Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Η χαρτοπαιξία στην παλαιά Αθήνα

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΛΙΓΙΑΝΝΗ
Γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος

Ο πρώτος δημόσιος χώρος, στον οποίο διαδόθηκε η χαρτοπαιξία στην Αθήνα ήταν το «καφενείο των Αγωνιστών» (Μητροπόλεως και Αιόλου). 
Το 1836 λαμβάνονται τα πρώτα μέτρα κατά της χαρτοπαιξίας και ορίζεται ότι οι «λέσχες» πρέπει να λειτουργούν 20 χιλιόμετρα μακριά από τις κατοικημένες περιοχές (υπερβολικά μεγάλη απόσταση λόγω και της ανυπαρξίας των μεταφορικών μέσων).
Οι λέσχες, όμως, λειτουργούσαν παράνομα, οι χαρτοπαίκτες στιγματίζονται ηθικά, αλλά η χαρτοπαιξία διαδίδεται τάχιστα (ακριβώς, επειδή είναι παράνομη). Οι αστυνομικοί ή οι δημοτικοί αστυνόμοι έκαναν έφοδο στα καφενεία και άρπαζαν (τα έβαζαν στην τσέπη τους) τα λεφτά των χαρτοπαικτών. Ενώ σε κάποιες άλλες λέσχες, οι ίδιοι οι κλητήρες (δημοτική αστυνομία της εποχής), φύλαγαν τσίλιες.  
Τα πράγματα είχαν πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε ο πρωθυπουργός Θ. Δηλιγιάννης επιχείρησε να περιορίσει τη χαρτοπαιξία. Το αποτέλεσμα ήταν να δολοφονηθεί (1905) ο πρωθυπουργός Δηλιγιάννης από τον μπράβο Αντώνη Κωσταγερακάρη, που είχε χάσει τη δουλειά του, επειδή έκλεισαν οι λέσχες.

24grammata.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου