Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και οι Έλληνες

Γράφει ο
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Η 16^η Ιανουαρίου για τους Αμερικανούς ήταν εθνική αργία  στη μνήμη του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Η γενναιότητα του μπρος στα βάσανα που υπέστη και στις καθημερινές  απειλές που δεχόταν είναι διδακτική  για κάθε άνθρωπο, για κάθε Έλληνα. Ειδικότερα για μας, στην εποχή αυτή που ζούμε, είναι πολύ διδακτική η σταθερότητα στις αρχές του. Έστω  και αν το σύστημα που εξουσίαζε τότε τις ΗΠΑ ήταν πανίσχυρο, εκείνος δεν λύγισε, δεν υποχώρησε. Αυτό το σύστημα τον δολοφόνησε. Αυτό όμως το σύστημα διαλύθηκε, πέρασε στη λήθη. Κανένας Αμερικανός δεν θέλει να το σκέπτεται.... Αντίθετα, ο Κινγκ μένει στην Ιστορία των ΗΠΑ ως σύμβολο της ελευθερίας κάθε ανθρώπου, της μη βίας στη διεκδίκηση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και της ίσης μεταχείρισης του κάθε πολίτη. Μαζί με τον Τζορτζ Ουάσινγκτον είναι οι δύο ιστορικές προσωπικότητες, των οποίων τιμάται η μνήμη με εθνική αργία. 
Όταν ο Κινγκ ξεκίνησε την ιστορική πορεία των πενήντα μιλίων και των πέντε ημερών από τη Σέλμα στα σκαλοπάτια του Πολιτειακού Καπιτωλίου και στις απειλές που δεχόταν για τη ζωή του είπε: «Ένας άνθρωπος που δεν θέλει να πεθάνει για κάτι, δεν αξίζει να ζει». Κάτι ανάλογο είπε ο δικός Ρήγας Βελεστινλής στο Θούριό του: «Τι σ’ ωφελεί να ζήσης και είσαι στη σκλαβιά;... Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε πρότυπό του τον Μαχάτμα Γκάντι. Στη βιβλιοθήκη του είχε το χαιρετιστήριο μήνυμα, που είχε αποστείλει ο Ινδός ηγέτης στους Νέγρους των ΗΠΑ το 1929. Σ’ αυτό ο Γκάντι τόνιζε: «Τα εκατομμύρια των Νέγρων δεν πρέπει να αισθάνονται ντροπή επειδή είναι εγγονοί σκλάβων. Το να είσαι σκλάβος δεν είναι ατιμία. Ατιμία είναι το να είσαι ιδιοκτήτης σκλάβων». Στα καθ’ ημάς, ντροπή δεν πρέπει να αισθάνονται εκείνοι που θέλουν να προστατεύσουν την ιστορία τους, αλλά εκείνοι που επιδιώκουν να τους επιβάλουν το ψέμα...
Οι Έλληνες έχουμε πολλούς γενναίους στην Ιστορία μας για παραδείγματα. Πλην του Ρήγα, τους Διάκο, Παπαφλέσσα, Κολοκοτρώνη, Νικηταρά, και τόσους ακόμη. Αν δεν ήσαν αποφασισμένοι να πεθάνουν για τα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας θα ήμασταν ακόμη σκλάβοι... Ο γενναίος  ξεπερνά φοβίες εξ αιτίας της ισχύος των αντιπάλων και δεν συμβιβάζεται, ούτε υποχωρεί  σε θέματα που θίγουν τη συνείδηση και την ψυχή του. Στο βιβλίο του «Σκιαγραφία των γενναίων» ο Πρόεδρος Τζον Κέννεντυ  περιγράφει τη γενναιότητα αμερικανών πολιτικών, που, για λόγους αρχών, ήρθαν σε σύγκρουση με το πολιτικό κατεστημένο, αλλά διατήρησαν την αξιοπρέπεια τη δική τους και εξασφάλισαν την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου.
Μπρος μας έχουμε μιαν ιστορική πρόκληση, την ονομασία του γειτονικού κράτους. Μακάρι να υπάρξουν γενναίοι πολιτικοί που δεν θα θυσιάσουν στον βωμό του ωφελιμισμού το υπέρτατο αγαθό της εθνικής μας αξιοπρέπειας. Φτάνουν οι ταπεινώσεις.