Μακεδονία: Πηγή αφυπνίσεως και ελπίδας

Γράφει ο
Κωνσταντίνος Χολέβας

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Μακεδονία γίνεται πηγή αφυπνίσεως και ελπίδας για τον Ελληνισμό. Αυτό που βλέπουμε σήμερα μάς διδάσκει ότι παρά την οικονομική κρίση, παρά τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και παρά την ανιστόρητη προπαγάνδα μιας διεθνιστικής μειοψηφίας, ο Έλληνας διαμαρτύρεται όταν κινδυνεύει η Ιστορία του, η ταυτότητά του, οι αξίες του.
Η εποχή μας έχει αρκετές ομοιότητες με την αποκορύφωση του Μακεδονικού Αγώνος κατά την περίοδο 1904-1908.
Είχε προηγηθεί η πτώχευση του 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη και ή ήττα από τους Τούρκους το 1897. Στην Ελλάδα είχε επιβληθεί Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος από έξι ισχυρές χώρες της εποχής, κάτι αντίστοιχο με τη σημερινή τρόικα των δανειστών. Κι όμως η πτωχευμένη, ηττημένη και ασφυκτικά ελεγχομένη Ελλάς είχε το σθένος, την πυγμή και τα ιδανικά για να οργανώσει έναν επιτυχή
αγώνα υπέρ της Μακεδονίας.
Υπό τουρκικό τότε έλεγχο οι Έλληνες Μακεδόνες έβλεπαν απειλητικό τον κίνδυνο να ενταχθούν εκκλησιαστικά και διοικητικά στη Μεγάλη Βουλγαρία, την οποία προωθούσαν οι Ρώσοι Πανσλαβιστές από το 1878. Επέμειναν Ορθόδοξα και ελληνικά. Άντεξαν μόνοι τους στη βία των βουλγαρικών κομιτάτων μέχρι το 1904. Και τότε ήλθε ο θάνατος του Παλληκαριού να ξεσηκώσει το Έθνος.
Ο Ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού Παύλος Μελάς, γόνος πλούσιας οικογένειας με ρίζες στην Ήπειρο και νυμφευμένος με την αδελφή του εμπνευσμένου διπλωμάτη και διανοητή Ίωνος Δραγούμη, μεταβαίνει ως εθελοντής με ψευδώνυμο στη Μακεδονία και θυσιάζεται. Ξαφνικά ο Ελληνισμός ανακαλύπτει όλες τις εσωτερικές δυνάμεις του και τις αξιοποιεί στον αγώνα κατά Τούρκων και Βουλγάρων υπέρ της Μακεδονίας.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄, εκλεκτοί Μητροπολίτες, ιερείς και μοναχοί, διπλωμάτες και στρατιωτικοί, δασκάλες και έμποροι, οπλαρχηγοί και απλοί χωρικοί, συντονίζονται στον κοινό αγώνα. Εντόπιοι Μακεδόνες αγωνιστές συνεργάζονται άριστα με τους εθελοντές από την υπόλοιπη Ελλάδα. Κρητικοί, Μανιάτες και πολλοί άλλοι έρχονται να βοηθήσουν τον Μακεδονικό Ελληνισμό για να διατηρήσει την εθνική και θρησκευτική του ταυτότητα και να προετοιμασθεί για την απελευθέρωση του 1912-13.
Όχι! Μην πιστεύετε αυτούς που ισχυρίζονται ότι ο Έλληνας είναι ανίκανος να οργανωθεί και ότι αυτό είναι προνόμιο άλλων λαών. Στην κορυφαία φάση του ενόπλου Μακεδονικού Αγώνος, το 1904-1908, το Έθνος απέδειξε ότι και να οργανωθεί μπορεί και να συντονισθεί με άριστα αποτελέσματα, αρκεί να έχει πρότυπα, να πιστεύει στον Θεό και στην Ιστορία του.
Επειδή αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την εκδημία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου θυμίζω τί είπε στις 7.6.2007 μπροστά στο μνημείο των Μακεδονομάχων Άγρα και Μίγγα στην Έδεσσα: «Η Μακεδονία πάλι θα σώσει μία Ελλάδα που αποφάσισε να αυτοκτονήσει».
Παρά τις προσπάθειες των αποδομητών θα διατηρήσουμε ταυτότητα και ελπίδα!

http://konstantinosholevas.gr/makedonia-phgh-afypnisews-kai-elpidas/#.Wm4x7K5l_IV