Από την οικονομία στη στρατηγική της ΑΟΖ

Ν. Λυγερός - Αν η οικονομία είναι γρήγορη είναι γιατί

λειτουργεί με την κοινωνία και σχετίζεται με τη λήθη. Αν η στρατηγική είναι αργή είναι γιατί λειτουργεί με την Ανθρωπότητα και σχετίζεται με τη μνήμη. Μέσω της βραδύτητας εξετάζει τον κόσμο για να είναι με τον Χρόνο και όχι με τον καιρό. Διασχίζει όλο το χρονικό διάστημα οριζόντια, ενώ η οικονομία είναι κάθετη.
Για αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την αξία της οριζόντιας διαχρονικής στρατηγικής και την αρχή της κάθετης σύγχρονης οικονομίας. Διότι στην πραγματικότητα το κάθετο ενισχύει το οριζόντιο και η διασταύρωση γίνεται διακλάδωση. Για αυτό το λόγο μελετούμε την ελληνική ΑΟΖ όχι μόνο μέσω της οικονομίας και της γεωοικονομίας, αλλά μέσω της τοποστρατηγικής και της χρονοστρατηγικής, αφού έχει σημασία το διαχρονικό στοιχείο. Επιπλέον η Ελλάδα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στη Μεσόγειο Θάλασσα και κανείς δεν μπορεί να πει ότι αυτό είναι μία λεπτομέρεια. Όμως για να αγαπήσουμε αυτήν την ΑΟΖ, όπως αγαπούμε και την Ελλάδα, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την έννοια της Χάρτας, όπως έκανε ο Ρήγας Φεραίος με τον Ελληνισμό. Έτσι με την Χάρτα της ελληνικής ΑΟΖ ο κάθε Έλληνας μπορεί να την αγαπήσει, αφού του εξηγεί ότι το απέραντο γαλάζιο είναι η απόδειξη ότι είμαστε μια γη θάλασσας. Μάλιστα η έννοια της ΑΟΖ ενισχύει και την ιστορικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που γίνεται όλο και περισσότερο Ευρώπη της ιστορίας. Η ΑΟΖ δείχνει επίσης επί του πρακτέου ότι δεν είμαστε μια γη που χάνεται μέσα στη θάλασσα, αλλά που ζει από αυτήν ακριβώς, όπως το κάνει εδώ και αιώνες. Κι αν η ΑΟΖ είναι τόσο ενοχλητική για μερικούς είναι ότι απλώς ενισχύει όλα τα νησιά μας και ειδικότερα τα ακριτικά. Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε προσεχτικοί και να διαβάζουμε τι γράφεται από την ιστορία και όχι τι λέγεται από την κοινωνία μέσω της διπλωματίας. Γιατί αν ξεχνάμε την ιστορία κινδυνεύουμε να μην θυμόμαστε πια ότι μερικοί έχουν έρθει στην ακτή, στην άκρη της θάλασσας μόνο και μόνο λόγω γενοκτονίας. Γι’ αυτό μέσω της στρατηγικής βλέπουμε ορθολογικά τα δεδομένα της οικονομίας ενώ μέσω της οικονομίας κοιτάζουμε παράλογα τα σχήματα της στρατηγικής. Πρέπει, λοιπόν, να ξεφύγουμε από την παγίδα της οικονομικής κατάστασης μέσω της δυναμικής της στρατηγικής για ν’ αρχίσουμε από τώρα το μέλλον της πατρίδας μας ή πιο συγκεκριμένα ακόμα την Ελλάδα του μέλλοντος αντί να περιμένουμε παθητικά δίχως προοπτικές. Διότι η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μια πρόκληση του παρόντος, αλλά και μια πρόσκληση του μέλλοντος.

lygeros