Ο Λούης Τίκας ήταν Έλληνας μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεννημένος στο Ρέθυμνο, φοιτητής του πανεπιστημίου Αθηνών, που στα είκοσι του χρόνια έφυγε από την Ελλάδα λόγω φτώχειας. Ξεκίνησε ως ηγέτης των λούστρων στο Ντένβερ, ενώ στα 28 του χρόνια, ηγήθηκε μιας πολύμηνης απεργίας που έγινε στα μεγαλύτερα ανθρακωρυχεία των ΗΠΑ στο Λάντλο, τα οποία ήταν ιδιοκτησία του πασίγνωστου πολυεκατομμυριούχου Τζόν Ροκφέλερ.
Πριν 99 χρόνια, στις 20 Απριλίου 1913, ο Τίκας έπεσε νεκρός.... με σπασμένο το κρανίο και με οκτώ σφαίρες στο κορμί του. Ο θρυλικός ηγέτης των απεργών, γνωστός ως Louis the Greek ή Lio the Cretan, είχε καλέσει τον αρχηγό της πολιτοφυλακής λοχαγό Karl Linterfeld, να συναντηθούν στην κορυφή ενός γειτονικού λόφου για να διαπραγματευτούν, όταν διαπίστωσε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας ήταν έτοιμες να επιτεθούν κατά των απεργών που κρατούσαν για επτά ολόκληρους μήνες τα ορυχεία κλειστά. Όλοι οι απεργοί είδαν τον λοχαγό να σηκώνει την καραμπίνα του και να τη σπάει στο κεφάλι του Τίκα που κρατούσε λευκή σημαία, ενώ οι πολιτοφύλακες άρχισαν να τον πυροβολούν. Ο ηγέτης των εργατών πέθανε ακαριαία.
Οι απεργοί δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν. Η πολιτοφυλακή μαζί με μεθυσμένους μπράβους της εταιρείας Colorando Fuel and Iron Company και μισθοφόρους τού περιβόητου πρακτορείου ιδιωτικών αστυνομικών Boldwin Felds που είχε μισθώσει ο Ροκφέλερ, έπεσαν πάνω τους. Πάνω από 69 απεργοί σκοτώθηκαν, 10 απ’ αυτούς ήταν γυναίκες και παιδιά των οικογενειών τους, τριπλάσιοι τραυματίστηκαν, 400 συνελήφθησαν και 332 παραπέμφθηκαν για φόνο. Το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο τώνν ΗΠΑ γνωμοδότησε ότι η εθνοφρουρά ήταν σε νόμιμη άμυνα καθώς τής επετέθησαν με δολοφονική διάθεση οι απεργοί, χωρίς ποτέ να εξηγήσει πως συνέβη να έχουν τόσα θύματα οι «επιτιθέμενοι», ενώ οι «αμυνόμενοι» να μην έχουν ούτε έναν τραυματία. Μετά τον σάλο για τη σφαγή, σε μια παρωδία δίκης παραπέμφθηκαν 22 πολιτοφύλακες που αθωώθηκαν όλοι, ενώ ο δολοφόνος του Τίκα τιμωρήθηκε με πειθαρχική επίπληξη.
Τα αιτήματα των απεργών ήταν 10% αύξηση στο μεροκάματο που ήταν 2,12 δολάρια, να ψωνίζουν από όποιο κατάστημα ήθελαν και όχι μόνο από τα μαγαζιά της εταιρείας, να έχουν δικό τους γιατρό και να αναγνωριστεί το συνδικάτο τους. Επίσης να μην πληρώνουν αυτοί από την τσέπη τους τα ακονιστικά των εργαλείων τους (!), να μην αγοράζουν αυτοί τον δυναμίτη που χρησιμοποιούσαν για την εξόρυξη (!) και να μην πληρώνουν υποχρεωτικά τον παπά των ορυχείων (!!!), καθώς όλα αυτά τούς κρατούσαν μονίμως χρεωμένους στην εταιρεία κι ας δούλευαν 12 ώρες ημερησίως. Ο Ροκφέλερ προτίμησε να παραμείνουν κλειστά τα ορυχεία του για επτά ολόκληρους μήνες και στη συνέχεια να σκοτώσει τόσους ανθρώπους, παρά να υποχωρήσει έστω και σε ένα από τα αιτήματα. Σε όλη του τη ζωή δεν δέχτηκε να συζητήσει ποτέ με απεργό.
Ο Λούης Τίκας ξεχάστηκε γρήγορα. Ο τάφος του βρίσκεται στο Λάντλο που σήμερα είναι πόλη-φάντασμα αφού τα ορυχεία εξαντλήθηκαν. Αντιθέτως, η εικόνα που συγκράτησαν οι Αμερικανοί από τον Τζόν Ροκφέλερ, ήταν η ζηλευτή φιγούρα ενός πάμπλουτου ψηλού καλοστεκούμενου γέροντα που φορούσε πάντα παντελόνι τού γκόλφ. Όπως έδειχναν τα προπαγανδιστικά πλάνα τού πρώιμου κινηματογράφου και τών επικαίρων, είχε πάντα τις τσέπες του γεμάτες ψιλά. Κάθε φορά που τον πλησίαζε ένα παιδάκι, τού έδινε πέντε σεντς για να πάρει καραμέλες κι όταν έβρισκε μπροστά του κάποιον φτωχό, του άδειαζε τα λεφτά στη χούφτα για να αγοράσει φαγητό. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος…
protagon.gr/
Σχόλιο Πελασγού : Συμπέρασμα 1ο, βρήκαν επιτέλους οι ανά τον κόσμο κομμουνιστές και υπερασπιστές του προλεταριάτου τον εκφραστή τους, ας μιλήσουν επιτέλους για τον Έλληνα Λούη Τίκα
Συμπέρασμα 2ο, οι αμόρφωτες κοινωνίες όπως η αμερικάνικη είναι πρόθυμες να πέσουν στην παγίδα κάθε προπαγάνδας, γι΄αυτό και οι Εβραίοι εκεί..μεγαλουργούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου