Αλήθεια, η Τουρκία είναι… ευρωπαϊκή χώρα;

Γράφει ο
Γιάννης Συνοδινός

Το να έχεις ως γείτονα σου ένα κράτος σαν τη Τουρκία, είναι σίγουρα κακοτυχία. Αυτοί οι άνθρωποι, που καταγγέλλονται για σειρά γενοκτονίες, που οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν, δεν αποτελούν μια συμπαγή εθνότητα, όπως για παράδειγμα είναι οι Έλληνες, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί κοκ. Πρόκειται για μια οικογένεια δεκάδων νομαδικών φύλων με καταγωγή από τη Μογγολία και τη ΝΑ Σιβηρία, που στη πορεία ασπάσθηκαν τον Ισλαμισμό από τους Άραβες και τους Πέρσες.
Όσο και αν επιχειρείται από ορισμένους διεθνείς κύκλους να πεισθούμε ότι τα Τουρκικά φύλα δεν πρέπει συγχέονται με το σύγχρονο Τουρκικό έθνος(¨) στην πραγματικότητα αυτό το «έθνος» δεν είναι συμπαγές. Και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη.

Είναι φυσιολογικό, θα έλεγε κανείς, πως μέσα σε αυτό τον πακτωλό των Τουρκικών φύλων, να υπάρχουν και μερικά που να ενστερνίζονται τις ιδέες του Δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού, κυρίως αυτές, που σχετίζονται με τη Δημοκρατία, την Ελεύθερη Διακίνηση των Ιδεών, την Ελευθεροτυπία και εν πάση περιπτώσει όλα αυτά που εμείς οι «Δυτικοί» θέλουμε να λέμε ότι αποτελούν τις καταβολές του Ευρωπαϊκού πολιτισμού μας-ο οποίος αναδείχθηκε με την ευκαιρία της Αναγέννησης, βασισμένης στα αρχαία Ελληνικά Ιδεώδη, αλλά μεταφρασμένα και μεταφερμένα στη Δυτική Ευρώπη, από τους Άραβες Μουσουλμάνους.
Όμως οι φιλοδυτικοί Τούρκοι είναι η ελιτίστικη μειοψηφία μέσα στο Τουρκικό κράτος, που ποτέ δεν υπήρξε φίλα προσκείμενο στη Δύση. Αντίθετα είναι ακραία αντιευρωπαϊκό και αγοράζει δυτικές υπηρεσίες, που εξυπηρετούν μονάχα τα συμφέροντα και τους σκοπούς του. Οι Τούρκοι, είτε ως Οθωμανική αυτοκρατορία, είτε ως κράτος, πάντα είχαν πίσω τους ορισμένους συμφεροντολόγους Ευρωπαίους. Σήμερα ο Τουρκικός πληθυσμός ανέρχεται σε περίπου 75 εκατομμύρια ανθρώπους. Το 2050 θα ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια με το ρυθμό που αυξάνεται.
Είναι λοιπόν λογικό, εμείς οι γείτονες αυτού του κράτους να αναρωτιόμαστε τι είδους σχέσεις θέλουμε να έχουμε μαζί του. Πρώτα από όλα, θα πρέπει να δούμε αν το Τουρκικό κράτος μετά από 30 χρόνια θα έχει τη σημερινή μορφή. Το ένα έβδομο του πληθυσμού του είναι Κούρδοι, που πολλαπλασιάζονται με απίστευτο ρυθμό και μισούν το κράτος που τους φιλοξενεί. Και η Άγκυρα το ξέρει αυτό και τρέμει την πληθυσμιακή αύξηση των Κούρδων.
Ορισμένοι γοητεύονται με τους δυτικοαναθρεμένους Τούρκους, σε πόλεις όπου άνθησε ο Δυτικός και κυρίως ο Ελληνικός πολιτισμός, όπως είναι η Κωνσταντινούπολη, η Σμύρνη, η Αντάλια κα. Όμως η Ανατολία είναι διαφορετική. Εκπροσωπεί το βάρβαρο των Τουρκικών φύλων, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με τους Ευρωπαίους.
Ένα τέτοιο κράτος, εξαιρετικά επικίνδυνο καλό είναι να το έχεις φίλο και αυτό σε ένα βαθμό εξασφαλίζεται με διεθνείς στρατιωτικές συμφωνίες. Το ΝΑΤΟ για παράδειγμα, όσο κι αν η Ατλαντική Συμμαχία κλείνει προκλητικά τα μάτια και τα αυτιά, στις συνεχείς Τουρκικές προκλήσεις απέναντι στη «σύμμαχο» Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Κυπριακή Δημοκρατία.
Αλλά να βάλεις ένα τέτοιο κράτος μέσα στην οικογένεια σου; Αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Για πολλούς σκέτη αυτοκτονία. Μια εμπορική συνεργασία ανάμεσα στους Ευρωπαίους και τους Τούρκους ίσως να είναι η πιο δόκιμη λύση. Στρατιωτική συμμαχία και εμπορική συνεργασία πιστεύουμε πως είναι πιο ωφέλιμες με ένα κράτος που ποτέ δεν έχει γνωρίσει τα αγαθά των δημοκρατικών θεσμών και που από τη φύση του αποτελείται από πολλά ανομοιογενή φύλα, με διαφορετική θρησκεία, πολιτιστική και πνευματική κουλτούρα με την Ευρώπη.