Δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής για την κυβέρνηση

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Στις εκλογές του 2015 ο ελληνικός λαός, με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα, το παλιό και το νέο.

       Πόσο παλιό όμως είναι το παλιό και πόσο νέο είναι το νέο;
       Στην πολιτική το παλιό δεν μετριέται με τα πόσα χρόνια υφίσταται το κόμμα στην πολιτική ή πόσα χρόνια κυβερνά τη χώρα. Στην πολιτική παλιό είναι αυτό που φέρνει μαζί του ξεπερασμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες.
       Παλιό δεν είναι το ηλικιακά παλιό, αλλά οι παλιές νοοτροπίες.
       Νέο, με πολιτικούς πάντα όρους, είναι το κόμμα το οποίο φέρνει μαζί του νέες αντιλήψεις και ιδέες, καθώς και ένα καινοτόμο πρόγραμμα διακυβέρνησης που ανταποκρίνεται στη σύγχρονη πραγματικότητα.
    
  Με ηλικιακά και μόνο κριτήρια θα μπορούσε κάποιος να εντάξει τον ΣΥΡΙΖΑ στο νέο, όμως κάτι τέτοιο θα ήταν λάθος γιατί οι αντιλήψεις και οι πολιτικές του είναι βαθιά αναχρονιστικές.
       Το παραμύθι για το παλιό κατεστημένο που μας οδήγησε στη χρεωκοπία, δεν μπορούν να το σερβίρουν αυτοί που στις τάξεις τους φιλοξενούν ότι χειρότερο έχει να επιδείξει αυτό το παλιό κατεστημένο.
       Είναι γνωστό ότι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεκίνησαν τη θητεία τους υποσχόμενοι θέαμα χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις ποιότητας, πλην όμως με πολλή φασαρία, τύμπανα και νταούλια που θα έπαιζε ο πρωταγωνιστής για να χορεύουν οι αγορές.
       Είναι να απορείς πώς οι μέρες προχωρούν σ’ αυτήν τη χώρα, με τα προβλήματα άλυτα να συγκροτούν ένα πολυσχιδές αδιέξοδο και τους κυβερνώντες στη θέση τους.
       Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο έντονο το φαινόμενο μια κυβέρνηση  να κυβερνά χωρίς να κυβερνά, παρά μόνο να στηρίζεται σε επικοινωνιακά κόλπα.
       Το μυστικό της κυβερνητικής επιβίωσης κατά τις θυελλώδεις ημέρες των αποκαρδιωτικών καταστάσεων, όταν τα κοινωνικά συμβάντα εκρήγνυνται σαν αλυσιδωτός πάταγος και κραυγάζουν οι αποδείξεις για επικείμενη πτώση, έγκειται στο να καταφέρει να απαντήσει στην πίεση των πρώτων στιγμών με την έπαρση της  εθελοτυφλίας.
       Η κυβέρνηση, με βάση το σχεδιασμό που υπάρχει στο Μέγαρο Μαξίμου, θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα να μεταθέσει τη δημόσια συζήτηση στο πεδίο των σκανδάλων ή καλύτερα της σκανδαλολογίας.
       Στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναβίωση του θυμού της περιόδου 2010-15, η νεκρανάσταση της οργής των «αγανακτισμένων» της πλατείας  Συντάγματος.
       Θεωρεί ότι είναι ο μόνος τρόπος να υπερκεραστεί η μετέπειτα δυσαρέσκεια που δημιούργησαν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στους ίδιους τους ψηφοφόρους τους με τα ψέματα, τις «κολοτούμπες» και τις μνημονιακές πολιτικές τους.
       Όμως η σκληρότητα έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, το «Μακεδονικό», το συνταξιοδοτικό, η φορολογική καταιγίδα, το μεταναστευτικό, η διαμάχη με  απίστευτες καταγγελίες μεταξύ των πρωτοκλασάτων υπουργών της κυβέρνησης κ. Καμμένου και κ. Κοτζιά και κυρίως  το γενικότερο αίσθημα καθήλωσης των προσδοκιών του λαού, θα λάβουν άλλες διαστάσεις απόλυτα καταδικαστικές για την τύχη της κυβέρνησης.
       Ας μη κοροϊδευόμαστε. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του δεν έχουν πολιτική, αν με τον όρο πολιτική αναφερόμαστε σε έννοιες όπως πρόγραμμα, αρχές και αξίες. Η κυβερνώσα παράταξη έχει απλώς μια επικοινωνιακή στρατηγική για την εξουσία.
      Στην πορεία προς τις εκλογές, η  κυβέρνηση έχει μπει σε έναν τρελό χορό παροχών για να κερδίσει ψήφους. Το μέλλον της ωστόσο είναι προδιαγεγραμμένο.
      Φτάνει κάποια στιγμή που η κυβέρνηση ότι και αν κάνει ότι και αν πει, ουδείς ακούει , ουδείς συγκινείται.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.