Η μισή... διαγραφή Πολάκη και οι υπονομευτές

Νίκος Φελέκης

Οι παλινωδίες του αρχηγού του κόμματος τον απομακρύνουν ακόμη περισσότερο από τα στελέχη, τα στηρίγματά του γίνονται όλο και λιγότερα, ενώ ο ίδιος βλέπει παντού υπονομευτές. Τα σχέδιά του να «ξηλώσει» τον Φάμελλο και ο δύσκολος δρόμος για το Συνέδριο που μπορεί να αποτελέσει το κύκνειο άσμα του κόμματος της πάλαι ποτέ Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Με αφορμή τη διαγραφή Πολάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκα τον μύθο «όνος άλας βαστάζων». Σε αυτόν ο Αίσωπος αποφαίνεται «Πολλάκις εν ω τις ευτύχησεν, εν αυτώ και πίπτει». Δηλαδή πολλές φορές αυτό που ήταν εύνοια της τύχης σε έναν άνθρωπο είναι αυτό που φέρνει την πτώση του. Ο Πολάκης διακρίθηκε για την αψάδα του, την αθυροστομία και τον κακοποιητικό λόγο απέναντι στους αντιπάλους του, αλλά και σε κάθε άνθρωπο τον οποίο, για δικούς του λόγους, στοχοποιούσε.

Το τελευταίο επεισόδιο -λεκτική επίθεση σε συνεργάτιδα του Αδωνη Γεωργιάδη- είχε ως αποτέλεσμα την αποπομπή του από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τον Τσίπρα και ο Κασσελάκης απηύδησε με τα καμώματα του «Παυλάρα» και του έδειξε την πόρτα της εξόδου από την Κουμουνδούρου. Το 2023 ο Τσίπρας δεν ολοκλήρωσε τη διαγραφή Πολάκη, του επέτρεψε να είναι στα ψηφοδέλτια, και την πλήρωσε. Τώρα ο Κασσελάκης καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι Τσίπρας και ότι εκτός από βουλευτή θα τον διαγράψει και από κομματικό μέλος. Μάλλον δεν θα το κάνει. Και ο λόγος είναι ο Μητσοτάκης. Ναι, ναι, ο Μητσοτάκης.

Ο Stefanos αντιγράφει τον Κυριάκο. Τι έκανε ο Μητσοτάκης με τον Αυγενάκη; Τον έδιωξε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά δεν τον διέγραψε από τη Ν.Δ. Τι είπε τότε ο Κασσελάκης; «Ο Μητσοτάκης αποφάσισε να αποπέμψει τον Αυγενάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., αλλά τον κρατάει στο κόμμα και δεν του ζητάει καν να παραδώσει την έδρα του. Τον βάζει για λίγο στον πάγκο ώστε να τον επαναφέρει με την πρώτη ευκαιρία».

Τον αγαπώ τον Παύλο

Το ίδιο θα κάνει και ο Κασσελάκης με τον Πολάκη. Αλλωστε ήταν ξεκάθαρος στη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ: «Αισθάνομαι άσχημα για την απόφαση που αναγκάστηκα να πάρω. Ηταν πολύ δύσκολη απόφαση γιατί πραγματικά τον αγαπώ τον Παύλο και έχει κάνει σπουδαία δουλειά». Προσέξτε το ρήμα. Δεν είπε «τον εκτιμώ». «Τον αγαπώ», είπε. Τι καταλαβαίνετε εσείς από αυτό; Εν ευθέτω χρόνω ο Πολάκης θα επανέλθει.

Κλείσιμο

Σωστά. Η συγχώρεση είναι ίδιον της αγάπης. Αλλωστε Stefanos και Παύλος είναι όπως το νύχι με το δέρμα. Θα μου πείτε «μα, στην υπόθεση Αυγενάκη κατηγορούσε, με επίσημη ανακοίνωση της Κουμουνδούρου, τον Μητσοτάκη για μισή δουλειά και θα κάνει το ίδιο». Ακριβώς το ίδιο.

Μάλιστα, ενδέχεται η επιστροφή Πολάκη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει νωρίτερα κι από την επιστροφή Αυγενάκη στη Ν.Δ.

Οι μεταμορφισμοί είναι η altera pars, η άλλη πλευρά, η δευτέρα φύσις του Stefanos. Εξάλλου, αυτό έκανε και στη Γραμματεία της ΚΟΕΣ. Ενώ την Τρίτη είπε στα στελέχη που διαφωνούσαν «αν δεν σας αρέσει να φύγετε», την Παρασκευή δεν συμμετείχε στη διαδικτυακή συνεδρίαση της Γραμματείας, αλλά συνεργάτες του μετέδιδαν ότι όλα έχουν καλώς και πως η άποψη του Stefanos είναι ότι κανείς δεν είναι δόλιος και όλοι θέλουν το καλό του κόμματος.

Την Τρίτη η Γεροβασίλη και οι υπόλοιποι της «ομάδας των οκτώ» μαζί και ο Σωκράτης Φάμελλος ήταν «υπονομευτές» και αν δεν τους αρέσει να πάνε στο ΠΑΣΟΚ, στη Νέα Αριστερά ή όπου αλλού θέλουν, και την Παρασκευή, αν ο Κασσελάκης συμμετείχε στη συνεδρίαση, θα ήταν... ζουζούνια, αφού ο αρχηγός, για να τους δείξει την καλή του διάθεση, θα μπορούσε και να τους τραγουδήσει το «Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ».

Αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά

Αυτός είναι και ο λόγος που υψηλόβαθμα στελέχη της Κουμουνδούρου υποστηρίζουν πως η συμπεριφορά και οι αποφάσεις Κασσελάκη μπορούν να ερμηνευθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια εάν χρησιμοποιηθούν όροι ψυχοπαθολογίας και όχι με βάση τους κλασικούς κανόνες συμπεριφοράς και τα ηγετικά στερεοτυπικά ειωθότα. Την άποψη αυτή φαίνεται να ενστερνίζεται και ο Τσίπρας, ο οποίος, σύμφωνα με συνομιλητές του, όχι μόνο δεν θέλει να έχει καμμία σχέση με τον διάδοχό του, αλλά και νιώθει άβολα με την εμμονή του Stefanos να βλέπει συνεχώς τον Αλέξη πίσω από οποιαδήποτε κριτική τού ασκείται.

Βέβαια, ο Τσίπρας, όσο κι αν επιμένει ο Κασσελάκης, δεν πρόκειται, λένε οι συνομιλητές του Αλέξη, να απαντήσει στις προκλήσεις ή και στις αθλιότητες, όπως αυτή με τα «μαύρα ταμεία». Το κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι όσο ο Τσίπρας αρνείται να γίνει συνομιλητής του Κασσελάκη τόσο ο... Σάουρον (ο «άρχοντας των δαχτυλιδιών» της Κουμουνδούρου, όπως είναι -λόγω της στρατιάς των τρολ- το νέο προσωνύμιο του Stefanos) θα ανακαλύπτει εικόνες από το παρελθόν για να πολεμήσει τη διακυβέρνηση Τσίπρα.

Μέχρι τώρα στην αναδρομική αποκήρυξη των κυβερνητικών πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ είχε σύμμαχο τον Πολάκη. Τώρα μένει μόνος του και γι’ αυτό το πιθανότερο είναι να αναδιπλωθεί επειδή στο συνέδριο οι kasselistas δεν φτάνουν για να τον προστατεύσουν. Ο κίνδυνος της κομματικής μοναξιάς είναι όχι μόνο υπαρκτός, αλλά και αυξημένος, καθώς σημαντικοί σύμμαχοί του, όπως ο Νίκος Παππάς, αλλά και ουδέτεροι, όπως ο Σωκράτης Φάμελλος, αρχίζουν και παίρνουν αποστάσεις από τη «μοναρχική διάθεση» και τις «αυτοκρατορικές συνήθειες» του Κασσελάκη.

Ο Νίκος Παππάς ήταν αυτός που ζήτησε από τον Κασσελάκη να ανακαλέσει τα όσα «απαράδεκτα και διχαστικά» είπε για τους «8» στη Γραμματεία της ΚΟΕΣ. Οπως του είχε ζητήσει να ανακαλέσει, πράγμα που έκανε, και για τα «μαύρα ταμεία».

Εκ των πραγμάτων, μετά και τη διαγραφή Πολάκη, ο ρόλος του Παππά στα εσωτερικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενισχύεται. Μην ξεχνάμε πως οι δύο «πυλώνες» στήριξης του Κασσελάκη για να εκλεγεί αρχηγός ήταν ο Παππάς και ο Πολάκης. Η μία κολόνα κατέρρευσε. Για να μείνει όρθιο το οικοδόμημα θα πρέπει να γίνουν «ενέσεις δομικής ενίσχυσης» της άλλης. Θα είναι ο Παππάς ο αντικαταστάτης του Φάμελλου στην ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας;

Προσώρας άγνωστο, καθώς τη θέση διεκδικεί και η Ρένα Δούρου, η οποία είναι, σύμφωνα με τις φαρμακόγλωσσες της Κουμουνδούρου, η μία από τις «τρεις χάριτες» του Κασσελάκη. Οι άλλες δύο, σύμφωνα πάντα με τις φαρμακόγλωσσες, είναι η Θοδώρα Τσάκρη και η Ράνια Σβίγγου. Σε κάθε περίπτωση, αν όχι πριν το συνέδριο, το αργότερο μέχρι την έναρξη της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως μεταδίδουν πηγές από το περιβάλλον Κασσελάκη, θα έχει άλλο πρόεδρο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του.

Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Κασσελάκης έβλεπε πάντα με μισό μάτι τον Φάμελλο επειδή ορισμένοι -συνεργάτες του και καλοθελητές- του είχαν πει πως σε περίπτωση αποτυχίας στις ευρωεκλογές, ο Σωκράτης, με τις ευλογίες και του Τσίπρα, θα διεκδικούσε, εκτός από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, να γίνει και πρόεδρος στο κόμμα. Περίμενε λοιπόν την ευκαιρία να τον «φάει». Πίστεψε πως η προσχώρηση του Φάμελλου στην ομάδα όσων θέλουν την αναβολή του συνεδρίου, για να μη συμπέσει με την εκλογή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, ήταν η ευκαιρία. Δυστυχώς, για τον Stefanos ήρθε ο Πολάκης και ανέτρεψε ή, επί το ακριβέστερον, μετέθεσε για αργότερα την αντικατάσταση του Φάμελλου.

Πάντως, ο ισχυρισμός ορισμένων, ότι ο Κασσελάκης θέλει να τοποθετήσει επικεφαλής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ κάποιον που με την παρουσία του στη Βουλή να μην ανταγωνίζεται τον ίδιο, μάλλον δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, αφού σε διαφορετική περίπτωση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα προσέθετε επιχειρήματα σε όσους, κακόβουλους, διατείνονται ότι είναι εγωπαθής και μοχθηρός που δεν ανέχεται να λάμπει άλλος δίπλα του.

Ο επιπλέον λόγος (που ο Κασσελάκης στην υπόθεση Πολάκη θα μιμηθεί τον Μητσοτάκη) είναι επειδή τον φοβάται. Φοβάται μη φτιάξει δικό του κόμμα. Και αν ο Πολάκης φτιάξει δικό του κόμμα και του φύγουν και οι εναπομείναντες αριστεροί, οι επονομαζόμενοι και «φρουρά του Τσίπρα», τότε ο Stefanos θα μείνει μόνο με τον Καρανίκα, τον Αντώναρο και τον Πέτρο Παππά. Και μ’ αυτούς δεν κόβεις εισιτήριο για τη Βουλή, αλλά για το... Δελφινάριο. Προσοχή: Τα ανωτέρω δεν είναι δικά μας λόγια, αλλά, εν περιλήψει, όσα μας εξομολογούνται -και με εκφράσεις που εμπίπτουν σε διατάξεις του Ποινικού Κώδικα- βουλευτές και διακεκριμένα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η πιθανότητα να φτιάξει κόμμα ο Πολάκης δεν μπορεί να αποκλειστεί. Οχι μόνο επειδή είναι πολλοί οι «Πολακιστές» της Κουμουνδούρου -σε κάθε περιοχή της Ελλάδας έχει και από έναν πυρήνα οπαδών του ο... Παυλίτο- αλλά και επειδή στην εκλογική περιφέρεια του Πολάκη, τα Χανιά, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές να μην εκλέξει βουλευτή αν το ΠΑΣΟΚ, υπό τη νέα του ηγεσία, ανακάμψει και ξεπεράσει σε δύναμη το κόμμα του κυρίου Κασσελάκη.

Ενα κόμμα πολακιστών θα μπορούσε να πιάσει το όριο του 3% και να εκπροσωπηθεί στη Βουλή. Αλλωστε ζούμε στην εποχή των άκρων. Ο Πολάκης θα μπορούσε λοιπόν να γίνει η Λατινοπούλου ή ο Βελόπουλος της λαϊκίστικης Αριστεράς και να συνεχίσει να ομιλεί στο Κοινοβούλιο, αντί να περιοριστεί σε χειρουργικές επεμβάσεις κύστεων κόκκυγος. Η φράση του Πολάκη «μόνο ο λαός μπορεί να με διαγράψει» είναι, λένε, ενισχυτική της άποψης περί κυοφορίας κόμματος πολακιστών.

Στην κατεύθυνση της οριστικής ρήξης με τον Πολάκη σπρώχνουν και οι αντιφρονούντες (η «ομάδα των 87»), οι οποίοι ακούνε Πολάκη και βγάζουν σπυριά. Υποστηρίζεται -και ορθώς- ότι αν ο Κασσελάκης δεν διαγράψει και από το κόμμα τον Πολάκη, θα έχει κάνει μια τρύπα στο νερό. Εκ των πραγμάτων, ο Πολάκης θα γίνει ο δερβέναγας του κόμματος και η ιστορία θα γυρίσει μπούμερανγκ στον Stefanos, αφού θα εδραιωθεί η πεποίθηση ότι ο ισχυρός στη σχέση των δύο ανδρών είναι ο Παύλος.

Ευκαιρία για τσακωμό

Οσοι γνωρίζουν και μετέχουν στα παρασκήνια της Κουμουνδούρου ήταν, από χρόνου μακρού, πεπεισμένοι ότι και οι δύο άνδρες έψαχναν την ευκαιρία να τσακωθούν. Ο μεν Κασσελάκης επειδή έχει τη γνώμη ότι ο Πολάκης τού διώχνει τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, ο δε Πολάκης επειδή ήξερε ότι ο Stefanos τον έχει προγράψει. Το δυστύχημα για τον Πολάκη είναι ότι διαγράφεται για κακοποιητική συμπεριφορά και όχι για κάποια πολιτική διαφωνία.

«Καλύτερη ευκαιρία και χωρίς να προκληθούν αναταράξεις στο σκάφος δεν θα μπορούσε να βρει ο Κασσελάκης», μας λέει διακεκριμένο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και προσθέτει: «Κανείς δεν μπορεί να πάρει το μέρος του Πολάκη παρά μόνο τα λυσσασμένα τρολ».

Ενδεικτικό της ευθυγράμμισης με τον Κασσελάκη είναι ότι στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ μόνο η Ραλλία Χρηστίδου και ο βουλευτής Αχαΐας Ανδρέας Παναγιωτόπουλος υποστήριξαν την Πολάκη. Η Ραλλία, μάλιστα, αφήνοντας αιχμές για την Αθηνά Λινού, υποστήριξε ότι στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων έπρεπε να στηριχθεί ο Πολάκης και μετά, έξω από τη Βουλή, να δηλωθεί η διαφωνία.

Οι μισοί από τους βουλευτές που μίλησαν άσκησαν κριτική στα πεπραγμένα Κασσελάκη και στις ευθύνες του για το δυσμενές αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, αλλά και για τα «μαύρα ταμεία», με πλέον οξείες άμα και τεκμηριωμένες ομιλίες, όπως μεταδίδεται από την Κουμουνδούρου, αυτές της Ελενας Ακρίτα και του Συμεών Κεδίκογλου.

Σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, οι βουλευτές προσπάθησαν να πείσουν τον Κασσελάκη ότι ο φόβος υπονόμευσής του δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού ειδικά οι βουλευτές θέλουν περισσότερο από κάθε άλλο να πάει καλά το κόμμα επειδή έτσι αυξάνονται οι ελπίδες επανεκλογής τους. Το τι τελικά θα γίνει δεν μπορεί, πάντως, κανείς να το πει με βεβαιότητα. Η πιθανότητα νέας διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και πριν το συνέδριο, είναι ισχυρή. Και μόνο η παραίτηση Κασσελάκη από τον στόχο για ίδρυση προσωπικού κόμματος, των kasselistas, μπορεί να την αποτρέψει.

Οσο ο Stefanos παραμένει προσηλωμένος στη δημιουργία προσωπικού, μικρού και πλήρως ελεγχόμενου από τον ίδιο κόμματος (το οποίο θα μπορούσε να διαδραματίσει και ρόλο κυβερνητικού εταίρου σε περίπτωση αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης) η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναπόφευκτη. Αν, μάλιστα, τα σπάσει οριστικά και με τον Πολάκη, τότε μπορεί να έχουμε και μια επιπλέον διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Και αντί για «χαρωπά τα δυο μου χέρια τραγουδώ», στην Κουμουνδούρου να άδουν, όπως η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, «πώς θα ’θελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά...».

Υστερόγραφο: Επειδή μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον μύθο του Αισώπου και ενδεχομένως μεταξύ αυτών και ο Πολάκης, σπεύδω ευθύς αμέσως να του θυμίσω τον γάιδαρο που ήταν φορτωμένος με αλάτι. Ενας πραματευτής (μικρέμπορος) αγόραζε διάφορα πράγματα, τα μετέφερε με το γαϊδούρι του και τα μεταπουλούσε.

Ετσι, μια φορά βρήκε σε καλή τιμή αλάτι, φόρτωσε μπόλικο στον γάιδαρο και πήγε να το πουλήσει. Καθώς περνούσαν όμως από ένα ρεματάκι, γλίστρησε ο γάιδαρος, έπεσε στο ρέμα και μέχρι να ξανασηκωθεί, πολύ από το αλάτι είχε λιώσει, οπότε το φορτίο ελάφρυνε και ο γάιδαρος βάδιζε ξεκούραστα.

Υστερα το αφεντικό του αγόρασε περισσότερο αλάτι και το φόρτωσε στον γάιδαρο. Ο γάιδαρος είχε μάθει το κόλπο και, όταν πέρασαν ξανά από το ρέμα, έκανε ότι τάχα γλίστρησε και ξανάπεσε στο νερό, οπότε πάλι έλιωσε ένα μέρος από το αλάτι και ελάφρυνε το φορτίο του. Την επόμενη φορά, ο πραματευτής βρήκε σφουγγάρια, τα φόρτωσε στον γάιδαρο και πήγαινε να τα πουλήσει.

Οταν περνούσαν και πάλι από το ρέμα, ο γάιδαρος σκέφτηκε να ξανακάνει το κόλπο του - παρόλο που αυτή τη φορά το φορτίο με τα σφουγγάρια ήταν ελαφρύ. Ξαναγλίστρησε επίτηδες ο γάιδαρος, έπεσε στο νερό, και μέχρι να ξανασηκωθεί τα σφουγγάρια ρούφηξαν νερό και γίνανε βαριά κι ασήκωτα, ενώ πρώτα ήταν ελαφριά...