Υπάρχουν, όμως, μερικά των τελευταίων ημερών που σπάνε κόκκαλα.
Στις 10 Ιουλίου, στη συνεδρίαση της Βουλής κατά την οποία ο κ. Τσίπρας ζήτησε εξουσιοδότηση για να πάει να διαπραγματευτεί συμφωνία – λέγοντας μάλιστα ότι εξέλαβε το «Όχι» στο δημοψήφισμα ως ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, επομένως τι την χρειαζόταν την εξουσιοδότηση, την οποία μάλιστα δεν έλαβε από το ίδιο του το κόμμα – δήλωσε, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει κάποιες επιτυχίες: «Το ΔΝΤ δεν θα είναι αντισυμβαλλόμενος»!
Στις 24 Ιουλίου, ο υπουργός των Οικονομικών κ. Τσακαλώτος, έστειλε στην κ. Λαγκάρντ επιστολή με την οποία ζητούσε «μία
νέα δανειακή διευκόλυνση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», καταλήγοντας:
«Προσδοκούμε τη συνέχιση της συνεργασίας μας με το Ταμείο»!
Δεύτερο παράδειγμα: Στην ίδια συνεδρίαση της 10ης Ιουλίου, ο κ. Τσίπρας δήλωνε (όπως άλλωστε έλεγαν τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά): «Τελειώνει η τρόικα όπως τη γνωρίσαμε»!
Προφανώς! Διότι από το «τρόικα τέλος!», πήγαμε στο «κουαρτέτο», στους τέσσερις, προσθέσαμε δηλαδή και τον ελεγκτή του ΕΜΣ, μηχανισμό από τον οποίο ζητούμε το νέο δάνειο.
Παράδειγμα τρίτο: Όταν επιβλήθηκαν τα capital controls και άρχισε όλος ο κόσμος να στήνεται στις ουρές, η κυβέρνηση δήλωσε πως τις τράπεζες τις έκλεισαν οι δανειστές (δια του Ντράγκι) για να μας εκβιάσουν (μάλιστα ο κ. Καμμένος είπε πως τις τράπεζες τις έκλεισε η… αντιπολίτευση).
Αλλά στις 23 Ιουλίου, ο υπουργός κ. Βούτσης, είπε μιλώντας στον Σκάι ότι «τα capital controls ήταν οριακές και ακραίες μορφές ισχυρής διαπραγμάτευσης»! Δηλαδή, τα επέβαλε η κυβέρνηση για να… διαπραγματευτεί καλύτερα!
Τώρα, πώς μετά από τόσο ισχυρή διαπραγμάτευση το e-mail Χαρδούβελη του 1 δις και το e-mail της τρόικας των 2 δις, έγινε τρίτο μνημόνιο, δέκα φορές χειρότερο και τριετίας, μόνο οι «σκληρά διαπραγματευόμενοι» γνωρίζουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου