Μια
γιαγιά περπατάει στο πεζοδρόμιο πίσω απ το γήπεδο της ΑΕΚ σέρνοντας δυό
σακκούλες σκουπιδιών, μιά σε κάθε χέρι. Μιά από αυτές έχει μιά τρύπα
χαμηλά και κάθε λίγο ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ βγαίνει και
παρασέρνεται σιγά-σιγά από το ελαφρό αεράκι. Ένας αστυφύλακας το
προσέχει και πηγαίνει προς το μέρος της γριάς λέγοντας…
– Γιαγιά, σου έπεσε ένα χαρτονόμισμα απο τη σακκούλα.
Η γριά σταματάει και λέει…
– Γιαγιά, σου έπεσε ένα χαρτονόμισμα απο τη σακκούλα.
Η γριά σταματάει και λέει…
– Φτου σου, ήταν τρύπια. Ας τρέξω προς τα πίσω μήπως μπορέσω να μαζέψω μερικά.
Ο αστυφύλακας λέει…
– Εεεεπ, που πας; Που βρήκες τόσα λεφτά; Δεν πιστεύω να τα έκλεψες;
– Εεεεπ, που πας; Που βρήκες τόσα λεφτά; Δεν πιστεύω να τα έκλεψες;
–
Όχι, όχι να σου εξηγήσω. Το σπίτι μου και ο κήπος μου είναι ακριβώς
δίπλα από το πάρκινγκ του γηπέδου της ΑΕΚ και όταν έχει αγώνα, έρχονται
πολλοί και κατουράνε τα λουλούδια μου. Έτσι και εγώ πηγαίνω πίσω από τα
λουλούδια με το ψαλίδι του κλαδέματος και όταν κάποιος τη βγάζει γιά
κατούρημα του λέω: ή δίνεις 20 ευρώ ή στην έκοψα!
–
Χα, χα πολύ έξυπνο γιαγιά, λέει το όργανο της τάξης. Πολύ καλά τους
κάνεις. Αντε να πας στο καλό… Α! και τι έχεις στην άλλη σακκούλα;
– Ε, δεν πληρώνουν και όλοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου