Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΕΛΚΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

 

 Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 στο Παρίσι η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνω­μένων Εθνών ψήφισε το κεί­μενο της Οικουμενικής Δια­κήρυξης των ανθρωπίνων δι­καιωμάτων. Η ψήφιση της μεγαλειώδους αυτής διακήρυ­ξης απετέλεσε πράξη μέγιστης πολιτικής και ηθικής ση­μασίας, η διεθνής ακτινοβο­λία της οποίας υπήρξε μέγι­στη. Η ψήφιση του κειμένου αυτού αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα του εικοστού αιώνα.

Πρωταγωνιστές στην αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα μπορούσε να ήταν άλλοι από τους προγόνους μας. Τόσο η Δημοκρατία, όσο και η Ελευθερία είναι έννοιες που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν στην Ελλάδα και από αυτή την χώρα απλώθηκαν στα πέρατα της οικουμένης.

Όλες οι αρχές και οι αξίες της Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ευρίσκονται στα κείμενα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη των τριών μεγάλων τραγικών ποιητών μας και στην διδασκαλία του ανυπέρβλητου Σωκράτη.

Στην αρχαία Ελλάδα  συνελήφθη για πρώτη φορά η ιδέα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία όλοι οι πολίτες μετείχαν άμεσα στην άσκηση της κρα­τικής εξουσίας και απολάμ­βαναν τα ανθρώπινα δικαιώ­ματα. Ίσχυε η αρχή της

ισονομίας και της ισηγορίας, ακόμη και για τους δούλους, όπως μας πληροφορεί ο Ξενοφών: «Γι’ αυτό και τους δούλους ισότιμους προς τους ελεύθερους κάναμε και τους μετοίκους ίσους προς τους πολίτες απέναντι των νόμων καταστήσαμε».

  Οι Αθηναίοι απολάμβαναν την ελευθερία στην ιδιωτική ζωή, την ελευθερία σκέψης, γνώ­μης, έκφρασης, της θρησκευτικής ελευθερίας, την αξία της οποίας, εξύμνησαν όλοι οι Έλληνες συγγραφείς, κυρίως όμως ο Σοφοκλής στην περίφημη «Αντιγόνη», ο Αισχύλος στην τραγω­δία «Πέρσες» και ο Ευρυπίδης στην τραγωδία «Ικέτιδες».

Τον σπουδαιότερο ύμνο προς την ελευθερία και την δημοκρατία έπλεξε ο με­γάλος Περικλής στο υψιπετές κείμενο του «Επιταφίου», στο οποίο αφού περιέγραψε τις αρχές της ελευθερίας κατέ­ληξε με υπερηφάνεια: «και όνομα μεν δια το μη ες ολί­γους άλλες πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται», που σημαίνει: «Το πολίτευμα τούτο ονομάζεται δημοκρατία, διότι το κράτος κυβερνάται από τους περισ­σοτέρους και όχι από τους ολίγους».

Στο θερμοκήπιο του αρχι­κού πολιτισμού η ελευθερία δεν ήταν αποτέλεσμα αριθ­μού των ψήφων, αλλά τρό­πος καθημερινής ζωής, όπου ο άν­θρωπος καταξιώνει την προ­σωπικότητα και την αξιοπρέ­πεια του.

 

ΠΗΓΕΣ:

Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ελευθερία λόγου και Δημοκρατία

Ξενοφών «Αθηναίων Πολιτεία»

Πλάτων «Πολιτεία»

Θουκυδίδης «Ιστορίαι»

 

Γράφει ο ΣΠΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Kspin.gr@gmail.com