ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Χρέος κάθε λαού είναι να διαφυλάττει σαν κόρη οφθαλμού αλλά και σαν τα πολυτιμότερα τιμαλφή την ιστορική του μνήμη. Που πάει να πει να θυμάται, να κρατάει στην καρδιά του, να μεταλαμπαδεύει στα παιδιά του και όλο το Ελληνικό Γένος μαζί να βαστάει γερά στην καρδιά και το νου τα πατρογονικά εδάφη, τις ιστορίες των παππούδων, το Αίμα των Προγόνων, τους ελληνικούς πολιτισμούς χιλιετηρίδων ολάκερων, τις αμέτρητες πύρινες στιγμές που στεφανώσανε μα και πληγώσανε τον Ελληνισμό μας. Να βαστούμε μέσα μας τις ένδοξες στιγμές μα και τις στιγμές που αφήσαμε ανερμάτιστους προδότες και απάνθρωπους βαρβάρους να μας κλέψουνε τον δικό μας κόσμο. Να ανασηκωνόμαστε και να γυρεύουμε πίσω τα δικά μας πράγματα, την δική μας ιστορία, την δική μας ζωή δηλαδή, αλλά και να διδασκόμαστε από λάθη και παραλείψεις, να τιμούμε τους αγώνες όσων προηγήθηκαν ημών και ποτέ μα ποτέ να μην δείχνουμε περιττό οίκτο σε όσους δεν το αξίζουν.  

Το Ελληνικό Έθνος βαστάει από υψηλή γενιά και δεν είναι καμωμένο να χαρίζεται σε κανένα. Μας χρωστάνε πάντα τα έθνη χάρες πολλές που τους κάναμε ανθρώπους και κράτη οργανωμένα και δεν τους χρωστάμε τίποτα. Και χρωστάμε πληρωμένη απάντηση σε κάποιους «μεγάλους» της Δύσεως για την πτώση μιας ολάκερης αυτοκρατορίας αφού η αίγλη της Αγίας Ελληνικής Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου Μας τους τύφλωνε και βοηθήσανε γι’ αυτό από αίσθημα κατωτερότητας τον απόβλητο της μογγολικής στέπας Τούρκο και τον «περιούσιο» φίλο του να απλώσει επάνω της μαύρο σκοτάδι. Θέλανε όλοι τους να μοιραστούνε τον πλούτο μιας πλέριας ελληνικής χώρας σωστό παρατηρητήριο του κόσμου. Τα λάθη μας ωστόσο και τα πάθη μας ανήκουνε μόνο σ’ εμάς τους ίδιους που βαλθήκαμε να χάσουμε την μία και αιώνια Πρωτεύουσά μας, την Βασιλεύουσα Πόλη των Πόλεων, την παντοτινή δική μας Κωνσταντινούπολη που ο θρύλος και μαζί του ο Θεός και η Παναγιά θέλουν πάλι με χρόνια και καιρούς δικά μας να γενούνε.  

Τώρα λοιπόν που οι ίδιοι βάρβαροι γυρεύουνε και τον υπόλοιπο Ελληνισμό μας, εμείς οφείλουμε να οπλιστούμε με το πνεύμα μιας συγκροτημένης και γενικευμένης εθνικής αντεπίθεσης. Να διώξουμε τους καταπατητές της Πόλης μας και της Ελληνικής Αυτοκρατορίας. Να διώξουμε προδότες και εισβολείς. Γιατί όταν κάποιος σου γυρεύει την τελευταία ικμάδα της ύπαρξής σου, τότε εσύ οφείλεις να κρατηθείς και να πάρεις πίσω τα χρωστούμενα διπλά και τρίδιπλα.  

Ένα βήμα πριν το μεγάλο γιουρούσι και ενώ τα μολυσμένα κτήνη έχουν γοητευτεί και πάλι από την λάμψη του χρυσού και του ξένου σκήπτρου, εμείς οφείλουμε να πάρουμε δύναμη, ανάσες και καθάρια ελληνική ορμή από την ίδια την Παράδοση του Γένους. Από τις διηγήσεις μα και από τα τραγούδια και τους θρήνους του λαού μας. Γιατί κάθε δάκρυ και πικρή θύμηση δεν είναι μνημόσυνο και εγκατάλειψη αλλά Τιμή και Όρκος Αγώνα Εθνικού. Είναι δύναμη κι όχι αδυναμία. Τιμή σε όσους μας ελευθέρωσαν δίνοντας ακόμη και τη ζωή τους σαν τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο μπροστά στην Πύλη του Ρωμανού. Όρκος Αγώνα ότι θα σκορπίσουμε στα πέρατα της Γης τους Τούρκους ανασηκώνοντας τον Αυτοκράτορα από τον μακρύ του ύπνο δίνοντάς του στο χέρι την αυτοκρατορική του σπάθα. Δύναμη και λευτεριά σε όσους μας προσμένουν στα σκλαβωμένα εδάφη και περιμένουν να ακούσουν την πλάση να σείεται και τα πουλιά να ξαναρχίσουν το γλυκό κελάηδημα σαν ωδή σε μια Ελληνίδα Κωνσταντινούπολη.  

Τώρα που το πλήρωμα του χρόνου με το χέρι του Θεού σηκώνει πολιτείες ολόκληρες στο πόδι και ανατρέπει τα έως χθες δεδομένα και ο λαθραίος κοσμοπολιτισμός με τις αλαζονικές στρατιές και τα λαθραία μεταναστευτικά ρεύματα αναμειγνύονται σε μια σκοτοδίνη σαρώνοντας τις εύθραυστες πολυπολιτισμικές πολιτείες, η ιστορία θα κάνει ένα ακόμη ταξίδι. Ένα ταξίδι στην σφαίρα της ιστορικής δικαιοσύνης για την αποκατάσταση της κανονικής τάξεως. Ο ενεργειακός μας πλούτος φέρνει τους βαρβάρους και τις στρατιές τους στο δρόμο μας. Ένας δρόμος που περνάει από τα τωρινά λεύτερα μονοπάτια και οδηγεί στην Πόλη της καρδιάς μας. Στο Βυζάντιο του Ελληνισμού Μας. Τώρα το λυπητερό τραγούδι γίνεται έναυσμα για την επιστροφή μας στα πατρογονικά χώματα και ο θρήνος μοιάζει με γλυκόλαλη ωδή. Η Μεγάλη Πατρίδα μας Ελλάδα ετοιμάζεται να εναποθέσει την τύχη και τα ηγετικά ιστορικά πεπρωμένα της σε σίγουρα χέρια Ελλήνων Εθνικιστών και όλοι μαζί αφιερώνουμε στην Πρωτεύουσα Μας Κωνσταντινούπολη τούτο το τραγούδι του πολύ σπουδαίου Χρύσανθου Αηδονίδη http://www.youtube.com/watch?v=UI9n7gL7aHw&feature=player_embedded#at=120

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com