ιστορίας Δ’ Τάξης Δημοτικού, συγγραφέας Σφέτοζαρ Ναουμόβσκι- εκδόθηκε το 2000
Σελ. 41
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
(…) παράλληλα στη Μακεδονία ζούσαν οι Παίονες και οι Πελαγόνιοι και άλλα φύλα και λαοί. Αυτά τα φύλα και οι λαοί αναμείχθηκαν μεταξύ τους και διαμόρφωσαν έναν λαό με κοινή γλώσσα, τη μακεδονική, η οποία πήρε το όνομά της από την περιοχή στην οποία κατοικούσαν. Εκεί κατοίκησαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, που αποτέλεσαν ένα ξεχωριστό έθνος και διέφεραν από τους υπόλοιπους λαούς της Βαλκανικής Χερσονήσου. Οι κάτοικοι της αρχαίας Μακεδονίας μιλούσαν μία γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των λαών της Βαλκανικής.
Σελ 47
«Το Μακεδονικό κράτος στην εποχή του Αλεξάνδρου του Γ’ του Μακεδόνα».
Ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας για να διατηρήσει την εσωτερική συνοχή στο αχανές κράτος του, το οποίο συμπεριελάμβανε πολλά έθνη, έλαβε κάποια συγκεκριμένα μέτρα: έτσι, πριν την εκστρατεία του στην Ινδία επέλεξε για πρωτεύουσα του κράτους του τη Βαβυλώνα (έως τότε πρωτεύουσα ήταν η μακεδονική πόλη Πέλλα).
Στόχος του Αλέξανδρου ήταν η μίξη των υποταγμένων ανατολικών λαών με τους Μακεδόνες και τους Έλληνες.
Σελ 95
«Ευρώπη και Βαλκάνια κατά τον Μεσαίωνα»
Κατά τη διάρκεια του 6ου και 7ου αιώνα, μετά από μακρά διαμάχη του Βυζαντίου και των ντόπιων πληθυσμών, οι νότιοι Σλάβοι κατοίκησαν τη Βαλκανική χερσόνησο. Ένα τμήμα από τα πολυπληθή σλαβικά φύλα κατοίκησε στις γαίες της Μακεδονίας. (…) Οι Σλάβοι της Βαλκανικής αναμείχθηκαν με τους ντόπιους κατοίκους όπως Κέλτες, Ιλλύριους, Θράκες, Μακεδόνες και άλλους, οι οποίοι είχαν εκλατινιστεί και εξελληνιστεί. Έτσι σταδιακά και ειρηνικά, οι παλαιοί κάτοικοι αφομοιώθηκαν και έχασαν την εθνική τους ταυτότητα γενόμενοι σλαβικό έθνος (εκσλαβισμός).
Βιβλίο Ιστορίας Α΄έτους Γυμνασίου (πέντε συγγραφέων), εκδόθηκε το 2009
Γλώσσα και Πολιτισμός
Οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους ξεχωριστή γλώσσα, που διέφερε από τις γλώσσες των υπόλοιπων γειτονικών λαών, Ελλήνων, Ιλλυρίων και Θρακών. Έως σήμερα δεν έχουν βρεθεί γραπτές πηγές ή επιγραφές στη γλώσσα των Μακεδόνων. Έχουν διασωθεί όμως περίπου 140 αποσπάσματα γραπτών κειμένων. Ωστόσο, πολλοί αρχαίοι συγγραφείς μαρτυρούν ότι οι Μακεδόνες είχαν τη δική τους γλώσσα. Έτσι ο Αλέξανδρος ο Γ’ ο Μακεδών πριν την εκστρατεία του κατά των Περσών απευθύνθηκε στους Μακεδόνες στρατιώτες στη μακεδονική γλώσσα.
Οι αρχαίοι Μακεδόνες είχαν διαφορετικό ημερολόγιο απ’ αυτό των Ελλήνων, με 12 μήνες και το έτος να αρχίζει τον Οκτώβριο. Αριθμούσαν την χρονολογία ανάλογα με τη βασιλεία του κάθε μονάρχη. Από την εποχή του Αρχέλαου οι Μακεδόνες διοργάνωναν τους δικούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Δίον, που διαρκούσαν εννέα μήνες.
Οι Μακεδόνες ήταν ξεχωριστό έθνος που διέφερε από τα γειτονικά του κατά τον τρόπο της ζωής τους, τις παραδόσεις, την ενδυμασία, τα σύμβολα, το στράτευμα και άλλα.
Οι Μακεδόνες βασιλείς και αριστοκράτες απέδιδαν μεγάλη σημασία στον πολιτισμό και την παιδεία των παιδιών τους. Καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, ποιητές και άνθρωποι του πνεύματος προσκαλούνταν στις αυλές των βασιλέων και αριστοκρατών. Είναι γνωστή η παρουσία του Ευριπίδη, του Αριστοτέλη και άλλων. Αυτοί είχαν καθήκον τους τη διαπαιδαγώγηση των αρρένων παιδιών των βασιλέων και των αριστοκρατών και την εκπαίδευσή τους σε συγκεκριμένους τομείς της επιστήμης και της τέχνης.
Σελ 113
«Η δημιουργία της σλαβικής γραμματείας»
Οι δημιουργοί του πρώτου σλαβικού αλφαβήτου (γλαγολητικού) και οι θεμελιωτές της σλαβικής γραμματείας και πολιτισμού ήταν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος. Αυτοί γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του 9ου αιώνος και ήταν πιθανότατα σλαβικής καταγωγής.
Σελ 87
«Η Μακεδονική Περίοδος»
Η περίοδος μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μέχρι την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους ονομάζεται «ελληνιστική» ή «μακεδονική» περίοδος. Αυτή αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση του πολιτισμού των Μακεδόνων ως κατακτητών και των Ελλήνων ως φορέων της γλώσσας, της γραμματείας, της φιλοσοφίας και του πολιτισμού στην Αίγυπτο, την Περσία και τους λαούς της Εγγύς Ανατολής.
Σελ 103
«Τα μεσαιωνικά χρόνια»
Με τον θάνατο, το 976 μ.Χ. ,του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή, οι τέσσερις αδελφοί, Δαυίδ, Ααρών, Μωυσής και Σαμουήλ ηγούνται της επανάστασης της Μακεδονίας κατά του Βυζαντίου. Αυτή η δεύτερη επανάσταση στέφθηκε με επιτυχία. Έτσι, το 976 εγκαθιδρύεται το ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος. (…) Ο Σαμουήλ γίνεται ο πρώτος ηγεμόνας του Μακεδονικού Κράτους. Από τη στιγμή που εδραιώθηκε στον θρόνο του, θέλησε να απελευθερώσει ολόκληρη τη Μακεδονία.
Τα σύμβολα του διχασμού…
Το πρώτο πράγμα που σε εντυπωσιάζει όταν ακούς έναν Σκοπιανό να μιλά
στη γλώσσα του είναι ότι κάθε περίπου πέντε λέξεις, χρησιμοποιεί τον όρο
«Μακεδονία», «μακεδονικό» κλπ. Κατά έναν παράξενο τρόπο, οι Σκοπιανοί
έχουν ουσιαστικά αφαιρέσει από τη γλώσσα τους τις λέξεις «κράτος»,
«χώρα» αλλά και όλα όσα σε όλες τις γλώσσες και διαλέκτους του πλανήτη
περιγράφουν μία εθνοτική και κρατική συλλογικότητα! Παράλληλα, έχουν
καθιερώσει την απίστευτη συνήθεια να βάζουν τον προσδιορισμό
«μακεδονικός» όποτε αναφέρονται σε οποιαδήποτε κρατική ή δική τους
οντότητα.Εκεί που ένας τυπικός πολίτης θα έλεγε «θα απευθυνθώ στο υπουργείο, που είναι αρμόδιο για τις συγκοινωνίες στην πόλη» ο τυπικός Σκοπιανός θα πει «θα απευθυνθώ στο υπουργείο της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας που είναι αρμόδιο για τις συγκοινωνίες στα Σκόπια, την μακεδονική πρωτεύουσα»! Δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» γράφεται παντού, ακόμη και στα κουτάκια της CocaCola. Όπως βλέπουμε σε κάποιες συσκευασίες «Ελληνικό προϊόν», έτσι εδώ στα Σκόπια γράφουν σε κάθε προϊόν ότι «παράγεται στη Δημοκρατία της Μακεδονίας»! Ρώτησα πολλούς ανθρώπους γιατί το κάνουν αυτό…
Κανένας δεν το είχε αντιληφθεί ότι το κάνει! Κανένας τους δεν ήξερε το γιατί. «Συνήθεια», «έτσι μιλάνε όλοι» ήταν οι πειστικότερες απαντήσεις που πήρα. Για μένα, αυτή η συνήθεια μαρτυρά ανασφάλεια και επιβολή. Η κρατική δομή στα Σκόπια, ήδη από το 1944, χρησιμοποίησε όλους τους τρόπους για να βάλει στην καθημερινότητα των πολιτών αυτό το «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ακόμη κι αν γι’ αυτό χρειάστηκε να αξιοποιήσει μέχρι και τα κουτάκια της CocaCola!
Στο ίδιο πλαίσιο, βλέπουμε ότι οι Σκοπιανοί ονόμασαν το αεροδρόμιο των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος», όπως ακριβώς έκαναν και με τον οδικό άξονα που συνδέει τους Ευζώνους, στα ελληνικά σύνορα με τα τα σερβικά, στο Κουμάνοβο… Η στόχευση είναι διπλή: αφορά τόσο τους ντόπιους όσο και τους χιλιάδες ταξιδιώτες που τον χρησιμοποιούν. Το αεροδρόμιο και ο οδικός άξονας θα είναι τα πρώτα που θα αλλάξουν όνομα, σχολιάζουν κυβερνητικοί κύκλοι. Θα μπουν στη ζυγαριά της διαπραγμάτευσης και θα εμφανιστούν ως «υποχωρήσεις» έναντι της Ελλάδας! Αν και θυμίζουν περισσότερο τούρκικο παζάρι: μόλις στριμωχτώ, κάνω μία χοντροκομμένη αυθαιρεσία, την οποία για να την αποσύρω ζητώ ανταλλάγματα. Ακριβώς έτσι έγινε και με την πρώτη σημαία του κράτους, αυτήν με το αστέρι της Βεργίνας, την οποία απέσυραν οι Σκοπιανοί το 1995, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης συμφωνίας! Θα αποσυρθούν και κάποια από τα κιτσάτα αγάλματα του Γκρούεφσκι, άλλωστε οι Σκοπιανοί δεν τα θέλουν, αλλά θα το παρουσιάσουν κι αυτό ως υποχώρηση…
«Η διαπραγμάτευση»
Όποιος έρθει εδώ και «τριφτεί» για να κάνει το ρεπορτάζ, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι για τους Σκοπιανούς διαπραγμάτευση με τους Έλληνες για το όνομα σημαίνει συζητώ ή περιμένω μέχρις ότου οι Έλληνες αναγνωρίσουν τη χώρα ως «Μακεδονία» μαζί με κάτι ακόμη (Άνω, Βόρεια ή Νέα). Κανείς τους δεν πιστεύει ότι θα υπάρξει ονομασία χωρίς το «Μακεδονία»! Και μάλιστα, θεωρούν ότι συμβιβάζονται, ότι κάνουν πίσω και ότι συνεισφέρουν σημαντικά βάζοντας ένα συνθετικό! Απίθανα πράγματα… Η κυβέρνηση Ζάεβ εξομάλυνε λίγο την κατάσταση, ενώ η κοινωνία παρουσιάζει μία κόπωση για τον «Μακεδονισμό», τον οποίο έχει ταυτίσει με το καθεστώς Γκρούεφσκι, που αμαυρώθηκε από σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα. Η κοινή γνώμη μοιάζει πρόθυμη να συμβιβαστεί, προκειμένου να διασφαλίσει το μέλλον της στο ΝΑΤΟ. Και εκεί προκύπτουν τα περιθώρια για την ελληνική διπλωματία…
Από το φύλλο της THESSNEWS #89 (20/01/2018-21/01/2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου