Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής ΣΣΕ
Πληροφορηθήκαμε
προ ημερών ότι, ο Πρωθυπουργός της χώρας μας μιλώντας στις 17 Δεκ. 2016
στο 5ο Ευρωπαϊκό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, βλέπεις έχουμε και
την ταμπέλα μας μην την χάσουμε, μεταξύ άλλων είπε: «Είμαστε
αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού και
ειδικά των φτωχών, των ανέργων και των ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα.
Για τον λόγο αυτό δεν πρόκειται ποτέ να παραδώσουμε το λαό μας στους
yes-Men αυτών που θέλουν να παραμείνει η Ελλάδα στην προκρούστεια κλίνη
της λιτότητας για πολλά χρόνια».
Τ’ ανωτέρω λεχθέντα μετά λύπης μου το επισημαίνω˙ είναι αφ’ ενός μεν μια ξεφτισμένη λαϊκίστικη συμπεριφορά, δεν την πιστεύει
πλέον κανείς νοήμων Έλλην Πολίτης και αφ' ετέρου δε, εάν δεν κάνω λάθος, εύχομαι να κάνω, στο πίσω μέρος του μυαλού του, έχει σκοπό να παραμείνει στην εξουσία, αντί πάσης θυσίας, με τα νύχια και με τα δόντια.
Κρίνοντας τα λόγια του Πρωθυπουργού της χώρας μας και τις ενδόμυχες σκέψεις του περί εξουσίας, παραθέτω παρακάτω τις δικαιολογητικές ή αδικαιολόγητες σκέψεις μου.
ΠΡΩΤΟΝ: Είναι αστείο και θλιβερό στο Ελληνικό γίγνεσθαι πλέον, να λέει μία Κυβέρνηση «θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού και ειδικά των φτωχών, των ανέργων και των ανθρώπων κ.λπ.» χωρίς ποτέ να φανεί έργο. Αυτό ακούγεται εδώ και τριάντα χρόνια απ’ όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, χωρίς ν’ ακολουθούν οι ανάλογες πράξεις. Αυτό γινότανε μέχρι σήμερα, αυτό γίνεται και σήμερα, με την διαφορά ότι σήμερα οι μη ενέργειες είναι διανθισμένες με επιτυχή ψεύδη.
Είναι δυνατόν! να βρείτε δουλειές στους ανέργους, και καίγεστε για τους χαμηλοσυνταξιούχους και φτωχούς:
Όταν! η Κυβέρνηση δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για ν’ ανοίξουν παραγωγικές Ελληνικές Επιχειρήσεις στην χώρα, για να προσλάβουν Έλληνες δι’ εργασίαν; Πετύχατε ακριβώς το αντίθετο και οι υπάρχουσες επιχειρήσεις μετακομίζουν στα όμορα Κράτη, με την όποια συνέπεια έχει αυτό για τους Έλληνες εργαζομένους, που λέτε ότι ενδιαφέρεσθε.
- Όταν! από το 1980 στη χώρα μας κάποιες τότε, επαναστατικές αριστερές κατά βάση Οργανώσεις (Επαναστατική Οργάνωση ΟΚΤΩΒΡΗ 80 κ.ά.), άρχισαν να καίνε διάφορες Ελληνικές Επιχειρήσεις (Μινιόν, Κατράντζος, Κλαουδάτος, Ατενέ, Δαγώνας κ.λπ.) είχαν ως σύνθημα «Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανάγκη των προλεταρίων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και την μιζέρια» και τι επέτυχαν για τα μετέπειτα χρόνια οι επιχειρήσεις αυτές και όχι μόνο ν’ αντικατασταθούν από πολυεθνικές με ξένα προς την Ελλάδα συμφέροντα. Έτσι! τα χρήματα που δανείζεται η χώρα μας να επιστρέφουν και πάλι στους δανειστές, διαμέσου των πολυεθνικών αυτών. Πέραν των επιτοκίων που πληρώνουμε για τα δανεικά.
Όταν! η Κυβέρνηση δεν έχει καμία επιχειρησιακή πολιτική ως προς το «επιχειρείν», πώς θα έχει υγιή έσοδα από κέρδη Ελληνική Επιχειρήσεων, που είναι η βάση λειτουργίας του Κράτους. Αντίθετα δίνει την εντύπωση η Κυβέρνηση ότι, το Ελληνικό Κεφάλαιο καταδυναστεύει τον εργαζόμενο και ότι, είναι στις προθέσεις της να τα πάρει από τους πλουσίους και να τα μοιράσει στους φτωχούς, λόγια για αυτιά ανοήτων και ασφαλώς απελπισμένων. Διότι! οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν είναι εις θέση να ελέγχουν την ορθή λειτουργία των επιχειρήσεων δια των οργάνων τους και έτσι υγιείς και προσοδοφόρες επιχειρήσεις δίδονται σε επιχειρηματίες ξένων συμφερόντων, αντί πενιχρού εισοδήματος, έτσι και τα κέρδη των εταιρειών αυτών, που προέρχονται από ελληνικό χρήμα, μεταφέρονται σ’ άλλα Κράτη, χωρίς ουσιαστικό έσοδο για τον Ελληνικό Κορβανά.
Πώς! λοιπόν θα μειωθεί το τεράστιο αυτό έλλειμμα και χρέος του Ελληνικού Κράτους, προερχόμενο από εγκληματικές ενέργειες προηγούμενων Κυβερνήσεων, συμπεραμαρτούσης και της εκάστοτε αντιπολίτευσης, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις; και αυξάνοντας τους φόρους; Κάποτε αυτά θα στερέψουν και τότε τι θα γίνει; Άρα δεν υπάρχει προοπτική οικονομικής πολιτικής, έστω και σκληρή, για να ελπίζει ο Έλλην πολίτης, ελπίδα υπάρχει μόνο γιατί αυτή πεθαίνει τελευταία.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Το άλλο σημείο που ήθελα στο παρόν να επισημάνω από τα λόγια του κ. Πρωθυπουργού είναι: «…δεν πρόκειται ποτέ να παραδώσουμε τον λαό μας στους yes Men αυτών που θέλουν… κ.λπ.». Εδώ, επειδή εννοείτε την εξουσία, δημιουργείται το ερώτημα˙ ποιος σας έδωσε την ιδιοκτησία του Ελληνικού λαού, με την Ιστορία του, τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό του και την θρησκεία του; ώστε εσείς να αποφασίζετε πότε θα παραδώσετε την εξουσία ή όχι; εάν έχετε τέτοια στο πίσω μέρος του μυαλού σας ξεχάστε τα. Επειδή έχουμε Δημοκρατία, ο λαός δεν ανήκει σε κανέναν ηγέτη και καμία πολιτική παράταξη, ο λαός αποφασίζει σύμφωνα με το Σύνταγμα των Ελλήνων, κάθε τέσσερα χρόνια και επιλέγει τον ηγέτη και το κόμμα ή τον συνδυασμό Κομμάτων. Εάν λοιπόν κ. Πρωθυπουργέ διαπιστώσει την τετραετία που διοικήσατε ότι ήσασταν άξιος της εμπιστοσύνης του να είσθε βέβαιος ότι αυτός θα σας ξαναεπιλέξει και δεν αποφασίζετε εσείς για την παραμονή σας στην Εξουσία. Αυτά γράφουν τα μανιφέστα της Δημοκρατικής Διακυβέρνησης.
- Δυστυχώς και αυτή η Κυβέρνηση συναγωνίζεται τις προηγούμενες, σε ανικανότητα ν’ αντιμετωπίσει τα τεράστια εθνικά προβλήματα της χώρας μας που όσο περνά ο χρόνος επιδεινώνονται. Αυτό το έργο βλέπουμε μια ζωή και δεν αλλάζει τίποτε παρά μόνον οι ηθοποιοί και ο τίτλος της ταινίας, διότι απλούστατα το πολιτικό Σύστημα στη χώρα μας δεν αλλάζει νοοτροπία.
- Η κατάσταση από πολιτικής πλευράς είναι τόσο σοβαρή, ώστε πρέπει όλα τα κόμματα της Βουλής ν’ αποφασίσουν ομού, ποιοι βασικοί κανόνες πρέπει να γίνουν σεβαστοί, όσο και αν πιέζονται από τους αγανακτισμένους οπαδούς των. Η προστασία του λόγου ανεξαρτήτως διαφωνιών, η δικαιοσύνη και το παράδειγμα στην εξουσία, η αποφυγή ακραίου διχασμού, ο περιορισμός του «εγώ» και η αντικατάστασή του με το «εμείς», η αποδοχή προτάσεων και η συζήτηση επ’ αυτών για υιοθέτηση ή απόρριψη και η επιβολή του νόμου έναντι όλων ανεξαιρέτως, είναι από τους θεμελιώδεις κανόνες που μπορούν να ενώσουν πραγματικά όλους όσους ανησυχούν για την Πατρίδα, την Δημοκρατία της και την ευημερία του Ελληνικού λαού.
Συμπέρασμα:
- Πρέπει να προσέχει και να καταβάλλει κάθε προσπάθεια η Κυβέρνηση και όλα τα κόμματα την περίοδο αυτή, στην οικονομική μας εξυγίανση, διότι νομοτελειακά αυτή αδυνατίζει την αμυντική θωράκιση της Χώρας και παράλληλα την διεθνή παρουσία μας. Και! Από την άλλη πλευρά δυστυχώς, ενισχύει τις Τουρκικές θέσεις και την αντίστοιχη επιθετικότητα της κακής γείτονος.
- Η Ελπίδα εναπόκειται πλέον στις νέες γενεές των πολιτικών. Αλλοίμονο για την πατρίδα μας εάν και οι επερχόμενες γενεές αυτών, γίνουν παραλήπτες χωρίς Εθνική και Ιστορική μνήμη της Πατρίδος μας για παραδειγματισμό και παρατημένοι από την κριτική νοημοσύνη των.
«Η Αρετή ανήκει στα έργα και όχι στα πολλά λόγια ή μαθήματα» (ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ)
Τ’ ανωτέρω λεχθέντα μετά λύπης μου το επισημαίνω˙ είναι αφ’ ενός μεν μια ξεφτισμένη λαϊκίστικη συμπεριφορά, δεν την πιστεύει
πλέον κανείς νοήμων Έλλην Πολίτης και αφ' ετέρου δε, εάν δεν κάνω λάθος, εύχομαι να κάνω, στο πίσω μέρος του μυαλού του, έχει σκοπό να παραμείνει στην εξουσία, αντί πάσης θυσίας, με τα νύχια και με τα δόντια.
Κρίνοντας τα λόγια του Πρωθυπουργού της χώρας μας και τις ενδόμυχες σκέψεις του περί εξουσίας, παραθέτω παρακάτω τις δικαιολογητικές ή αδικαιολόγητες σκέψεις μου.
ΠΡΩΤΟΝ: Είναι αστείο και θλιβερό στο Ελληνικό γίγνεσθαι πλέον, να λέει μία Κυβέρνηση «θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού και ειδικά των φτωχών, των ανέργων και των ανθρώπων κ.λπ.» χωρίς ποτέ να φανεί έργο. Αυτό ακούγεται εδώ και τριάντα χρόνια απ’ όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, χωρίς ν’ ακολουθούν οι ανάλογες πράξεις. Αυτό γινότανε μέχρι σήμερα, αυτό γίνεται και σήμερα, με την διαφορά ότι σήμερα οι μη ενέργειες είναι διανθισμένες με επιτυχή ψεύδη.
Είναι δυνατόν! να βρείτε δουλειές στους ανέργους, και καίγεστε για τους χαμηλοσυνταξιούχους και φτωχούς:
Όταν! η Κυβέρνηση δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για ν’ ανοίξουν παραγωγικές Ελληνικές Επιχειρήσεις στην χώρα, για να προσλάβουν Έλληνες δι’ εργασίαν; Πετύχατε ακριβώς το αντίθετο και οι υπάρχουσες επιχειρήσεις μετακομίζουν στα όμορα Κράτη, με την όποια συνέπεια έχει αυτό για τους Έλληνες εργαζομένους, που λέτε ότι ενδιαφέρεσθε.
- Όταν! από το 1980 στη χώρα μας κάποιες τότε, επαναστατικές αριστερές κατά βάση Οργανώσεις (Επαναστατική Οργάνωση ΟΚΤΩΒΡΗ 80 κ.ά.), άρχισαν να καίνε διάφορες Ελληνικές Επιχειρήσεις (Μινιόν, Κατράντζος, Κλαουδάτος, Ατενέ, Δαγώνας κ.λπ.) είχαν ως σύνθημα «Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανάγκη των προλεταρίων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και την μιζέρια» και τι επέτυχαν για τα μετέπειτα χρόνια οι επιχειρήσεις αυτές και όχι μόνο ν’ αντικατασταθούν από πολυεθνικές με ξένα προς την Ελλάδα συμφέροντα. Έτσι! τα χρήματα που δανείζεται η χώρα μας να επιστρέφουν και πάλι στους δανειστές, διαμέσου των πολυεθνικών αυτών. Πέραν των επιτοκίων που πληρώνουμε για τα δανεικά.
Όταν! η Κυβέρνηση δεν έχει καμία επιχειρησιακή πολιτική ως προς το «επιχειρείν», πώς θα έχει υγιή έσοδα από κέρδη Ελληνική Επιχειρήσεων, που είναι η βάση λειτουργίας του Κράτους. Αντίθετα δίνει την εντύπωση η Κυβέρνηση ότι, το Ελληνικό Κεφάλαιο καταδυναστεύει τον εργαζόμενο και ότι, είναι στις προθέσεις της να τα πάρει από τους πλουσίους και να τα μοιράσει στους φτωχούς, λόγια για αυτιά ανοήτων και ασφαλώς απελπισμένων. Διότι! οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν είναι εις θέση να ελέγχουν την ορθή λειτουργία των επιχειρήσεων δια των οργάνων τους και έτσι υγιείς και προσοδοφόρες επιχειρήσεις δίδονται σε επιχειρηματίες ξένων συμφερόντων, αντί πενιχρού εισοδήματος, έτσι και τα κέρδη των εταιρειών αυτών, που προέρχονται από ελληνικό χρήμα, μεταφέρονται σ’ άλλα Κράτη, χωρίς ουσιαστικό έσοδο για τον Ελληνικό Κορβανά.
Πώς! λοιπόν θα μειωθεί το τεράστιο αυτό έλλειμμα και χρέος του Ελληνικού Κράτους, προερχόμενο από εγκληματικές ενέργειες προηγούμενων Κυβερνήσεων, συμπεραμαρτούσης και της εκάστοτε αντιπολίτευσης, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις; και αυξάνοντας τους φόρους; Κάποτε αυτά θα στερέψουν και τότε τι θα γίνει; Άρα δεν υπάρχει προοπτική οικονομικής πολιτικής, έστω και σκληρή, για να ελπίζει ο Έλλην πολίτης, ελπίδα υπάρχει μόνο γιατί αυτή πεθαίνει τελευταία.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Το άλλο σημείο που ήθελα στο παρόν να επισημάνω από τα λόγια του κ. Πρωθυπουργού είναι: «…δεν πρόκειται ποτέ να παραδώσουμε τον λαό μας στους yes Men αυτών που θέλουν… κ.λπ.». Εδώ, επειδή εννοείτε την εξουσία, δημιουργείται το ερώτημα˙ ποιος σας έδωσε την ιδιοκτησία του Ελληνικού λαού, με την Ιστορία του, τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό του και την θρησκεία του; ώστε εσείς να αποφασίζετε πότε θα παραδώσετε την εξουσία ή όχι; εάν έχετε τέτοια στο πίσω μέρος του μυαλού σας ξεχάστε τα. Επειδή έχουμε Δημοκρατία, ο λαός δεν ανήκει σε κανέναν ηγέτη και καμία πολιτική παράταξη, ο λαός αποφασίζει σύμφωνα με το Σύνταγμα των Ελλήνων, κάθε τέσσερα χρόνια και επιλέγει τον ηγέτη και το κόμμα ή τον συνδυασμό Κομμάτων. Εάν λοιπόν κ. Πρωθυπουργέ διαπιστώσει την τετραετία που διοικήσατε ότι ήσασταν άξιος της εμπιστοσύνης του να είσθε βέβαιος ότι αυτός θα σας ξαναεπιλέξει και δεν αποφασίζετε εσείς για την παραμονή σας στην Εξουσία. Αυτά γράφουν τα μανιφέστα της Δημοκρατικής Διακυβέρνησης.
- Δυστυχώς και αυτή η Κυβέρνηση συναγωνίζεται τις προηγούμενες, σε ανικανότητα ν’ αντιμετωπίσει τα τεράστια εθνικά προβλήματα της χώρας μας που όσο περνά ο χρόνος επιδεινώνονται. Αυτό το έργο βλέπουμε μια ζωή και δεν αλλάζει τίποτε παρά μόνον οι ηθοποιοί και ο τίτλος της ταινίας, διότι απλούστατα το πολιτικό Σύστημα στη χώρα μας δεν αλλάζει νοοτροπία.
- Η κατάσταση από πολιτικής πλευράς είναι τόσο σοβαρή, ώστε πρέπει όλα τα κόμματα της Βουλής ν’ αποφασίσουν ομού, ποιοι βασικοί κανόνες πρέπει να γίνουν σεβαστοί, όσο και αν πιέζονται από τους αγανακτισμένους οπαδούς των. Η προστασία του λόγου ανεξαρτήτως διαφωνιών, η δικαιοσύνη και το παράδειγμα στην εξουσία, η αποφυγή ακραίου διχασμού, ο περιορισμός του «εγώ» και η αντικατάστασή του με το «εμείς», η αποδοχή προτάσεων και η συζήτηση επ’ αυτών για υιοθέτηση ή απόρριψη και η επιβολή του νόμου έναντι όλων ανεξαιρέτως, είναι από τους θεμελιώδεις κανόνες που μπορούν να ενώσουν πραγματικά όλους όσους ανησυχούν για την Πατρίδα, την Δημοκρατία της και την ευημερία του Ελληνικού λαού.
Συμπέρασμα:
- Πρέπει να προσέχει και να καταβάλλει κάθε προσπάθεια η Κυβέρνηση και όλα τα κόμματα την περίοδο αυτή, στην οικονομική μας εξυγίανση, διότι νομοτελειακά αυτή αδυνατίζει την αμυντική θωράκιση της Χώρας και παράλληλα την διεθνή παρουσία μας. Και! Από την άλλη πλευρά δυστυχώς, ενισχύει τις Τουρκικές θέσεις και την αντίστοιχη επιθετικότητα της κακής γείτονος.
- Η Ελπίδα εναπόκειται πλέον στις νέες γενεές των πολιτικών. Αλλοίμονο για την πατρίδα μας εάν και οι επερχόμενες γενεές αυτών, γίνουν παραλήπτες χωρίς Εθνική και Ιστορική μνήμη της Πατρίδος μας για παραδειγματισμό και παρατημένοι από την κριτική νοημοσύνη των.
«Η Αρετή ανήκει στα έργα και όχι στα πολλά λόγια ή μαθήματα» (ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου