Οι ανακαλύψεις και τα επιτεύγματα των Αρχαίων Ελλήνων αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο μελέτης και θαυμασμού από όλον τον κόσμο. Τα ευρήματα των αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων σε πολλούς τομείς της ζωής μας είναι το «γλωσσάρι» των τωρινών μελετητών, και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί πλήρως όλες οι ερμηνείες, οι κινήσεις και το νόημα των αρχαίων εκείνων δημιουργιών και τρόπου σκέψης.
Τη σοφία των Αρχαίων Ελλήνων πολλοί λαοί «ζήλεψαν» και σε αυτή στήριξαν τους δικούς τους πολιτισμούς. Αξιοζήλευτη όσο και ασύλληπτη είναι η μαθηματική ακρίβεια με την οποία έχουν υπολογιστεί οι θέσεις των αρχαίων πόλεων και μνημείων.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς είναι ότι πρόκειται για κάτι το ασύλληπτο. Ποιος ανθρώπινος νους θα μπορούσε να κάνει ανάλογους υπολογισμούς; Ποιο μυαλό θα μπορούσε να τοποθετήσει με τέτοια ακρίβεια ένα χάρτη ναών και πόλεων επάνω στη χερσόνησο της Αρχαίας Ελλάδας και, το σημαντικότερο, πώς κατάφεραν να ιδρύσουν και να χτίσουν αυτούς τους ναούς και αυτές τις πόλεις-κράτη υπακούοντας με ευλάβεια τις προσταγές αυτού του ασύλληπτου χάρτη; Τι εξυπηρετούσε η μυστική αυτή γεωγραφία; Και κατά προέκταση, γιατί αυτά τα καταπληκτικά επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος δεν τα διδαχτήκαμε ποτέ στα σχολεία μας;
Πριν από κάποια χρόνια, ο Γάλλος ερευνητής Ζαν Ρισσέν προσπάθησε να αποδείξει ότι η Ελλάδα είναι ο χάρτης του νοητού σύμπαντος χάρη στους ναούς, τα ιερά και τις πόλεις της. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Θεοφάνης Μάνιας, επανεξέτασε πιο διεξοδικά το θέμα, καταλήγοντας μέσα από τα βιβλία του «Τα Aγνωστα Μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων» και «Το Ελληνικό Πνεύμα στις Πυραμίδες της Αιγύπτου» σε εκπληκτικά και ασύλληπτα συμπεράσματα.
Πρώτος ο Δόκτωρ Θεοφάνης Μανιάς, το 1971, ως ταξίαρχος της πολεμικής αεροπορίας, παρατήρησε αυτό το φαινόμενο μελετώντας τις αναφορές των πιλότων της πολεμικής αεροπορίας. Με τα χρόνια παρατήρησε ότι τα καύσιμα που χρειαζόντουσαν για να καλύψουν αποστάσεις που παρουσίαζαν τριγωνικό σχήμα, ήταν η ίδια. Μελετώντας χάρτες τις Ελλάδας και χαράσσοντας τις πορείες των αεροσκαφών, διαπίστωσε ότι αυτές οι τριγωνικές σχέσεις δημιουργούνταν από συγκεκριμένους ιερούς χώρους των αρχαίων Ελλήνων.
Όπως θα παρατηρήσει κανείς μετρώντας και ο ίδιος με χάρακα και διαβήτη, οι αποστάσεις μεταξύ αυτών των ιερών και τα γεωμετρικά σχήματα που δημιουργούνται, είναι άρτια και ολόσωστα, γεγονός που γεννά ένα μεγάλο ερώτημα. Πως οι αρχαίοι Έλληνες χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό ακριβείας, κατάφερναν να χτίζουν τα ιερά τους σε τέτοιες θέσεις που σχηματίζουν τρίγωνα;
Οι ιεροί αυτοί χώροι των προγόνων μας δεν σχηματίζουν απλώς τέλεια γεωμετρικά τρίγωνα, αλλά είναι τοποθετημένοι και σε τέτοια σημεία, όπου η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια της γης είναι πιο ισχυρή. Κατ’αυτόν τον τρόπο οι αρχαίοι ναοί ήταν έτσι κτισμένοι, ώστε να εκμεταλλεύονται τις ευεργετικές επιδράσεις τις ακτινοβολίας αυτής, και να εξασθενούν τις βλαβερές.
Ένα από τα αξιοπερίεργα και αξιοθαύμαστα κατορθώματα που παρατηρείτε στον ελληνικό χώρο μέχρι και σήμερα, είναι η ύπαρξη γεωμετρικού τριγωνισμού μεταξύ των αρχαιοελληνικών τόπων λατρείας. Γεωδαισία όπως αναφέρεται κι από τον Ηρόδοτο. Με πιο απλά λόγια οι περισσότεροι ιεροί ναοί, βωμοί, θέατρα και μνημεία που είχαν κτιστεί εκείνη την εποχή, παρουσιάζονται να συνδέονται μεταξύ τους με γεωμετρικά σχήματα, τα οποία κυρίως χαρακτηρίζονται από ισοσκελή και ισόπλευρα τρίγωνα.
Συμπεράσματα εκ των μελετών
Η Δήλος απέχει:
1020 στάδια από το Ασκληπιείο της Κω, όσο ακριβώς και από το Ασκληπιείο Επιδαύρου.
1080 στάδια από το Ιδαίον Aντρον, όσο ακριβώς και από το Τροφώνιο μαντείο.
1296 στάδια από τη Σμύρνη, όσο ακριβώς και από τη Θήβα.
1460 στάδια από τους Δελφούς, όσο ακριβώς και από την Αλεξάνδρεια Τρωάδος.
1460 στάδια από τη Σπάρτη, όσο ακριβώς και από την Πέργαμο.
1530 στάδια από τη Ρόδο, όσο ακριβώς και από τη Φυγαλεία Πελοποννήσου.
800 στάδια από την Αθήνα, όσο ακριβώς και από την Καρδαμύλη Χίου.
1256 στάδια από το Ρέθυμνο, όσο ακριβώς και από την Κνωσσό.
1188 στάδια από την Κόρινθο, όσο ακριβώς και από τη Μυτιλήνη.
1859 στάδια από τη Σαμοθράκη, όσο ακριβώς και από το Θέρμον.
1859 στάδια από τις Μυκήνες, όσο ακριβώς και από το Aργος.
Η Ελευσίνα απέχει:
100 στάδια από την Αθήνα, όσο ακριβώς και από τα Μέγαρα.
330 στάδια από την Κόρινθο, όσο ακριβώς και από το Σούνιο.
220 στάδια από το Αμφιάρειο, όσο ακριβώς και από τον Μαραθώνα.
1700 στάδια από την Πέλλα, όσο ακριβώς και από τη Σμύρνη.
1782 στάδια από το Ιδαίο Aντρο, όσο ακριβώς και από την Έφεσο.
1815 στάδια από την Πέργαμο, όσο ακριβώς και από την Μίλητο αλλά και την Κνωσσό.
Το ισοσκελές τρίγωνο Δωδώνης- Ολυμπίας- Τροφωνίου μαντείου ανήκει σε κανονικό
δεκάγωνο του οποίου τα γεωμετρικά στοιχεία προεκτεινόμενα συναντούν το Ίλιον,Σμύρνη, Κνωσό, Λάρισα τρωάδος ,Σπάρτη, Πάρο, Φαιστό κ.λ.π.
Το ισοσκελές τρίγωνο Δωδώνης- Ανακτόρων Νέστορος- Ελευσίνας με γωνία κορυφής 40° ανήκει σε κανονικό 9γωνο.
Το τρίγωνο Δωδώνης- Αθήνας- Σπάρτης ανήκει σε κανονικό 13γωνο.
Το τρίγωνο Δωδώνης- Κνωσού- Μιλήτου ανήκει σε κανονικό 12γωνο με γωνία κορυφής 30°.
Το τρίγωνο Δωδώνης- Δελφών- Ιωλκού είναι ισοσκελές και ανήκει σε κανονικό δωδεκάγωνο.
Το ισοσκελές τρίγωνο Δωδώνης- Ολυμπίας- Τροφωνίου μαντείου ανήκει σε κανονικό δεκάγωνο.
Πολλές χαρακτηριστικές ευθείες του τριγωνισμού προεκτεινόμενες συναντούν διάσημα
ιερά ναούς ή κέντρα λατρείας της Ελλάδας.
Η ευθεία Χαλκίδας- Θηβών συναντά την Ολυμπία.
Η ευθεία Χαλκίδας- Σουνίου συναντά την Κνωσό Κρήτης.
Η ευθεία Χαλκίδας- Αμφιαρείου συναντά την Δήλο.
Η ευθεία Χαλκίδας- Κρομμυώνος συναντά την Σπάρτη.
Η Χαλκίδα απέχει το ίδιο από την Αθήνα και το Σούνιο, όπως το ίδιο απέχουν και οι Δελφοί
από την Ολυμπία και την Αθήνα. Η απόσταση μεταξύ Χαλκίδας και Θήβας είναι 162 στάδια.
Ακριβώς 162 στάδια απέχει και το Αμφιάρειο. Η απόσταση Δήλου – Αθηνών είναι 800
στάδια, όσο ακριβώς απέχει και η Σπάρτη από τη Δήλο και την Αθήνα.
Η απόσταση μεταξύ Δελφών – Δήλου είναι ακριβώς 1460 στάδια. Αν προσθέσουμε και τα
τέσσερα ιερά, δηλ. των Δελφών, της Δήλου, της Ελευσίνας και των Αθηνών, και
διαιρέσουμε το 1460 με το 4, βρίσκουμε τις ημέρες του χρόνου, δηλ. 365. Να σημειώσουμε
εδώ πως το 1460 ήταν ένας από τους σημαντικότερους αριθμούς για τους Έλληνες ιερείς,
λόγω του ότι αυτός υποδεικνύει τη ζωδιακή περίοδο. Κάθε 1460 χρόνια άλλωστε
εμφανίζεται στο ουράνιο στερέωμα και ο Σείριος, ο οποίος δείχνει να παίζει κάποιο
σημαντικό ρόλο στην ιστορία των Ελλήνων. Το πλάτος του είναι ένα δευτερόλεπτο της
μοίρας του Ισημερινού.
Αν ξεκινήσουμε από το κέντρο του Παρθενώνα και ενώσουμε κάποια σημεία, όπως το
Θησείο, την Πνύκα, τη βάση του Φιλοπάππου και το κέντρο του ναού του Ολυμπίου Διός,
θα σχηματιστεί ένα οκτάγωνο, του οποίου η κάθε γωνία θα είναι ακριβώς ίση με το μήκος
του Παρθενώνα επί επτά.
Εάν προεκτείνουμε νοητά προς τα πάνω τους κίονες του Παρθενώνα, αυτοί θα
συναντηθούν στα 1852 μέτρα. Ο όγκος της νοητής πυραμίδας που θα σχηματισθεί τότε
είναι ακριβώς το μισό της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου...
Τι μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε; Μα, τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω, από το ότι οι θέσεις των πόλεων, των ναών και των λατρευτικών χώρων είναι για κάποιον άγνωστο λόγο υπολογισμένες στην ακρίβεια με μαθηματικά συστήματα! Είναι πραγματικά κάτι το ασύλληπτο και για τους σύγχρονους επιστήμονες. Η σοφία των αρχαίων Ελλήνων δείχνει για ακόμα μια φορά να ξεπερνά και την πιο φιλόδοξη και αχαλίνωτη φαντασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου