Η επίσκεψη αυτή, αν και θεωρείται ιστορικά σημαντική επειδή η προηγούμενη ήταν πριν από 65 χρόνια, δημιούργησε αρκετά ερωτηματικά. Ερωτηματικά που εφόσον δεν απαντώνται με σαφήνεια και υπευθυνότητα, υπονοούν πάντα άλλους σκοπούς, κρυφούς, αθέμιτους.
Όπως, δηλαδή, να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα φλέγοντα καθημερινά ζητήματα προς κάτι άλλο, θεωρητικά πιο μεγάλο και πιο σοβαρό.
Όπως, δηλαδή, να στρέψουν την προσοχή της κοινής γνώμης προς μία "νίκη", που όλοι αναζητούν, όλοι επικροτούν και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει το αντίθετο, κυρίως λόγω των διαβαθμισμένων συζητήσεων και ενεργειών που εμπλέκονται.
Γιατί έγινε η επίσκεψη του Ταγίπ τώρα;
Ποιος ήταν ο στόχος της επίσκεψης και ποια τα οφέλη που προσδοκούσαμε;
Εγώ να καταλάβω ότι αυτά τα ζητήματα, για ευνόητους λόγους δεν μπορούν να κοινοποιούνται και να δημοσιεύονται εκ των προτέρων. Αλλά εκ των υστέρων δεν θα έπρεπε να γίνει συγκεκριμένη αναφορά στα οφέλη που επιδιώξαμε και σε αυτά που κερδίσαμε;
Είναι σίγουρο ότι ο Ερντογάν αποδεχόμενος την πρόσκληση της Αθήνας ήθελε να στείλει και ένα μήνυμα προς την υπόλοιπη Ευρώπη, μία Ευρώπη που τον έχει μάλλον σε απομόνωση λόγω των δικών του πρόσφατων πρακτικών.
Πώς εμείς εκμεταλλευτήκαμε αυτήν του την διάθεση; Για να αποκομίσουμε, έστω ένα θετικό σχόλιο για τα ζητήματα που μας απασχολούν.
Τα ζητήματα που μας απασχολούν με την γείτονα χώρα είναι αρκετά, αλλά θα επικεντρωθώ στα τρία μάλλον σοβαρότερα, κατά την δική μου εκτίμηση.
1. Το Κυπριακό
2. Τις ροές των προσφύγων από τα παράλια της Τουρκίας, και
3. Τις συνεχείς παραβάσεις της Τουρκικής αεροπορίας στο Αιγαίο.
Για αυτά τα ζητήματα δεν αποκομίσαμε ούτε ένα θετικό σχόλιο. Για αυτά τα ζητήματα που είναι προφανείς οι παραβιάσεις της Τουρκίας επί δεκαετίες, δεν αποκομίσαμε τίποτα από τον Τούρκο πρόεδρο, ούτε ένα «θα δούμε».
Αντίθετα ο Ταγίπ μας έκανε κριτική για διάφορα θέματα όπως, η μη εκλογή των (3) μουφτήδων στην Θράκη από την κοινότητα και όχι ο διορισμός τους από το ελληνικό κράτος, από το οποίο πληρώνονται βέβαια. Μας έκανε μάθημα και κριτική για έλλειμμα Δημοκρατίας, άκουσον άκουσον, ποιος; Ο Ερντογάν.
Έλλειμμα δημοκρατίας ισχυρίστηκε για τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκηκαι με περίσσιο θράσος υπέδειξε στην μειονότητα να «αγωνισθεί» για τα δικαιώματα της. Και το έκανε αυτό υπενθυμίζοντάς τους ότι με τους τρεις βουλευτές που έχουν, μπορούν να διαπραγματευθούν τα πάντα. Να υπενθυμίσω ότι οι τρεις μουσουλμάνοι βουλευτές είναι αρκετοί για να ρίξουν την συγκυβέρνηση των 153 βουλευτών.
Παρόλα αυτά εμείς του επιβεβαιώσαμε ότι θα στηρίξουμε την ευρωπαϊκή του προοπτική και ο Υπουργός Εξωτερικών της χώρας θεωρεί ότι "best diplomacy" είναι να φοράει την κόκκινη γραβάτα, δώρο του Ερντογάν, σε πρότερη συνάντηση. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της ανεπάρκειας, ούτε εγώ δεν ξέρω τι είναι.
Το αποκορύφωμα του διημέρου της επίσκεψης του Σουλτάνου ήταν η ευθεία αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης μετά από απίστευτη απρόσεκτη πάσα του δικού μας προέδρου. Μια ευθεία αμφισβήτηση που όταν γίνεται σε επίσημη συνάντηση αρχηγών κρατών, νομιμοποιεί την όποια αρχή επανεξέτασης της ίδιας της Συνθήκης.
Αλλά με τις γεωγραφικές γνώσεις αυτής της συγκυβέρνησης, μάλλον μπέρδεψαν τη συνθήκη της Λωζάννης με την λίμνη της Κοζάνης.
Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη άλλωστε…
www.costasaggelakis.com
http://newpost.gr/blogs/kwstas-aggelakhs/643669/ti-lwzannh-ti-kozanh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου