Θυμάμαι ότι τη δεκαετία του 1990, αποδελτιώνοντας τον τουρκικό Τύπο σε διπλωματική Αρχή της πατρίδας μας όπου υπηρετούσα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένα γεγονός, ένα διπλωματικό επεισόδιο που είχε συμβεί μεταξύ Συρίας και Τουρκίας. Δύο υπουργοί της τουρκικής κυβέρνησης –ένας ήταν ο υπουργός Γεωργίας– έκαναν επίσημη επίσκεψη στη Δαμασκό. Σε κάποια στιγμή τους έβαλαν να καθίσουν σε δυο πολυθρόνες με φόντο ένα πορτρέτο του τότε προέδρου της Συρίας, Χαφέζ αλ Άσαντ. Όταν πήγαν να τους φωτογραφίσουν, σηκώθηκαν όρθιοι και αρνήθηκαν να φωτογραφηθούν κάτω από τη φωτογραφία του, γιατί θα έδιναν λάθος μηνύματα στον τουρκικό λαό και τη διεθνή κοινότητα, αφού με την πράξη τους αυτή θα ήταν σαν να συναινούσαν με τη φιλοκουρδική πολιτική του Άσαντ και συγκεκριμένα με τη στήριξη που παρείχε στο PKK, φιλοξενώντας στη Δαμασκό τον αρχηγό του Αμπντουλάχ Οτζαλάν.
Μερικά χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2010, ο υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν, δεχόμενος στο γραφείο του τον πρέσβη της Τουρκίας στο Τελ Αβίβ Ογούζ Τσελικόλ, σε εθιμοτυπική επίσκεψη στον νεοδιορισθέντα υφυπουργό, τον έβαλε να καθίσει σε μια πολυθρόνα χαμηλότερη από τη δική του, δεν έβαλε στο τραπέζι τη σημαία της Τουρκίας και δεν έκανε την καθιερωμένη χειραψία με τον επίσημο επισκέπτη του. Ο Αγιαλόν, μπροστά στους δημοσιογράφους που απαθανάτισαν την επίσκεψη και πήραν φωτογραφικά πλάνα, καλωσορίζοντας τον Τούρκο πρέσβη, του εξέφρασε τη δυσαρέσκεια της κυβέρνησής του για την τηλεοπτική σειρά «Η κοιλάδα των λύκων» («Kurtlar Vadisi»), η οποία σπέρνει το σπόρο του αντισημιτισμού στην τουρκική κοινωνία. Ο Τσελικόλ είπε ότι δεν είδε την τηλεοπτική σειρά και τόνισε ότι δεν υπάρχει αντισημιτισμός στην Τουρκία.
Ο Αγιαλόν στη συνέχεια στράφηκε προς τους δημοσιογράφους και είπε στα εβραϊκά: «Προσέξτε, εμείς καθόμαστε σε ψηλές καρέκλες κι αυτόν τον βάλαμε σε χαμηλή, ενώ στο τραπέζι είναι μόνο η δική μας σημαία και δεν χαμογελάμε καθόλου».
Ο Τσελικόλ ρώτησε «γιατί υπάρχουν τόσοι δημοσιογράφοι στη συνάντηση;». Ο Αγιαλόν απάντησε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την Τουρκία, γι’ αυτό ήταν παρόντες οι δημοσιογράφοι. Την επόμενη μέρα, όταν ο ισραηλινός Τύπος δημοσίευσε τις φωτογραφίες, ο Τσελικόλ δήλωσε στα τουρκικά ΜΜΕ: «Δύσκολα θα με ξαναδεί στο υπουργείο Εξωτερικών. Όσα είπε, τα είπε στα εβραϊκά και δεν κατάλαβα τι έλεγε. Αν τα έλεγε στα αγγλικά, θα έφευγα εκείνη τη στιγμή από τη συνάντηση».
Το θέμα εξελίχθηκε σε μεγάλο διπλωματικό σκάνδαλο, έγινε μεγάλη φασαρία στον τουρκικό Τύπο και τελικά ο Τσελικόλ ανακλήθηκε στην Άγκυρα στα τέλη Μαρτίου του 2010, και για έναν επιπλέον λόγο, επειδή το Ισραήλ δεν επέτρεψε τη διέλευση τουρκικών φορτηγών που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα.
Την επόμενη χρονιά, στις 14 Ιουνίου 2011, ο αντινομάρχης Τραπεζούντας Αχμέτ Αϊντίν δέχτηκε στο γραφείο την υποπρόξενο του Ισραήλ στην Κωνσταντινούπολη (υπεύθυνη για τις θεωρήσεις εισόδου) Ανάτ Εβγιατάρ και τον υπεύθυνο Ασφαλείας Ρονέν Εϊλάμ και τους έβαλε να καθίσουν σε χαμηλότερες καρέκλες, τους φωτογράφισε, και την επόμενη μέρα δημοσίευσε τις φωτογραφίες δηλώνοντας ότι αυτό το έκανε στα πλαίσια της αμοιβαιότητας, για την προσβολή που είχαν κάνει στον πρέσβη Τσελικόλ.
Τα γράφω αυτά για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας ότι στην εξωτερική πολιτική όλα έχουν σημασία –ακόμα και το πότε και γιατί γελάς–, κάτι που σίγουρα δεν το γνωρίζουν οι δικοί μας πολιτικοί και διπλωμάτες, που είναι μονίμως με ένα χαμόγελο να, δίνοντας λανθασμένα μηνύματα σε φίλους και εχθρούς.
Ένα ανάλογο περιστατικό, που αξίζει να αναφερθεί, κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Πέτρος Μολυβιάτης τον Απρίλιο του 2005.
Kατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στην Άγκυρα, ως υπουργός Εξωτερικών, οι Τούρκοι έστειλαν προκλητικά δύο σκάφη της ακτοφυλακής τους στα Ίμια και εξεδίωξαν ελληνικό αλιευτικό από ελληνικά χωρικά ύδατα. Τότε, ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Ναμίκ Ταν υποστήριξε ότι «ελληνικό αλιευτικό σκάφος εισήλθε τις πρωινές ώρες (την Τρίτη) στα τουρκικά χωρικά ύδατα στην περιοχή των Ιμίων (Καρντάκ)», και πρόσθεσε: «Κατόπιν αυτού μετέβη στην περιοχή ακταιωρός και στη συνέχεια κατέφθασε και ελληνική ακταιωρός η οποία δεν αποχώρησε από τα χωρικά μας ύδατα με συνέπεια να παραμείνει στην περιοχή και η τουρκική ακταιωρός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα (Τετάρτη)».
Μέρος του «οπλοστασίου» μια χώρας για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών, είναι η αξιοπιστία, η εθνική αξιοπρέπεια και η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής της πολιτικής.
Θυμάμαι ότι τη δεκαετία του 1990, αποδελτιώνοντας τον τουρκικό Τύπο σε διπλωματική Αρχή της πατρίδας μας όπου υπηρετούσα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένα γεγονός, ένα διπλωματικό επεισόδιο που είχε συμβεί μεταξύ Συρίας και Τουρκίας. Δύο υπουργοί της τουρκικής κυβέρνησης –ένας ήταν ο υπουργός Γεωργίας– έκαναν επίσημη επίσκεψη στη Δαμασκό. Σε κάποια στιγμή τους έβαλαν να καθίσουν σε δυο πολυθρόνες με φόντο ένα πορτρέτο του τότε προέδρου της Συρίας, Χαφέζ αλ Άσαντ. Όταν πήγαν να τους φωτογραφίσουν, σηκώθηκαν όρθιοι και αρνήθηκαν να φωτογραφηθούν κάτω από τη φωτογραφία του, γιατί θα έδιναν λάθος μηνύματα στον τουρκικό λαό και τη διεθνή κοινότητα, αφού με την πράξη τους αυτή θα ήταν σαν να συναινούσαν με τη φιλοκουρδική πολιτική του Άσαντ και συγκεκριμένα με τη στήριξη που παρείχε στο PKK, φιλοξενώντας στη Δαμασκό τον αρχηγό του Αμπντουλάχ Οτζαλάν.
Μερικά χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2010, ο υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν, δεχόμενος στο γραφείο του τον πρέσβη της Τουρκίας στο Τελ Αβίβ Ογούζ Τσελικόλ, σε εθιμοτυπική επίσκεψη στον νεοδιορισθέντα υφυπουργό, τον έβαλε να καθίσει σε μια πολυθρόνα χαμηλότερη από τη δική του, δεν έβαλε στο τραπέζι τη σημαία της Τουρκίας και δεν έκανε την καθιερωμένη χειραψία με τον επίσημο επισκέπτη του. Ο Αγιαλόν, μπροστά στους δημοσιογράφους που απαθανάτισαν την επίσκεψη και πήραν φωτογραφικά πλάνα, καλωσορίζοντας τον Τούρκο πρέσβη, του εξέφρασε τη δυσαρέσκεια της κυβέρνησής του για την τηλεοπτική σειρά «Η κοιλάδα των λύκων» («Kurtlar Vadisi»), η οποία σπέρνει το σπόρο του αντισημιτισμού στην τουρκική κοινωνία. Ο Τσελικόλ είπε ότι δεν είδε την τηλεοπτική σειρά και τόνισε ότι δεν υπάρχει αντισημιτισμός στην Τουρκία.
Ο Αγιαλόν στη συνέχεια στράφηκε προς τους δημοσιογράφους και είπε στα εβραϊκά: «Προσέξτε, εμείς καθόμαστε σε ψηλές καρέκλες κι αυτόν τον βάλαμε σε χαμηλή, ενώ στο τραπέζι είναι μόνο η δική μας σημαία και δεν χαμογελάμε καθόλου».
Ο Τσελικόλ ρώτησε «γιατί υπάρχουν τόσοι δημοσιογράφοι στη συνάντηση;». Ο Αγιαλόν απάντησε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την Τουρκία, γι’ αυτό ήταν παρόντες οι δημοσιογράφοι. Την επόμενη μέρα, όταν ο ισραηλινός Τύπος δημοσίευσε τις φωτογραφίες, ο Τσελικόλ δήλωσε στα τουρκικά ΜΜΕ: «Δύσκολα θα με ξαναδεί στο υπουργείο Εξωτερικών. Όσα είπε, τα είπε στα εβραϊκά και δεν κατάλαβα τι έλεγε. Αν τα έλεγε στα αγγλικά, θα έφευγα εκείνη τη στιγμή από τη συνάντηση».
Το θέμα εξελίχθηκε σε μεγάλο διπλωματικό σκάνδαλο, έγινε μεγάλη φασαρία στον τουρκικό Τύπο και τελικά ο Τσελικόλ ανακλήθηκε στην Άγκυρα στα τέλη Μαρτίου του 2010, και για έναν επιπλέον λόγο, επειδή το Ισραήλ δεν επέτρεψε τη διέλευση τουρκικών φορτηγών που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα.
Την επόμενη χρονιά, στις 14 Ιουνίου 2011, ο αντινομάρχης Τραπεζούντας Αχμέτ Αϊντίν δέχτηκε στο γραφείο την υποπρόξενο του Ισραήλ στην Κωνσταντινούπολη (υπεύθυνη για τις θεωρήσεις εισόδου) Ανάτ Εβγιατάρ και τον υπεύθυνο Ασφαλείας Ρονέν Εϊλάμ και τους έβαλε να καθίσουν σε χαμηλότερες καρέκλες, τους φωτογράφισε, και την επόμενη μέρα δημοσίευσε τις φωτογραφίες δηλώνοντας ότι αυτό το έκανε στα πλαίσια της αμοιβαιότητας, για την προσβολή που είχαν κάνει στον πρέσβη Τσελικόλ.
Τα γράφω αυτά για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας ότι στην εξωτερική πολιτική όλα έχουν σημασία –ακόμα και το πότε και γιατί γελάς–, κάτι που σίγουρα δεν το γνωρίζουν οι δικοί μας πολιτικοί και διπλωμάτες, που είναι μονίμως με ένα χαμόγελο να, δίνοντας λανθασμένα μηνύματα σε φίλους και εχθρούς.
Ένα ανάλογο περιστατικό, που αξίζει να αναφερθεί, κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Πέτρος Μολυβιάτης τον Απρίλιο του 2005.
Kατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στην Άγκυρα, ως υπουργός Εξωτερικών, οι Τούρκοι έστειλαν προκλητικά δύο σκάφη της ακτοφυλακής τους στα Ίμια και εξεδίωξαν ελληνικό αλιευτικό από ελληνικά χωρικά ύδατα. Τότε, ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Ναμίκ Ταν υποστήριξε ότι «ελληνικό αλιευτικό σκάφος εισήλθε τις πρωινές ώρες (την Τρίτη) στα τουρκικά χωρικά ύδατα στην περιοχή των Ιμίων (Καρντάκ)», και πρόσθεσε: «Κατόπιν αυτού μετέβη στην περιοχή ακταιωρός και στη συνέχεια κατέφθασε και ελληνική ακταιωρός η οποία δεν αποχώρησε από τα χωρικά μας ύδατα με συνέπεια να παραμείνει στην περιοχή και η τουρκική ακταιωρός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα (Τετάρτη)».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου