Στη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης του 1900, διάφορες αθλητικές δραστηριότητες αναγνωρίστηκαν ως Ολυμπιακές και διαμόρφωσαν το πρόγραμμα των 2ων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Φιλοτεχνήθηκαν αρκετές αφίσες, κυρίως με θέματα από τον στίβο, την κωπηλασία, την ποδηλασία, την ξιφασκία και τη γυμναστική. Στη συγκεκριμένη, μια αθλήτρια ξιφομάχος επιδεικνύει τα τρία παραδοσιακά όπλα της ξιφασκίας.
Η αφίσα δείχνει μια εικόνα της πόλης που φιλοξένησε τους Αγώνες με τη χρήση ενός ευρυγώνιου εφέ. Πρόκειται για αντιγραφή του εξώφυλλου του επίσημου προγράμματος των Αγώνων.
Παρουσιάζει το Ολυμπιακό Στάδιο «Sheperd’s Bush». Πίσω από το σκάμμα του ύψους, διακρίνονται στο κέντρο η πισίνα και ο στίβος από κάρβουνο.
1912 – Στοκχόλμη 
Παρουσιάζει τις σημαίες των συμμετεχόντων χωρών να κυματίζουν όλες μαζί. Πάνω δεξιά ο θυρεός της διοργανώτριας πόλης. Στο κέντρο ένας δισκοβόλος, αναφορά στους αγώνες της αρχαιότητας. Στο φόντο η Αμβέρσα με το καμπαναριό της «Notre Dame».
Δείχνει ημίγυμνους αθλητές – μια ακόμη υπενθύμιση της αρχαιότητας – να χαιρετούν. Στο πίσω φόντο δεσπόζει η γαλλική σημαία, ενώ στο μπροστά, δάφνινα κλαδιά, σύμβολα της νίκης.
Παρουσιάζει έναν αθλητή να αγωνίζεται κρατώντας ένα κλαδί δάφνης, το σύμβολο της νίκης. Στο κάτω μέρος, κυματιστές γραμμές σε κόκκινο, λευκό και μπλε αντιπροσωπεύουν τα χρώματα της ολλανδικής σημαίας.
Συμβολίζει το αρχαίο έθιμο, όπου ένας Έλληνας αθλητής ανακοίνωνε την έναρξη των Αγώνων που συνοδευόταν από την παύση των εχθροπραξιών στον ελληνικό κόσμο, τη λεγόμενη «εκεχειρία». Ο σύγχρονος νεαρός αθλητής παρουσιάζει τη δάφνη της ειρήνης.
Για την αφίσα είχε προκηρυχθεί διαγωνισμός, αλλά καμία από τις συμμετοχές δεν ικανοποίησε την επιτροπή, η οποία ανέθεσε σε καλλιτέχνες να προτείνουν τα σχέδιά τους, επιλέγοντας τελικά αυτό του κ. Βέρμπελ. Παρουσιάζει την Πύλη του Βρανδεμβούργου, ένα από τα αξιοθέατα του Βερολίνου. Στο φόντο φαίνεται η φιγούρα ενός στεφανωμένου έφηβου, με το χέρι του σηκωμένο στον Ολυμπιακό χαιρετισμό, συμβολίζοντας τα Ολυμπιακά αθλήματα.
Παρουσιάζει τα «εμβλήματα» της πόλης, τον «Μπιγκ Μπεν» και τη Βουλή των Κοινοτήτων. Οι δείκτες του διάσημου ρολογιού δείχνουν 4 το απόγευμα, την ώρα δηλαδή που ήταν προγραμματισμένη η εναρκτήρια τελετή των Αγώνων. Μπροστά δεσπόζει η φιγούρα του δισκοβόλου.
Πρόκειται για την αφίσα του Πάαβο Νούρμι που είχε σχεδιαστεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι δεν έγιναν ποτέ λόγω του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Οι διοργανωτές απλώς άλλαξαν τις ημερομηνίες και πρόσθεσαν την υδρόγειο σφαίρα με το περίγραμμα των χωρών.
Η αφίσα παρουσιάζεται στη μορφή πρόσκλησης διπλωμένης στα τρία. Στην πρώτη πτυχή υπάρχουν οι Ολυμπιακοί κύκλοι και στην τρίτη ο θυρεός της πόλης της Μελβούρνης.
1960 – Ρώμη
Παρουσιάζει τη Λύκαινα – σύμβολο της πόλης – και από κάτω της τον Ρώμο και τον Ρωμύλο, μυθικούς ιδρυτές της Ρώμης, όλους μαζί στην κορυφή μιας κολόνας. Πάνω στο κιονόκρανο ένας αθλητής στέφεται νικητής, περιτριγυρισμένος από Ρωμαίους που τον αποθεώνουν.
1964 – Τόκιο
Λιτή, σχεδόν δωρική, η αφίσα προβάλλει το αιώνιο σύμβολο της χώρας, τον «ανατέλλοντα ήλιο». Ο Γιουσάκου Καμεκούρα είχε σχεδιάσει τέσσερις πολύχρωμες αφίσες για τους αγώνες του Τόκιο, χρησιμοποιώντας και προβάλλοντας την προηγμένη τεχνολογία των Ιαπώνων στην ηλεκτρονική εκτύπωση.
Τις αφίσες σχεδίασαν τρεις καλλιτέχνες: ο Πέδρο Ραμίρες Βάσκες, αρχιτέκτονας και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Αγώνων, ο Εδουάρδο Τεράσας και ο Λανς Γουάιμαν, ο οποίος δημιούργησε το λογότυπο «Μέχικο ‘68». Μετά, η τριάδα το μετέτρεψε σε ασπρόμαυρο βασιζόμενη στα πρότυπα σχέδια των Ινδιάνων Ουιτσόλε.
Μια ολόκληρη σειρά από αφίσες δημιουργήθηκε για τους συγκεκριμένους αγώνες. Η επίσημη αφίσα δεν ήθελε να αναδείξει ένα μόνο θέμα από τα ολυμπιακά αθλήματα, αλλά το σύνολο των αγώνων του Μονάχου. Εδώ το σχέδιο αναδεικνύει την μοντέρνα αρχιτεκτονική των αθλητικών εγκαταστάσεων χρησιμοποιώντας απλά και απαλά χρώματα. Στη μέση δεσπόζει ο περίφημος Ολυμπιακός Πύργος.
1976 – Μόντρεαλ
Η οργανωτική επιτροπή κυκλοφόρησε δυο σειρές με αφίσες. Η πρώτη είχε ως θέμα της τα αξιοθέατα του Μόντρεαλ και η δεύτερη τα αθλήματα. Στην επίσημη αφίσα υπάρχουν μόνο οι Ολυμπιακοί κύκλοι σε ένδειξη σεβασμού στο Ολυμπιακό Κίνημα.
Παρουσιάζει το έμβλημα των Ολυμπιακών αγώνων της Μόσχας. Οι διάδρομοι του στίβου ανεβαίνουν προς τα επάνω σε ένα χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό μοσχοβίτικο μοτίβο και συναντούν ένα πεντάκτινο αστέρι.
Μέσα στα δυο αστέρια – έμβλημα των αγώνων του Λος Άντζελες – συναντιούνται όλα τα αθλήματα σε ένα εντυπωσιακό πολύχρωμο κολάζ.
Η επίσημη αφίσα αντιπροσωπεύει την «Αρμονία» και την «Πρόοδο», ιδεώδη των αγώνων, σε ένα συνδυασμό δυο εικόνων. Οι πέντε κύκλοι, σύμβολο του αγνού Ολυμπιακού πνεύματος, μεταμορφώνονται σε φιγούρα που φωτίζει την παγκόσμια ειρήνη. Ο δρομέας που κρατάει την Ολυμπιακή φλόγα, συμβολίζει την πρόοδο της ανθρωπότητας και την πορεία της προς την ευτυχία και την ευημερία. Οι αφίσες δημιουργήθηκαν με ψηφιακή τεχνολογία και το απαλό μπλε σε συνδυασμό με το πορτοκαλί αναφέρονται στην Κορέα, ως χώρα της «Πρωινής Γαλήνης».
Οι χαρακτηριστικές γραμμές του Μιρό δεσπόζουν στην αφίσα της Βαρκελώνης. Τα χρώματα της Καταλούνιας – μπλε, κόκκινο και κίτρινο – σχηματίζουν μια ανθρώπινη μορφή έτοιμη να αγκαλιάσει τον κόσμο και να πανηγυρίσει τις νίκες.
Ο τότε πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Χουάν Αντόνιο Σάμαραντς, επέλεξε αυτό το σχέδιο που φιλοτέχνησε ένας καλλιτέχνης – ο Πρίμο Άντζελι – στην έκθεση «The look of the Games», ως επίσημη αφίσα για τη «χρυσή» Ολυμπιάδα του 1996.
Το σήμα κατατεθέν του Σίδνεϊ, η περίφημη Όπερα, πρωταγωνιστεί σε τρία επίπεδα στην αφίσα των αγώνων του 2000. Στο κάτω μέρος βλέπουμε το σύμβολο της πόλης, ενώ στο σήμα των αγώνων – το οποίο θυμίζει πολύ αυτό του 1992 – ο αθλητής στεφανώνεται από τις χαρακτηριστικές «γραμμές» της Όπερας. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στη σκιά του αθλητή στο σκούρο μπλε φόντο.
Η δική μας αφίσα. Ένα κλαδί ελιάς, ο περίφημος κότινος, το έπαθλο των αθλητών και σύμβολο της ειρήνης, μαζί με το μπλε του ουρανού που «αγκαλιάζει» το τιρκουάζ της θάλασσας. Υπέροχη έμπνευση, μίνιμαλ δημιουργία.
2008 – Πεκίνο
Η παραδοσιακή ανατολίτικη τεχνοτροπία χαρακτηρίζει την αφίσα του Πεκίνου, τόσο στην μορφή του αθλητή, όσο και στα γράμματα. Δεσπόζουν το κόκκινο του… κόμματος και το μαύρο της σινικής μελάνης. Άντε, και το λευκό της ειρήνης, σε δουλειά να βρισκόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου