Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Γιώργος Δελαστίκ: "Έβγαλε την Ελλάδα στο σφυρί ο Γιώργος Παπανδρέου"

O απόλυτος εθνικός εξευτελισμός. Οι εκπρόσωποι των τροϊκανών δυνάμεων κατοχής της πατρίδας μας ανακοινώνουν σε συνέντευξη Τύπου, το απομεσήμερο της Παρασκευής, ότι συμφώνησαν με την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου να προχωρήσει η τελευταία στην ιδιωτικοποίηση όποιας δημόσιας επιχείρησης έχει απομείνει και κυρίως να εκποιήσει δημόσια γη (!), προκειμένου να συγκεντρώσει το τεράστιο ποσό των 50 δις ευρώ σε πέντε χρόνια, ώστε να τα δώσει στις ξένες τράπεζες για να μειωθεί το δημόσιο χρέος. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έχοντας επίγνωση της πολιτικής θύελλας που θα ξεσηκώσει η συμφωνία, την έχει αποκρύψει από τον ελληνικό λαό. Την «καρφώνουν» όμως οι «γκαουλάιτερ» των ξένων δυναστών για να μην της αφήσουν περιθώρια καθυστερήσεων και υπεκφυγών.
Αντιλαμβανόμενος ο πρωθυπουργός ότι κάτι πρέπει να πει για τα μάτια του κόσμου, αλλά και φοβούμενος μήπως η ΕΕ και το ΔΝΤ τού πετάξουν κατάμουτρα τη συμφωνία του μαζί τους για τα 50 δις, ο Γιώργος Παπανδρέου αντιδρά με ταχύτητα... Ραν Ταν Πλαν: Δώδεκα (!) ώρες αργότερα, γύρω στις δύο τα ξημερώματα του Σαββάτου, ώστε να είναι βέβαιος ότι έχουν εγκαταλείψει τα γραφεία του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον –είναι, βλέπετε, και αυτή η ρημάδα η διαφορά ώρας!– και οι τελευταίοι πολιτικοί υπάλληλοι, ο πρωθυπουργός δίνει εντολή στον κυβερνητικό εκπρόσωπο να κάνει μια «σκληρή» δήλωση, την οποία θα μάθουν οι Έλληνες το... βράδυ του Σαββάτου από την τηλεόραση ή από τις εφημερίδες της Κυριακής!

«Το αθλιέστερον προτεκτοράτον»
Πέρα από τις αξιοθρήνητες προπαγανδιστικές παραστάσεις της κυβέρνησης, η πολιτική ουσία της υπόθεσης είναι πως ουδέποτε εδώ και μισό αιώνα, μετά τη δεκαετία της αμερικανοκρατίας του 1950, η Ελλάδα είχε βρεθεί σε τέτοια κατάσταση διεθνούς διασυρμού και εθνικής υποτέλειας όσο σήμερα, με την πλήρη συνενοχή και συνεργασία της κυβέρνησης Παπανδρέου με τους ξένους επικυρίαρχους. Η περιβόητη ρήση «η Ελλάς κατήντησεν το αθλιέστερον προτεκτοράτον» αποτυπώνει δυστυχώς και τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα.
Το ζήτημα δεν είναι το θράσος των υπαλλήλων της ΕΕ και του ΔΝΤ που κουνούν το δάχτυλο στην κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά η στάση της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα, που τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι μπορούν να μιλούν και να συμπεριφέρονται έτσι.
Είναι αποκαλυπτικό και εξευτελιστικό ταυτόχρονα ότι ο υπάλληλος της ΕΕ Σερβάας Ντερούζ, σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα την Κυριακή, απαίτησε... πειθαρχία των Ελλήνων υπουργών στα συμφωνημένα!
«Δεν υπάρχει καμιά δυστοκία στο βαθμό που ο εκάστοτε υπουργός σέβεται το πρόγραμμα. Όλοι στην κυβέρνηση πρέπει να συμμορφώνονται και να εκτελούν το πρόγραμμα!» διακήρυξε δημοσίως ο υπάλληλος της ΕΕ δίκην αποικιακού κυβερνήτη.

Ο Αντώνης Σαμαράς αντιστέκεται
Δεν υπάρχει πλέον κανένας Έλληνας που να ελπίζει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει τη διάθεση να προβάλει αντίσταση σε οποιαδήποτε εντολή της ΕΕ και του ΔΝΤ που αφορά τον οικονομικό εξανδραποδισμό των Ελλήνων ή την εκποίηση της Ελλάδας.
Αντιθέτως, προσπαθεί να αλυσοδέσει τη χώρα σε ένα πλέγμα συμφωνιών υποτέλειας που να υπερβαίνει κατά πολύ τη χρονική διάρκεια της κυβέρνησής του. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος του Γιώργου Παπανδρέου στο ΔΝΤ Τάκης Ρουμελιώτης ισχυρίστηκε ότι για... 15-20 χρόνια ακόμη οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν θα έχουν περιθώρια άλλης πολιτικής πέραν αυτής του Μνημονίου! Φτώχεια, μιζέρια και εθνικές ταπεινώσεις για πάντα δηλαδή!
Ο Γιώργος Παπανδρέου προσπαθεί να καταστήσει συνένοχο στην πολιτική αυτή τη ΝΔ, με τη βοήθεια ασφυκτικών πιέσεων που ασκούν πάνω στον Αντώνη Σαμαρά ισχυρότατοι κύκλοι του ελληνικού κατεστημένου και οι ξένοι ηγέτες της ευρωπαϊκής Δεξιάς, κινητοποιώντας παράλληλα τα όργανά τους μεταξύ των βουλευτών και των στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, πάντως, συνεχίζει μέχρι τώρα να αντιστέκεται, φραστικά τουλάχιστον, στην πολιτική του Μνημονίου.

«“Όχι” και στο νέο Μνημόνιο!»
Ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε σαφέστατος στις θέσεις που διατύπωσε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή:
«Δεν θα γίνουμε συνένοχοι. Όπως απορρίψαμε το Μνημόνιο 1, έτσι θα απορρίψουμε και αυτά που προεξοφλούνται στο Μνημόνιο 2», διακήρυξε.
Χαρακτηρίζοντας το Μνημόνιο «πολιτική δέσμευση για μια επ’ άπειρον ασφυξία της οικονο μίας», πρόσθεσε απευθυνόμενος στην κυβέρνηση και υπονοώντας την υποστήριξη που έχει βρει από το ΛΑΟΣ και την Ντόρα Μπακογιάννη: «Αν θέλετε συναίνεση στην ασφυξία, να τη βρείτε αλλού. Πέρσι βρήκατε άλλους να σας στηρίξουν, φέτος θα είναι πιο δύσκολο λόγω λαϊκής κατακραυγής».
Φτάσαμε με την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου στο εξωφρενικό σημείο ο αρχηγός της Δεξιάς –και ο Αντώνης Σαμαράς είναι αναντίρρητα σκληρός δεξιός– να καταγγέλλει απολύτως δικαιολογημένα και βάσιμα τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για... νεοφιλελεύθερο «ταλιμπανισμό»!
«Έχετε προσχωρήσει στον ακραίο νεοφιλελεύθερο μύθο πως, όταν όλα γίνουν άμμος και χώμα, τότε θα υπάρξει ανάπτυξη. Περάσατε από τον πιο άκρατο λαϊκισμό του “λεφτά υπάρχουν” στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό», υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΝΔ.
Η πολιτική ουσία έγκειται στο ότι η στάση του Αντώνη Σαμαρά –προσωπικά και μόνο, γιατί την αντίθετη πολιτική τού εισηγείτο σύσσωμο σχεδόν το επιτελείο του– έχει αποτρέψει το να καταστεί το Μνημόνιο κοινή πολιτική των δύο κομμάτων εξουσίας, κάτι που θα είχε αποκαρδιώσει τεράστια τμήματα του πληθυσμού.
Διατηρώντας την αντίθεσή του προς το Μνημόνιο, ο Αντώνης Σαμαράς συνεισφέρει τα μέγιστα στο να παραμένει αγεφύρωτο το χάσμα στην ελληνική κοινωνία ανάμεσα στη μικρή μειοψηφία του λαού που είναι υπέρ του Μνημονίου και την τεράστια πλειοψηφία που τάσσεται εναντίον της επαίσχυντης «μνημονιακής» επιλογής.
Αυτή η άβυσσος που χωρίζει τις μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις της χώρας υπονομεύει και υποσκάπτει διαρκώς την πολιτική του Μνημονίου και στο τέλος θα την ανατρέψει μαζί με το φορέα της, το ΠΑΣΟΚ, εφόσον συνεχιστεί η αντίθεση και της ΝΔ σε αυτή.

Εκτροπή της κυβέρνησης
Η πλήρης πολιτική απομόνωση, στην οποία περιέρχεται σταδιακά η κυβέρνηση Παπανδρέου, την οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς χρήσης αυταρχικών μεθόδων καταστολής και αναχαίτισης των πάσης φύσεως αντιδράσεων στην πολιτική της.
Σάλο προκάλεσαν στην ελληνική κοινωνία τόσο η αποκάλυψη της στρατιωτικής άσκησης σε στρατόπεδο του Κιλκίς, όπου οι στρατιώτες εκπαιδεύονταν πώς να καταστέλλουν... λαϊκές διαδηλώσεις, όσο και η απαγόρευση από τον ταξίαρχο αστυνομικό διευθυντή Σερρών της «πραγματοποίησης ή απόπειρας πραγματοποίη σης συνάθροισης και πορείας»!
Και καλά να καταγγέλλει ο ΣΥΝ ότι «το δόγμα της μηδενικής ανοχής της κυβέρνησης στις λαϊκές αντιδράσεις αγγίζει πλέον τα όρια της εκτροπής από τη δημοκρατία και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών» και ότι «πέφτουν οι μάσκες μιας κυβέρνησης που όσο ήταν αντιπολίτευση έδινε μαθήματα δημοκρατίας στη ΝΔ και σήμερα ξεπερνά ακόμα και αυτή με πρακτικές που έχουμε δει μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα», είναι κάτι το πολιτικά αναμενόμενο. Ειλικρινά όμως δεν περιμέναμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα εκφυλιστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να βλέπουμε στη Βουλή τον Αντώνη Σαμαρά να καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου ως βαθύτατα αντιδημοκρατική, τονίζοντας μεταξύ άλλων:
«Σκληρά μέτρα περνάνε με πειθώ, όχι με δικτατορικά μέτρα απαγόρευσης συναθροίσεων... Η κυβέρνηση Παπανδρέου αντιμετωπίζει τις κοινωνικές αντιδράσεις με εφαρμογή χουντικών μεθόδων»!
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χάνει βαθμιαία κάθε επαφή με την κοινωνία. Όταν αποφασίζει να στέλνει σε δίκη όποιον δεν πλήρωσε εισιτήριο ή το έχασε, νομίζοντας ηλιθίως ότι με τις φυλακίσεις θα αντιμετωπίσει το κύμα ανυπακοής του λαού που έχει προκαλέσει η πολιτική της, τότε το πολιτικό της τέλος πλησιάζει στις συνειδήσεις των πολιτών, όση βία κι αν ασκήσει εναντίον τους, για όσο διάστημα παραμένει ακόμα στην εξουσία.  
epikaira
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 17/2/11

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου