Το θέατρο του φαρμάκου

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

Κάποτε υπήρχε μία ραδιοφωνική εκπομπή που είχε τον τίτλο: «Το θέατρο της Δευτέρας». Τούτο τον καιρό οι «υπερήφανοι» Έλληνες παρακολουθούν στις τηλεοράσεις και σε καθημερινή βάση, την εκπομπή «Το θέατρο του Φαρμάκου».

Καθημερινές ουρές σε φαρμακεία με πρωταγωνιστές τα «υπερήφανα»  γηρατειά, τα οποία τρέχοντας και ασθμαίνοντας

από συνοικία σε συνοικία και από πόλη σε πόλη προσπαθούν να πάρουν το φάρμακό τους για να μην τα... τινάξουν!

Ωρυόμενοι δημοσιογράφοι δείχνουν τις «εικόνες της ντροπής» και διαμαρτύρονται για το «απαράδεκτο» φαινόμενο.

Έτσι γεμίζουν τα πρωινάδικα προγράμματα με ανέξοδο φιλολαϊκισμό πάνω στον οποίο ποντάρουν: Εισαγωγείς και εξαγωγείς φαρμάκων. Φαρμακοποιοί απλήρωτοι. Ασφαλιστικοί φορείς και υπουργοί υγείας που αγανακτούν γιατί οι Έλληνες δεν πεθαίνουν γρήγορα.

Υγεία: Ένας πίθος των Δαναΐδων, που πάντα χρωστά, καταβροχθίζει πολλά και δεν γεμίζει ποτέ! Ένα Κυλώνειο άγος που χρειάζεται νυστέρι να κόψει τους ομφάλιους λώρους της ανομίας.

Οι μεν οδυρόμενοι συνταξιούχοι απολαμβάνουν την τραγωδία τους, αφού πολλοί απ’ αυτούς ψηφίζουν κυβερνήσεις και υπουργούς που σκάβουν το λάκκο τους!

Οι «έκπληκτοι» δημοσιογράφοι, που πολύ οψίμως διαμαρτύρονται, θα έπρεπε να τολμούν να ψελλίσουν κάποια κριτική των κυβερνήσεων όταν έπρεπε!

Τώρα είναι αργά, πολύ αργά, αφού τα πάντα κατέρρευσαν!  Δεν προσφέρουν τίποτα, παριστάνοντες τους τσάμπα μάγκες!