αντίκριζαν οι Αθηναίοι και άφηναν περιουσίες στα πόδια της.
Αυτά είδε και απόειδε η Ηπειρωτοπούλα Αικατερίνη Παναγιώτου και τόλμησε να βγει στο σανίδι παρόλα τα αυστηρά ήθη της εποχής της. Η Παναγιώτου είναι η πρώτη Ελληνίδα επαγγελματίας ηθοποιός. Πριν βγει στο θέατρο εργαζόταν ως κορδελιάστρα, αλλά το Νοέμβριο του 1840 πείστηκε από τη Φιλοδραματική Εταιρεία που ζητούσε «κοράσια κόσμια και ευειδή» για τις ανάγκες της παράστασης της πεντάπρακτης τραγωδίας «Αριστόδημος» του Ιταλού δραματουργού Μόντι (Vincenzo Monti 1754- 1828).
Ο θεατρικός συγγραφέας και ιστορικός του θεάτρου Ν.Ι.Λάσκαρης (1868- 1945) αναφέρει ότι «…προς μεγάλην έκπληξιν των Αθηναίων, οίτινες μόλις έμαθαν ότι θα εμφανισθεί γυνή ηθοποιός, κατέκλυσαν το θέατρον, το οποίο παρ ολίγον να καταρρεύσσει εκ της συρροής».
Η Παναγιώτου εργάστηκε μόνο τέσσερα χρόνια ως ηθοποιός και στη συνέχεια αποχώρησε απογοητευμένη. Πάντως ως πρωταγωνίστρια της «Εταιρείας του εν Αθήναις Θεάτρου» πληρωνόταν με το αστρονομικό ποσό των 50 δραχμών μηνιαίως. Ίσως γι' αυτό, μόλις το 1842 εμφανίστηκε η δεύτερη επαγγελματίας ηθοποιός, η Αθηνά Φαρμάκη και στη συνέχεια ακολούθησαν η Μαριγώ Δευτερίδη και η Μαριγώ Δομεστίνη (το όνομα Μαριγώ ήταν, την εποχή εκείνη, η πιο μοντέρνα εκδοχή του ονόματος Μαρία).
Πάντως για την Ιστορία είναι καλό να αναφερθεί ότι πριν την Παναγιώτου, καταγράφεται η Αικατερίνη Βιαγκίνη (1817) στη Ζάκυνθο και αρκετές κυρίες και δεσποινίδες στις παραδουνάβιες ηγεμονίες. Αυτές, όμως, οι γυναίκες συμμετείχαν σε ερασιτεχνική παράσταση, όταν ακόμα ελληνικό κράτος δεν υπήρχε. Το 1833 αναφέρονται σε ερασιτεχνικό θίασο στη Λευκάδα η Ακριβούλα Σταύρου και η Αικατερίνη Καμπατσίνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου