Γράφει ο
Γεώργιος Χαροκόπος
Γεώργιος Χαροκόπος
ΚΙΚΕΡΩΝ
Η ιστορία είναι στενά συνδεδεμένη με την πολιτική, από την οποία αντλεί τα σοβαρότερα από τα θέματά της, τα οποία ο ιστορικός καταγράφει, αναλύει και σχολιάζει. Έτσι, είτε το θελει είτε δεν το επιθυμεί, εμπλέκεται στην πολιτική. Το Κυπριακό κατέληξε στη σημερινή κρίσιμη εμπλοκή, εξαιτίας των ασυγχώρητων λαθών που είχαν διαπραχθεί από την βρετανική, κυπριακή και ελληνική πλευρά.
Το βασικό σφάλμα υπήρξε ότι αντί ευθύς εξαρχής να προσπαθήσει η Ελλάδα και η Κύπρος να κατευνάσουν το άδικο «βρετανικό πείσμα», το πυροδότησαν, με αποτέλεσμα να το καταστήσουν πιό σκληρό και ανυποχώρητο.
Η απόρριψη του σχεδίου του βρετανικού συντάγματος του στρατάρχη Χάρτινγκ το 1954 από τον Αρχιεπίσκοπο -τότε-Μακάριο, υπήρξε από τα μοιραία λάθη. Αν είχε γίνει αποδεκτό, όχι μόνον η αυτοδιάθεση αλλά και η ένωση θα είχε, κατά πάσα πιθανότητα πραγματοποιηθεί μέχρι το τέλος του περασμένου αιώνα.
«Αττίλας» και ευθύνες.
Η παράνομη εισβολή του «Αττίλα» στις 20 Ιουλίου 1974 ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο της ανατροπής του Προέδρου Μακαρίου από το Δικτάτορα Ιωαννίδη, αλλά μιάς ευρύτερης συνωμοσίας κατά του Ελληνισμού γενικότερα. Ο Δικτάτορας – ανόητος και φιλόδοξος – είχεν αδράξει την ευκαιρία κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Νοέμβριο του 1973 και άρπαξε την εξουσία από τον αρχηγό του πραξικοπήματος της 21ης Απριλιου του 1967 και Πρόεδρο τότε της «Δημοκρατίας» Γεώργιο Παπαδόπουλο.
Ο τελευταίος, όπως γνωρίζουμε καλά από βρετανική πηγή (είχε περιέλθει στα χέρια μας έγγραφο - ντοκουμέντο) δεν ήθελε με κανένα τρόπο να αναμιχθεί «η χούντα» στο Κυπριακό. Ο Ιωαννίδης, όμως και ο Πρωθυπουργός του Ανδρουτσόπουλος, συνδέονταν ο πρώτος με το Ισραήλ και τη Μοσάντ και ο δεύτερος με τις ΗΠΑ και τον Υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ, γνωστό μισέλληνα. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Νίξον, βρισκόταν τότε κάτω από την κατηγορία για το περίφημο «Γουότεργκέιτ», για το οποίο αναγκάστηκε να παραιτηθεί τον Αύγουστο του 1974, αλλιώς θα παραπεμπόταν σε δίκη από το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Συνεπώς η εξουσία κατά τον Ιούλιο του 1974 ήταν ουσιαστικά στα χέρια του κ. Κίσινγκερ. Η κρίση στις σχέσεις Μακάριου-Ιωαννίδη είχε ξεσπάσει δύο-τρεις μήνες νωρίτερα. Οι συνωμότες έδρασαν με τους μυστικούς πράκτορες βάσει αριστοτεχνικού σχεδίου. Υπόσχονταν στον ανόητο δικτάτορα ότι, αν ανέτρεπε τον Μακάριο δεν θα υπήρχε εμπόδιο για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, πληροφορούσαν τον Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για τις προθέσεις του Ιωαννίδη και τον πρότρεπαν να εκδιώξει από την Κύπρο ορισμένους ανώτερους Έλληνες αξιωματικούς της ΕΛΔΥΚ με την κατηγορία ότι ήσαν όργανα του Ιωαννίδη και ετοιμάζονταν να τον εξοντώσουν. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε. Θα υπενθυμίσουμε όμως ότι όταν ο Μακάριος διασώθηκε και φυγαδεύτηκε από τους Βρετανούς, που είχαν πληροφορηθεί τα τεκταινόμενα, άρχισε η εισβολή στην Κύπρο και κατέρρευσε η δικτατορία, ο ανόητος Ιωαννίδης ακούστηκε να λέει προς τους στενούς συνεργάτες του: «Μας πρόδωσαν, μας πρόδωσαν τριπλά!...».
Ο εμφύλιος πόλεμος, που ανάμεναν οι οργανωτές της μεγάλης συνομωσίας να εκσπάσει, αποφεύχθηκε, χάρις στην ταχεία άφιξη του αυτοεξόριστου στο Παρίσι Κωνσταντίνου Καραμανλή, που η μεγάλη πλειοψηφία του λαού τον ανέμενε σα σωτήρα. Στάθηκε αντάξιος των περιστάσεων! Χάρη δε και στη συναίσθηση των υπολειμμάτων της χούντας των ευθυνών των, η κατάσταση σταθεροποιήθηκε. Και η Ελλάδα δεν διαλύθηκε, όπως ανέμεναν οι εχθροί της...
Απάτη και δόλος
Ο «Αττίλας», όμως, κατόρθωσε με την απάτη και το δόλο, εκμεταλλευόμενος τρεις φορές προς οφελός του τις τρεις ανακωχές που υπέγραψε μέσα σ’ ένα 15ήμερο και τις παραβίαζε την επομένη, αγνοώντας το Συμβούλιο Ασφαλίας του ΟΗΕ, να απωθήσει τους Ελληνοκύπριους αμυνόμενος και να καταλάβει το 1/3 και πλέον του εδάφους της Κύπρου.
Η Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, που είχε σχηματισθεί στην Αθήνα υπό τον «εθνάρχη» πλέον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δεν είχε καταστεί δυνατό να αντιδράσει, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε στη Γενεύη ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Μαύρος. Η τουρκική δολιότητα είχε θριαμβεύσει πάλι. Τα τετελεσμένα δεν ήταν δυνατό να ανατραπούν χωρίς την κήρυξη πολέμου κατά της Τουρκίας, που εκείνη την περίοδο, με την αποδιοργάνωση και τη σύγχυση που υπήρχε στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, θα οδηγούσε σε συμφορά.
Στη σύγχυση αυτή είχε συμβάλει αποτελεσματικά και ο «μεσολαβητής» μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, απεσταλμένος του κ. Κίσινγκερ, κ.Σίσκο!...
Όλοι τώρα περίμεναν ότι ο «Αττίλας» που κατευθυνόταν από τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, Μπουλέντ Ετσεβίτ, θα τηρούσε την υπόσχεση που είχε δώσει όταν εισέβαλε στην Κύπρο. Ότι, δηλαδή, θα αποκαθιστούσε τη συνταγματική τάξη, που είχε διαταραχθει από τη επέμβαση τη χούντας του Ιωαννίδη και θα αποχωρούσε από τη νήσο. Πότε, όμως, μέχρι σήμερα, στην ιστορία τους, οι Τούρκοι τήρησαν τις υποσχέσεις των?
ΠΑΚ – ΠΑΣΟΚ – 17 Νοέμβρη.
Στο μεταξύ, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και οι ΗΠΑ είχαν λάβει αποφάσεις. Το Σ.Α. διάτασσε, μεταξύ άλλων, την Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα εισβολής από την Κύπρο. Και οι ΗΠΑ είχαν επιβάλει «εμπάργκο» στην αποστολή όπλων στην Τουρκία, επειδή όπλα των ΗΠΑ είχαν χρησιμοποιηθεί στην εισβολή... Η κατάσταση , όμως, κατευθυνόταν από αόρατες δυνάμεις και δεν επρόκειτο ν’ αλλάξει, ακόμα κι’ όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, στο οποίο όμως επανήλθε και πάλι αργότερα, αφού η απόσυρση δεν έφερε τα προσδοκόμενα αποτελέσματα. Και στην πολιτική σκηνή στην Ελλάδα είχαν εμφανιστεί νέοι παράγοντες.
Το Πανελλήνιο Αντιστασιακό κίνημα κατά της χούντας το ΠΑΟΚ, μεταλλάχθηκε σε πολιτικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, με αρχηγό τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η σφοδρή αντιαμερικανική πολιτική που άσκησε και τα εμπρηστικά συναισθήματα κατά των Αμερικανών έστρεψαν τις ΗΠΑ προς την Τουρκία και όλες οι Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα διαλύθηκαν συν τω χρόνω. Η Τουρκία αξιοποίησε δεόντως το αντιαμερικανικό μένος του ΠΑΣΟΚ και της άκρας Αριστεράς στην Ελλάδα και αποκόμισε σημαντικά οφέλη, γιατί, εκτός των άλλων (εξοπλισμού της κ.λ.π) εξασφάλισε την ανοχή των ΗΠΑ στις επιδιώξεις της Άγκυρας στην Κύπρο και αλλαχού...Στο θέμα αυτό συνέβαλε καταλυτικά και η τρομοκρατική και δολοφονική οργάνωση της 17 νοέμβρη, η οποία, εκτός των άλλων, ζημίωσε τα εθνικά μας συμφέροντα και την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό με όλα τα επακόλουθα. Και δυστυχώς, η οργάνωση αυτή είχεν ιδρυθεί από ακραία στελέχη του ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, χωρίς ο ίδιος να έχει καμμία απολύτως σχέση ή γνώση σχετικά με την ύπαρξή της.
ΕΟΚ και ΝΑΤΟ
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε οδηγηθεί στο μανιώδη αντιαμερικανισμό του από την πικρία που είχεν αισθανθεί για την συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι στον πατέρα του αείμνηστο μεγαλο Έλληνα πολιτικό Γεώργιο Παπανδρέου και την Κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου του 1963. Κι΄ ακόμη γιά την ανοχή τους αργότερα έναντι της Δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 των συνταγματαρχών.
Με την πάροδο, όμως, του χρόνου, μετά την πτώση της δικτατορίας, ο αντιαμερικανισμός του άρχισε να υποχωρεί βαθμιαία για να μηδενιστεί σχεδόν μετά τη θριαμβευτική άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τέλη Οκτωβρίου 1981.
Ευτυχώς που ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε κατορθώσει να έχει γίνει έως τότε μέλος της ΕΟΚ η Ελλάδα. Γιατί, όπως είναι γνωστό, τα πλέον δημαγωγικά συνθήματα του ΠΑΣΟΚ ήταν, από την ίδρυσή του, «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Η μεγάλη στροφή
Η πολιτική στροφή στα εξωτερικά θέματα από το ΠΑΣΟΚ, κατά 180 μοίρες, μετά την άνοδό του στην εξουσία, κατέληξε στο σημαντικό γεγονός της εισόδου της Ελλάδος στην ΟΝΕ, που, αν γινόταν με τη λήψη των μέτρων που επιβαλλόταν να ληφθούν προκαταβολικά για τη συγκράτηση των τιμών, η χώρα θα είχε αποφύγει την κρίση που ξέσπασε αργότερα και οδήγησε στην από το 2010 μέχρι σήμερα κατάσταση. Ο αντιαμερικανισμός θα είχε κάνει φτερά, αλλά πολύ αργά για να αντιμετωπιστούν οι τραγικές συνέπειες που είχε γιά την Κύπρο και τη Ελλάδα. Η Τουρκία όχι μόνον δεν είχε συμμορφωθεί, με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο. Αλλά με την ανοχή των ΗΠΑ, είχαν τεθεί στο περιθώριο. Και η Τουρκία προωθούσε τις βλέψεις και επιδιώξεις της γιά το ΑΙγαίο. Αντί οι κυβερνήσεις Ανδρέα Παπανδρέου και Σημίτη να προσφύγουν και πάλι στον ΟΗΕ γιά το θέμα, αλλά και για τις συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας από την τουρκική αεροπορία, ακολουθούσαν πολιτική «στρουθοκαμήλου» και αδράνειας. Ακόμη και όταν διαπιστωνόταν ότι τα «ζειμπέκικα» του υπουργού Εξωτερικών κ. Γεωργίου Παπανδρέου, ενώπιον του Τούρκου ομολόγου του κ. Τζεμ δεν συγκινούσαν το στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας, που συνέχιζε το «χαβά» του!...
Βέβαια, ο κ. Γ. Παπανδρέου πήρε τα συγχαρητήρια της «Χουριέτ» γιά τη θεωρία του περί αυτοπροσδιορισμού των μειονοτήτων. Δε νομίζουμε, όμως, ότι έπρεπε να τα είχεν αποδεχθεί, γιά λόγους εθνικής αξιοπρέπειας. Γιατί η μεγαλύτερη αυτή σε κυκλοφορία τουρκική εφημερίδα είχε δημοσιεύσει την παραμονή της εισβολής του «Αττίλα» στην Κύπρο, ένα «ελληνοφάγο» ποίημα. Στο «αριστούργημα» αυτό της σύγχρονης τουρκικής φιλολογίας, που έχει τον τίτλο Κιν=Μίσος, εμείς οι έλληνες χαρακτηριζόμαστε «πρόστυχοι» και «σκυλιά», που πρέπει να μας σκοτώσουν και να μας τρυπίσουν με τις λόγχες κατά δεκάδες, εκατοντάδες και χιλιάδες και να συντρίψουν τα κεφάλια μας και να τα πετάξουν σε χαράδρες και ποτάμια. Είναι 30 στίχοι απερίγραπτης φρίκης και μίσους!!
Το φύλλο της «Χουριέτ» έχει κατατεθεί στο προεδρείο της Βουλής από τον τότε βουλευτή της Ν.Δ. κ. Ιπποκράτη Σαββούρα.
Αδράνειας και σφαλμάτων συνέχεια
Κατά τη διάσκεψη κορυφής της Ε.Ε. στο Ελσίνκι ο τότε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης έκανε το ιστορικό λάθος να μη συνδέσει την αίτηση της Τουρκίας να καταστεί υποψήφια χώρα γιά είσοδο στην Ε.Ε. με την υποχρέωσή της να αποσύρει από την Κύπρο τις δυνάμεις κατοχής συμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που ίσχυαν ακόμη. Εξάλλου, κατά τη μετέπειτα Διάσκεψη Κορυφής της Ε.Ε. στη Μαδρίτη διέπραξε και δεύτερο πολιτικό και ιστορικό λάθος, αναγνωρίζοντας ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Αντί να καταστήσει σαφές ότι η Τουρκία έχει στο Αιγαίο συμφέροντα που καθορίζονται από τη συνθήκη της Λωζάνης...
Κι’ αν οι Τούρκοι επέμεναν γιατί δεν τους αποστόμωσε με το ερώτημα: Γιατί τότε δεν πολεμήσατε για την απελευθέρωση και του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου το Φθινόπωρο του 1943, όταν σας το ζήτησαν οι Τσώρτσιλ και Ήντεν, προσφέροντάς σας μάλιστα και δύο-τρία νησιά? Οι “φίλοι” μας οι Τούρκοι, που μας είχαν προδώσει το 1941 στον Χίτλερ περίμεναν ακόμη τότε, το 1944, ότι ο τελευταίος θα νικούσε και θα έπαιρναν περισσότερα!...
Στο σπίτι του κρεμασμένου…
Η υπέρ το δέον, φιλοτουρκική πολιτική των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη θα είχε την έγκριση και τα συγχαρητήρια όλων των Ελλήνων αν δεν είχε καταλήξει σε όφελος της Τουρκίας και σε βάρος της Ελλάδας, όπως αποδείχθηκε από την εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος. “Φίλος επιζήμιος, εχθρός αντιλογάται”, λέει ο λαός μας. Το 20% περίπου του τουρκικού πληθυσμού - η μειονότητα – αποκτούν ίσα δικαιώματα με τη συντριπτική ελληνοκυπριακή πλειοψηφία του 80% και εδάφη δυσανάλογα προς εκείνα που τους αναλογούν. Οι εμπνευστές του σχεδίου Ανάν, ισχυρίζονται ότι με αυτό επιτυγχάνεται η επανένωση της νήσου, ενώ στην ουσία διχοτομείται. Η λύση που προτάθηκε και απορρίφθηκε ήδη με το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων δεν είναι λειτουργική και βιώσιμη και εγκυμονεί νέες διαφωνίες και κινδύνους στο εγγύς μέλλον. Μια “Δαμόκλειος Σπάθη” θα επικρεμόταν συνεχώς πάνω από το ελληνοκυπριακό κράτος…και ας μη λησμονούν οι τότε κυβερνώντες ότι είναι υπεύθυνοι γιά την ανατροπή της ισορροπίας αεροπορικών δυνάμεων Ελλάδος – Τουρκίας, λόγω της αμαρτωλής εκείνης προμήθειας των πολεμικών εκείνων αεροπλάνων που αποδείχθηκαν “ιπτάμενα φέρετρα” και χάσαμε τόσους γενναίους αεροπόρους. Καθώς επίσης και την παγκόσμια γελοιοποίηση της χώρας μας στη θλιβερή περίπτωση Οτσαλάν, του Ηγέτη των Κούρδων…
Αυτά όλα τα γράφουμε και τα υπενθυμίζουμε γιατί ο τέως Υπουργός Εξωτερικών και τότε Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου τόλμησε να αμφισβητήσει την ορθότητα των χειρισμών του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή στο Κυπριακό. Πριν και κατά τη διάσκεψη- μάλλον συνάντηση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί – στη Λουκέρνη της Ελβετίας. Γιατί όλα ήταν προαποφασισμένα γιά τρομοκρατική επιβολή στην ελληνοκυπριακή πλευρά – και αποδοχή του λαβυρινθώδους και αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν. Γιά την εξέλιξη αυτή απόλυτα υπεύθυνοι είναι οι κ.κ. Κ. Σημίτης και Γ. Παπανδρέου, που δεν την πρόλαβαν. Ή μπορεί και να την γνώριζαν – ο σύμβουλος του τέως πρωθυπουργού κ. Πανταγιάς την είχε, αν θυμάστε, προδιαγράψει σε γενικές γραμμές στην “Ελευθεροτυπία” – αλλά όπως είχαν χειρισθεί το θέμα, ευθύς εξαρχής δεν τους ήταν δυνατό να την αποτρέψουν.
Οι πιέσεις και η ιστορία…
Έκτοτε η Ελληνική Κύπρος και η Ελλάδα αντιμετώπισαν δύσκολες καταστάσεις. Σε παρόμοια κατάσταση σχεδόν είχε βρεθεί η Ελλάδα πριν από 75 χρόνια. Η Ελλάδα ανέβαινε το Γολγοθά της αγόγγυστα, μόνη, αντιμετωπίζοντας τις νικηφόρες ως τότε χιτλερικές στρατιές για χάρη εκείνων των Συμμάχων, που ευνοούν σήμερα την Τουρκία. Εξαιτίας της στάσης της οποίας ο Χίτλερ κατόρθωσε να παρατείνει το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατά έξι ολόκληρους μήνες, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής Στιούαρτ Αϊνζεστάτ. που είχε συστήσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ μεταπολεμικά. Γι’ αυτό θεωρήσαμε ότι είμασταν υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε τους ύμνους προς την Ελλάδα πριν και μετά το συγκλονιστικό εκείνο έπος του 1940-41, των μεγάλων συμμάχων μας Βρετανών και Αμερικανών και Γάλλων.
Εμείς και οι Βρετανοί
Εμείς νομίζουμε ότι οι φίλοι μας οι Βρετανοί (υπολογίζουμε ότι το 70% των Βρετανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών είναι φίλοι μας σε αντίθεση προς ορισμένους ηγέτες των) αναγνωρίζουν ότι τα περισσότερα λάθη στην τραγική περίπτωση της Κύπρου διέπραξαν εκείνοι και όχι εμείς – Έλληνες και Κύπριοι. Ο διακεκριμένος συγγραφέας τους και ήρωας του πολέμου αξέχαστος Πάτρικ Λη Φέρμορ (Sir Patrick Leigh Fermor), έγραφε, μεταξύ άλλων, στο περιοδικό SPECTATOR, στις 9 Δεκεμβρίου 1955:
«Έχουμε διαπράξει αδικαιολόγητα και σοβαρά λάθη στην όλη τραγική εμπλοκή της Κύπρου και οι Έλληνες, παρά τα σοβαρά σφάλματά των έχουν δίκιο!».
Σε άρθρο μας που δημοιεύθηκε στην εκδιδομένη τότε εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» στις 4 Απριλίου 2000 με τον τίτλο «ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΣΙΝΚΙ» εκθέτουμε τα λάθη που έγιναν από τους τότε Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος, κατά την εκεί διάσκεψη Κορυφής της Ευρωπαικής Ένωσης – Ε.Ε.
Κύπρος και Ελσίνκι
Η νεφελώδης και αόριστη «αναφορά» της Συνόδου των Ηγετών της Ε.Ε. για την Κύπρο θα οδηγήσει μαθηματικά στην ενίσχυση του παράνομου κράτους του Ντενκτάς. Η δήλωση – αναφορά των 15 ότι η ενταξική πορεία της ελεύθερης Κύπρου προς την Ε.Ε. θα συνεχιστεί, ανεξάρτητα από την επίλυση ή όχι του Κυπριακού, τι σημαίνει και πού οδηγεί; Σε τελευταία ανάλυση ενισχύει τη διχοτομική πολιτική που προσπαθεί να την καταστήσει αναπόφευκτη η Τουρκία, γιατί η Ε.Ε. δεν έθεσε χρονικό όριο για την ενοποίηση της νήσου και δεν ζήτησε την εφαρμογή των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας για την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων.
Η Τουρκία επιζητεί την υποταγή της πλειοψηφίας των Ελλήνων στην τουρκική μειονότητα ή τη διχοτόμηση… Και εν τω μεταξύ, χωρίς αντίδραση από την κυβέρνηση του κ. Σημίτη συνεχίζει την μετααφορά εποίκων…
Καθένας που θα θελήσει να ερμηνεύσει τη νεφελώδη «αναφορά» των 15, συμπεραίνει ότι σκοπεύουν να εντάξουν τελικά την ελεύθερη Κύπρο στην Ε.Ε. όταν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις. Με την κατεχόμενη, όμως, βόρεια Κύπρο τι θα συμβεί εν τω μεταξύ; Τι θα έχει συμβεί κ. Πρωθυππουργέ με το 38% του κυπριακού εδάφους που ήταν και αυτό ελληνικό ακόμη και πριν από τον καιρό του Ελληνικού Δωδεκάθεου; Το νησί της Αφροδίτης ήταν ένα! Δεν το γνωρίζουν οι εταίροι μας της Ε.Ε.; Τι θα έχει απογίνει με το 38% αν δεν έχουν πιεσθεί η Τουρκία και ο Ντενκτάς;
Όλα παραμένουν αδιευκρίνιστα και όλα πιθανά!
Αυτή είναι η ελληνική επιτυχία για την Κύπρο στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι;[1]
Άλλα ερωτήματα
Γιατί δεν ζητήθηκε από τους εταίρους μας να απαιτήσουν από την Τουρκία ή να θέσουν σαν όρο ότι θα πρέπει να εφαρμόσει πρώτα τις Αποφάσεις του ΟΗΕ για να καταστεί υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε.;
Γιατί δεν τέθηκε ενώπιον της Συνόδου το μείζον θέμα των εποίκων; Το θεωρούσε ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης αμελητέο; Γιατί αποσιωπάται το θέμα της ομαδικής χιτλερικής εκτέλεσης Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων, αιχμαλώτων του Αττίλα, που αποκάλυψε ο σκηνοθέτης της Μ. Κακογιάννης;
Η ελληνική αντιπροσωπεία στο Ελσίνκι είχε πολλά διπλωματικά όπλα για να χρησιμοποιήσει για να φέρει σε δύσκολη θέση εκείνους από τους ηγέτες της Ε.Ε., οι οποίοι επεδίωκαν και πέτυχαν να φέρουν την παραβιάζουσα τα διεθνή νόμιμα Τουρκία ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην Ε.Ε. άνευ όρων. Πολλά τα έχομε απαριθμήσει σε άρθρα μας στον «Ελεύθερο».
Και δεν είναι καθόλου τιμητικό ότι δεν έχουμε ακόμη επισύρει την προσοχή των εταίρων μας στην Ε.Ε., καθώς και των ΗΠΑ, ότι η Κύπρος ήταν από την αρχαιότητα ελληνική, ίσως περισσότερο και από την Ελλάδα.
Η Ελληνική διπλωματία έχει πολλά όπλα για το Κυπριακό, αλλά δεν τα χρησιμοποιεί. Και τελευταία έχει τόσο πολύ σαγηνευτεί από το όραμα της νεφελώδους, ακόμη, ελληνοτουρκικής φιλία, ώστε παραβλέπει και τις από καιρού εις καιρόν σημειούμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, που δεν εννοούν να τις σταματήσουν οι στρατοκράτες της Άγκυρας.
Και ότι δεν έχουν επιτρέψει καμιά πρόοδο για την επίλυση του βασικού για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θέματος της Κύπρου.
Εξάλλου, είναι λυπηρό και απογοητευτικό ότι η ελληνική διπλωματία δεν τόλμησε έστω και να ψελλίσει προς τις μεγάλες δυνάμεις ότι λησμονούν εκείνο που έχουν βροντοφωνάξει πολλές ξένες προσωπικότητες: Ότι η Κύπρος ήταν από την αρχαιότητα ελληνική. Όπως π.χ. ο παγκοσμίως γνωστός ήρωας του πολέμου και διακεκριμένος Άγγλος συγγραφέας Patric Leigh Fermor – Λη Φέρμορ[2]:
«… Cyprus was inhabited by Greek minded and civilized people for over 2.000 years before the present inhabitants of Asia Minor strayed from their Mongolian steppes to become the modern Turks…»
(From the London “SPECTATOR” December 9, 1955)
«… Η Κύπρος εκατοικείτο από ελληνικά σκεπτόμενο και πολιτισμένο λαό, πάνω από 2.000 χρόνια, προτού οι σημερινοί κάτοικοι της Μικράς Ασίας ξεκινήσουν την περιπλάνησή τους από τις στέπες της Μογγολίας για να γίνουν οι σύγχρονοι Τούρκοι…»
Οι θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και του Πολιτισμού καταπατούνται από το 1974 στην Κύπρο. Αν ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης υπενθύμιζε όλα τα σχετικά στους πολιτισμένους Ευρωπαίους θα τον πίεζαν να ενδώσει άνευ όρων;
Υ.Γ. Το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του ο κ. Σημίτης φαίνονταν διατεθειμένοι να δεχθούν εκείνο που ο Ελληνισμός της Κύπρου απέρριπτε! Γιατί κανένας δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστέψει ότι το σχετικό άρθρο του συμβούλου του πρωθυπουργού, κ. Πανταγιά, στην «Ελευθεροτυπία» γράφτηκε «εν αγνοία» του κ. Σημίτη!
Η πρόταση του κ. Πανταγιά δεν διαφέρει από τη λύση που επιδιώκουν Άγκυρα και Ντενκτάς…
Ντοκουμέντα από Βρετανία και ΗΠΑΓια την Κυπριακή Τραγωδία
Ο Σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο ήρωας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που επικεφαλής Κρητών ανταρτών απήγαγε από την Κρήτη τον Γερμανό διοικητή των χερσαίων δυνάμεων Κατοχής έγραψε πολλά στο περιοδικό «SPECTATOR» του Λονδίνου, στις 9 και 16 Δεκεμβρίου 1955:
Και μεταξύ άλλων:
«… Οι Κύπριοι ζούσαν στο νησί τους με πλήρη συνείδηση της Ελληνικής Εθνικότητας τους, διέδιδαν τον Ελληνικό πολιτισμό και λατρεύοντες τους Ελληνικούς θεούς, πάνω από χίλια χρόνια προτού οι δικοί μας πρόγονοι αρχίσουν να καταπλέουν για την Αγγλία από τις ακτές της Γιουτλάνδης, του Σλέβινγκ και τις όχθες του Έλμπε και τις δύο χιλιάδες χρόνια από τότε που οι σημερινοί κάτοοικοι της Μικράς Ασίας περιπλανηθούν από τις στέππες της Μογγολίας και γίνουν οι σύγχρονοι Τούρκοι… Ο μακαρίτης Σερ Ρόναλτ Στορρς, που υπήρξε Κυβερνήτης της νήσου σε μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της, έγραψε: «Η Ελληνικότητα της Κύπρου είναι, κατά την γνώμη μου αδιαφιλονίκητη. Και ένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι Κύπριοι μιλούν ελληνικά, σκέπτονται ελληνικά και αισθάνονται ελληνικά». Το 1897 ο Γκλάστον έγραφε για την «ικανοποίηση που θα αισθανόμουν εάν πρι το τέλος της μακροχρόνιας ζωής μου έβλεπα τον πληθυσμό αυτής της Ελληνικής νήσου να παραχωρείται με φιλικές διαπραγματεύσεις στο αδελφικό του Βασίλειο της Ελλάδας». Δέκα χρόνια αργότερα ο Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ θεωρούσε πολύ φυσικό το ότι «ο Κυπριακός λαός, που είναι ελληνικής καταγωγής, να αποβλέπει στην ενσωμάτωσή του μ’ αυτό που μπορεί να αποκληθεί μητέρα πατρίδα τους, σαν μια ιδέα που επιδιώκει ένθερμα, διακαώς με αγάπη και αφοσίωση».
Η ιστορία που αγνοείται…
«Πρόθεσή μου είναι να παραχωρήσω στην Ελλάδα την Κύπρο. Αναφορικά με την Τουρκία, δεν έχω καμιά συμπάθεια σε μια χώρα που έχει μετετρέψει την Κύπρο σε έρημο…»
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Λίιντ Τζορτζ προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ
Γούντροου Ουίλσον, Παρίσι – Διάσκεψη Ειρήνης, 13/5/1919
«
…Η Τουρκική μειονότητα ζούσε ειρηνικά με αλληλοκατανόηση με τους
Ελληνοκυπρίους. Ακόμη και όταν οι Τούρκοι στην Τουρκία λεηλάτησαν την
Ελληνική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη, οι
Τουρκοκύπριοι έστειλαν βοήθεια στους εκεί Έλληνες…Γούντροου Ουίλσον, Παρίσι – Διάσκεψη Ειρήνης, 13/5/1919
Η τουρκία παραιτήθηκε από όλα της τα δικαιώματά της επί της Κύπρου με την Συνθήκη της Λωζάννης. Το γεγονός ότι είχαν την Κύπρο σκλαβωμένη μερικές εκατοντάδες χρόνια, δεν σημαίνει ότι νομιμοποιείται οποιαδήποτε διεκδίκηση αν οι Βρετανοί της εγκαταλείψουν. Όμως αυτό ακριβώς είπαν οι Τούρκοι (διεκδίκησαν) στη ν (Τριμερή) Διάσκεψη του Λονδίνου, στην οποία τους προσκάλεσαν οι Βρετανοί στην προσπάθειά τους «διαίρει και βασίλευε» για να κρατήσουν τη νήσο.
Με την ίδια λογική θα έπρεπε να διεκδικήσουν και να τους δοθεί όλη η Νοτιοανατολική Ευρώπη, μέχρι τις πύλες της Βιέννης…»
Σέντρικ Φόστερ
(Ραδιοφωνική ομιλία από το Μ.Β.S. των ΗΠΑ – 5 Δεκεμβρίου 1955)
(Ραδιοφωνική ομιλία από το Μ.Β.S. των ΗΠΑ – 5 Δεκεμβρίου 1955)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου