ΤΑΞΙΔΑΚΙΑ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ

Γράφει ο Υποναύαρχος Στέλιος Φενέκος

Διαβάζουμε τακτικά για ταξιδάκια υπουργών, υφυπουργών στο εξωτερικό (π.χ Λονδίνο, ΗΠΑ, Βρυξέλλες, Κίνα, Λατινική Αμερική, κλπ..), για …σοβαρούς και απόρρητους εθνικούς λόγους… καθώς και για προγράμματα αμυντικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και χωρών σε όλο τον κόσμο, τα οποία υπογράφουν με τις δέουσες τυμπανοκρουσίες οι πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες.
Σε αυτά που δεν γίνονται για… απόρρητους …λόγους , δίνεται κατάλληλη δημοσιότητα, βγαίνουν στημένες φωτογραφίες,
γίνονται δεξιώσεις, και γράφονται βαρύγδουπες ανακοινώσεις με διθυραμβικά σχόλια στον φιλικό τύπο για τις προοπτικές αυτών των συνεργασιών.
Στη συνέχεια γίνονται διμερείς συναντήσεις ενός πλήθους συμβούλων, δημόσιων λειτουργών, στελεχών κλπ για τις λεπτομέρειες των συμφωνιών και η ατζέντα των χειριστών γεμίζει άσκοπα, ψάχνοντας να βρουν ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος για να δικαιολογήσουν τον σκοπό των συναντήσεων-συμφωνιών. Στη συνέχεια όλα φθίνουν σιγά-σιγά και τελικά καταλήγει να μην γίνεται ουσιαστικά τίποτε.
Κάποια ζητήματα για επιβεβαίωση στα χαρτιά δίνουν την ευκαιρία για νέα ταξιδάκια και όλοι βαυκαλίζονται ότι η Ελλάδα είναι παγκόσμια δύναμη με φίλους και συνεργάτες παντού.

Μετά από μερικά χρόνια οι νέες ηγεσίες αποδυναμώνουν ότι προοπτική θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί και κάποια στιγμή ξαναϋπογράφουν νέες συνεργασίες με τις ίδιες χώρες, με την ίδια παλιά καλά δοκιμασμένη πρακτική.
Γιατί το σημαντικότερο δεν είναι αυτές καθ’ αυτές οι συμφωνίες (οι παλιότερες έχουν ξεχαστεί, τις υπέγραψαν άλλοι), αλλά οι φωτογραφίες που θα βγουν, τα επαινετικά σχόλια, η επικοινωνιακή προβολή του τίποτε και τα ταξιδάκια αναψυχής υπουργών, υφυπουργών και παρατρεχάμενων.
Όσο για χειροπιαστά αποτελέσματα από τις συμφωνίες,…, αυτά θα γίνουν μετά, όταν έλθει η ώρα τους. Και εάν δεν υπάρξουν ποτέ αποτελέσματα θα φταίνε οι επόμενοι, «…εμείς υπογράψαμε συμφωνίες διεθνούς κύρους, κάναμε την Ελλάδα παγκόσμια δύναμη, αλλά οι άλλοι, οι επόμενοι είναι ανίκανοι που δεν μπόρεσαν να τις εκμεταλλευθούν…»
Ας μην απορούμε και προβληματιζόμαστε γιατί δεν πέφτουν οι δημόσιες δαπάνες, και γιατί σε ότι αφορά τις διεθνείς συνεργασίες ιδιαίτερα επί αμυντικών θεμάτων δεν υπάρχει κανένα όφελος για την χώρα μας.