 |
| Ο διάσημος στην εποχή του Έλληνας ηθοποιός Θέσπις |
Η υποκριτική δεν είναι μία τέχνη των ημερών μας, αντίθετα, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην αρχαία Ελλάδα. Διάσημοι αρχαίοι πρόγονοί μας, ηθοποιοί για τους οποίους πια καμία αναφορά δεν γίνεται, ήταν:
Ο Θέσπις: Είχε γεννηθεί στον αθηναϊκό δήμο της Αιγιήδας Φυλής και ήταν αυτός που συστηματοποίησε την εμφάνιση ενός ηθοποιού με μονωδία, όταν ψάλλονταν διάφοροι διθύραμβοι προς τιμήν του Διονύσου. Στάθηκε δάσκαλος για πολλούς Έλληνες που ήθελαν να γίνουν ηθοποιοί.
Ο Αίσωπος: Όχι ο γνωστός μυθοποιός, αλλά ο πατέρας του. Αυτός ζούσε τόσο έντονα τον ρόλο που έπαιζε που έφθανε στα όρια της ψυχοπαθολογίας. Λέγεται μάλιστα ότι σκότωσε κι έναν συμπρωταγωνιστή του, κατά την διάρκεια της θεατρικής παράστασης!
Ο Αρχέλαος: Χαρακτηριζόταν από τεράστια υποκριτική δεινότητα. Κατά τον Λουκιανό, όταν κάποια φορά στα Άβδηρα υποδύθηκε τον ρόλο του Περσέα, οι θεατές επηρεάζονταν βαθιά και για μέρες κυκλοφορούσαν στους δρόμους της πόλης σαν υπνωτισμένοι, προσπαθώντας να μιμηθούν τις κινήσεις του ηθοποιού!
Ο Νεοπτόλεμος: Εξαιρετικά μορφωμένος και διάσημος στην Αθήνα. Πήγε και στην Μακεδονία, στον βασιλιά Φίλιππο, ως πρεσβευτής για να επιτευχθεί ειρήνη.
Ο Πώλος: Έπαιζε στο θέατρο μέχρι τα γεράματά του, και μάλιστα σε ηλικία 70 ετών πρωταγωνίστησε επί τέσσερις ημέρες σε οχτώ τραγωδίες, γοητεύοντας τους Αθηναίους. Ήταν, όπως λέχθηκε, ο Μάνος Κατράκης της εποχής του.
Ο Φιλωνίδης: Ήταν και ηθοποιός και δραματουργός της κωμωδίας, σύγχρονος του Αριστοφάνη, ο οποίος του εμπιστευόταν πολλά από τα έργα του.
Επειδή το θέατρο είχε σπουδαία θέση στην αρχαία ελληνική κοινωνία, η πολιτεία έδινε κάποια προνόμια στους ηθοποιούς. Για παράδειγμα, είχαν στην διάθεσή τους δωρεάν δύο δούλους για να τους βοηθάνε.
Επάνω στην
σκηνή, είχαν ελευθερία λόγου και κινήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα
πρόσβαλλαν τα θεία. Το αντίθετο συμβαίνει σήμερα στην κοινωνία μας! Για
να γίνει δηλαδή κάποιος ηθοποιός διάσημος, και τα θεία προσβάλλει και
την νοημοσύνη των Ελλήνων!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου