Σαν σήμερα: Νικητής του Μαραθωνίου ο Σπύρος Λούης (βίντεο)

Σαν σήμερα, στις 29 Μαρτίου του 1896 ο Σπύρος Λούης τερμάτισε πρώτος στον Μαραθώνιο των Α” Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.Ο Έλληνας αθλητής γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1872 στο Μαρούσι της Αττικής, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν νερουλάς και είχε τη βοήθεια του γιου του στο κουβάλημα του νερού. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας ο Σπύρος Λούης διακρίθηκε για την αντοχή του, γεγονός που εξέπληξε τους ανωτέρους του.  Τα προσόντα του τον έκαναν να πάρει μέρος στον αγώνα του Μαραθωνίου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, με την προτροπή του διοικητού του ταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου, που ήταν και αθλητικός κριτής.

Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, η διαδρομή του Μαραθωνίου ήταν 40 χιλιόμετρα και στον αγώνα συμμετείχαν 17 αθλητές, 13 Έλληνες και τέσσερις ξένοι. Φαβορί από το ξεκίνημα ήταν ο Χαρίλαος Βασιλάκος, έμπειρος δρομέας και κάτοχος του

καλύτερου χρόνου με 3 ώρες 11 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα.

Την εκκίνηση έδωσε ακριβώς στις 2 το μεσημέρι με πιστολιά αφέτης, o ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος. Τους αθλητές ακολουθούσαν γιατροί, νοσοκόμες και κριτές πάνω σε ποδήλατα και ιππήλατες άμαξες. Ο Γάλλος Αλμπέν Λερμιζιό ανέλαβε να οδηγήσει. Έχοντας άγνοια της χωμάτινης διαδρομής, έδωσε γρήγορο τέμπο στην κούρσα και μέχρι το Πικέρμι είχε ξεφύγει από τους υπόλοιπους κατά 2 χιλιόμετρα. Τον ακολουθούσαν ο Αυστραλός Φλακ, ο Αμερικανός Μπλέικ και ο Ούγγρος Κέλνερ. Οι Έλληνες αθλητές, γνωρίζοντας τις δύσκολες συνθήκες της διαδρομής, έτρεχαν έξυπνα και υπολογισμένα, μένοντας πίσω. Στο Πικέρμι, πρώτος από τον όμιλο των ελλήνων αθλητών έφθασε ο Λούης. Σταμάτησε για λίγο, ήπιε ένα ποτήρι κρασί και δήλωσε στους χωρικούς που τον επευφημούσαν ότι ένοιωθε σίγουρος για τη νίκη του.

Τρία χιλιόμετρα πριν από τον τερματισμό, ο Παπαδιαμαντόπουλος είδε τον Σπύρο Λούη να οδηγεί την κούρσα και έτρεξε στο στάδιο και ενημέρωσε αμέσως τον Γεώργιο Α” και τη βασιλική οικογένεια ότι ένας Έλληνας προηγείται. Η είδηση μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα και μια κραυγή συγκλόνισε το Στάδιο, «Έλλην, Έλλην».

Ο 23χρονος Λούης έτρεξε χωρίς καμία προετοιμασία και κατόρθωσε να επικρατήσει των αντιπάλων του, επευφημούμενος από 100.000 θεατές που είχαν κατακλύσει το Καλλιμάρμαρο. Ο χρόνος του, 2 ώρες 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα, ήταν ο καλύτερος που είχε σημειωθεί στην απόσταση. Ο Σπύρος Λούης αποθεώθηκε στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο και έλαβε ένα κλαδί ελιάς και το ασημένιο μετάλλιο, αφού τότε δεν υπήρχε το χρυσό!

Ακούστηκε ότι μέρος της διαδρομής του Μαραθωνίου  ο 23χρονος Μαρουσιώτης την είχε κάνει πάνω σε κάρο, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Ο Σπύρος Λούης δεν ξανά έτρεξε ποτέ σε αγώνα και έζησε μία ήρεμη ζωή στο Μαρούσι, εργαζόμενος ως αγρότης, κηπουρός, νερουλάς και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός, ενώ στις 26 Μαρτίου 1940 πέθανε πάμφτωχος.

Η νίκη του Σπύρου Λούη παραμένει μια από τις πιο μεγάλες στιγμές στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έχει πάρει το όνομά του.