Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ", η OLAF (The European Anti-Fraud Office) - Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης, εξετάζει κατά πόσο οι τοπικοί συνεργάτες των Ελλήνων ευρωβουλευτών εργάζονται πραγματικά σε κοινοβουλευτικά καθήκοντα, μετά την καταγγελία κατά του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Μανώλη Κεφαλογιάννη ότι εισέπραττε το 60% του μισθού συνεργάτιδάς του.
Μάλιστα στη δημοσίευση αναφέρεται ότι η αρμόδια υπηρεσία του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποφάσισε να «παγώσει» όλες τις πληρωμές προς τους τοπικούς συνεργάτες (local assistants) των Ελλήνων ευρωβουλευτών, επειδή ερευνά κατά πόσο οι τελευταίοι απασχολούν ...«μαϊμού» συνεργάτες!
Η
είδηση δεν αποτελεί έκπληξη και μάλιστα η "κοινωνία αξιών" πολλάκις έχει
αναφερθεί δημόσια, καταγγέλοντας την κάκιστη αυτή πρακτική των
ευρωβουλευτών.
Βεβαια αυτό δεν είναι Ελληνική πρωτοτυπία, αφού συμβαίνει και από πολλούς άλλους ευρωβουλευτές άλλων χωρών, αλλά είναι χαρακτηριστικό δείγμα του πως ενασκούν στη συντριπτική πλειονότητα τους τα καλοπληρωμένα καθήκοντά τους, αυτοί που στέλνουμε τόσο επιπόλαια στο ευρωκοινοβούλιο.
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ότι οι περισσότεροι ευρωβουλευτές αναθέτουν καθήκοντα βοηθών, συμβούλων και γραμματέων σε συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα, ενίοτε και σε ερωτικούς συντρόφους τους, χωρίς αυτοί να έχουν τα αναγκαία προσόντα για αυτή τη δουλειά. Επίσης όπως και στη περίπτωση του κ. Κεφαλογιάννη, υπάρχουν καταγγελίες ότι παρακρατούν και μεγάλο μέρος του μισθού τους, για την χάρη που τους έκαναν να ζουν και να εργάζονται στις Βρυξέλλες αμειβόμενοι πλουσιοπάροχα.
Επίσης είναι πολύ συνηθισμένο (έχουμε επίσης αναφερθεί και σ’ αυτό), να χρησιμοποιούν τις γραμματείς τους από το ευρωκοινοβούλιο, για να δουλεύουν στα πολιτικά/κομματικά τους γραφεία στην Ελλάδα.
Τα κρούσματα διαφθοράς στην ΕΕ είναι πολλά και γι αυτό δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη υπηρεσία (OLAF).
Ακόμη χειρότερα, όπως είναι γνωστό, το 2006-2008 είχε ξεσπάσει μεγάλο σκάνδαλο στην ΕΕ, όταν αποκαλύφθηκε ότι πολλοί ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες εκμεταλλευόντουσαν τον θεσμό των “stagiaires”, προσλαμβάνοντας νέους ευκαιριακά με κριτήρια την καλλιμορφία τους, εκμεταλλευόμενοι την ισχύ της θέσης τους και επιδιώκοντας ανταλλάγματα που θα ικανοποιούσαν τις καταπιεσμένες τους γενετήσιες ορμές.
Τα γεγονότα αυτά είναι πολύ σοβαρά και δεν τιμούν τον πολιτισμένο κόσμο της ΕΕ και των χωρών που ανέχονται τα κρούσματα αυτά.
Ο μηχανισμός θεσμικής αντιμετώπισης υπάρχει και επαφίεται στις χώρες και στα όργανα της ΕΕ να τον αξιοποιήσουν με ακεραιότητα, για να πάψουν τα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα.
Και φυσικά έχουμε ευθύνη όλοι μας για το ποιους στέλνουμε να μας εκπροσωπήσουν στην ΕΕ και με ποια αξιοκρατικά κριτήρια.
Βεβαια αυτό δεν είναι Ελληνική πρωτοτυπία, αφού συμβαίνει και από πολλούς άλλους ευρωβουλευτές άλλων χωρών, αλλά είναι χαρακτηριστικό δείγμα του πως ενασκούν στη συντριπτική πλειονότητα τους τα καλοπληρωμένα καθήκοντά τους, αυτοί που στέλνουμε τόσο επιπόλαια στο ευρωκοινοβούλιο.
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ότι οι περισσότεροι ευρωβουλευτές αναθέτουν καθήκοντα βοηθών, συμβούλων και γραμματέων σε συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα, ενίοτε και σε ερωτικούς συντρόφους τους, χωρίς αυτοί να έχουν τα αναγκαία προσόντα για αυτή τη δουλειά. Επίσης όπως και στη περίπτωση του κ. Κεφαλογιάννη, υπάρχουν καταγγελίες ότι παρακρατούν και μεγάλο μέρος του μισθού τους, για την χάρη που τους έκαναν να ζουν και να εργάζονται στις Βρυξέλλες αμειβόμενοι πλουσιοπάροχα.
Επίσης είναι πολύ συνηθισμένο (έχουμε επίσης αναφερθεί και σ’ αυτό), να χρησιμοποιούν τις γραμματείς τους από το ευρωκοινοβούλιο, για να δουλεύουν στα πολιτικά/κομματικά τους γραφεία στην Ελλάδα.
Τα κρούσματα διαφθοράς στην ΕΕ είναι πολλά και γι αυτό δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη υπηρεσία (OLAF).
Ακόμη χειρότερα, όπως είναι γνωστό, το 2006-2008 είχε ξεσπάσει μεγάλο σκάνδαλο στην ΕΕ, όταν αποκαλύφθηκε ότι πολλοί ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες εκμεταλλευόντουσαν τον θεσμό των “stagiaires”, προσλαμβάνοντας νέους ευκαιριακά με κριτήρια την καλλιμορφία τους, εκμεταλλευόμενοι την ισχύ της θέσης τους και επιδιώκοντας ανταλλάγματα που θα ικανοποιούσαν τις καταπιεσμένες τους γενετήσιες ορμές.
Τα γεγονότα αυτά είναι πολύ σοβαρά και δεν τιμούν τον πολιτισμένο κόσμο της ΕΕ και των χωρών που ανέχονται τα κρούσματα αυτά.
Ο μηχανισμός θεσμικής αντιμετώπισης υπάρχει και επαφίεται στις χώρες και στα όργανα της ΕΕ να τον αξιοποιήσουν με ακεραιότητα, για να πάψουν τα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα.
Και φυσικά έχουμε ευθύνη όλοι μας για το ποιους στέλνουμε να μας εκπροσωπήσουν στην ΕΕ και με ποια αξιοκρατικά κριτήρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου