Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Πώς βγήκε η φράση «άλλου παπά Ευαγγέλιο»

Η φράση φαίνεται να έχει τη καταγωγή της από μία κεφαλονίτικη ιστορία...

Όταν κάποιος είναι αναρμόδιος να κάνει κάτι ή για να δηλώσουμε ότι κάτι είναι άσχετο, λέμε ότι αυτό είναι «άλλου παπά Ευαγγέλιο».

Η φράση φαίνεται να έχει τη καταγωγή της από μία κεφαλονίτικη ιστορία: Κάποιος παπάς σ’ ένα χωριουδάκι της Κεφαλονιάς, αγράμματος, πήγε να λειτουργήσει σ’ ένα άλλο χωριό, γιατί ο παπάς του χωριού είχε αρρωστήσει για πολύ καιρό.
Ο παπάς όμως, στο δικό του Ευαγγέλιο, μια και ήταν αγράμματος, είχε βάλει δικά του σημάδια και έτσι κατάφερνε να βρίσκει το κανονικό Ευαγγέλιο (περικοπή), που έπρεπε να λέει κάθε φορά.
Εδώ, όμως, στο ξένο Ευαγγέλιο, δεν υπήρχαν τα σημάδια, γιατί ο
παπάς αυτού του χωριού δεν τα είχε ανάγκη, καθότι μορφωμένος.
Άρχισε, λοιπόν, ο παπάς, να λέει το Ευαγγέλιο, που λέγεται την Κυριακή του Ασώτου. Τότε πετάγεται κάποιος από το εκκλησίασμα φωνάζοντας: «Τι μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό Ευαγγέλιο».
«Εμ τι να κάνω;» απάντησε αυτός. «Αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο!»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου