Παπαπαναγιώτου: Ο μεγάλος ξεπεσμός και οι αϋπνίες

 Ο Πολάκης έχει «φάει» ήδη έναν αρχηγό, τον Α. Τσίπρα, και είναι έτοιμος να «φάει» και τον δεύτερο, τον Στ. Κασσελάκη.

Το 2019 ο μέγας ηγέτης (ο «Μια φορά στα 100 χρόνια») μετέτρεψε σε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του την πρόταση μομφής του Κ. Μητσοτάκη για το ρατσιστικό ξέσπασμα του Π. Πολάκη κατά του Στ. Κιμπουρόπουλου. Τέτοιος ξεπεσμός!

Τώρα ο υποκριτής Στ. Κασσελάκης τηλεφώνησε στη Μ. Συρεγγέλα, για να ζητήσει συγγνώμη για το «φραστικό ατόπημα» του Πολάκη. Δηλαδή; Συγγνώμη ζητάς όταν γίνεται ή λέγεται κάτι «βαρύ». Ο Στ. Κασσελάκης επομένως αναγνωρίζει ότι το «ατόπημα» ήταν «βαρύ», αλλά νομίζει ότι μπορεί να καθαρίσει με μία συγγνώμη, για τον θρασύ μαχαλόμαγκα που επιμένει και μετά τον σάλο; Ποιον νομίζει ότι κοροϊδεύει ο «ευαίσθητος». «δικαιωματιστής» και με «αστικούς τρόπους» Στ. Κασσελάκης, ο οποίος έχει δηλώσει «Καλά κάνω και έχω ψυχή Πολάκη, είμαι τίμιος, μακάρι να είχατε κι εσείς ψυχή Πολάκη». Τέτοιος ξεπεσμός!

Γιατί, όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει αυτή η ασυλία, για έναν θρασύδειλο, άξεστο και τοξικό άνθρωπο; Η απάντηση, λυπάμαι, είναι απλή: Ο πολακισμός είναι συστατικό στοιχείο του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι DNAικό στοιχείο του. Προϋπήρχε του Τσίπρα, που τον υιοθέτησε και θα υπάρχει και μετά τον Κασσελάκη, ο οποίος επίσης τον υιοθέτησε. Οι αρχηγοί έρχονται και παρέρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ-ή όπως αλλιώς θα τον λένε- αλλά ο πολακισμός παραμένει. Είναι η ψυχή αυτού του άτακτου και σκόρπιου καραβανιού, το οποίο με μπροστάρη τον πολακισμό, διανοήθηκε να προκαλέσει εθνικό διχασμό και να καταλύσει τη Δημοκρατία.

Σε όλα τα πολιτικά αίσχη που έχει κάνει διαχρονικά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Πολάκης ήταν και είναι πρωταγωνιστής. Από το αισχρό ψευτοδημοψήφισμα του 2015 και το αδίστακτο κυνήγι των «αντιφρονούντων» στο καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τον «έλεγχο των αρμών της εξουσίας» και τη μεγαλύτερη πολιτική εκτροπή που επιχειρήθηκε στη χώρα στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, που ήταν η σκευωρία Novartis. Και τώρα στην προσπάθεια του απόλυτου εκχυδαϊσμού του δημόσιου βίου. Ενας πρώην κνίτης, μετά ένθερμος υποστηρικτής της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ακολούθως θαυμαστής του δραχμιστή Καζάκη του ΕΠΑΜ, που κατέληξε στο ασκέρι του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια, αυτό το υποκείμενο, με τη διαδρομή του, δεν επεξηγεί με χειρουργική ακρίβεια τι ήταν και πώς δημιουργήθηκε ο «κυβερνητικός» ΣΥΡΙΖΑ; Κι επομένως γιατί έκανε τα ανοσιουργήματα που διέπραξε, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο και τη συμμετοχή της χώρας στο ευρώ, το πολίτευμα, αλλά και την κοινωνική συνοχή.

Ισως υπάρχει όμως και μια λεπτομέρεια η οποία να εξηγεί τον ανεξέλεγκτο και ορατό διά γυμνού οφθαλμού εκνευρισμό του παλιού «συστήματος Τσίπρα», με προεξάρχοντα πάλι τον Πολάκη: Εχουν ανοίξει δύο ζητήματα που πραγματικά καίνε, τα «μαύρα λεφτά» του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, που ανακίνησε ο Στ. Κασσελάκης και η αναψηλάφηση της σκευωρίας της Novartis, η οποία καθίσταται αναγκαία μετά τις αποκαλύψεις για τα 56 εκατ. που μοιράστηκαν ο συνήγορος και οι δύο κουκουλοφόροι μάρτυρες, πάνω στις ψευδείς «καταθέσεις» των οποίων στήθηκε η μεγαλύτερη πολιτική αθλιότητα της Σύγχρονης Ιστορίας. Το ενδεχόμενο να «κελαηδήσουν» οι κουκούλες στερεί τον ύπνο από αρκετούς. Και η στέρηση ύπνου, ως γνωστόν, προκαλεί εκνευρισμό.

Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

https://eleftherostypos.gr/apopseis/o-megalos-xepesmos-kai-oi-aypnies