Έκτοπες Ανατιμήσεις

Κώστα  Δημ. Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

 Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν αυξήσεις ειδών και υπηρεσιών οι οποίες ξεκινούν από το – περίπου – 10% και φθάνουν στο 33% (!).

Παράλογο, ασύμβατο με τα γλίσχρα εισοδήματα του  κόσμου , την καλπάζουσα κρίση, την ζοφερή πραγματικότητα.

Είναι ασύλληπτο να μειώνονται δραματικά τα διαθέσιμα χρήματα και – ταυτόχρονα – να εκτινάσσονται οι τιμές.

Το εξωφρενικό όμως είναι ότι αυτά συμβαίνουν την ώρα /περίοδο που οι εξουσιαστές μας καταβάλλουν (κατά δήλωσή τους βέβαια) : ειλικρινείς, άοκνες – επίμονες, επίπονες, πιθανώς και ….

λυσσαλέες – προσπάθειες να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο του λαού και ιδίως των ασθενέστερων οικονομικά !

Διαπιστώνουμε πως η επίμοχθη αυτή προσπάθεια δεν είναι απλά αυτονόητο καθήκον, αλλά και οπτικής (;).

Η (πάλαι ποτέ η ποτέ ;) «Αριστερή ματιά» αλληθωρίζει  προς τις – μισητές κατά τους ίδιους – νεοφιλελεύθερες δεξιές ματιές και πρακτικές.

Πόσο άραγε «Αριστερή ματιά» ή «Αριστερό πρόσημο» είναι η αύξηση των χορταρικών /ζαρζαβατικών κατά 33 %;

Θυμίζω πως κυρίως οι αναξιοπαθούντες τα καταναλώνουν – στα μεσοδιαστήματα που δεν τρώνε το κουτόχορτο ή το ΑΛΛΟΓΟΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ  που οι πονηροί  πολιτικάντηδες τους ταΐζουν δωρεάν-.

Έχω και στο παρελθόν (προ και μετά την κρίση) αναφερθεί στο ζήτημα.

Διαφοροποιήθηκα τότε – και συνεχίζω – επιμένοντας  πως :

Συμμερίζομαι τους αγώνες των κοινωνικών τάξεων για αυξήσεις αποδοχών. Ποιος θα διαφωνούσε άλλωστε.

Όμως η άποψή μου είναι πως αυτό δεν είναι μόνον δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά και ανεπαρκές, ακόμη και σε περίπτωση που δοθούν κάποιες αυξήσεις. Πραγματική , αισθητή ανακούφιση μόνον η συγκράτηση και η ελάττωση των τιμών είναι σε θέση να προσφέρει. Ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με μείωση των εξοντωτικών φορολογικών συντελεστών.

Ασφαλώς ουδείς φυσιολογικός άνθρωπος θέλει να αποτύχει επαγγελματικά. Ούτε οι ΕΘΝΟΓΟΝΕΙΣ μας , όλων των παρατάξεων.

Θέλουν να πετύχουν , αλλά … «δεν μπορούν τα παλικάρια», όπως λέγεται λαϊκά.

Ας γίνει επιτέλους κατανοητό: Το βαρύ τίμημα της απροσμέτρητης                            α ν ι κ α ν ό τ η τ α ς  τους  πληρώνουμε  εμείς.

(Σ.Σ Χωρίς να παραθεωρώ κάτι που αφορά σε ορισμένους: την ανεντιμότητα, την διαφθοροδιαπλοκή , ή –σπανιότερο – την αντεθνική σκοπιμότητα, οπότε το μίγμα γίνεται επικίνδυνο. Όπως μας συνέβη . Τινάχτηκε η χώρα στον αέρα, φτωχοποιήθηκε, άνθρωποι έχασαν το βιός τους – κάποιοι τελεύτησαν πρόωρα ή αυτοχειριαστικά τον βίο τους – σε καιρό … ειρήνης. Απίστευτο).

 

 ΥΓ Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν (Σ.Σ Ίσως επειδή … υπήρχαν άφθονα κάποτε).

      Αν όμως διαθέταμε ικανούς κρατούντες, έντιμους, πατριώτες, ανθρωπιστές, θα επέλεγαν άλλους – ανέξοδους – τρόπους για να μας ανακουφίσουν.

      Πως; Απλούστατα:

      Εξοντώνοντας τους μεσάζοντες , τα καρτέλ, το λαθρεμπόριο , την διαφθοροδιαπλοκή. Θα μπορέσουν; Θα τολμήσουν να συγκρουστούν με τα οργανωμένα συμφέροντα ; Θα επιδείξουν ανιδιοτέλεια;

      Αν δε ανακάλυπταν και κανένα στέλεχός τους το οποίο να διαθέτει κοινή λογική και στοιχειώδη γνώση περί των νόμων της Αγοράς, με λίγες, ή και καθόλου γνώσεις Οικονομικών, τότε θα κατρακυλούσαν και οι τιμές αντί να ανηφορίζουν.